9. Oxumadan öncə not kimi qeyd edim ki - oxuyan olsa əgər - bu əvvəl oxuyacağınız uzun paraqrafın axırı ilə çox əlaqəsi yoxdur. Başlığa uyğun gələn tərəf elə axırıncı paraqraf olacaq amma məncə bu birinci paraqraf da maraqsız deyil aq. Yəni mən yaşayanda maraqlı idi xd


Bu başlıqda entriləri oxuduqca gördüm ki bura ancaq mən yazıram amk. Nə isə, bunu da yazım getsin nə olacaq guya?
Deməli bu hekayə keçən il güc bəla ilə əlaqəni kəsməyi bacardığım bir qız "dostum" ilə bağlıdır. Bəzi entrilərimdə onunla bağlı neçə dəfə yazmışdım amma bilinir bilinmir bilmirəm amma onu bilirəm ki "love-hate relationship" kimi idi mənim ona qarşı hislərim. Niyə? Çünki 8 ilin başından sonuna qədər yaşanan hər şey mənim istəyimin əksinə idi. O qızla tanış olmaq? istəyimin əksinə idi, özünü birtəhər mənim həyatıma saldı. Onunla eyni ortamda olmaq? Bu da istəyimin əksinə idi. Onunla yaxınlaşıb dost olmaq? Bu da istəyimin əksinə idi çünki ortaq cəhətimiz yox idi. Mən özümə bənzəyən insanlarla yaxın olmağı sevirəm. O qızla "ən yaxın dost" olmaq? Bu tamam istəyimin əksinə idi çünki özü-özünə bu "title"-ı vermişdi. Pandemiyadakı göt vəziyyətində olan psixologiyamdan istifadə edib gözləmədiyim, istəmədiyim anlarda yanımda ot kimi bitib məni anlayırmış kimi özünü göstərməyə çalışırdı. Sanki ondan öncəki illərdə başqa yaxın dostu olarkən məni görməzdən gəlmirmiş kimi davranırdı * o qız bunu tərk edəndə mənə gəldi yapışdı . Hər gün - istisnasız - evimizdə olurdu. Fikir vermirdi evdəyəm, deyiləm, yatmışam, oyağam, mental olaraq kimləsə danışmağa hazıram, deyiləm. Baxmırdı, gəlib az qala evimizdə mənlə yaşayırdı. Ən nifrət elədiyim insan tiplərinin bir insanda yığışmış halı idi də. Və hər vəziyyətdə söhbəti özünə gətirirdi. O dönəmlər demək olar ki intihar etmək istəmədiyim gün yox idi aq, evdən çıxmırdım, otaqdan çıxmırdım, yemək yemirdim, yediyim də ancaq peçenye və çay idi ya da özümü məcbur eləyib kartof qızartması yeyirdim * 3 il boyunca daily routine və günün geri qalanını imtihar edim yoxsa etməyim deyə düşünürdüm. Əslində düşünmürdüm də amk, əmin idim intihar etmək istədiyimdən amma özümü bir növ evə bağlamışdım ki impulsivliyim əlindən o depressiv dönəmdə səhv qərar verməyim. Bir növ intiharın məntiqən pis bir şey olduğunu bilirdim amma iç səsim məni bunu eləməyə doğru aparmağa çalışmaqdan başqa şey etmirdi. Gecələr qeybdən gijdıllağskoy səslər eşidib oyanırdım ona görə gecələr yatmamağa başlamışdım. Oradan gəlir hələ də gecə yatmamaq. indi bunlardan niyə danışdım? Çünki göt vəziyyətində olduğum zamanda belə o qız özünü mənə yardıma ehtiyacı olan biri kimi göstərirdi. O halımda bu xiyara tövsiyə zad verirdim hə də blə keep going zad. Max problemi evdə dava eləmək, bizə gəlib mənə danışmaq idi. Hə və sevgililəri ilə yaşadığı tuxta problemlər. Ən xırda problem üstündə çox bərk qışqırıb ağlayırdı. Ağlayan insanlara nifrət edirəm, sözlük. Uşaqlıqdan həmişə fikirləşmişəm ki insanlar ağlamağı nəyisə əldə etmək üçün manipulyasiya vasitəsi kimi işlədirlər. Uşaq vaxtı Ağlayan yaşıdlarımı daha bərk döyürdüm ki bilsinlər ağlamaq işə yaramır. Özüm də nadir hallarda ağlayırdım, elə indiki kimi. Böyüyəndə də bir şey dəyişmədi. Mənə hələ də elə gəlir ki ağlayan insanı daha da bərk ağlatmaq lazımdı ki başa düşsün bunun bir işə yaramadığını. Nə isə, "insan içində" ağlayan insanlara olan nifrətim bir qırağa, söhbət bu qızdır indi. Yadıma gəlir səhər saat 8dən evimizə gəlib ağlaya-ağlaya məni yuxudan oyatmışlığı var. Niyə? Sevgilisi ilə çox düşük bir mübahisə eləyib, Üzü qıpqırmızı qızarana qədər ağlayır. Hə, bir də deyəcəksiz ki niyə o qızı sikdir eləmirsən bu qədər nifrət eləyirsənsə? Çünki özünü öldürməklə təhdid eləyirdi. Əslində özünü öldürməsi qram vecimə olmazdı ey. Mənim ürəyim ağraya bilmir insanlara əgər onlar o 4 nəfərlik yaxın çevrəmə daxil deyillərsə. Onlara da göstərdiyim mərhəmət onlardan gördüyüm davranışların güzge əksidi ngl. içimdə qram anadangəlmə mərhəmət hissi görmürəm. Bu qıza o qədər müddət dözməyimin və fake empatiya göstərməyimin səbəbi bir anası ilə aramın yaxşı olması idi, bir də intihar etsə intihar məktubunda mənlə bağlı nəsə demə ehtimalı idi. Təsəvvür elə adın kiminsə intihar məktubunun içində keçir aq. Başım polislərlə problemə girsin istəməzdim haçansa. Buna görə o qədər müddət o qıza dözdüm. Gecə yata bilmədiyimi bildiyi üçün gecə də rahat buraxmırdı, səhər də rahat buraxmırdı, günorta da axşam da. Gecə bir də gördün intihar məktubu gəlir nə var nə var sevgilisi 585758-ci dəfə bundan ayrılıb. Bir də səhər 8də görürsən yenə qız qapında bitib Çünki atdığı dərmanları qusmaqdan yata bilməyib bütün gecə. Mən də bu qızdan bütün gecə cavab gözləməkdən yata bilməmişəm çünki bir ehtimal sağ qalsa və necə laqeyd və mərhəmətsiz insan olduğumu görsə avtomatik "pis dost" mən olacam. indiyə qədər heç atama belə bu qədər nifrət hissi duymamışam aq. Vopşem atama nifrət hissi duymuram çünki qaqaşın üzünü görməmişəm aq real həyatda. Şeytan kimi mifoloji obrazdı gözümdə. Nə isə, gecələr beynimdə intihar etməyimi deyən səslər, gündüzlər də intihar etmədiyim üçün məni yaşamağıma peşman edən bu qız. Azca özümü yaxşı hiss edib köhnə dostlarımla görüşmək üçün çölə çıxım? Boom. 37 dənə bu qızdan cavabsız zəng, WhatsAppdan mesaj. Şişirtmirəm aq kaş şişirtmə olaydı hər şey. Ya evdə olmalıyam bununla ya da çölə çıxanda bu olmalıdı yanımda. Və danışası bir maraqlı söhbətimiz də olmurdu aq tək söhbətimiz o və onun problemləri idi. Mən nəsə problemimi danışanda ya mənə gülürdü ya da eşitməmiş kimi eləyib yenə öz problemlərini danışırdı. Bir növ günlük kimi işlədirdi məni. 3 ilin axırında, daha doğrusu hər gün bu dərəcədə yaxın olduğumuz 3 ilin axırında mən skelet olmuşdum amk. Hələ də skeletəm o ayrı çünki keçən il sentyabrda çox çətinliklə ayrıla bildim bu qızdan. Niyə bu qədər çətin? Çünki bu qız mamagil ilə yaxın idi deyə mən danışmayanda avtomatik anama zəng edirdi amk. işdə əsəblərini korlayırdı ki niyə danışmır Suzuki mənlə? Niyə belə eləyir zad. Və onu da deyim ki yalandan ağlamaqda usta idi. Özü də göstərmişdi necə sürətli, istədiyi anda ağlaya bildiyini. Anamın da ürəyi yumşaqdı deyə məni danlayırdı ki Suzuki, bir az ürəyin ağrasın qıza etc. Ya da daha pisi, küsdüyümüz günün axşamı mən hansısa dostumla görüşdən evə gələndə avtomatik evimizdə bunu görürdüm. Təsəvvür edin birindən qurtulduğunuz üçün sevinirsiniz, həmin gün evdə ad günü ya da hansısa bayramdır və heç görmək istəmədiyin "köhnə" dostun masada ən başda oturub səni gözləyir. Evdəkilər də mövzunun 1%-ni bilməsələr belə qızın tərəfini saxlayırlar. Suzuki pis, o qız yaxşı * Suzuki kim ki zaten . Nəysə, bu qız barədə danışdıqca nəfəs alış-verişim götbaş olur əsirəm zad hazırda əsəbdən. Keçən il dediyim kimi bir anda cəsarət yığıb hər yerdən bloka atdım, mamagilə də hər şeyi danışdım və əlavə olaraq uşağını abort etdiyi faktını da, bir nəfəri bıçaqladığını da dedim ki tamam nifrət eləsinlər və mənim onla barışmağımı bir də istəməsinlər zad və işə yaradı. Çox çətin bir müddət oldu, hətta elə oldu ki bəzən evdən çox tezdən çıxıb evə çox tez gəldim, ya da gəlmədim, başqa dostum gildə qaldım ki o qızı evdə görməyim və ona tuş gəlməyim və işə yaradı.
Deməli bu qızın belə demək cringe kimi çıxmasın çox neqativ aurası var idi aq. Deyib gülürdü və gözəl qız idi belə yalan danışmayım amma həmişə ən adi söhbətimizdən sonra belə, yəni problemsiz keçən günlərdə belə adam özünü ağır hiss edirdi. Amma mən depressiv dönəmdə idim deyə və özümü izolyasiya etmişdim deyə bunu düşünmürdüm. Özümü babat öz yalanlarıma inandırmışdım Çünki bir tərəfdən özümü sorğulayırdım ki bu qız mənə nə eləyib ki mən bundan bu qədər uzaq durmaq istəyirəm, bu qədər acıqlıyam buna? Sırf qız olduğu üçün özüm özümü günahlandırırdım çünki mənim bir tərəfim həmişə hər qadından * görünüş, yaş, irq fərqi olmadan bir təsdiqlənmə ehtiyacı duyur. Kişilərə qarşı belə olmamışam çünki fiziki və mental olaraq kişilərə qoz qoya bilmirəm amma qadının fikri mənim üçün önəmlidir. Hər hansı bir qadının ən yüngül sözü belə mənə önəmli olduğu üçün içimdə o qıza qarşı belə neqativ hislərin olması mənim içimi yeyirdi. Haqlı olduğumu düşünürdüm və düşünürəm də amma içimdəki o hiss mənim hər hansısa bir qadına qarşı belə düşünməyimin cəzaya layiq olduğunu deyirdi, məntiq olaraq o qız günahkar olsa belə. içimdə mərhəmət hissi olmasa da yenə də ədalətsiz olmaqdan qorxurdum bir növ.

indi gələk bu başlığa yazmaq səbəbimə. Bu qızın materialistik problemlərinin olmadığı müddətdə (sevgili, pul etc) bu qızın danışdığı problemi evindəki ruhlar və cinlər idi aq. Dediyinə görə ata tərəfində cadugərlər çox imiş * ata tərəfi starter pack və həm anasına, həm buna, həm bacısına və də atasına dəfələrlə cadu ediblərmiş. Bonus olaraq da evlərinə də cadu yerləşdirmişdilər və o qız və mən onu unpack eləmişdik * çantamda ne var vlogu . Yəni tapdığımız bir dənə idi amma məncə orda çox var. Çünki neçə dəfə qızın evinə gedəndə pəncərədən bizə baxan qara sifət, evdə ancaq ikimiz olduğu halda yan otaqdan gələn yalın ayaq səsləri, evdən gələn uşaq çığırtısı səsləri və divarda, yerdə gördüyümüz qanlı 3 dırnaq izlərinə şahid olmuşduq. iş təkcə qızın evində bitmirdi aq. Qızın özündə də nəsə var idi. Anasının dediyinə görə neçə dəfə qızı qapıdan evə keçəndə onu qırmızı/qanlı bədəndə görübmüş. Və yaxud da qız yatan vaxtı bacısı neçə dəfə başının üstündə duran çirkin qoca qarı görübmüş və s.
Bu qız özü belə görünməz varlıqlarla çox maraqlanırdı. Türk qorxu filmləri, ruhlarla bağlı filmlər, videolar, dini videolar və s. Yuxuları da anormal idi. Cinlər, ölüm, işgəncə, ailə üzvlərinin bədən üzvlərinin parça-parça edilmədi zad hər cürə poxu yuxuda görüb mənə danışırdı. Əməlli başlı bütün xarakteri elə supernatural şeylərlə bağlı idi. Bunun xarici heç nə onun marağını çəkmirdi. Çox vaxt öz evində baş verən bu hadisələr barədə danışanda qoz qoymurdum. inanırdım? Hə. Amma öz evində olan elə sənin evində qalsın da aq mənim evimə çəkmə o şeyləri deyə düşünürdüm. Amma elə olmadı. Blə bu qızın bütün aurası belə şeyləri çəkirmiş aq. Məndə balaca güzgü var idi, yanımızda dayanmışdı stolun üstündə və biz də nəsə öz aramızda danışırdıq. Birdən bir də güzgünün çatlama səsinə söhbətdən ayıldıq. ilk dəfə çox vecimə almadım. Güzgüdür də qırılar da mk. Bir dəfə də üzümü yuyurdum, bizdə də üzümü yuduğum yerdə divarda güzgü yoxdur deyə (uşaqlar sındırır) həmişə öz güzgümü qıraqda bir yerdə qoyub ona baxaraq üzümü yuyuram. Bu qız da həmişəki kimi arxa planda danışır çünki onsuz keçən səhərim, günortam və axşamım yox idi. Birdən yaxınıma gələndə güzgü özünü tulladı geriyə sınıq-sınıq oldu amk. Normalda belə şeylər olmurdu amma o qızın yanında hər güzgü saxlayanda sınırdı bir halda. Hələ bu heç nədir. Bir dəfə yenə səhərin götü açılmamış bizə gəlib. Mən artıq ona qonaq kimi davranmırdım deyə bizə yemək bişirirdi. Yemək də həmişəki kimi kartof qızartması çünki onun xarici heç nə yemirdim. indi ikimiz də qazın yanında dayanmışıq, bu kartofu qarışdırır və heç gözləmədiyimiz anda bizdən çox uzaqda olan və əlimiz çatmayan yerdə olan, üstündə də zibilyon dəfə əşya olan list özünü tulladı bir metrə uzağa. Sürüşməsi də anormal idi amk heç mən belə onu bütün gücümü verməsəm ordan qaldıra ya da sürüşdürə bilməzdim Və olduğu yerdən də öz-özünə düşməsinin mümkünlüyü yox idi. Olduğu yerin tam ortasında durmuşdu, heç bir küncə yaxın deyildi ki səhvən düşsün. Sanki kimsə əsəblə onu sürüşdürüb tullamışdı Olduğu yerdən uzağa. Evdə hamımız buna təəccüblənmişdik. Belə olaylar random vaxtlarda, gözləmədiyimiz anlarda olurdu. Xırda olaylardan danışmalı olsam o qız ilə nəsə yaxşı bir iş görmək istəsəm heç vaxt baş tutmurdu və hər işin axırı böyük mübahisələrlə, davalarla bitirdi. Daha depressivləşirdim və daha da özümü izolyasiya edirdim və s.
Həmin qızla əlaqəni kəsəndən sonra özümü çox rahatlaşmış və yüngülləşmiş hiss edirdim. Elə bil qəbul elədiyim antidepressantlar bir anda xeyrini göstərməyə başladı amk. Yenidən sosiallaşmağa həvəsim yarandı ki mən özümü biləndən bu yana öz anlayışımda sosial olmuşam aq. Dostlarımla görüşdüm, mırta işə girib oralardan dostlar qazandım, məsələn artıq ən sevdiyim hobbimin nə olduğundan artıq əminəm hazırda. iş orasındadır ki mən o qızı hər yerdən bloka atsam da o qız yenə də məni axtarırdı. Neçə dəfə evdə olmadığım halda evə girməyə çalışıb məni axtarmaq istəyirdi və s. Hətta hazırda bilmirəm yenə məni düşünür ya yox. Düşünməsə və ağlına gəlməsəm daha yaxşıdır. Nə isə, işin ən qəribə yanı odur ki o qız random anlarda, əlaqəni kəsdiyim gündən bu yana 5 dəfə mənlə yenidən görüşməyə çalışıb və mənim bundan xəbərim olmazdan qabaq həmişə başıma qəribə olaylar gəlib. Məsələn, bir dəfə çöldə dostlarımla gəzəndə düşünürdüm ki Nə yaxşı o qızdan qurtulmuşam bir neçə ay əvvəl, və həmin gün evə gələndə öyrənirəm ki bu qız sən demə günorta yenə məni evdə tapa bilməyibmiş. Ya da ən yadımda qalanı danışım, yuxumda lap orta məktəbdən qalma əlaqəmi kəsdiyim bir qız dostumla gəzirdim, hansı ki ayda ildə bir dəfə bu qızı yuxuda görürəm. Qızla gəzirəm bizim qəsəbənin dar küçələrini, dalanlarını və onun bir qohumu bizə qoşulur. Bu yuxuda onu da deyim ki hamımız o qızla əlaqəni kəsdiyim yaşlardayıq: 14 ya da 15. Belə mənim tipim də elə onlar kimi 14-15 yaşımda olduğum kimidi. Nə isə dostum danışır biz qulaq asırıq, mən danışıram dostuma onlar qulaq asır və axırda gəzə-gəzə birtəhər nənəmin otağına gəlib çıxırıq. Nənəm ölüb bu arada, o otaqda sadəcə hal-hazırda da olduğu kimi sadəcə şüşə arxasında şəkli var. Və eyni yerdə bir üstdə mənim bu entridə başdan bəri danışdığım qızla olan şəklimiz var, birlikdə gülümsədiyimiz, hansı ki təkcə yuxuda yox real həyatda da eyni yerdə dayanırdı. Deməli bu 2 qız nəsə danışır öz aralarında, mən tək qalmışam dinləyici kimi və bunlar nəsə almaq üçün bizim otaqdan çıxırlar və mən tək qalıram. Nənəmin normalda uzandığı divanda otururam belə yayılıram, hansı ki divanın yeri də nənəm yaşayarkən olduğu yerdə dayanır və başlayıram yorğunluq içində ətrafa baxmağa. Gözüm elə o qızla olan şəklimizə sataşır. Həmişə hiss elədiyim kimi o narahatlıq hissi məni bürüyür şəkilə baxdığım anda və gözümü çəkirəm ordan. Birdən amk havada göy işıq uçuşmağa başlayır birdən və qəribə simvollar yaranmağa başlayır. Ərəbcəmi desəm bilmirəm amma başa düşmədiyim bir dildə simvollar yaranır və birdən qabağımda əcayib-qəraib bir canlı dayanır. Amk necə açıqlayım bilmirəm amma birtəhər açıqlayacam aq. Deməli 4 dənə heyvan ayağı var, keçi yaxud da dəvə ayağına oxşayır və boz rəngdədirlər, 2 dənə sifəti var və ikisi də dəvə/lama sifətinə oxşayır amma insan gözləri var. Ayaqdan yuxarısı və sifətləri ağ tüklərdən ibarət idi. Alınlarında eyni o havada əmələ gələn simvolların birləşməsi var idi döymə kimi amma göy rəngdə işıq saçırdı bir növ. Elə bil diqqəti ora çəkmək istəyirdi və mənə çox amma çox yaxından baxırdı. Sifətlərinin ikisi də boyunlarını nəyi var dartıb önə uzanıb mənə baxırdı amma ayaqları olduğu yerdə idi. Heç nə eləmirdi, sadəcə mənə baxırdı və mən də heç nə eləmirdim. Belə hadisə realda da başıma gəlsə heç nə etməzdim amk donub qalmışdım amma ürəyim çox pis döyünürdü, içim əsirdi zad. Axırda elə bil mənə telepatik şəkildə "get." dedi və bir anda otaq qaranlığa büründü. Yuxumda nəfəssiz oyandım. Bir müddət nəfəs ala bilmirdim və eləcə dayanmışdım. Elə ən birinci dostuma getdim hər şeyi yazdım çünki yuxum yadımdan çıxmasın deyə nə isə eləməli idim. Hava şəraiti elə yuxuda gördüyümlə eyni idi amma təəccüblü hal idi çünki həmin dönəm dalbadal yağış yağırdı. Oyanıb əsas otağa keçəndən sonra evdəkilər başladılar mənə deməyə ki bəs həmin qız gəlmişdi, qapını çırpırdı, adını çığırırdı ki qapını açaq səni görsün. Qızın bu davranışı mənə qəribə gəlmirdi çünki ilk əlaqəni kəsdiyimiz an da belə qışqır-bağır salmışdı küçədə. Evdəkilər icazə verməyiblər içəri keçsin, hətta kobud şəkildə qollayıblar, evə keçmək istəyərkən it üstünə cumub zad və axırda gedibmiş. Eşidən kimi bir reaksiya vermədim. Artıq 5-ci dəfə idi uzun aralardan sonra məni "görmək" üçün gəlməsi. Getdim avtomatik yuxumda gördüyüm kimi nənəmin otağına, şəklimizi götürdüm. Çünki o şəkilə nə vaxt baxsam gözümü ayırmaq istəyirdim, qorxu hissi bürüyürdü istəmsizcə amma evdəkilər atmağıma icazə vermirdi, hədiyyələr atılmaz deyə (total bullshit). Sırf o şəkilə baxmamaq üçün hətta o otaqdan çıxıb gedirdim, bilmirdim niyə. Çox qorxudurdu. Bu səfər elə yuxunun təsiri ilə getdim o çərçivəni götürdüm, başladım birinci şəklimizi kəsməkdən. Götürdüm öz şəklimi ondan ayırdım atdım zibilqabına. Onun şəklini və çərçivəni başladım bir-bir toyuğa çörək doğrayırmış kimi əlimdə parçalamağa. Niyə elədiyimi bilmirdim amma içimdəki hər şey o qızla bağlı hər şeydən qurtulmalı olduğumu deyirdi. Axırda o çərçivənin içindən kağız parçası tapdım, üstündə sadəcə qələmlə ərəbcə bir şeylər yazılmışdı. Təəccüblənə bilmədim amk mənə görə yuxum daha təəccüblü idi. Götürdüm telefonla tərcümə elədim gördüm farsca yazılıbmış və haradasa ölüm/öldür sözünə yaxın bir şey idi xatırladığım qədərilə. Nəyi var əsəbləşmiş və narahat hiss edirdim. Axırda götürdüm bütün o kağız və çərçivə parçalarını yığdım atdım bir qabın içinə, həyətə çıxdım üstümə benzin töküb yandırdım hamısını. Yanıb qurtarana qədər də başından ayrılmadım amk o dərəcə güvənmirdim o qızın şəklinə belə. Yanıb qurtarandan sonra içimi bir rahatlıq bürüdü amk. Hansı ki günlərlə yatmaqla əldə edə bilməyəcəyim rahatlıq idi. Axırda heç getdim çimdim, gəldim yemək yedim zad. Evdə danışdıq və qız bizə gəlməklə qalmayıb sən demə anamı xalamı da gün boyu narahat edibmiş telefonda. O gün bu gündür xəbər çıxmır qızdan. Sevinirəm amk hələ də danışmadığımız üçün sevinirəm.
Hə bu arada, o gördüyüm yuxu tipində çox yuxu görmüşdüm o qız evimizə gələnə yaxın. Bu qədər, gedim çay içim.

Edit: belə ağlıma gəlmişkən yazım, o qızla əlaqəni kəsəndən sonra əslində mən barədə ən xırda şeyləri qısqandığını öyrəndim. Həmişə evimizdə bayram, ad günü və s. Olanda onu bizə çağırırdıq, hətta ad gününü belə bizdə keçirirdi, öz ailə üzvümüz kimi davranırdıq amma o bunu həmişə məni alçaltmaq üçün işlədirdi. Ailəsində dava oldu, yanımda ağlayır? Təsəlli verməyə çalışan kimi deyəcək "sənə nə var e? Sənin ailən səni sevir". Yaxud da emosional problemlərindən danışanda deyəcək "sənə nə var e? Sən güclüsən bu cəhətdən". Ya da ondan bir mövzuda yaxşı olanda da mənim başqa mənfi cəhətlərimi önə gətirirdi. Özünün isə müsbət cəhətlərindən danışırdı. Bu tip şeyləri mən çox sonradan anladım çünki özümdə qısqanılacaq səviyyədə nəyinsə olduğunu düşünmürdüm. Sonradan öyrəndim ki bəzən insanın öyrəşdiyi, normal qarşıladığı şeylər bəzi insanın xəyalında qurduğu və yaşamaq istədiyi gerçəklikdir. Səni sevən ailə, çoxlu yaxın dost çevrəsi, çox insan tərəfindən sevilmək bəzi insanların xəyalı imiş və bəzi insanlar bu gerçəkliyi yaşayanları həqiqətən bərk qısqana bilirmiş