hər əsrin öz filosofu, dini var idi insanlara istiqamət göstərən, bizim dinimiz netflixdir. twitter ya instagram.
özüm də daxil, ətrafımdakı gənclərin düzgün məsləhətə nə qədər ac olduqlarını görəndə kədərlənirəm. bizə həyatı o qədər yöndəmsiz yoldan öyrədiblər ki, hər şeyi inkar etmişik. xüsusilə də azərbaycan təfəkkürü. üç qitə dörd ölkədə yaşadıqdan sonra, tanıdığım hər millətin gənclərinin yarısı aşağı yuxarı eyni problemlərdən əziyyət çəkiblər. həyat fəlsəfəsi çatışmamazlığı. avropada çoxdandır olmadığım üçün bilmirəm, ama məsələn amerikan gəncliyinin yarısı başsız atlı kimidir. gələcəyi görə bilmirlər, yalnız yaşayırlar. nihilizim və hərəkətsizlik. seks və narkotik aludəçiliyi. şərqə doğru yayılan kabus.
bizə məsələn evlənmə ya uşaq sahibi olma o qədər primitiv yersiz formada sırıdılıb ki, üsyankar olaraq qarşı çıxmışıq hər şeyə. nəyi niyə etdiyini bilmədən, dogmatik formada qəbul edilmiş yeni dünyaya uymayan köhnə təfəkkürün uzantıları. əslində hər şeyin çox sadə fəlsəfi cavabları var. sadəcə bizim fəlsəfə köhnə sovet kondisioneri kimi işlədiyi üçün update hələ də gəlməyib.
əvvəllər kitab oxuyan meymunlar idik, indi ona vaxtımız yoxdur, insanlar yeni düşüncəni daha çox filmlərdən öyrənir. filmlər isə show don't tell (göstər demə) metodu ilə işləyir, ama məncə bəzən insanlara bəzi şeyləri hərfiyyən demək lazımdır.
çox uzatmadan, son olaraq, nietzsche tanrı öldü deyəndə biz əslində sevinmirdik. atası ölmüş uşaqlar qədər kədərliydik. indi də kimisə yetim qoymamaq üçün ata olmaq istəməyən uşaqlara çevrilmişik.
