+19 əjdaha
1. hər gənc avaranın xəyalı olmalıdır.başlıq tapmadım yazmağa, keçmişdən yadımda qalan təsirli bir neçə dialoqlardan birini qeyd emtək istəyirdim.
amerikaya köçməmişdən əvvəl polşadan azərbaycana qayıtdım ailəmi son dəfə ziyarət etməyə və son günlərin birində məndən bir neçə yaş böyü, savadlı ama tənbəl bir dostumla pivnoyda oturmuşuq. tanıdığım sakit yavaş ama ağıllı dostlardandır. bacısı təzəlikcə madaqaskara köçmüşdü. what a move? evlənmişdimi ya nə. mən də gedirəm falan. soruşdum ki
- sən necə? nə vaxtsa buralardan köçüb getmək istəyərsən?
- əşi yoxe mənlik deyil
- niyə?
- tənbəl adamam mən. buralarda qalıb bürokrat olacam.
çox ciddiliklə və əminliklə demişdi bunu. etməyəcəyi şeyləri deyən biri də deyildi. "səndən gözləyərəm dedim". həmin vaxlar universiteti bitirib rayonda anasıyla qalırdı. işsiz və pulsuz idi. ama özündən və nələrə qadir olduğundan əmin idi. yaşadığı ölkənin baran yığını olduğundan da. getmək istəmirsənsə öz krallığını qur kimi fikirləşirdi. düzgün sistemin olmadığı yerdə ya vor olmalısan ya kölə. indi həmin qaqaş azərbaycanda uğurlu aktyordur.
sovetlər dağılandan sonra korrupt sistemdən istifadə edib varlanan bir qohumumuz var idi. deyirdi ki "yəqin çox adam məni sevmir əyri işlərə məşğulam deyə. ama rayonun yarısına iş vermişəm. özü xəbəri olmadan həyatını xilas etdiyim insanlar var. mən də istəməzdim tam belə olsun. ama vəhşi qurdlar ölkəni çapıb talayırsa onlar dayandıra bilmirsənsə sən də vəhşi qurda çevrilməlisən. onlar qədər pis olmaq zorunda deyilsən ama ortalığı onlara buraxacaq qədər zəif də olmamalısan"
bürokrat olmaq sosial darvinizm və təkamülün bir hissəsidir. bizim kimi ölkələr də, ya elə başqa ölkələrdə də pis baxılsa belə əslində bir sənət növüdür. siyasət kimi. yoxsa o qədər insan oturub house of cards serialına nəyə baxır. çox sıxıcıdır əslində. ama qida zəncirində yüksəlmək instiktimiz olduğu üçün, insecure qaqaşları sevmirik. azərbaycanlılar kiçik xəyallarla və gözü qorxaq böyüdüldükləri üçün arzuları da xırda olur. ən "güclü" qaqaşları ya əzələnin güc olduğunu düşünür, ya da mamanın gül balası olaraq yaponiyaya falan riyaziyyat olimpiyadalarına göndərilən osbirçi böyük eynəkli ya yaxşı şahmat oynayan uşaqlardı. bürokrat olanlar da elə varlıların uşaqlarıdır. qalır çox kiçik faizlik hissə, hansı ki yuxarıdakı iki misal, az resursla doğulub ama kiçik düşünməyən və bürokrata çevrilən uşaqlar.
düşünürsənsə vor ola bilərsən.
küçələr sənin deyil, ama ola bilər.
escobar ya tony montana nirvanadan daha yaxşı nümunədir yeri gələndə.
özünü əksik düşünən insanlar özünü artıq düşünən insanlardan daha iyrəncdir.
xırda xəyalları olanlar bizdən deyil.