1. Gələcək üçün heç bir ümidim yoxdur açığı. Belə içki ilə siqaret ilə maksimum 35 ə qədər yaşayaram sonrasıda heçnə ölüm. Onsuzda yaşa dolduqca adamın belə bir zəmanədə heçnəyə ümidi qalmır,hələkidə kasıbsansa gecə yatıb birdə durmamaq istəyirsən.
2. Yaxın illərdə əgər 2023 sonrası problemlər olmaz isə Türkiyənin ən böyük "recovery" mərkəzini açmaq. Bu mərkəzdə həm idman zalı və fəaliyyətləri, həm plastik cərrahiyə, kardiyoloqiya, fizyoterapiya, diş həkimliyi, yoqa, olimpik üzmə havuzu, otel və pansiyonatlar, sağlıqlı və şəkərsiz qida mərkəzi, dietoloq kimi fəaliyyətlər olacaqdır. Əgər mövcud iqtidar gedərsə bu müddət qısalacaqdır. Yatırım edən şəxslər, yuxarıda yazılan öz sahəsində olan profesyonalların hamısı tərəfimcə seçilmiş və layihə üçün tender gözləməktədir. Ümid edirəm ki, bu qüruru çox yaxında gərçəkləşdirəcəyəm. Bu vaxta qədər edə bilməzsən deyilən və lağa qoyulan hər şeyin öhdəsindən gəlmiş birisi olaraq bu qüruru azərbaycan və türkiyə adına etmək üçün səbirsizlənirəm.
3. Hədəflərimin nə olduğunu burda demək istəməsəm də, onların reallaşacağına qarşı bir inamım var. Ola bilər ki bunun həyata keçməsi üçün hələ ki heç nə etmirəm, amma bilirəm ki olacaq. bu ümid hiss nəyinki özüm üçün, həm də ətrafımdakı insanlar üçündür. əksəriyyətinin nə isə bacaracağını hiss edirəm və istəyirəm. Axrımız xeyir olsun.
4. Hər ay sonunu 400 manatla keçirməyə məhkum edilmiş bir adamın gələcəkdən nə kimi gözləntiləri ola bilər ki aq? Biz kimi adamlar yaşayan ölülərdir, sadəcə bastıranımız yoxdur. (bax: acı həqiqətlər)
Sabaha qarşı belə ümidimin tükəndiyi bir zamanda, gələcəyə dair gözləntilərimin olması mümkün deyil fikrimcə. Tək gözləntim o ola bilər ki, içində olduğum toksik mühitdən uzaqlaşıb, problemin özüm yada başqası olduğunu müşahidə edim. Cavabı alanda edit gələcək.
