1. Uzun illərdən sonra təsadüf nəticəsində gəldiyim, hər qarışında addımladıqca son illər gəlmədiyim üçün içimdə qəribə hislərin cücərməsinə səbəb olan, doğulduğum, böyüdüyüm və ən əsası, ən gözəl günlərimi yaşadığım yer. Bu dəfə heçkəsə xəbər etmədən gəlmişəm və çox güman sabah Bakıya qayıdacağam. Tanış küçələrdə, parklarda addımladıqca xoş xatirələr daxilimə nüfuz edir. insanlar Bakıdakına nisbətən daha sakit, daha gülərüzdür. Hamı bir-birinə salam verir, xoş günlər diləyir.

Bax eləcə, bu döngədə Asəfin playstation zalı vardı. Dostlarla gedib PES çempionatı qurardıq. Hər dəfə uduzanda da, ya pultun işləmədiyini bəhanə edər, ya da ki, təsadüf sonucu qol yediyimi söyləyərdim. indi oranı söküb, yerinə gözəllik salonu tikiblər. Hardasa uzaqlarda teatrın önündə balaca uşaqlar müəllimələrinin rəhbərliyi ilə toplaşıb, kollektiv şəkil çəkdirirlər. Rayon inkişaf edib və yeni restoranlar, yeni binalar rayonun nostalji ab-havasına qalın sədlər çəkir. Parklarda əl-ələ tutuşub artıq daha rahat gəzən cütlüklər də nəzərə çarpır.

Qohumlara, tanışlara rast gəlməmək üçün iti addımlarla irəliləyirəm. Böyüdüyüm binadakı mənzili, məhəlləni az uzaqdan, ağacların arasından izləyirəm. Qəribə duyğular, qəribə hislərdir. Bir zamanlar bu lənət rayondan çıxmaq üçün hər vəchlə çalışıb universitetə girmişdim. Bakının dəbdəbəli həyatı, əyləncəli gecələri mənə rayonun ölü ruhundan, tozlu küçələrindən daha cəlbedici gəlirdi. Amma düşündüyümün əksi oldu. Bakı məndən sevgimi aldı, Bakı məndən ruhumu aldı, Bakı məni daş ürəkli bir heykələ çevirdi. indi isə yarpaqların arasından izlədiyim bir neçə doğma gözlər ruhumu isidir, könlümü riqqətə gətirir və içimdəki buzları əridir.