1. bilənlər bilər, bilməyənlər də bilsinlər ki stalin repressiyaları dövründə repressiya olunmuş kişilərin həyat yoldaşları, qızları, anaları da günahsız olsalar belə, sırf günahlandırılan şəxslərin yaxın qadınları olduqları üçün bəzən repressiyaya məruz qalırdılar. həmin bu qadınlar "vətən xainlərinin arvadlar" və ya "vətən xainlərinin qadınları adlanırdı. hətta belə düşərgə də var idi "aljir". açıqlaması belədir "akmolinskiy lager jen izmennikov rodini" yəni "vətən xainləri qadınlarının akmola düşərgəsi". uzun sözün qısası tək aljirdə 50-dən çox azərbaycanlı qadın cəza çəkiblər.
2. hətta bu düşərgə ilə bağlı bir xatirə var. düşərgədə həbs olunmuş gertruda platays xatırlayır ki bir dəfə gölün qırağından qamış yığarkən qonşu qazax kəndindən camaat da gölün ətrafına gəlir. və onlar orada işləyən qadınlara daş atmağa başlayırlar. qadınlar çox pis olurlar. onsuz da məcbur işlədilirlər, yaşayış şəraitləri pisdir, övladları haradadır bilmirlər. üstəlik də sürgündə olduqları yerdə belə insanlar bunları daşlayırlar. nəysə bu gertruda bu daşlama vaxtı yerə yıxılır. və görür ki burnuna kəsmik qoxusu gəlir. və bu qoxunun həmin o atılan daşlardan gəldiyini başa düşür. ac olduğu üçün risk edib bu daşlardan birini yeyir. görür ki süd məhsuludur. uzun sözün qısası sən demə bu qazax kəndliləri o qadınların halına pis olduqları üçün dəstək olmaq istəyiblər. onlara yemək verə bilməyəcəklərini dərk etdikləri üçün özlərini onlara daş atan kimi göstəriblər. əslində isə onlar qadınlara daş yox palçığa batırılmış qurut atırmışlar. qurut da nədir bilirsiz də yəqin. nəysə yaxşı ki dünyada hələ də insanlıq və yaxşı insanlar var. çalışın insanlığınızı itirməyəsiniz.
