24. Başqalarına məsləhət verən mən hər axşam pəncərədən özümü atıb-atmamaq arasında qalıram.
Yəqin belə olardı:
Jakuzi- koca bir saçmalık
(youtube: )
dinləyərək yuyunub çıxardım və daima aynaya baxıb gah "sən güclüsən" deyib, gah da ağlayan mən bu dəfə aynaya baxıb özündən üzr istəyərdi, son dəfə əli ilə aynadakı simasının saçlarını sığallayırdı. Kolidora keçdim. Qonaq otağındakı ailəmə son dəfə baxdım, nəsə evdəkilər seçki barəsində diplomatik danışıqlar aparırdılar. Gözüm otaqdakı çərçivələrə sataşdı. Uşaqlığım gözümün önündən keçdi. O qayğısız uşaqlığım..Dözə bilmədim, ruhum təkrar bu evə gələ bilər mi, bilmədim. Otağıma keçdim və Otaqda hər şeydən xəbərsiz olan pişiyi qucaqlayıb öpərdim, əminəm ki, çox vecinə almaz və boş qabı göstərib yemək istəyərdi. Olsun, onun üçün də darıxacağam. Qulağı eşitməsə də dərdimə qulaq asıb gözləri ilə "Bu da keçər, narahat olma" deyirdi sanki. Yoxsa bu mənim hər kəs tərəfindən eşitdiyim bir söz idi və beynimə yerinmişdi. Görünür, bu yalanlara çox tab gətirə bilməyəcəyəm.
Saçımı açıq tökdüm, Uzun bir don geyindim, əsən küləyin paltarımı və saçımı dalğalandırmasını hiss edəcəkdim.
Pəncərəyə yalın ayaqlarla çıxdım.
Aşağıya gözlərimi zillədim,
Özümə "hazırsan mı ?" Dedim və iç səsim "yox" deyə fısıldadı, "buna məcbursan" deyərək bağırdı. Düzü necə bu həddə gəldim bilmədim, sanki ayaqlarım özünü at deyə məcbur edirdi.
Bədənim yorğun , zehnim tükənmişdi.
Pəncərədən oradakı mənzərəyə doya-doya baxırdım. https://drive.google.com/file/d/1xKq37CQHediw3Apr9okcTVY77eqXXgTM/view?usp=drivesdk
Gözlərimi ala bilmirdim. Amma diqqətlə baxdıqda bir evdə qalmaqal gördüm. Ana uşağını döyürdü. Birində Ata gənc oğlanı danlayırdı. Bir evdə nişan, bir evdə fərdlər arasında dava idi. Biri dəlilərcə rəqs edir, biri ağlayırdı. Sanki gözümdə həyat kadrları canlanırdı və özümə deyirdim mən də onlardan biri olacam, sadə və sıradan biri. Hər kəs kimi gəlib keçəcəm bu dünyadan, tez ya da gec olmağının nə fərqi var ki?! Dünya bizi belindəki birə kimi çölə atacaqdı.
Əlimə nəsə dırmaşırdı, bu qarışqa idi. Heç özü də bilmirdi hara gedirdi. Ən azından azad idi, heç kimi eşitmirdi, emosiyası da yox idi ki, mənim kimi ölümlə uc-uca qalsın. Qarışqaya qısqanırdım özümü.
Səsə başımı qaldırdım, yağış yağırdı. Artıq torpaq iyisini hiss edirdim. Buna qarşı zaafım var. Sanki təbiət də özümü atmağımı istəyirdi. Mən kainatı, kainat da evrenə yaydığım hislərimlə ,bəlkə, məni istəmirdi. Ətəyimi uclarından qaldırıb atılmağa hazırlaşırdım ki,
Anam səsləndi: "Düşbərə hazırdır"
Qaqa, məni saxlamağ olaaar?! "Qatığa sarımsaq tök deyib" mətbəxə tərəf qaçdım. Nəysə, bu gün də ölmədim.)
13. şimal qütb dairəsinə yaxın ərazilərdə qütb heyvanları haqqında belgesel çəkərkən ərzağın, digər resursların bitməsi və nəticədə soyuqdan donub ölmək. *
swh
hətta düşün bədənin tam çürümür, donur o soyuqda, minilliklər sonra yeni sivilizasiyanın sakinləri bədənini tapır və təcrübə obyekti olursan *
swh
22. Bir dağın təpəsindəyik. Saatlarca sevdiyimiz mahnılara qulaq asıb rəqs edirdik.
Ruhumuz onsuz da tükənmişdi. indi bədənimiz də yorğundur.
Uçuruma doğru yaxınlaşdıq. Niyətimiz bəlli idi.
Yanımdakı mənə "hazırsan mı" demədi, çünki biz bunu çoxdan gözləyirdik.
"Əlimi tut " dedi və mənsə dözə bilmədim, son bir dəfə qucaqladım.
Əlini tutdum, heç nə düşünmürdük. Gözlərimizin içinə baxırdıq. və yüksək səslə "Tullan!" dedi. O moment telefonda bir yaşıl işıq gördüm.
Kimsə , kimsə entry-imi bəyənmişdi.
Tez əlini buraxıb telefona tərəf qaçdım.
Yanımdakı adam artıq yerə çaxılmışdı.
Mənsə telefona baxdım və dəhşətə gəldim. Entry-mə əjdaha yox, maraqlı səsi gəlmişdi.
Telefonu yerə çırpıb, mən də tullandım.
16. bilmirәm harda oxumuşdum, ki bir mәşhur, atıram, suda boğularaq ölәcәm deyә düşünәrmiş hәmişә. vә hәqiqәtәn elә ölür. mәn dә özümdәn asılı olmadan avtobusda, avtomobildә gedәndә yol qәzasında ölәcәyimi düşünürәm. bilmirәm hәmin mәqalәni oxuduqdan sonra formalaşıb bu, ya nәdәndi, amma istisnasız hәr dәfә nәqliyyata minәndә qәza olması ehtimalı ağlıma gәlir.
p.s ölәndәn sonra demişdi. deyәrsiz deyә yazıram bunu -*
21. çox sevdiyim bir insanla danışdığım yerdə çox ani bir şəkildə və minimum ağrı ilə ölmək. maşın vurar, kamaz əzər, başıma daş düşər orasını bilmirəm amma təki cəsədim rayona göndərilib yaxınlarımın əlinə keçməsin. mən öləndən sonra 40 gün boyunca evə 200 nəfər tanımadığım adamın çağırtdırılıb qadınlar ayrı kişilər ayrı olacaq şəkildə bütün gün oturub arxamdan ağı oxumaqlarını istəmirəm. bir də evi çox kirlədirlər anam əziyyət çəkməsin. bunun yerinə bədənim elmi araşdırmalar üçün labaratoriyaya göndərilsin bəşəriyyətə bir yararım olar
10. öləcəyim tarixi dəqiq bilmək istərdim. yuyunum hazırlanım nədə olsa insan içinə çıxacam. yolumu morqdan salacaq ölümdən başqa istənilən ölüm növü ola bilər.
20. Xoşbəxt olduğum günün sonunda maşın vuraraq, qarşı tərəfin günahkar olduğu (və ya yerdə qalan yaxınlarıma kompensasiya, yardım artıq hər nəysə veriləcəyi) şəkildə ölmək istəyirəm. Mümkünsə əzabsız olsun. Öləndən sonra qalanlara xeyrim dəysin, bu da öldü bizi zibilə saldı deməsinlər. Yas mərasimləri falan olmasın. Halvamdan yeyib, içib, əylənə bilərlər. Rəhmətlik dramanı sevmirdi çünki. Yararlı orqanlarımı da bağışlasınlar
15. saatda 200 km/saat sürətlə hərəkət edən maşınla hündür bir aşırımdan aşıb çaykovskinin qu gölü balet əsərinin musiqi sədaları havada 3-4 dəfə fırlandıqdan sonra ani yerə dəyərək zərbənin təsiriylə saniyəsində gözlərimi əbədi yummaq.
9. hamı yuxudaykən ölmək istəyir ki ağrısız olur , amma , bilmək olmaz bəlkə də yuxuda ölmək ən çətinidir. adicə insan yuxuda qorxanda daha çox həyəcan keçirir nəyin ki həyatda .
25. qısaca desəm ani. yəni xəstələnib və ya hansısa fəciəvi şəkildə ölmək istəmərəm.
bu arada intiharı zəiflik sayıram.
seçimə qaldıqda isə şəhid olmaq istəyərəm.
dərdim vətən-millət məsələsi deyil, açıq deyirəm geridə qalan ailəmi düşünmə məsələsidir. Səmimi olmaq lazımdır.
əgər şəhid olarsam ailəm aylıq muavinət alacaq və şəhid ailəsi olduğu üçün dövlətlə əlaqəli işlər prablemsiz yeriyəcək. əgər kasıb bir insanamsa, geriyə sərvət və ya digər nəsə qoya bilməmişəmsə eliyəcəyim ən mükəmməl şey bu olardı əgər ölüməyim labüd olsaydı.
qeyd: hərbidə olarkən 8 ay erməni ilə üz bə üz olmuşam, kəşfiyyat müşahidə postunda dəfələrlə ölümlə burun-buruna olsamda əcəlim orda deyilmiş.
18. indiyə qədər etməyə cəsarət eləmədiyim şeyləri eləyib, əlimdə olan bütün pulları son dəfə, istədiyim kimi xərcləyəndən sonra evə gəlmək, vannanı isti su ilə doldurub içinə uzanmaq, qulağıma "nauşnik"i taxıb Brilliant Dadaşovanın "Hər şey gözəldir həyatda" mahnısını qoymaq və ülgüclə biləyimi uzunlamasına kəsib, huşumu itirənə qədər keçmişimi göz önündən keçirmək. Bütün bunları etməzdən əvvəl isə orqanlarımın ehtiyacı olanlara bağışlanmasını, cəsədimin (yerdə qalan hissələrimin) isə bir çayın kənarında çəmənlikdə basırılmasını vəsiyyət etmək.
4. şəklin çoxluğu ölüm reallığını dəyişdirməsə də arada bir düşünüləndir. ümumən arzuladığım ölüm budur-#108734. bir şərtlə ki, özümdən sonra faydalı bir şeylər qoyaraq, övladlarımdan arxayın halda və ən əsası `mənalı, dəyərli həyat yaşadım, yeri var idi` cümləsini qura bilim. ancaq, arada filmlərə baxanda məsələn godfather filmindəki sonny corleone kimi ölməyi də xəyal edir insan. özüm üçün yox, oğlumun dostlarına`atam elə kişi idi ki, tək öldürməyə götdəri çatmadı bir eşalon adam göndərdilər üstünə` deməsi üçün. təbii ki, adı üstündədir, xəyaldır gerçəkliklə heç bir əlaqəsi yoxdur və olmasını da istəmərəm *
glş
12. harley davidson motorsiklim ilə avtobanda 190-200 sıxaraq həyəcanla parça parça olaraq ölmək. məni o vəziyyətdə tapıb ürək masajı və entube edərək həyata yenidən bağlamaq istəyən paramedikindən həkimindən həmşirəsinə hətta ambulans şoferinə kimi hamısının amına qoyum
)
