bugün wiki təsadüfi son
sözaltı sözlük
məsləhət postlar mesaj Profil

biri birini tanıyan yadlar



facebook twitter əjdaha lazımdı izlə dostlar   mən   googlla

başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:

+30 əjdaha

2. Üç il əvvəl internetdə tanış olduğum, qazanmaq üçün çox çalışdığım bir dostum var, ancaq aylardır heç də dost imişik kimi gəlmir. Artıq bütün o internetdə tanışdığı adamları universitetdə, yaşadığı şəhərdə görür. Dostluqlarının hamısını real həyata daşıyıb, az qala hər gün görüşür. Virtual olan yeni heç bir əlaqəyə də girmir. Böyüməyini və yaxşıya doğru dəyişməyini izləyirəm. Bu zaman da məni pis vərdişləriylə birlikdə kənara qoymağına səs çıxarmaq istəmirəm. indi twitter-də gecələr dörd nala qaçmır, DM-larda gecə 2-3 sülənmələri etmir və mən onun yeni həyatının bir hissəsi ola bilmədiyim üçün o qədər məyusam, o isə mənim kimlərinsə həyatında yer tutmağım ya da kimsənin həyatında yer tuta bilməmiş olmağıma o qədər fikir vermir ki, sadəcə ürəyimin ağrımağıyla qalıram. Hərəsiylə ancaq 1-2 dəfə görüşə bildiyim o virtual dostlarımın bir yerdə yeni ili qeyd etməyindən olan şəkillərinə keçən gün dəqiqələr uzunu baxdım. Paxıllıq da yox, nəsə bir arzunun həyata keçmə ehtimalının yoxa çıxdığını görmək kimi bir şey idi. Axşamkı yeni insanlar tanıya biləcəyim, yadlarla dolu şənliyə də gedə bilmədim.
Hansısa əlaqənin düz önündəcə cılızlaşıb, sönüb, tükəndiyini görmək necə də əsəb pozur. Elə bil qabağıma beş kiloluq şəkər tozu dolu torba qoyublar, kənarından deşik açıblar və o şəkərlər hamısı tökülür yerə, bir azdan da içində ancaq yerə dəydiyi səviyyəyə qədər olan qisim dolu qalacaq. Xalçanın üstünə tökülür həm də, döşməyə də yox ki, maksimum ömrümə otursun. Yadlaşacaqsan deyir, divara dırmaşsan da, budur. Artıq yeni nələr dinlədiyini, hansı filmlərə baxdığını əgər paylaşarsa öyrənirsən, nə qədər tanıyırsan tanı, keçmişdəki halı idi o, indikinin sadəcə adını, haqqındakı pasportunda, tərcümeyi-halında olacaq qədər şeyi bilirsən, başqa da heç nəyini.
Yerimi başqaları alır, gecəki uzun yazışmalarımızın yerini də gündüzkü xoş saatlarının yorğunluğunu almaq üçün getdiyi yuxuları. Ayda bir, şanslıyamsa iki dəfə uzun danışırıq. ikisində də mən yazıram, qalanları da ancaq on mesaj çəkən köhnə günlərin xətri qalmasın deyə girilən dialoqlardır. Pişiklərim üçün darıxıram, yanından gedəcəyim adamlar üçün indidən darıxıram və əvvəllər mənim olan hər şeyi, hər şeyi böyük bir ərköyünlüklə geriyə istəyirəm.



hamısını göstər

biri birini tanıyan yadlar