Son yazılanlar
babam ve oğlum
marilyn manson
2002 dən bəri fərqi yoxdu hər hansısa bir ilin yayına qayımaq istərdim tənbəl adam başqa nə istəyə bilər ki, 3 ay divandan qalxmayacağı bir vaxt.
ps. hal-hazırda acından ölməyimə baxmayaraq tənbəlliyimdən qalxəb özümə yemək pişirmirəm internetdən pizza sifariş vermişəm 35 dollara o qədər tənbələm.
bir jointdən 6-7 qülləm vurandan sonra keçirdiyin o mənasız gülmə hissi istəməsə də xoşbəxt edir insanı yarım saatlıq belə olsa dünyanın sənin ətrafında fırlandığını fikirləşirsən. belə anda həyatın nə qədər gözəl olduğunu anlamırsan sadəcə keflənirsən və həyat olmasa belə sənə gözəl görünür.
yeni kəşf etdiyim yazarlardan biridi daha doğrusu mən yeniyəm və həyatım boyu belə düşünən çox az adam görmüşəm. bayaqdan dayanmadan 3 saatdı onun entry lərini oxuyuram uzun yazsa da maraqlı yazır məndə sözlüyə qarşı dəhşətli bir həvəs yaratdı belələrinin olduğunu gördükcə adamın həm oxumağa həm də onlar kimi yazmağa həvəsi artır.
(baxma: dünyanın 90 faizi)
(bax: mike tyson)
indiki zəmanədə tüpürcək
1970-ci ildə ona platin plak ödülünü qazandıran və eyni ildə ilin bəstəsi ödülünü alan çox tanınmayan ancaq mükəmməl bir musiqi olan dağlar dağları ifa edən unutulmaz sənətkar. ağır musiqi sevənlərin bəyənəcəyi bir mahnıdı.
)
emin sabitoğlunun (mahmudovun ) bəstələdiyi mükəmməl bir musiqi. çoxlarınız bunu dədə qorqud filmindən xatırlayar yəqin ki.
)
demet evgarı tanıyanların qulaq asmağı məsləhətdi. bu qadının hər şeyinə heyranam.
)
+ nasılsın?
- standart
(bax: kaybedenler kulübü)
vətəndən ayrı yaşayan biri olaraq deyə bilərəm ki, ad günümdə sevdiyim insanların yanımda olmağı mənim üçün ən dəyərli şeydi. insanın üfqü genişlənəndə mi deyim pul çox olanda mı deyim amma nə vaxtsa fiziki əşyanın önəmsizliyini başa düşdüyü vaxt gəlib çatır həyatda. dostumun məni ürəkdən qucaqlaması qulağıma heç kimin eşidə bilməyəcəyi şəklildə yaxşı ki varsan yaxşı ki dost olmuşuq deməsi o an əvəzolunmazdır. bəziləri fiziki əşyanın maddi dəyərindən çox mənəvi dəyərinə üstünlük verir sonradan o əşyaya baxıb olanları xatırlamaq üçün amma inanın mənə səmimi bir şəkil dostlarla əyləndiyin vaxtda qıraqdan sən bilmədən çəkilən bir video bir əşyadan qatbaqat çox şey gətirir insanın ağlına. önəmli olan yaşananlardı ad günündə o yaşanmışlıq o xatirələr isti səmimi ortamdan yadda qalanlardı hədiyyənin çox da önəmi yoxdu.
garfield demiş səhər yaxşı dincəlin ki, axşam rahat yatasız.
bacarmamaq səbəbi məncə iki şeydi. birincisi insanlar başqası sıranı pozanda ona "ay qardaş\xanım zəhmət olmasa sırada durun bu boyda camaat sıra gözləyir axı xahiş edirəm" kimi ifadələr işlədəndə (mən özüm bir iki dəfə belə etmişəm çox sakit və nazik tonda) başqaları sizə elə baxır ki, sanki siz qadınsız ya da geysiz bu da insanı soyudur bu tip ifadədən. ikincisi isə sərt şəkildə reaksiya verməkdi (ki çox vaxt bizimkilər əsəbi millət olduğuna görə belə olur). bu halda isə dava dalaş olacağını çox adam bilir ona görə də biz sıra mədəniyyəti olmayan insanlara irad bildirə bilmirik onlar da etdiklərinin düzgün olduğunu fikirləşib davam edirlər. problemin bir həlli yoxdu əgər hər bunun səhv olduğunu başa düşən insan etməsə belə hərəkət digərləri də baxıb nəsə öyrənə bilərlər və zaman keçdikcə onlar da evrimləşər və insan olarlar.
özünə çox yaxın dost deyən iki şəxsin nə qədər yaxın olduqlarını yoxlamaq üçün aralarını vurmaq ortamı gərmək dava söhbətləri açmaq sonunda da o ikisinin necə dalaşdığını seyr eləmək. biraz ibnəlik kimi səslənir amma davadan sonra zarafat olduğunu deyəndə üzlərinin aldığı o ifadə dost olduqlarını bir an yaddan çıxardıqları üçün peşmanlıq hissi ilə qarışıq utanc hissi. bu belə həyatdan həzz alma səbəbi ola bilər.
bizim üçün çox da fərq etməyən bir püşkatmadır. azərbaycanın qrupuna bütün torbalardan ən zəiflər belə gəlsə ikinci olmaq şansımız yox deniləcək qədər azdır. əvvəlcə futbolu inkişaf etdirmək lazımdl bundan sonra püşkatmadan nəsə gözləmək olar.
millətin yarısı rusların götünə girir onsuz da. rusların bizə etdiklərini nə tez yaddan çıxardı bu insanlar 37 ləri 20 yanvarları doludu tarixdə belə hadisələr. amma qınamıram bəxtiyar vahabzadə demiş itin dilinə də hörmətimiz var öz dilimizdən başqa. özü özünə hörmət etməyən bir xalq demək istəmirəm bir kütlənin nümayəndəsiyik. bir hissə rusca birazı türkcə ingiliscə kiçik bir hissə talış ləzgi dillərində birazdan azərbaycanca danışan tapa bilməycəyik bu ölkədə.
mən də məsəl üçün anama mama deyirəm nənəmə isə ana deyirəm. mənim atam isə öz bibisinə mama deyir. bunlar bi yana papa üçün deyə bilmərəm amma mama sözü ana sözündən daha asandı uşaqlar üçün ona görə də (bir söz var deyir vərdiş hər şeydən çətin buraxılır ) uşaqlar uşaqlığından öyrəndiklərinə görə tərgidə bilmirlər.
konkret məryəmdi kiməsə vurdurub uşaq olanda da deyib ki, bakirəyəm.
hər dəfə hansısa qəhbə yanına gedəndə onu gəlib ballabdıra-ballandıra danışmağı. bu yetməz kimi bizimkilər şəkil zad çəkib göstərirlər bax belə qızdı elə qızdı. daha sonra qaqaşların vor v zakon söhbətləri etmələri bəxtiyar belə gəldi böyük qardaş belə getdi hansı ki axtarsan heç bəlkə qarabağa da gəlməyiblər. bir də ki bu hər yerdə ay namus ay qeyrət ay nə bilim petuxları öldürmək lazımdı ifadələr işlədib başqa yerdə gözümün qabağında 1 dəqiqə içində on qıza söz atırlar. hələ mərifətmiş kimi gəlib danışırlar petuxlarla nələr etdiklərini. cəmiyyətimiz qəbul edək ki savadsız və təhsilsizdi balabəy gülağa üzeyir və adınl bilmədiyim bir çox bu tipli müğənnilərə qulaq asan insanlardan nə gözləyəsən. ən uzağı iki ceyranı 07 yə qoyub damara vurub şellənə şellənə gəzəcəklər. saymaqnan bitməz əslində azərbaycanın yaxçı oğlanlarında olan mənfi xüsusiyətləri bunlar ilk ağlıma gələn və ən dözülməz olanlardı.
Son bəyənilənlər
