buckingham palace

bu sifarişi verən: sonra dedilər ki alınmadı
böyük britaniya kraliyət ailəsinin və monarxın adminstrasiya binası kimi istifadə olunan görkəmli tikili. adının Buckingham palace olmasının səbəbi əslində binanın orginalda duke of Buckingham-a ev kimi tikildiyi üçündür. 150 il bina da, həmin ərazi də bu kişiyə məxsus olub. sonra britaniya kralı pulunu verib buranı alıb və kraliça viktoriya taxta çıxana qədər şəxsi ev kimi istifadə olunub. təbii ki zamanla böyüdülüb və əlavə otaqlar və wing-lər də tikilib. kraliça viktoriyadan sonra, bu günə qədər kral və kraliça həmişə mərkəzi bina kimi istifadə ediblər və britaniya krallığının ikonuna çevrilib. BBc-nin çəkdiyi filthy cities deyə bir sənədli film serialı var, əvvəlki vaxtları və keçmişinə baxmaq istəyirsinizsə London seriyasına baxın. maraqlı rakusdan çəkilib.
bir də sırf sonradan mən buckingham sarayına sıçmışam deyə bilmək üçün, tədbirdən arada sıvışıb buckingham-da tualetə getmiş adamam mən. (bax: swh )

n'golo kante

bu sifarişi verən: adsızinsan
həyatımıza makelele kimi girən amma makelele olaraq qalmayan fransız futbolçu. buna baxmayaraq makeleledən sonra ona oxşayan yeganə oyunçu olması belə onu sevməyə bəs edir. daima sevgi kelebeği kimi gülməsi bir qırağa, futbolçu olaraq da mükəmməl oyunçudur. əgər Leicester city kimi yetim bir komanda PL qazandısa bunun 50%-i kantenin payıdır. növbəti sezon, 100-150 milyonların havada uçuşduğu bir vaxtda 32 milyon kimi gülməli bir rəqəmə çelsiyə keçdi və çelsinin də çempionluğunda baş rollardan birini oynadı. Bununla da eric cantonadan sonra Premyer liqa tarixində ard-arda 2 sezonda 2 ayrı komanda ilə çempion olan cəmi 2-ci oyunçu oldu. real madridin yerinə olsam gedib çör-çöpə pul xərclədiyimə bunu alaram, makelelenin də acığını çıxmış olaram.

julie delpy

bu sifarişi verən: haumea
hamının before trilogiyasından tandığı aktrisa
Before sunrise-da oxuduğu əla mahnı

(youtube: )

erol bulut

türkiyəli futbol məşqçisi. fenerbahçeli azarkeşlərin son seçdikləri qurban. yeni malatyada və alanyada kağız üstündə daha zəif heyətlərlə yaxşı nəticələr əldə etmiş, oynatdığı oyun gözə xoş gələn, hücum futboluna oxşayan bir şey olduğu üçün, aykutdan boğaza yığılmış, ersun yanaldan incimiş fənərlilər min bir qazla, üstəgəl köhnə futbolçumuzdu filan deyə deyə bu yazığı gətirdilər atdılar qaynayan bir qazanın içinə. hazırkı vəziyətdə getməli olduğu ilə mən də razıyam. komandaya uyğun olmadığını da hardasa deyə bilərəm. əslində bu məşqçilik bacarıqlarından vəd etdiklərindən çox azarkeşlərin gözləntisi ilə bağlıdır. nəyin yalnış olduğunu düşündüyüm maddə maddə yazım daha rahat olsun:
1. üzərindəki dəhşətli təzyiq. azarkeşlər tərəfindən bunun olması çox normaldır, çünki adamların üzü artıq neçə ildi nə nəticə baxımından, nə oyun baxımından gülmür. burdakı əsas səhv məncə idarə heyətindədir. təzyiqi azaltmaq, məşqçiyə rahat işləmək üçün zəmin yaratmaqdansa, həm hər yerdə dava axtarırlar, həm də hətta rəqib komandanın azarkeşi kimi mən belə məşqçinin arxasında durduqlarını, ona buranın müdürü, ağası sənsən kefin nətər istir elə elə dediklərini hiss eləmirəm. ona görə də 2 gündən bir gic gic xəbərlər çıxır ki, komandada oyunçular məşqçini sikləmir, caner kafasına görə 345 dənə top qaldırır içəri. idarə heyətinin bu tip xəbərlərə reaksiyası ya heç olmur ya da çox ləng olur. özgüvən məsələsi hansı işi görürsən gör çox önəmlidir və erola bunu hiss etdirdiklərini heç düşünmürəm.
2. ondakı götə bu şalvarın gen gəlməsi. Bu qədər ulduz və yaşının başını almış futbolçunu idarə etmək üçün ya buna uyğun backgroundun olmalıdır. ki, oyunçular ən azından adına görə götü qaçmasın. ya da adın olmasa da sikici qüvvə olmalısan ki, hörmət etsinlər. fənər elə bir heyət yığıb ki, bunları pişiyim pişiyimlə idarə etmək çətin məsələ kimi görünür mənə.
3. bu adam malatyada da, alanyada da əks hücum futbol oynadırdı. fənərlə artıq 30-a yaxın oyuna çıxıb, komandanın nə oynadığı məlum deyil. fb-nin genetikası dəli kimi basqılı hücum futbolu oynamaq olub çox vaxt. erol öz oyunundansa bunumu oynatmağa çalışır alınmır bilmirəm. desəm ki, əlindəki oyunçular uyğun deyil. Əlindəki oyunçularla babat da əks hücum oynamaq olar. əlindəki oyunçularla demək olar mümkün hər taktikanı oynamaq olar ama adam ancaq 4-3-2-1 oynuyur, oyun daxilində belə taktika deyişdirmir, sadəcə oyunçu çıxır oyunçu girir.

detroit: become human

indiyə qədər oynadığım ən yaxşı oyunlardan biri. androidlərin yavaş yavaş azad iradəyə malik olması və bunun nəticəsində cəmiyyətdə baş verən dəyişiklikləri və üsyanından bəhs edir. etdiyin seçimlərə görə ssenari də fərqli davam edir. 2-si erkək, 1-i dişi olmaqla 3 ayrı personajı idarə edirik və ən sevdiyim tərəfi həkayənin demək olar hər nöqtəsində ölmək mümkündür və öldüyün anda həmin personajın hekayəsi orada bitir digərləri ilə davam edirsən. pis və ya yaxşı olmağı da özün seçirsən, hekayənin sonluğundakı tonu dəyişdirir bu daha çox. başqa xoşuma gələn bir xüsusiyət seçim verən digər oyunlara görə əsas 2 üstünlüyü var: 1. hekayənin budaqları həddindən artıq çoxdur, hər seçim tamam başqa yönə apara bilir səni. bu da oyunu dəfələrlə təkrar oynayıb başqa nəticələr, başqa ssenarilər görmənə kömək edir. başqa heç bir oyunda bu qədər şaxələnmə görməmişdim. 2. normalda seçim olan oyunlarda əlimizi qulağımızın dibinə qoyub rahat rahat götür qoy edib sonra seçə bilirik. burda isə bəzən bu seçimi etmək üçün cəmi bir neçə saniyə verilir, bu həm özünü daha çox oyunun içində hiss etməyinə kömək edir, həm də hekayəylə daha dərin bir empatiya qurmağa yardımçı olur.

the accountant of auschwitz

2018-ci ildə keçmiş SS zabiti Oskar Gröning-in müharibə bitdikdən 60 il sonra məhkəməyə çıxarılması barədə çəkilmiş sənədli film. Film bir neçə aspektdən maraqlıdır. Həm alman hüquq sistemindəki boşluqlara görə müharibə dövründə millətin anasını ağladan ya ağladılmasına durub baxan bu adamların çoxunun necə əllərini qollarını sallaya sallaya rahat bir sürdüklərindən bəhs edir, həm bənzər başqa bir hadisənin hüquq sistemini necə dəyişdiriyini göstərir, həm də çox keçmişdə işlənmiş cinayətlərinə görə insanın üstündən xeyli vaxt keçdikdən sonra cəzalandırılmasının doğru olub olmadığı barədə moral dilemmalara toxunur.

--spoiler--

Mənim ən diqqətimi çəkən 2 məqam oldu. 1-ci xırda bir təsadüfdən bu oğraşların çox gec də olsa təkcə tarixin gözündə yox, hüquq sistemi qarşısında da günahkar olduqlarının sübut olunması. karma is a bitch. Bir də üstündən o qədər vaxt keçməsinə rəğmən insanın əslində bir qram da dəyişməmiş olması. soyuqqanlılıqla, adi bir şeymiş kimi bələkdəki uşağın gözü önündə necə öldürüldüyünü danışması.


--spoiler--

yazarların paylaşmaq istədikləri şeirlər

I met a traveller from an antique land,
Who said—“Two vast and trunkless legs of stone
Stand in the desert. . . . Near them, on the sand,
Half sunk a shattered visage lies, whose frown,
And wrinkled lip, and sneer of cold command,
Tell that its sculptor well those passions read
Which yet survive, stamped on these lifeless things,
The hand that mocked them, and the heart that fed;
And on the pedestal, these words appear:
My name is Ozymandias, King of Kings;
Look on my Works, ye Mighty, and despair!
Nothing beside remains. Round the decay
Of that colossal Wreck, boundless and bare
The lone and level sands stretch far away
(bax: PERCY BYSSHE SHELLEY)

fado

Portuqalların dünya musiqisinə bəxş etdikləri möhtəşəm musiqi janrı. deyirlər ki, musiqinin dili olmur. onu indiyə qədər ən dərindən hiss etdiyim musiqi janrı fadodur. oxuduqlarından bir kəlimə belə başa düşmürəm, amma dinlədikdə elə bil ruhumun ana dilində oxuyurlar. saatlarca sakitcə oturub dinləyə bilərəm. hətta sırf bu janrın xətrinə gramafon almışam. bir də o söhbət ki var, canlı tamam başqa şeydi, o da hələ ki, ən çox fadoda qarşılaşdığım durumdur. lisbonda olanda bir axşamı fado üçün ayırmışdıq. o axşam hansı hisslərlə evə qayıtdım sözlərlə izah edə bilmərəm. balaca alçaq tavanlı bir restoranda 5-10 stol qarşısında minimum musiqiylə daha çox ifaçının vokal qabiliyyəti ilə uçub gedirsən sadəcə. o orda nəsə oxuyur, heç nə başa düşmürsən ancaq gözündən yaş süzülür, niyəsini də başa düşmürsən. Ən məhşurları aşağıdakı iki xanımdır. Qalanlarını da özünüz araşdırın.

(bax: Amalia Rodrigues)
(baxma: Mariza)

intiqam soyuq yeyilən bir yeməkdir

Əslində o qədər də çətin olmayan davranış biçimidir. Az biraz ağlı olan hər adam biraz planlamayla hər şeyin intiqamını ala bilər. intiqamını aldıqdan sonra onu mənəvi bir boşluqmu gözləyir yoxsa dərin bir məmnunluq hissimi bu sənin necə insan olduğundan asılıdır. Çox halda bunun verdiyi satisfaction-ı heç nə vermir. Məni həmişə intiqamdan çox sonrası maraqlandırıb və bununla bağlı ağlıma gələn özümə çox yaxın hiss etdiyim iki səhnə var. Şəxsi görüşüm burdan sonrasını oxumaqdansa həmin seriyalara baxın, bu qısa kəsitlərdən daha çox izah edə bilər fikirlərimi.

1. Avatar: the last airbender. 3-cü sezon, 16-cı seriya. The southern raiders.
Aang: "Rahiblər intiqamın iki başlı bir siçovul gürzəsinə oxşadığını deyirdilər. Öldürməyinə düşməni öldürürsən amma bir tərəfdən də özünü zəhərləyirsən."
Zuko: "bomba söhbətdi, amma bura məktəb deyil, real həyatdır"
Katara: "indi ki onun yerini bilirəm, başqa bir yolum yoxdu"
Aang: "var, bağışlamaq"
Katara: "bağışlamaq heç nə etməməklə eyni şeydir"
Aang: "doğru deyil. Heç nə etməmək asandır. Bağışlamaq isə çox çətindir"
2. Doctor who - 8-ci sezon 11-ci seriya, Dark Water
Doctor: Sən mənim güvənimə xəyanət etdin, dostluğumuza xəyanət etdin, həyatda inandığım və məni mən edən hər şeyə xəyanət etdin! You let me down! (Bizim dildə qarşılığını bilmirəm) ama sən doğurdan elə düşünürsən ki, mənimçün o qədərmi dəyərsizsən ki, mənə xəyanət etməyin nəyisə dəyişsin?

yazarların paylaşmaq istədiyi yemək reseptləri

Beef stew resepti
Bişirdiyim və yediyim ən dadlı şeylərdən biridir. 2.5-3 saat vaxt və çoxlu səbr tələb edir. hazır olduqda isə bütün əziyyətinə dəyir.
Ingridientlər:

Yarım stəkan un
1.5 kq dana əti (chuck hissəsindən)
3 yemək qaşığı bitki yağı
1 orta soğan (iri doğranmış)
2 yemək qaşığı tomat pastası
Ət suyu və ya gallina blanca (ət)
2-3 ədəd dəfnə yarpağı
3-4 kəklikotu sapı
3 orta kök
3-4 kərəviz sapı
2-3 orta kartof
1 balaca banka yaşıl noxud
Yarım litr çaxır
Böyük dəmir tava lazımdır. Yağ tavaya tökülür. Ətlər balaca kubiklər şəklində doğranır. Una batırılır. Un çırpılır. Və ətlər tavanın dibinə bir birinə yapışmayacaq şəkildə düzülür.4-5 dəqiqə (ətlərin hər tərəfi qızarıb tavanın dibinə yapşıana qədər) o tərəf bu tərəfə çevrilir. Ətlər tavadan çıxarılıb bir qaba yığılır. Bu hissədə əsas məsələ ətlərin yanmaması ancaq mümkün qədər tavanın dibinə yapşmasıdır. Soğan tavaya tökülür, 2-3 dəqiqə qızardılır, tomat əlavə olunur, 1 yemək qaşığı un əlavə olunur. Bu arada tavanın dibində qərtmək kimi bir qat əmələ gəlmiş olmalıdır. Çaxır yavaş yavaş əlavə olunub dibə yapışan ət tamamilə qaşınmalıdır. Dib təmizləndikdən sonra. Qabdakı ətlər, yığılmış suyu ilə birlikdə tavaya əlavə edilir. Ət suyu varsa ət suyu, yoxdursa gallinca blanca ilə başqa bir qazanda hazırlanmış su tavaya əlanə olunur. Dəfnə yarpağı və kəklikotu əlavə olunduqdan sonra, 1 saat müddətində yuxarı xodda qazın üstündə qalır. Bir saatdan sonra doğranmış kök, kartof və kərəviz əlavə olunur. Xod aşağı salınır, və tavanın qapağı örtülür.daha bir saat bu formada bişdikdən sonra, yaşıl noxud əlavə olunur 2-3 dəqiqə bişirdirkdən sonra, dəfnə yarpağı və kəklikotu çıxarılır və yemək hazırdır. Youtubeda tapa bildiyim ən yaxşı versiyanı da qoyuram.
https://www.youtube.com/watch?v=gg8qqtrb9lk&t=9s

sözlük yazarlarının dinləməkdən bezmədiyi mahnılar

1. Pauline Croze - La Rua Madureira

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

depressiya

Məni həyatımın ən sarsaq zamanında tutan azzar. Özümü nə qədər soyuqqanlı, məntiqli, hər şeyə geniş prizmadan baxan adam kimi hesab etsəm də, çabalasam da, qəbul etmək istəməsəm də içindən çıxılması çox çətin bir dövrdür. Həyatdan onsuz da əlimi üzdüyüm bir vaxtda üstünə üstlük götürüb müharibəyə apardılar bir də. Heç kimə də deyə bilmədim ki, qardaş, onsuz da hər şey göt günündədir, mən nədən ötrü yaşadığımı, niyə hər gün səhər yuxudan durduğumu, niyə nəfəs aldığımı, niyə sadəcə özümü asaraq bu zəhrimardan qurtulmadığımı belə bilmirəm. Siz də deyirsiz, orda müharibə gedir, getməliyik, vətəni qorumaq lazımdır. Qayıdıb kiməsə deyə də bilmirsən ki, sənöl vətəninizdən də, torpaqlarınızdan da, insanlarınızdan da daha böyük problemlərim var mənim. Onsuz desən də, heç kimin qozuna olası da deyil. Həmişə reallığı görə bildiyimə inanmışam, ona görə də reallıqla barışıb, ancaq söz verdiyimə görə ordan necəsə sağ qayıtmaq barədə düşünürdüm ancaq. Amma çox vaxt da olurdu ki, əlimdə avtomat gecə yatmağa uzananda öz özümə deyirdim ki, əlində bir kliklə bütün ağrıları bitirmə şansın var, niyə dözürsən? Dirə bu poxu çənənin altına, bas tətiyi, qurtarsın hər şey. Sonra evdəkilər gözümün qabağına gəlirdi, qayıdacam deyə söz verdiyim yadıma gəlirdi, dözməyə davam edirdim. Onsuz da normalda insan sevən bir tip deyiləm. Məncə insanların 90%-ı göt olur. Canı burnunda olan insanlar extra göt olur. Ona görə də əsasən də müharibə dövründə tək fırlanırdım. Onsuz 2 gündə bir yer dəyişirdik, gedən kimi də özümüzə səngər qazırdıq. Məcbur olmadıqca çıxmırdım səngərdən. Bir dənə balaca bir bloknot götürmüşdüm özümlə, ya nəsə yazırdım, ya nəsə çəkirdim. Gedəndə mənə elə gəlirdi ki, qorxacam, amma qozuma da deyildi heç nə. Hamı polnıy forma yatırdı, mən maykada, tumanda girirdim meşokun içinə. Qıraqdakılar fikirləşirdi ki, ya başı xarabdı, ya çox ürəkli oğlandır. Deyə bilmirdim ki, arkadaşım heç nə hiss eləmirəm mən, heç nə vecimə deyil, yarı ölü adamı tutub gətiriblər bura, sən də deyirsən ki, birdən gecə basqın olsa bəs. Olsun amk, gəlsin başımı kəssin, bitsin bu əzab. Gün ərzində gülüb, danışıb eliyirdim yanıma kimsə gələndə ki, uşaqların da ruh alının amına qoymuyum. Amma danışa danışa da içdən yalvarırdım ki, sən canın bəsdi danışdıq, çıx get, qoy oturum sakitcə. Həm də bu depresiyya uzun müddətli olduqca, insanın içindəki bütün insani duyğuları yeyib bitirir. Keyləşir adam. içimdə var olan laqeydlik duyğusunu x256 edib sağ olsun. Congenital analgesia deyə bir disorder var, insan fiziki olaraq ağrını hiss etmir, üstünə qaynar su tök, dərisi bişir, ancaq adam heç nə hiss etmir. Buna bənzər bir şey olub məndə də, ancaq məsələ fiziki yox, psixlojidir. Orda olanda bunun daha çox fərqinə vardım, bərdəyə raket atılanda uşaqlardan neçəsinin orda yaxınları, qohumları həlak oldu, onlar pis gündə, hamı təsəlli verməyə çalışırdı, məndə heç bir hiss oyatmırdı. bizdən biri şəhid oldu, 1 metr qabağımda, bədənində qəlpələr, ölü bədəni görürəm, hamı göt günündədir, ağlaşıb eliyir camaat, mən heç nə hiss etmirəm. Müharibə bitib, hamı dəli olur ki, pul nə vaxt verəcəklər, buraxın çıxaq gedək, gündə ora bura zəng edirlər, komandirlərin beynini yeyirdilər ki, noldu nə vaxt buraxırlar, hətta mənə neçə dəfə neçəsi gileylənirdi ki, sənin aran yaxşıdı, sən bir dəfə soruşub bir şey öyrənmirsən. Qayıtmamışdan 1 həftə filan qabaq oturub yeyib içəndə biri tost dedi ki, inşallah çıxaq çöldə belə yığışaq, “normalnı oturaq”, hamı qaldırdı rumkanı mən qaldırmadım, soruşdular ki, sən niyə qaldırmırsan, dedim ki, kardeş onsuz da burdan çıxandan sonra hamınızı qıracam. Güldük elədik, elə bildilər zarafat eliyirəm. Qayıdandan sonra, neçə dəfə zəng edirlər ki, görüşək edək, hamı medalın, təltifnamələrin dalınca düşüb, watsapda qruplar yaradiblar, filan yerə gedək, filan sənədlər lazımdı, axırı bezib watsapı zadı da sildim ki, ala əl çəkin də tək qalmaq istiyirəm mən. Telefonları götürməməyə başladım, vəziyyət düzəldi. Day zəng eləmirlər. Dadlı yemək bişirməyi, yeməyi çox sevmişəm həmişə. indi heç nədən dad ala bilmirəm, yemək umumiyyətlə bişirmirəm. Ancaq hazır şeylər yeyirəm, ya da mama sağolsun nəsə hazırlayıb verir. Dünyanı gəzmək istəyirdim, son 3-4 ildə pulumun 90%-ni səyahətlərə xərcləmişəm, indi bir məna görmürəm, getmək istədiyim heç hara yoxdur. Dostlar, tanışlar, demək olar ki, hamı ilə əlaqəni kəsmişəm. Həftədə bir dəfə futbol olmasa insan üzü görəsi deyiləm, iş xaricində evdən çıxmıram. Filmlərə filan da baxa bilmirəm axır vaxtlar, ancaq kitab oxuyuram. Ya da qramafonu qoşub, uzanıb puzzle yığıram. Şəkil çəkməyə çalışıram, elə də alınmır. Qabiliyyətsiz adamam mən. Bir də yazmağa başlamışam uzun müddət sonra. Hövsələm çatsa o qədər çox yamzağa, kitab səviyyəsinə çıxacam. Anam və atamın xətrinə yaşayıram deyə bilərəm. Onlar olmasa, çox könül xoşluğu ilə özümü balkondan atardım aşağı. Ancaq onlara bunu etməyə haqqım olmadığına görə, içimə soxub, gülüb yaşayıram. Take care dears, life sucks anyway.

the witcher

polyak yazar Andrzej Sapkowskinin eyni adlı romanlar seriyası və onlar əsasında çəkilmiş serial. əvvəlcə kitablar barədə deyim. Seriyanın tamamı hal-hazırda 8 kitabdan ibarətdir. ilk 2 kitab, the The Last Wish və Sword of Destiny witcher haqqındakı hekayələr toplusundan ibarətdir. Əsas seriya isə Blood of Elves, Time of Contempt, Baptism of Fire, The Tower of the Swallow və The Lady of the Lake-dən ibarətdir. Ən son çıxan Season of Storms isə aralıqda ilk iki kitab kimi hekayələr toplusundan ibraətdir. Fanstasy janrını sevənlər üçün mükəmməl seriyadır. iki aya 8 kitabın hamısını bitirmişəm, həm yazılış dili və texnikası maraqlıdır, həm də kitablar çox axıcıdır. Paralel olaraq bir neçə fərqli zaman dilimində hekayə davam edir və yavaş yavaş bir birinə toxunur. Serialda kitabdakı bu texnikanın istifadə olunması çox xoşuma gəldi. Kitabları heç oxumadan seriala baxanda bu biraz çaşqınlıq yarada bilir, ancaq sonunda tam başa düşmək üçün bir də baxmaq istəyirsən, məncə bu baxımdan da əla qərar olub. Həmçinin serialın oyun bu qədər tutmuşkən oyunlara yox, kitablara əsasən çəkilməsi daha da sevindirici haldır. Çünki kitab həm hekayə, həm personajlar, həm mosterlər baxımından çox zəngindir və bunu böyük ekranda, yüksək büdcə ilə çəkilmiş şəkildə görmək çox həyəcanlandırır adamı. Gələn seriala, bəyəndiyim və bəyənmədiyim tərəfləri deyim.
1. Triss Merigold, bərbad, hətta o dərəcə bərbad ki, adam baxanda ürəyi bulanır. Bu qədər yaxşı iş çıxarıb bu qədər bərbad bir seçimi necə edə biliblər başa düşə bilmirəm. Serialdakı ən pis şey bu aktrisadır. Kitabdakı təsvirə əsasən Trissin saçları şabalıdı-qırmızı, gözləri isə maviyə yaxın bir rəngdədir. Əslində daha qoca olsa da, bütün cadugərlər kimi çox cavan görsənir, hətta çox yerdə Ciri ona böyük bacısı kimi baxır. Serialda isə bir dənə qırışmış, hind toyuğuna oxşayan pox rəngində xalaşka tapıb çəkiblər bu rola. yazdıqca əsəbləşirəm yenə. ah triss. bunu sana nasıl yaptılar. və dəyişiklik təkcə görünüşdə də deyil. kitablarda təsvir olunan triss şən, sadəlöhv, canayaxın biriykən serialdakı triss mamarozalara oxşayır. daha çox şey demək istəmirəm, yoxsa söyüş söyəcəm. -100000/10
2. Geralt - aktyoru əla seçiblər deyə bilərəm. Həm də kitablardakıyla, oyunlardakı görünüşünü qarışıdırıb, üstünə gül suyu töküb Hanry Cavilli tapıblar. görünüşü kitabdakılara nisbətən daha bomba olsa da, seriala baxılmağı üçün başqa variantları yoxdur. Amma hər şeydən çox Henry Cavill özü də oyunun və kitabların fanatı olduğu üçün rola özünü nə qədər verdiyi açıq aşkar görünür. adi intervyulara baxanda onun və digər aktyorların cavabları arasındakı fərqdən bunu başa düşürsən. Hanry danışanda gözlərinin içi parlayır. 10/10
3. Yennefer - görünüş baxımından daha yaxşı seçim edə bilərdilər. Kitabda yenneferin gözəlliyi elə təsvir olunub ki, arada oxuya oxuya kitaba kərkinməyi gəlir adamın. Serialdakı standart ortalama hətta çirkinə yaxındır. əsas fərq kitabda yenneferin dərisi solğun ağ kimi təsvir olunur, serialda hind kökənli aktrisa seçiblər. Görünüşü bir şey olmasa da aktrisa pis oynamır. 7/10
4. Ciri - hələ əmin deyiləm, bu aktrisan xoşum gəldi ya yox bu rola görə. amma birinci sezon etibarilə nothing special. 5/10
5. Dandelion, Jaskier - aktyoru bomba tapıblar. görünüşü biraz fərqlənsə də personality-ni olduğu kimə keçirə bilib məncə. Oyundakından çox daha yaxşıdır. və üstəgəl toss a coin to your witcher mazafaka. Cavillə kimyası da yaxşı tutub üstəlik. 10/10
6. Fringilla Vigo - soxum sizin diversity söhbətinizə. hazırda məni film və televiziyada ən çox qıcıqlandıran şey budur. yeri gəldi gəlmədi, hər yerə qaradərili ya lgbt bir personaj soxmalıdırlar. bir də ki bunu belə personajlar olmuyan bir proyektdə edəsən başa düşərəm, amma bu poxa qalmış kitabda qaradərili personajlar var axı, nə məcburdur ki, kitabda qısasaç, yaşıl gözlü, meyit kimi ağ dərili bir personajı götürüb qaradərili atsifət biri edəsən. spoiler də vermiyim, üstəlik bu personaj sonradan çox önəmli bir rol oynayacaqsa. Trissdən sonra ən pox şey budu burda. -100000/10
7. MOUSESACK / ERMION - aktyor pis deyil. amma druid belə görünmür axı qadan alım. 6/10
8. KING FOLTEST - kitabdakı göt də olsa kral kimi kraldır, serialdakı osturaq torbası. 3/10
9. Cahir - Serialdakı vid fasonunu pis deyil, amma aktyor da overacting tiplərdəndir, ona görə bu da olmamış kimi görünür. Amma bunun zurnası qabaqdadı deyə hələ nəsə olacağıa ümidim var. 5/10
10. VILGEFORTZ DE ROGGEVEEN - triss və fringilladan sonra ən olmamış personaj. kitablara görə dünyadakı ən güclü cadugərlərdir, qorxuncdur, heybətlidir və s. Serialda da yenə də soxduğumun diversity-nə giriblər və hindli bir zibilyığan seçiblər bu rola. Elə bil slumdog millionerə adam axtarırdılar. -10000000/10
10. Borch Three Jackdaws - vidfasonu dəyişirsizsə belə dəyişin, kişi elə yaxşı oturur ki rola adamın heç ruhu incimir o fərqlərə görə 8/10
11. Tissaia de Vries - əla seçimlərdən biri. aktrisa elə bil bu rol üçün doğulub. ümid edirəm, flashbackla filan belə olsa gələcək sezonlarda da görərik. 10/10
12. QUEEN CALANTHE - burda da aktrisanın yaxşı oyununa görə görünüşdəki dəyişkiliklərə əşşi deyə bilirsən. Amma yenə də məncə daha yaxşısını tapa bilərdilər. Katheryn Winnick misalçün, nolardı ki, gedib ayaqlarına düşüb yalvarsaydız ki, gəl oyna bu tam sənlik roldur.
13. Xırda dəyişikləri nəzərə almasaq hekəyə demək olar kitablara uyğundur birinci sezonda. bu sevindiricidir. normalda hekayayə əlavələr etmək və ya nələrisə dəyişməkdə bir problem görmürəm, əgər bu bütünü pozmursa təbii ki, burda da bir iki sarsaq aktyor seçimi xaricində elə bir dəyişiklik etməyiblər.
14. Kitabdakı kimi hekayənin qarmaşıq göstərilməsi xoşuma gəldi. Ən çox ona görə ki, bu seriala özünəməxsusluq verir. Həm də kitabın ruhunu qoruyub saxlayır.