mən kiməm

əsrlərdir nəsildən nəsilə keçən və cavabı tapılan, yeni dövr fəlsəfəsi istisna olmaqla digər bütün fəlsəfələrin qarşısına qoyduğu sual. 19cu əsrin pozitivizmi, 20ci əsrin ekzistensializmi bu sualı darmadağın edib. sağlam düşüncəyə (common sense) sahib olan hər bir insan bu sualın cavabını, və belə tip abstrakt sualların lazımsız və məntiqdən kənar (həyatın mənası, ölüm, ölməzlikkimi digər sualların) olduğunu bilir.
delfidəki apollon məbədinin girişindəki gnothi seauton (özünü tanı, özünü dərk et) yazısı yetərincə köhnəlmiş ( latıncada nosce te ipsum deyilir) və özünü başqa suallarla (problemlərlə) əvəzləmişdir.
mən kiməm sualını verərkən mənim missiyam nədən ibarətdir ağırlığını özümüzə yükləmiş oluruq ki, bu da fərqli cərəyanlarda fərqli izah olunur. bu suala alternativ (bir birinə əks olan iki və ya daha çox fikirdən birini seçmək) seçə biləcəyiniz cavablar, mən heç kiməm, mənim missiyam yoxdur, mən bu sualı özümə ünvanlayacaq qədər, amma bu suala cavab axtarmayacaq qədər sağlam düşüncəli nitqli heyvanam ( təbiətin bir hissəsi) və başqaları ola bilər.

cavid ağa

arturun kitabını tərcümə etmiş, iki tanşımın tanışı olan gənc. bu tanış məsələsinə ona görə girdimki eristika ilə bağlı tərcüməsini onların birindən eşitdim.
görünür bu kitabı ya götündən anlayıb, ya anlamayıb ya da digərlərinin başı çıxmaz deyə yalan fikirləri havaya sovurub. heç bir pis məqsəd güdmədən ağamıza demək istərdim ki sənin kimi birinin argumentuma iddia deməsi dəhşət vericidir. müzakirələrdə istifadə olunan hiylə deməsi isə bundan da dəhşətlidir və bir o qədər də gülüncdür. bu mövzuda daha çox səhvlərini görmüşdüm, amma unutmuşam deyə bu ikisini yazdım.
1.argumentum iddia deyil. irəli sürülən iddianı əsaslandırmaq, sübuta yetirmək üçün gətirilmiş müddəa(lar) dır. məsələn mən bir iddia irəli sürürəm ki, cavid ağa intellektli gəncdir. və bu iddiamı əsaslandırmaq üçün arqument gətirirəm. çünki cavid ağa bir çox kitablar oxuyub, kitab tərcümə edib, nə bilim nə edib.
2.müzakirələrdə hiylələrdən istifadə olunmur. hiylələr (heç də həmişə yalan fikirlərdən ibarət olmur) yəni sofizmlər (səfsətələr) mübahisənin polemika, sofistika kimi növlərində və qarşı tərəf üzərində qələbəyə yönəlmiş, mübahisə naminə mübahisə etmək kimi növlərində istifadə olunur. müzakirələri isə biz diskussiyaya, həqiqəti ortaya çıxarmaq üçün aparılan mübahisələrə aid edə bilərik. çünki bu zaman tərəflər qarşı tərəf üzərində qələbə qazanmaq istəmir. həqiqəti ortaya çıxarmaq üçün mübahisə aparır. həqiqət dedikdə elmi həqiqətdən söhbət gedir. bu əsasən dəqiq elmlərdə özünü göstərir. adi məişət müzakirələrində, kafedə, çöldə bayırda aparılan müzakirələrdə niyə səfaətədən istifadə edəsənki?
və ağamıza son olaraq bunu demək istəyirəm ki analitik fəlsəfəyə girişməyi gözəl olsa da ilk cümləsində sıçəb batırmışdır.
bu entryni oxuyub da götündən anlayanlar olacaqdır ki onlara öpüş göndərirəm. ağaya isə son sözüm budur ki yazdıqlarım sırf diskussiya əhəmiyyəti daşıyır. yəni həqiqəti ortaya çıxarmaqdır məqsədim.

cavan qadın qəbri

gördükdə insanı yerdən-yerə vuran məhfumdur. ən əsası da o qadın gözəldirsə və gülərək başdaşından düz sənin gözlərinə baxırsa.
dünən veliklə gedərkən qəbristanlıqdan keçirdi yolum. sol tərəf iri şirinsulu göl, sağ tərəfim isə qəbirlər idi. birdən gözümə bir qəbir sataşdı. saxladım veliki yerə endim. yaxınlaşıb qəbir üçün ayrılmış sahənin qapısını açdım. sol tərəfdə yerdə köhnə başdaşı vardı. həmin qəbrin sahibinin baş daşı idi. qara şəkilli olan bu daşın əvəzinə yenisini, rəngli şəkili olanını qoymuşdular. bu qəbirdə yatan 1982.il təvəllüdlü, 20 yaşlı, yamyaşıl gözlərə, sarıya çalan saçlara sahib olan çox gözəl qız idi. şəkildə boynunu birazca sağa əymiş sakitcə baxırdı ölümünü duyurmuş kimi.
elə anlar olurki onları sözlərlə ifadə etmək çox çətindir. sadəcə içindən bir titrətmə keçər və bu anın ağrısı günlərlə səni incidər. rastlaşdığım bu hadisə də eynilə belə an idi.
ölməyin, yetərki cavan yaşda ölməyin gələcəyin anaları.