
blok başlıqlarını gizlət
eli cohen
eli cohen
eli cohen
look how they massacred my boy
böyük qardaş
böyük qardaş
spaccanapoli
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166


futbol terminləri ilə başa salmalı olsaq, yəqin ki libero deyə bilərik. misal çəkərək başa salmağa çalışacam. ekspeditor dediyimiz şəxs ümumi malların yığıldığı əraziyə gəlir və hər hansı bir nəqliyyat vasitəsinə bu malları topladır ( məsələn elektrik malları) və başlayır elektrik dükanlarının canına düşməyə. bütün mağazalara həmin malları satır və ya satmağa çalışır, sonda isə qazancı birdəfəlik ya distribütorə ( bu hər halda transmilli şirkətlərə aiddir) ya da tabe olduğu şəxsə ötürür. libero demək səbəbim isə satışların bu adamların iş fəaliyyətinin keyfiyyətindən birbaşa aslı olduğu halda, yaxşı və ya pis halda bütün credits yuxarıdakı şəxsə ( mərkəz hücumçularına ) gedir.
sifarişi verən: adsızinsan


sözləri yox başlığı. uşaq vaxtı birinci dəfə görəndə həqiqətən durub ingilis dilində layla deyəcəyini fikirləşib niyəsə belə həvəslə açdım, bilmədim qulaq asandan sonra sevinim yoxsa pis olum. I won, but at what cost ?

qəbul etmək istəməsən də, əslində yaxşı bir insan olmadığını anlamağın.
entry yazarkən oxşar bir şeyin yazılıb-yazılmadığını dəqiqləşdirmək üçün fikir vermədən səhifələrlə entry oxumaq ( sözlüyün ilk vaxtları çox edirdim)

yaşadıqları və onlara qarşı reaksiyaları rəqibi və uşaqlıq dostu hashirama ilə əvvəllər fərqlilik təşkil edir, baxmayaraq ki, hər ikisinin uşaqlığı döyüş meydanında keçir, qardaşlarını itirirlər və s. oxşar hadisələr baş verir. sonralar bir yerdə bir məskən, bir çənlibel qurma həvəsinə girsələr də, madara hashirama kimi məsələyə rasional yanaşa bilmir. məsələ təkcə qardaşlarının ölümü deyil, həm də ego məsələsidir. adamda qoyduğu ürək qədər ego da vardır, rəqibi kimi ailəsinin, clanının gözünün qabağında ölməsinə dözmək istəmir. ortalığın anasını ağladır və yenə də hörmət görür. səbəb isə madaranın verdiyi reaksiyalarda özümüzü görməyimizdir. hashiramanın etdiyi qəbullanmanı qardaşı tobirama belə etmirsə, deməli burda xarakter məsələsi var. madara bədbəxt biridir, amma "ıssız adam" deyildir, bir şeyləri düzəltmək üçün əlini daşın altına salmağa hazırdır.

sifarişi verən: Derek

tez mühakimə aparanlar. tanımadığı insana 2 saniyənin içində "hə bunu bildim artıq" damğası vurulmasını başa düşmürəm. öz-özlüyündə edilməsini bir yerə qədər başa düşmək olar, amma bu kötüklər başqalarını da manipulyasiya edib bəlkə də heç mövcud olmayan bir şeyə inandırmağa çalışırlar. sənin cahilliyin niyə əlaqəsiz insanlara təsir etməlidir ki. guess this is what we call life.

1973-cü ildə sidney lumetin rejissorluq etdiyi, baş rolunda al pacino olan film nypd polisi olan frank serpiconun xidmət boyu başqa insanlarla və departmentin dərinləşmiş korrupsiya əməllərini ortaya çıxarmaqla mübarizəsindən bəhs edir. digər əməkdaşlardan fərqli olaraq işini sevərək görməsi və rüşvətxor olmaması frank’in əsas xüsusiyyətlərindəndir. uzun saç və saqqalı, fərqli geyim tərzi və pula etiqad etməməsi idarədə onun əleyhinə işləyir. filmi daşıyan süjet xətti və çəkiliş lokasiyaları yox, elə məhz al pacinodur. film real həyata əsaslandığı üçün, pacino frank serpico ilə daha çox vaxt keçirir. hətta daha yaxşı rola girə bilmək üçün maşın sürərkən səsboğucusundan davamlı tüstü çıxaran bir sürücünü saxlatdırıb həbs etməyə çalışır.
(bax: metod aktyorluğu )
(baxma: sanatçı dediğin deli olur )

müəllim yumruğundan nəsibi alandan sonra tam hazır olan nəsildir. burdan həmin müəllimlərə sevgilər, ehtiyacları olacaqdır.

yeməkdən sonra barmaqların təmizlənməsi üçün istifadə olunan kasaya deyilir. içinə limon dilimi qoyulur və scarface filmində tony’nin etdiyinin əksinə kasadakı limonu nəinki yemək, heç toxunmaq və ya sıxmaq da olmaz. oshibori ilə fərqləri isə finger bowl’un adətən yeməkdən sonra istifadə edilməsidir. yararlı olması mübahisəlidir, onsuz daha çox yuxarı təbəqənin nahar və ya şam yeməklərində rast gəlinmiş bir şeydir.

(baxma: cavannick )
nickinin axrı "nick" sözü ilə birləşib qafiyələnən nickli yazarları iyrəndirəcək səviyyədədir.
- bu sözlüyün də poxu çıxıb e day
-sən cavannick vaxtı görəydin sözlüyü uff
disgusting, but who gives a shit.

Yeməklə yanındakı içkini məcburi şəkildə eyni vaxtda bitirmək

manchester'dakı ilk sezonlarında çətinlik yaşaması hələ də yadımdadır, sonradan refleksinə arxalanan əla save'lər etməyə başladı və həqiqi mənada gözə girməyə başladı. öz generasiyasına baxanda həmişə mənim gözümdə daha özəl bir qapıçı idi, sanki çox güclü və bacarıqlı olmasına baxmayaraq introvert olduğu üçün çox danışılmayan uşaq kimi idi. united'dan sonra hara gedəcəyi bilinməsə də, gəldiyi yol onu lap sonralar tanıyacaq insanlar tərəfindən bilinməlidir.

(baxma: lorraine bracco)
qocalıb biraz

90-cı illərdə yaponiyaya ədəbiyyat oxumaq üçün sophia universitetinə gəlir və sonralar yomiuri shimbun adlı qəzetdə jurnalist kimi işə başlayır. məsələni maraqlı edən isə jake’in yaponiyanın ən böyüklərindən olan bu qəzetdə işləyən ilk yapon olmayan işçisi olmasıdır. 10 ildən çox burada işləyib sonralar ölkənin ən böyük yakuza klanı olan yamaguchinin bir “hissəsi”nin lideri olan tadamasa goto adlı yakuzanın fbi ilə qaraciyər transplantı qarşılığında işbirliyi içində olduğunu bildirən bir yazı paylaşır. sonralar serial üçün ilham mənbəyi olan tokyo vice adlı kitabı (memuar) çıxarır və burada ölkədə jurnalist olduğu vaxtlarda başına gələn hadisələrdən və işi ilə bağlı olaraq yakuzadan davamlı ölüm təhdidləri alması haqda danışır. hbo-nun çıxardığı serial baxımlı olsa da, “real zəminlər əsasında” hissəsi biraz çaşdırıcıdır. spoiler vermədən onu demək olar ki, serialda olanların heç olmasa çox az bir qismi yaşanmış olsa idi, nə tokyo vice, nə də jake adelstein fılan qalardı. uzağı, yaponiyada bir qəzetdə işləyən ilk və yeganə gaijinin öldürülməsi xəbəri fılan olardı. amma serialın da məqsədi elə maraqlı olması və izləyicini ekranda saxlamaq olduğu üçün burada elə də pis bir şey yoxdur.



Bir çox animedəki kimi burda da danışılan mövzunun görünməyən tərəfləri ən asan yolla çatdırılır, ya da çalışılır. elə baxılmalı yönü də təkcə bu səbəb ola bilər, çünki süjet xətti olaraq emosionallıq daha çox sürücülərin yarışdığı zaman göstərilir, bundan əlavə təkcə yaponyanın 90-cı illər abu-havası sizə ləzzət edə bilər, başqa da bir şey yoxdu. müqayisə etsəm mafia 1 və mafia 2 ilə oxşadıqlarını deyərdim. Necə ki mafia oyunlarında əsas missiyaları keçib hekayədə irəliləməkdirsə, ( verilən hekayədən qırağa çıxıb əlavə fəaliyyətlərlə məşğul olmaq məhduddur) bu animedə də ümumi olaraq maşına necə hakim olmaq və tanınmayan biri olmaqdan rəğbət görən bir insana çevrilmək təsvir olunur. Vaxt öldürmək üçün idealdır, belə di ki, sırf bu mövzu ilə maraqlanırsınızsa baxmağınız tövsiyyə olunur. idman animesində hajime no ippo nədirsə, burda da initial d odur.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1365
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1372