sözaltı sözlük

divarlarına yazılar yazılan bir pub kimi təsəvvür etdiyim platformadır gözümdə. yazarlar da bu pubın müştəriləridir sanki. arada bir gəlib oraya buraya öz fikirlərini yazırlar. nə bilim, gəlib musiqi açırlar, həyatda başlarına gələn hadisələrdən danışırlar, öyrəndikləri məlumatları paylaşırlar və s.

bəzilərimiz gileylənir ki yazarlar aktif deyil, nə bilim bəziləri söyüşsüz yazılar görmək istəyir, bəziləri paylaşılan gözəl musiqilər üçün gəlir, bəziləri trollardan, təhqiramiz yazılardan şikayət edir, bəziləri də qrammatik qaydaların pozulmamasından , mentalitetdən dəm vurur. ancaq heç kim dərk etmir ki bütün yazarlar eyni üslubda yaza bilməz vəya hər gün işə gedirmiş kimi gəlib burda yaza bilməz. gördüyüm qədəriylə deyə bilərəm ki ortada tək həqiqət var ki buraya gələn hər kəsin qane olması vəya xoşbəxt olması mümkünsüzdür. ona görə belə gileylənmələri buraxıb hər şeyi öz axarına buraxmaq lazımdır. açıq platformdur, başqasının yazılarını bəyənmirdənsə otur daha gözəlini yaz, dərd etmə, əgər sənin yazdığın vəya paylaşdığın daha yaxşıdırsa qoy o pis saydıqların da dursun orda ki sənin nə qədər qəşşəng yazdığını müqayisə edərək görə bilsin auditoriya. bunun üçün oturub hır çıxarmağın mənası yoxdur.

starbucks

vaxt öldürmək üçün dünyanın ən gözəl yerlərindən biri. rahat kresloları, pulsuz internetləri, dəyib ilişməyən, gülərüzlü çalışanları var. kofesi də ortalamanın xeylü üstündədir. elə zənn edildiyi kimi bahalı bir yer də deyil. normal tək tək kiçik qabda alsan ortalama 1,50 usd. başa gəlir. ancaq bir çox insanın bilmədiyi bir təklifləri var ki biz bundan xeyli istifadə etmişik.

deməli görüldüyü kimi orada eyni zamanda 250 gramlıq paketlərdə qovrulmuş kofe toxumları da satılır (sumatra, kenya, ethiopia və s.) . bunların da qiyməti ortalama 7-8 usd şəklindədir. bir paket alıb kassadan xahiş etsəniz o pakettən istədiyiniz qədər dəmləyib sizə pulsuz şəkildə verə bilirlər (filterli dəmlikdə). istəsəniz yanında süt də verirlər. beləcə filtr kofe bir qabı ortalama 0,30 usd başa gəlmiş olur. bunun hamısını bir dəfədə vəya eyni məkanda içmək şərt deyil, fərqli zamanlarda və fərqli şöbələrdə eyni şəkildə istifadə etmək mümkündür.

*təbii ki bu dediklərim türkiyə və avropa ölkələrindəki mağazalarında verilən xidmətdir. bakıdakı vəziyəttən qəti xəbərim yoxdur.

türkiyə sərhəddində qarşılaşan erməni və azərbaycanlılar

türkiyədəməşhur bir facebook səhifəsində diqqətimi çəkən hekayə. bu postun müəllifi həm türkiyədən həm də azərbaycandan olan insanlar tərəfindən xeyli tənqidlərə və təhdidlərə məruz qalıb.

--spoiler--

az önce çok acayip bir muhabbete tanık oldum. sarp sınır kapısında otobüs beklerken 3 azeri genç ellerinde çantalarla sağa sola koşuşturuyorlardı. telefonla bir yeri aradılar, sanırım ulaşamadılar. yanımdaki bi başka genç ne olduğunu sordu, anlattılar: bakü'den otobüsle ankara'ya giderken otobüs bunları sınırda unutup gitmiş. o anda ordaki genç ve ben aynı anda "metro turizm mi?" diye sorduk, cevap evetti ben internetten bi telefon numarası falan aradım ama ulaşamadım. bu arada yardımcı olmaya çalışan diğer genç çok güzel bir türkçe ile kendi otobüsünün erivan'dan geldiğini, sınırdan geçeceğini, belki onları da ankara'ya kadar götürebileceğini söyledi. azeri gençlerden biri çekinerek sordu: türk müsün, erivan'da öğrenci misin? diğer genç cevap verdi:yok ermeni'yim, istanbul'da çalışıyorum. ortamda öyle bi sessizlik oldu ki, herkes dondu kaldı. azeri kız sanırım havayı düzeltmek için ermeni gence espriyle sordu: o da mı metro turizm yoksa?." yok" dedi ermeni genç: karabağ turizm. ortam daha da sessizleşti. azeri çocuklardan biri aniden sinirlendi: sen bizle, acılarımızla dalga mı geçiyosun? hem ermeni otobüsü bizi niye alsın ki? diye sesini yükseltti. ermeni genç gayet sakince: niye almasın ki, hepimiz insan değil miyiz? dedi. hem firmanın adı artcakh tour, ben sizin korkunuzu belki yener diye türkçesini söyledim, karabağ'ın ermenicesi artcakh diye ekledi. daha 5 dakika önce ekşi sözlükte hocalı katliamının yıl dönüyle ilgili başlığı okurken bi anda türkiye'de yaşayan 3 azeri 1 ermeni'nin karabağ tartışmasının ortasında buldum kendimi. ermeni gencin otobüsü geldi, muavine yer olup olmadığını sormaya gitti. utanarak yanımıza döndü: " çok özür dilerim yer yokmuş yoksa alırlardı" dedi. sonra aklıma bir zamanlar bir devlet büyüğümüzün! " afedersiniz bana ermeni dediler" diyerek farklı bir milletten olmayı utanılacak bir şeymiş gibi söylemesi geldi. sanırım devlet politikalarını, devlet adamlarını, sınırları, pasaportları, kimlikleri ortadan kaldırsak insanlar her şeye rağmen birbirleriyle barış içinde yaşayabilecekler. bir öğretmen olarak dersimi aldım ve bundan sonra ırkçı, milletçi, ümmetçi, faşist öğrenciler yetiştirmemek için elimden gelenin daha fazlasını yapmaya karar verdim. devletler düşman olabilir ama halklar asla düşman olmamalı gençler. an gelir düşman bildiklerimiz biz yolda kalmayalım diye bizden çok çabalayabilir. ermeni gencin dediği gibi:"hepimiz insanız." sonuçta.

--spoiler--

topxana meşəsi

dağlıq qarabağ zəminində azərbaycan ermənistan münaqişəsinin başlamasında qıvılcım rolunu oynayan və şuşada yerləşən palıd meşəsi. azərbaycan xalqıssri nin zəyiflədiyi dövrlər olan 1988 ci ildə dağlıq qarabağa verilən muxtariyətin ortadan qaldırılması, topxana meşəsinin qırılmasının dayandırılması kimi tələbləri irəli sürərək meydan hərəkatı adlanan nümayişlərə başlayır. yüzminlərə insan iştirak edir bu nümayişlərdə.

indi baxanda görürəm ki hər şey güllük gülüstanlıq olan bir zamanda birdən birə iki xalqı bir birinə düşmən etmek necə də asan və qısa müddətdə meydana gəlib.

eskişehir

qısa zaman öncə sırf 3-4 saat zaman keçirtmək üçün dostlarımla bərabər baş çəkdiyimiz orta anadolunun atlantisi. qışın bu dondurucu soyuğunda və xəstə halıma baxmayaraq möhkəm bəyəndim.

məncə bir yaşayış yerini 'şəhər' edən o yerin insanları və sosial yaşamıdır, yoxsa əhalinin çoxluğu vəya əhatə etdiyi ərazi deyil. bu mənada türkiyə'da şəhər ola bilmiş nadir yerlərdən biridir. insanları, cavan vəya yaşlı, mədənidir hər şeydən öncə. balacanı * it
da yanımızda götürmüşdük gedərkən, yolda görən hər kəsin münasibəti çox yaxşı oldu. onsuz mərkəzi küçələrində firəvan halda yaşayan itlərin çoxluğu da diqqət çəkirdi. varuna gezgin deyilən bir pubda oturduq birşeylər yeyib içmək üçün. orasını da çox bəyəndim, hem qiymətləri babatdı həm də gülərüzlü servisləri var, ki bizim balacanı da xoş qarşıladılar.

imkan tapsam bir də yay aylarında getmək istəyərdim. bir də o porsuk çayının kənarındaki yaşıllıqda çadır qurmağa icazə verərlər mi öyrənmək istərdim. yaman gözümə kəsdirdim orasını , bilən varsa aydınlatsın görək nə edirik.