mədəsi həssas olanlar üçün qutabını tövsiyə etməyəcəyim zəncir fast-food məkanlarından. peraşkisi zadı pis döyül öz yerində. yüngülvari atışdırıb çıxmaq olar. bu qutablardan çox yemişəm. marqarini iliklərinə qədər hiss edirsən. heç yaraşmır. onsuz da çöldə yemək yeyəndə marqarini hiss etmək istəyirsən ki ,çöldə yemək yediyinin dadını alasan. 5 dənə qarın qutabı dedim. mədəm qıcqırdı. heç sevmirəm bu halı. bütün günü gəyirəndə ağzına yeməyin pis tamı gəlir. indi yemək qurmanları gəlib məni linçləməsinmtmüüı. ayırd edə bilmirəm. çox vaxt qarın qutabı yeyəndə sumaxla bərabər qarının tamını bütün gün gəyirəndə hiss edirsən. ləzzət edir. sabah da yemək istəyirsən. qutab yemək üçün xüsusi məkanlarım var onsuz o ayrı söhbət. ancaq, bu səfərkində narahatlıq hiss elədim. gəyirəndə ürəyim bulanırdı, pis bir tam gəlirdi. bunu yeməkdə istfadə olunan yağ ilə əlaqəlindirirəm çox güman da belədir. səhvim varsa düzəldərsiniz. qısaca qutabları ilə heç xoş xatirəm olmadı. xəmirləri quru və plastik kimi idi.
edit: bir də ki, kim deyirdi ala xalaşka zad olmur oralarda ancaq bığlı kişilər. doludurlar. hərdə sözləri çəp gəlir, səslərini atırlar başlarına. axırda bir qaqaş çıxıb deyir səsinizdən oturmaq olmur burda zad. həqiqətən elə idi. -*
edit 2: (peraşki vs qutab) qarşılaşmasında məkan fərqinin önəmli olduğunu sübut etdi.
zamanla ayrılmaz parçamıza çevrilən məkan. azaltmaq lazımdırmı bilmirəm. bu haqda düşünmək biraz çətindi. əvvəl bir müddət silib uzaq durmağa çalışsam da, 1 ay keçməmiş təkrar qayıdırdım. indi özümü hansısa boşluq halında hisa etsəm, bu boşluğu sosial media xüsusilə də facebook, instagram postları ilə doldururam. zamanı doldurmağı bacarır, üstəlik də yorur gedib yatırsan. həm də silmək mənasız gəlir. iradəmlə savaşacağıma öhdəliyi verərəm ona. təkərə düşər. həm silməyimə ciddi səbəb yoxdu.
son zamanlar məni düşündürən və narahat edən şeylərdən biri də postların alındakı rəylərin bir-birinə oxşamasıdır. tutaq ki, bir dənə gijdıllaq troll video çəkir, paylaşır. altdan yazılan rəyləri təxmin etmək heç çətin deyil. istəyirəm ki, rəylər bölümünü açıb oxuyanda fikirlərin məğzi alçaltmaqdan ibarət olmasın. müharibə başlayandan bəri ortalıqda dönən söhbətlərdən heç açmaq mümkün deyil, girib ya keşfetdə futbol videolarına baxıram, ya da qəşəng qızlar olanda onlara.
edit: yazını bitirib girdim instagrama ilk çıxan postun rəylərinə göz gəzdirdim. eyni amk. bəyaq bir xəbər oxuyuram, espanyolun oyunçusundan soruşublar ki, bəs "barcelona futbol komandası yay transfer pəncərəsində sizi öz heyyətinə qatmaq istədiyi xəbəri doğrudur mu?" bu da cavab olaraq deyir ki," bəli doğrudur. lakin, mən espanyol komandasına duyduğum hörmət səbəbi ilə klubdan ayrılmamağı məqbul gördüm."
biri də rəylərdə bunun var yoxuna kimi yağlıyıb ki, "səni güya alan var idi gijdıllaq?" normal şeylərdi də, qaqaş. bunları irad olaraq qabarıqlaşdırmağa ehtiyac yoxdu, ancaq sən də dur sikdir də.
gərək heç kimin qabağından yeməyəsən. burda tamamən maddiyyatdan söhbət gedir. pula görə per peysərin göt-göt danışmağına tab gətirməyin. yaxşı kollektiv tapmaq çətindi. mən o qədər olub ki, hansısa borzuya görə dalaşıb çıxmışam. heç bir həyəcana zada ehtiyac yoxdu. verdikləri pul da nədi kiV ancaq sənin yol pulunu, siqaret pulunu tamam eliyir. ilk məbləği dərk eləmək lazımdı ki, xüsusi bir şey vermir sizə restoran rəhbərliyi. bəzən səndən 5-10 yüksən alan adamlar üzərinə elə çımxırır ki, ordaca cavabın vermək lazımdı. yoxsa çox olarlar, restorandan çox restoran. onlar da insandı arkadaşlar, psixoloji üstünlük ilə çarxı fərqli istqamətdə hərəkət etdirə bilərsiniz. xoşunuza gəlmiyən hərəkət oldu, çəkin qırağa söhbət eliyin. bu arada yaxşı kollektivə can qurban, adam heç bilmir zaman necə gəldi keçdi.
vaxtilə sıraya düzülüb azərbaycan respublikasının himnini oxuduğun məktəb. adam məktəbin həyətində lomkaya düşür. məktəbin həyəti çox balaca gəlir, üstəlik insan içəri girib müəllimlər ilə görüşməyə utanır. Çünki, onlarla heç xoş xatirələrimiz olmayıb. Azərbaycan təhsilinin pis tərəflərindən biri, müəllimlərin sadəcə qəddar sifətini görməyimiz. girib indi mən bu adamlara nə deyim? vardır bi şeylər deməyə söz, amma, artıq gecdir onlar pazlamağa yeni şagirdlər tapmışlardır.
bir dənə müəllimimiz var idi, o da uje ordan çıxıb, yeni kurs açıb. necə özünü bəlli edirlər. yanına gedib hərdən iki söhbət edə bilirik. Arada iki rumka da vururuq, məktəbdən kənar -*
bu yaşadığım müddətə qədər mən çalışmışam ki, insanlar mənə hər hansı yolla göndərmə etməsinlər, eyham vurmasınlar. enerji salan bir şeydir şəxsimə. öz yaxınlarından, ailəndən eyhamlar eşidəndə küsür insan həyata. işlərin belə gətirməsini istəməzdim. qarşılıqlı çirkinləşməyə də şərait yoxdu. axı mən belə görüb götürməmişəm? niyə belə edirsiniz ala?
böyük sənətkarlardan. hər parçası ilə ayrı xatirələrimiz var. dədəm ibrahim tatlısesci idi mən ferdi tayfurcu. nə günlər idi. sigarayı bıraktım
(youtube: )
parçası ilə pes 2006 (sikimin altı) oynadığım vaxtları xatırlayıram. indi ancaq içərkən dinləyirəm. musiqi-xatirə *
xatirə kimdi
bağı düz temadı. dədəmlə yolnan gedəndə həmişə dalaşırdıq, axırda mən emmioğlu
(youtube: )
parçasını qoşurdum davam edirdik.
elə arabeskçilər var ki, səslərindən o kədəri duymaq olmur.
(youtube: )
buna qulaq asanda sətirlər adamın ruhuna işləyir amk. necə hər dinləyişimdə bu qədər təsirli olur? bu mahnı dəstəyi ilə 20 dəqiqə hərəkətsiz dayana bilərəm. ferdi baba çok büyüksün, səni xatırlayıb anacaq insanlar hər zaman var olacaq.
bu gün portuqaliyanın son oyununda yoxluğu hiss olunmayan 38 yaşlı qoca qurd. əksinə kluba maneə kimi durmuşdu hücumun mərkəzində. iş falan yok kardeşim. bir futbolçu işlədilib qırağa atılmır. qandon zaddı bu amk? ama getməli olduğun momentdə qalmaq, görməmişlikdən başqa heç nədi. futbolu iyrənc rəqabətə çevirmək lazım deyil. onsuz da ronaldo bunu son açıqlamasında dedi. biri ronaldodan danışanda niyə o dəyqə messi yada düşür amk. mən mərkəz hücumçudan danışıram da, messi haqqında danışanda da belə. ayrı ayrı temalar. son oyunlarda görmək olur ki, komanda yoldaşları bir varyox şans yaradır, lijbi ronaldo qol vursun. nəyə lazımdı mk? futbol belə də gözəldi də. (bax: 90-cı illərdə uşaq olmaq)
şanslıdırlar. futbolun ən gözəl illərini izləyə biliblər. özü də uşaq ağlıynan yox. nəysə də ronaldo qaqaş uje yeri yoxdu, qoy gonçalo daha çox oyun şansı görsün, çünki, gözəl oyunçudu. şitdiy eləmə, get ərəbistanda futboluvu oyna.
məni qəlbən, insan kimi sevdiyinə artıq inanmasm da, mənim kimi gijdıllaq olduğun üçün səni sevəcəyəm. bir də deyim ki, deyəsən yollarımızım ayrılacağı vaxt çox yaxındadır
azərbaycan- belçika: dəqiq hesab(multi bet) 0-4,0-5,0-6. 5.00 əmsal
Almaniya-yaponiya: qol/qol 1.71 əmsal
tenerife-albasete: tenerife qələbə 2.05 əmsal
makedoniya- italiya: ilk hissə makedoniya qələbə/ikinci hissə italiya qələbə
çox qəribə temadı da. məndə bu çox vaxt olub, bu aralar babat boş bekarçılıqdı, üstünə düşmüşəm. o ki, səhər yeməyin yeyib üstünə 1-2 stəkan çay içirsən e. birdən qarın ağrısı basmağa başlayır. o qarın ağrısı elə bil məni hansısa boşluqdan çıxarır. başımı qatır. çalışıram tutam, bu hiss uzun müddət davam eləsin. sonra fikirləşirəm bağırsaqlara zada ziyandı ala, boş yerə xərçəngdən getməyək. işəməyi tutmaq o qədər effektiv deyil. narahat edir, qıcıqlandırır lap da adamı. (baxma: böyük tualet istəyi gələndə fm oynamaq istəyi)
xüsusilə oyun chatlarında millətin dilinə düşmüş ifadə.bir növ klaviatura canavarı. nəsə sözünüz çəp gəlir, buna var-yox girirsən. tez-tez manitor şirliyi edirəm. nağarım ala gücüm buna çatır. indi bunu söhbətə zada çağırsam oturub siryoznu danışacayıq, axırda öpüş barışnan həll olacaq. bilirəm axı etdiyim şey absurddu. hələ cayıl vaxtlarımda söhbətə zada da getmişəm amk. blət bir dəfə chatdan biriynən dalaşıb, yer təyin etmişdik, nömrələrimizə qədər bilirik də. məndə də bekarçılıqdı, getdim (baxma: strelka) atılan yerə. qaqaşa görüntülü yığmışam ki, bəs hardasan blət. telefonu açasan ki, zoğallı mürəbbəynən çay içirəm. nə pis lomkaya düşmüşdüm alahanümümüşüşü. cırıldım gülməkdən. nəysə belə. boş bekar olanda manitor şiri olun, zaman sürətli gedir, bir də gördün gecenin dördü beşi.
götü başından çıxmayan hamıya əsəbiyəm. ilk başda özümə. bəlkə isti bir dənə şorba içsəm özümə gələrəm. mədəm dağılır. ala, adam nə qədər quu yemək yeyər. dədəmin mədəsi ağrıyanda başa düşmürdüm. oğul atasına xəstəlikləri ilə də mi oxşayar mq. söz verirəm, üzünə deyirəm ki, bəs mən sənin kimi olmayacam, ata. deyəsən yox, ən azından həyatımın bir dövrünü. çox içirəm. başa düşülməyəndə gedib içirsən. hansısa götvərən də gəlib deyir ki, çox içirsən. məzələnmə də ala? dördüncü bakalı ya da bilmirən heçənci rumkanı qaldıranda bilmirəm güya? onsuz da gedib özümü doyunca söyürəm də ala. qayıdıb deyirsən çox içirsən. deyirəm sənin çeçenka vaxtların var idi e, bəy. noldu o vaxtlara? deyir, yaşım o yaş deyil 25 yaşım var. oy blə? mən də bundan anlayış gözləyirəm. insanların gözünü kor edən, keçmişlərini unutduran məhlul hansı məhluldu ala? çeçenka vaxtların üçün darıxmırsansa niyə saxlamısan bu poxu vaxtilə? keçmişi ya da yaşanmışlıqları birbaşa kresləməyin heç tərəfdarı deyiləm. baxma çeçenka saxlayanları peysər zad çıxardarsan? nə iş la bu? zaman bizi yeniləyir e. ayrı söhbət. ama inkşafın nə olduğunu kim təyin edə bilər? bax belə şeylərə görə danışmaq çətinləşir. sözə başlayanda səsin titrəyir. bunun səbəbi çəkinmək deyil. əgər bir konflikt yaradacaqsansa, bunun altından çıxmalısan ki, için rahat olsun. içki masasında danışmayan insanlara hər zaman hörmətim olub. yəqin ki, öz bataqlığındadı. öz bataqlığında durub, başqalarının bataqlığına palçıq atmır. içimdə böyük qəzəb var. bu qəzəbi paylaşacağım kimsələr ətrafımda yoxdu. olsa hansısa mərdimazar olardı. hər şeyi qaydasına qoymaq, saxtalaşmaq o qədər çətin gəlir ki. yolları ayırmaq vaxtı gəlib. oturmuşam yoluh qırağında, maşınların siqnalı üstümə qışqırır. gedim yaxşı mərci verən yer tapım.
(baxma: rahat yolla atanmaq istəyən kstyumlular)
(baxma: atanamayan kostyumlular)
(baxma: axsıyan kostyumlular)
gördüyüm an çox əsəbiləşdiyim insanlar. adamın tələbəçilik illərinə hörməti gələr. tələbəçilik nədi? hər poxa müxalif olmaq amk. zatən müxalif olmaqdan başqa səlahiyyətin olmur. elə ən başdaca universitet sisteminə müxalif olmaq. bir şeylər yolunda getməyəndə onun qulpundan tutmaq yerinə, absurd etirazçı bir fikir səsləndir daha samballı amk. bir uşaqlığını uşaq kimi yaşamayanlara, bir də tələbəçilik edə bilməyən adamlara üzülürəm. gələcəkdə hansısa statusa sahib olacağını bu qədər bəlli etmə amk. başa düşən müəllimlər hər zaman var e, sən kostyum geyinməyib də onların yanında dura bilirsən. belə də ki, rəsmiyyətinizə soxum. mimikalarınız, hər davranış və hərəkətləriniz iyrəncdi. hansısa kostyumlu ilə rumka rumkaya getdiyimi düşünə bilmirəm, ya da dediyi sağlığa can başla qulaq asdığımı. indi yaraşan var yaraşmayan var zadntmüçüı. yapmayın etmeyin kardeşim. universitetin bufetində qızları topaz kapsenti ilə dəyərləndirin daha iyi amk.
)