
gijdıllaq olmaqdan başqa çarəsi olmayanın ağıl öyrədəni çox olar.
Son yazılanlar
manchester city
gijdıllaq olmaqdan başqa çarəsi olmayanın ağıl öyrədəni çox olar.
içimdeki şu zalım şüpheyi kaldır, ya sengel ya beni oraya aldır
oruc tutmuruq eləmirik, amma, çox qəribə abu-havası var bayramın. kaş ki, türkiyədə zadda yaşayardım sırf bu bayram aylarında. adamlarda hamı ramazanla birlikdə oruc tutur, oruc tutmayana cındlr gözüynən baxırlar. 1 ay ancaq ramazandan danışılır. həyatın bir mənası olardı bəlkə də. onlara görə ramazan elə bir aydır ki, digər aylardan fərqlənir. ayları, özəl günləri fərqləndirə bilsə idik gözəl olardı dünyamız. adamlar nə qəşəng edirlər bunu, həm də 1 ay. əntiqəsindən.
paxıllıqdan uzaq, səmimi duyğuların təcəssümü, həyatımızın bir küncündəki dar küçələrlə yenə də axtarıb bizi tapan şirin dostlarımız üçün bu xaraba dünyada yaşamağa dəyər.
insanların dörd yaş dövründə saçları müəyyən səviyyədə keçal fason olur. birinci uşaq olanda ikinci əsgərliyə gedəndə üçüncüsü yəqin ki, toyu olanda dördüncüsü də qocalıb o saçları illərinə verəndə. görəsən bu dəyişim ərəfəsində olduğumuz kimi qala biləcəyikmi? həyatın vurduğu külək məni haralarasa atacaq,görəsən novruz bayramındakı sırtığ yumurta kimi öz qabığımı qoruyub saxlaya biləcəyəmmi? çox qorxuram
kaş ki, saf erkəy xüsusiyyətlərini qanımızda daşımasaydıq
kaş ki, açıq-açıq hər bezdirən adama bütün səmimiyyətinlə ə dur sikdir burdan deyə bilsək
kaş ki hər yerdə olduğumuz kimi davransaq
adama deyərlər kişi qalıb indiyə amk zaman keçdikcə hər əvvəlki söz öz mənasını itirir onsuz da qarşındakı adam da bilir ki, kişi sözü deyə bir şey yoxdu, olmayacaq da. davranışları, istəkləri, müəyyən mənafeləri kişi sözü ilə idarə etməyi bacarmayacaqsınız kişi qəhbələri sizi.
biraz havalar soyuyan kimi corab ilə yatmağın verdiyi hiss. alt tarafı nazik bir corab geyinirsən ama sanki uzun müddətdir ki, duyğularına kimi işləyən soyuğa qalib gəlirsən
(bax: lələ)
(baxma: mikayil faye)
üstdəki yazara qatılaraq deməliyəm ki, qışın, payızın malı çaydı. çayxanadı. tələbəçilik vaxtlarım yadıma düşür, dərsdən sonra biraz pul olsaydı yarım alıb xəngələ gedirdik, ya da çayxanalara. ala xatırlayanda içim babat isinir blə. kurtqalı zadlı qarışıq otururduq birinci görürdük ki, isti basır soyunurduq. çay, plitka, 5 manat davay damino başlasın. blyat terapiyada sənöl. çöldə də həzin bir yağış yağır. qış aylarında çay süfrəsində oturub deyib gülməyin də ayrı ləzzəti var özümölüm. çaydan qalxan istilik ilə özgüvən sahibi olmağa oxşayır. pivəyə gəldikdə isə pivənin sezonu olmur məncə. pivələməy təbi var o gəlir. özüdə pivəliyəndə gərəy moşnu oturub yeyib içəsən. ona görə 1-2 gün qabaqdan planı qurulur. filan gün pivəliyəy zad. özüm onsuz da gündö 5-6 stəkan çay içən adamam. çayı pivəyə dəyişmərəm qaqaş.
2-3 ay bundan qabaq bir dostumla manatlıq taksi vs qata müqayisəsi edirdik. tam xatırlamıram, amma, əsas mən manatlıq tərəfdarı idim, bu qatar. varyoxun sikim dibinə kimi düz deyirmiş. bəyaq başıma bir hadisə gəldi blət konkret tüpürdüm bu 20 yanvar taksilərinə. adam gərək işini kişi kimi görsün. onsuz da, illərin qəzəbi var idi, bu gün day içimdəki səslərə qarşı çıxa bilmədim. düzünə qatar qaqaş. rahat gedirsən, rahat gəlirsən. vallah 20 yanvar taksiləri adamın ömrünü çürüdür. bu dövlət bir marşrut xətti çəkə bilmir, sumqayıt/saray/bakı avtobusu düz qoş eləsinlər. vare olmağına, tapılması çətindi, dayanacağını tam bilmirəm. mıxım keçdisə bu cavan manatlıq şoferlərinin əlinə buraxası deyillər. bir də adama elə baxırlar ki. qardaş, başa düşürəme blət hamı ekmeğinin peşində. Amma, biz də adamıq da blət günün yorğunçuluğu bir də üstünə sizin göstərdiyiniz şou. bəlkə mən anormalam onların hərəkətləri qıcığıma toxunur? kəramət demiş səni elə zaybat eliyirlər ki, adamın yazığı gəlir, istəyir sumqayıta gedib qayıdıb gəlsin. mesajlara baxıram, kişi manatlığa minər -; demişəmmiş efmeııürmüı. ala xuyyy. o xüsusi dayanacaqlar olure, manatlıqlar gəlib, adam götürüb gedirlər. bax o tema zordu. yoxsa bunlarınkı, heç kimin xətrinə dəyməsin bir sikimin başı iş deyil. özdə heç biri güvən vermir blyat, tipine soktuklarım. burdan manatlıq işləyən vicdanlı qardaşları öpüb, bağrıma basıram. çaqqal sürüsü kimi yığışıb bütün bazarın içini sikən pederazların da ağzın üzün sikim.
var yoxun sikim blət nətər şeydi başa düşmürəm. hiss eliyirəm ki, bir şeylər əksikdi. bəyaqdan gijdıllaq olmuşam. çıxmışam yandıranimi axtarmağa tapa bilmirəm. qəhbələr otduğa atıblar. səbəb də bir sikimdirik səbəbdi gijdıllağ olarsız. var yoxun sikim bunların ala nə poxuydu düşdük. beynim inanmaq istəmire ala yandıran yoxdu uje. gözləmişəm ki, bu pox yağış kəssin gəlib axtarım. indi də tapammıram amk. bəlkə uşaq götürüb zəng eliyirəm açmır. ala sən deyən elə vid fasonu yoxuyduye. bunnan siqaret yandıranda ayrı havalı hiss eliyirdim. hələ paçkanın üstündə də qəşəng dayanırdı. atamnan fırlatmışdım. tapsam zor olardıye ala. uşaq tapıb, götürüb ümidi ilə evə gəldim. ala qəhbə blət adam əsəbləşib yandıranı niyə otduğa tulluyar? gijdıllağsan sən? ala niyə fikirləşmirsən bəlkə xatirəsi var? qəhbə blət sən də görürsən ki, özüm heç 1 ay eyni yandıran işlətməmişəm heç vaxt. osturaq yığını bir səbəb yaradırlar da adamın qanın qaraldırlar. soxum sizin gördüyünüz işə blət, sikdirin vapşe siqareti tərgidirəm.
özümü çox pis hiss etdiyim anlarda girib fırlanıb azda olsa xoşbəxt hiss etdiyim sayt. əksər yazarlar o qədər səmimi gəlir ki. eyni həyatlar, eyni yaşanmışlıqlar və təsadüfi yollar. 5 il bundan qabaq soruşsaydılar ki, belə bir yer həyatının parçasına çevriləcək diyərdim sözlük nədi mq. elə yazarlar var ki, onları həqiqətən qucaqlamaq istəyirəm. bura ayrı bir dünya kimi gəlir. pis günün sonunda qəh-qəhələrə boğula biləcəyin bir şey. nə qədər absürd görsənirsə, o qədər gözəldir sözlük. hərdən fikirləşirəm ki, sözlük olmasaydı nə edərdim, sözlüksüz həyatda bir şeylərin əksik olduğunu uzun müddətli yazar olandan sonra hiss edirəm. heç vaxt tanımadığın biri tərəfindən gecə saat 2də mesaj almaq qədər həyəcanlı bir şey varmı? bu kimi şeylər yaşadır bizi məncə, uzaq ama yaxın olduğumuz qəlblər. sayəsində çox yaxşı dostlar da tanıdım. uzun sözün qısası bayağı olmağa gərək yoxdu. nə hiss edirsən onu yazırsan. nerde var lan böyle bir şey?
bu dünyada ən çox sevdiyim şeylərdəndi. ancaq son vaxtlar içmirəm/içə bilmirəm. məsələ nə qədər içmək deyil, nə qədər sərxoç olmaqdı. biri var özünü sərxoşluqla aldadasan, biri də var ki, götünün açarını itirəsən. içməyə necə başladınsa, ardı da elə gəlir. içməyə əsəbi başlayanda agresif davam edirəm, tam comfort və rahat hiss edəndə xoşbəxtlikdən uçuram. mənə görə rahat olmaq çox önəmlidi və niyə içdiyini bilmək. insanın içdiyi zaman instinktlərinin pik səviyyəyə qalxdığına inanıram. əgər yanında sevilməyəcək bir adam oturubsa mümkün deyil ki, sən orda dava salmayasan. mən əmim oğlunu görəndə gedib qucaqlıyıram, bir dostum var onu görəndə gic oluram. soruşsalar ki, dünyada ən çox azad hiss etdiyin an/zaman kəsiyi hansıdır o dəyqə sərxoş olmaq deyərəm. lazımdır. sənin hərəkətlərin kiminsə xoşuna gəlmirsə deməli, sabahsı gün də artıq səninlə deyildir. sərxoş olmaq elə bir şeydir ki, yaradıcıyla belə oturub prinsip apararsan, içindəkiləri tökərsən, ağlayarsan, gülərsən, darıxıb bir köks ötürərsən. ən çox sərxoş olduğum zaman sonu olmayan bir yolda irəlilədiyimi anlayıram, xatırlayıram. içdiyin zaman heç kim sənin əl qolundan yapışa bilməz. azadlığın simvoluna çevrilərsən. deyəsən ən çox içənlər, ən çox diqqət mərkəzində olanlardı. cəmiyyət ilə mübarizə aparmaqdır sərxoş olmaq. göt-göt danışılan söhbətlərə inad içirəm, özümü tanımamaq üçün, özümdən kifayət qədər uzaqlaşmaq üçün içirəm, əgər içib götümün açarın itirirəmsə zor sikirəm. orda mənu ölənə qədər döyə də bilərsən. ancaq bir sərxoşun sərgüzəştləri şirindir bu sikdiyimin dünyasında olub bitən qəhbəliklərdən.
Son bəyənilənlər