20 noyabr 2016 fenerbahçe galatasaray oyunu

(baxma: her sene böyle)
cüneyt çakırın məni çox təəcübləndirdiyi oyun. başını harasa vurub 100 faiz ki, fener leyhinə penalti qərarı verir. bir gslı dostum da şərh yazıb ki, futbolçu sağa dönürsə, digəri ona ilşib yıxılırsa penalti deyil. insaf yaxşı şeydi, penaltiydi. o penalti olmasa belə gs ata bilməzdi.kor kor gör gör də, volkan demirel dincəldi bu oyunda. ən mırtı da oyuna baxmağa gedəndə zaldakı gslilərin üzündəki o ümidi görmək idi. rvpdən bu oyunda bu performansı gözləmirdim, amma məni yanıltdı. maçın gizli adamı alper potukuydu. bütün fenerliləri ürəkdən təbrik edirəm.
(baxma: fenerbahçe forever)
umbaylardan gslilərin sayı hiss olunur

sözaltı etiraf

heçnəyə həvəsim yoxdu, nə də istəyim yoxdu. elədiyim tək şey keçib gedən günlərə baxmaqdı. 2-3 gündü heçnəyə inamım qalmıyıb. sevgi də boş şeydi, gələcək planlar da. həyatda missiyamın sona yetdiyini düşünürəm yavaş yavaş. xəyallar da yox olub gedir, ümidlər də. xoşbəxtlik də hardasa uzaqlardadı. güclü görünməkdən qürurdan bezmişəm. bunları yaza yaza yanağımdan süzülən yaşdan da bezmişəm. əvvəllər belə günlərin sayı çox azıydı həyatımda. gülürdüm keçirdim hərşeyə, indi gülüh keçəmmirəm. çoxalır bu günlər. nağıllar aləmindən reallığa enmək çətiniydi mənə həmişə, bir xəyal qurub yola verirdim vəziyəti. indi gələcəklə bağlı heç bir xəyal qurammıram. ətrafımdakılar da deyir bəxtəvərdi e bu buna bax. və ən pisi odu ki, mən, heçkəsə heçvaxt pislik etməyi bacarmayan mən dəhşətlə başa düşürəm ki, mənim insanlara paxıllığım tutur. bunu özümə etiraf etmək belə çətindi mənə. işdən çıxmaq istirəm, bildiyim tanıdığım bütün insanlardan uzaqlaşmaq istirəm. içim o qədə yanır ki, bütün günü dikbaş gəzən, heçkəsin üzə bilmədiyi qız bunları bura yazır. çünki bunları danışacaq heçkimim yoxdu. bunları danışacaq tək insan anamdı, onu da danışıb üzmək istəmirəm.bəzi insanlar var həyatda, həyatı yola vermək olarlıq deyil. mən ya hissetdiyim kimi yaşamalıyam, ya da yaşaya bilmirəm. həyatı yola verə bilmirəm. illərdi də keçir birtəhər deyə bilmirəm. kaş o qəzadan sağ çıxmazdım, çünki intihar edəcək o göt yoxdu məndə.

banişevski ailəsi

1965-ci ildə sylvia likens in ölümü ilə adı çəkilən ailə. 16 yaşlı sylvia və bacısı karnavallarda çalışan ailəsi tərəfindən ölümündən 3 ay əvvəl baxılmaq üçün bu ailəyə verilmişdi. bunun üçün ayda 20$ ödüyürdülər. hadisə indiana ştatında baş vermişdir. gertrude banişevski, qızı paula, oğlu con, 2 qonşusu coy hubbard və richard hobbs tərəfindən həftəlik ödəniş gecikdiyi üçün sylvia müxtəlif işgəncə verilərək öldürülmüşdür. sonradan hadisə ilə bağlı an american crime filmi çəkilmişdir.