insanların bir anlıq emosiyalara qapılaraq boykot etmək istədikləri fast food şəbəkəsi. əslində bu məsələdə rəhbərlik günahkardı. çünki, bizlərə heç maraqlı deyil ki, hansısa restoran bizə dəstək verir ya yox. sadəcə dəstək mesajı paylaşıb, təzyiqlərdən sonra paylaşımı silmək, bu artıq hörmətsizlik əlamətidir. orada işləyən insanlara görə narahat olmağa isə dəyməz, adambaşına faiz almırlar, müştəri çox ya az fərq etmir ay sonunda maaşlarını alırlar.
çalışın bu dönəmlər oradan heç bir qida almayın, bu həm də sizin sağlamlığınız üçün xeyirlidir.
hazırladığı video bir daha onu göstərir ki, o körpələr üçün heç nə əvvəlki kimi olmayacaq, Nilayın gözlərindəki kədər ömür boyu onu tərk etməyəcək, Sevil hər səsdən qorxacaq, məlum günü yenidən dəfələrlə yaşayacaq. işğaldan azad olunan torpaqlar belə onların yaralarına heç zaman məlhəm olmayacaq
Sumqayıtın Qubadlı ilə nə əlaqəsi var ki, azad olunması xəbərini eşitdikdən sonra bu qədər coşdular...Elə bir 1 həftə əvvəl Gəncə hadisələri baş verməyib, biraz hörmət bəsləyək.
müasir azərbaycan ədəbiyyatında qələmini sevdiyim özünə də hörmət bəslədiyim detektiv yazıçı. ilk əsəri yeddinci mərtəbədə qətl, ən irihəcimli romanı qan ləkəsidir. detektiv janrla yanaşı, psixoloji və tarixi janrlarda da özünü sınayıb. Əsərlərinin əsas obrazları, xəfiyyə Qanbay Qasımlı ( fikrimcə elxan bəyin özüdü), məxfi şöbənin agenti, leopard ləqəbli ələmdar məlikov (ən sevdiyim obraz) , vaşaq ləqəbini daşıyan gültən dəmirli və ayxan asayevdir.
Mərhum prezident Əbülfəz Elçibəyin hakimiyyəti dövründə 24 oktyabr 1992ci ildə Amerika konqresində qəbul edilmiş, ölkəmizə qarşı qoyulan sanksiya maddəsinin adıdır. Bu düzəlişdə bildirilir ki, Amerika dövlət səviyyəsində azərbaycana heç bir yardım göstərməməlidir. Bu düzəlişin qəbul olunmasında o zamanlar konqresdə təmsil olunan ermənipərəst qüvvələrin rolu böyükdür. onlar hətta azərbaycanın terror dövləti kimi tanıdılmasına nail olmuşdular. lakin bu düzəliş 11 sentyabr 2001 hadisələrindən sonra terrorizmlə mübarizə məqsədi üçün dondurulur... Yəni tam ləvğ olunmur, hər an yenidən qüvvəyə minə bilər
sağlığında haqqında bir entry belə yazılmayan milli qəhrəman, , 4 günlük müharibə iştirakçısı. 2016cı ildə aprel döyüşləri zamanı lələ təpə yüksəkliyinin azad edilməsində göstərdiyi şücaətlərə görə polkovnik hərbi rütbəsinə layiq görülmüşdü. ikinci qarabağ müharibəsində mənfur düşmən gülləsinə tuş gələrək şəhid olmuşdur.
Fikrimcə insanların alın yazısı deyə bir şey yoxdur. bu həyatda konsul sənin öz əlindədi, nə edib nə etməyəcəyini özün qərar verirsən, ya yanlış əllərə əmanət edib uçuruma sürüklənəcəksən (yəni alın yazısının olduğuna inanıb) ya da idarə edən sən olacaqsan.
Deyəcəyim odur ki, əgər bir xəyalınız, məqsədiniz varsa, hərəkətə keçin gözləməyin o "alın yazısı" özü qarşınıza bu fürsəti çıxaracaq.
Qiyas haqqında olan düşüncələrim alt-üst oldu. Bir neçə ay öncə haqqında yazdığım entryini geri alıram. insan bu qədər həyassız olmaz. Okay, başa düşürəm səni hakimiyyəti həzm edə bilmirsən, ancaq bu dövrdə facebookda status yazmaqla əlinə heç nə keçmir. Səni sevən insanları belə özündən iyrəndirirsən. nor war yazmaqla olmur bu işlər. Heç kəs müharibə istəmir, insanların, uşaqların ölməyi kiməsə həzz vermir, ancaq qanla verilən torpaqlar elə qanla da alınmalıdır...
bizim ''öz gözündə tiri görməyib, başqasının gözündə çöp axtaran'' mundar insanlarımızın təhqirləri nəticəsində həyatını itirən sənətkar. Yıxılana balta vurmazlar, kimisə təhqir və tənqid etməmişdən öncə öz keçmişinizi düşünün.
Allah qəni-qəni rəhmət eləsin...
Elxan Elatlı- Armed Mişel.. ikinci dünya müharibəsi zamanı məşhur azərbaycanlı partizan əhmədiyyə cəbrayılovun 100 illiyinə həsr olunmuş tarixi roman.
(bax: əhmədiyyə cəbrayılov)
1. Rus mahnıları
2. Jony, navaib və onların klonlanmış variantları
3. Türkcə kitablar ( anlaya bilmirəm)
4. Müasir dövr Azərbaycan repləri ( kliplərində qız və qızıl görməkdən təngə gəlmişəm, sözləri də boş beleş..)
5. Netflix
6. Pubg
7. feminizm...
ilk öncə sözlükdə bu cür şəxslərə yazılan entry sayını görəndə məyus oluram. Mənasız başlıqlar açıb, onlar haqqda yazmaqdansa, biraz maarifləndirici yazılar yazılsa daha yaxşı olar
Bu gün OMON( Xüsusi təyinatlı polis dəstələri) komandiri, Azərbaycan Respublikasının Daxili işlər Nazirinin müavini, Əfqanıstan və 1.Qarabağ müharibəsi iştirakçısı Rövşən Cavadovun doğum günüdür. OMON komandiri olan bu şəxs, fəaliyyəti dövründə bir çox uğurlara imza atıb, xüsusən də Qarabağ döyüşlərində... Onun rəhbərlik etdiyi dəstələr 92ci ildə demək olar ki, torpaqların yarısından çoxunu azad etmişdi. Bəzi insanlar onu, Heydər Əliyevi hava limanında qarşılamağını ayrı cür yozur. Əslində isə o, həmin dövr Azərbaycan Respublikasının prezidenti olan Elçibəyin əmrini yerinə yetirirdi. Belə ki, Əbülfəz Əliyevdən qarşılama qərarı aldıqdan sonra, dərhal Xətai rayonu prokuroru olan qardaşı Mahir Cavadova bu fikri bildirir. Mahir ona deyir ki, hava limanına getməsin, əksinə birləşib Elçibəyi həbs etsinlər. Rövşən Cavadov isə bunu cəfəngiyyat adlandırır, əmri yerinə yetirərək, güvənli şəkildə Heydər Əliyevi hava limanında qarşılayıb, prezidentin yanına gətirir. Bilənlər bilir ki, Heydər Əliyev, ümumiyyətlə hakimiyyətdə olan hər kəs Rövşəndən ehtiyat edir, bir növ ondan qorxurdular. Necə ki, Elçibəyin Surət Hüseynovdan qorxduğu kimi. Uzun sözün qısası olanlar olur və Heydər Əliyev hakimiyyəti ələ keçirir. Qarşısında olan pütün maneləri aradan qaldırır. ilk öncə, Gəncə qiyamının başçısı Surət Hüseynovu hiyləgər siyasəti nəticəsində vəzifə verir, sonra onu həbs etdirir. Amma, qarşıda onu gözləyən ən böyük dağ var idi-OMON və Rövşən... ilk öncə OMONun ləvğ olunması barədə qərar verir, əlbəttə Rövşən buna razı olmur, hətta müsahibəsində deyir ki, hamı bilirki heç kim olmayanda qarabağda tək mən olmuşam indi bu uşaqlar (omonçular) vətən üçün döyüşüblər, mən buna razı ola bilmərəm indi onlara vətən xaini deyilsin, mən bunu götürsəm də Allah götürməz.
Daha sonra Heydər Əliyevi iqtidardan devirmək üçün plan hazırlayır, deyir ki bir neçə günə Heydər Əliyev istefa verməsə bunu özüm edəcəyəm, kim olur olsun hakimiyyətdə, Elçibəy, Vəzirov, Mütəllibov təki Əliyev olmasın.
iş o yerə gəlib çatır ki, Cavadov danışıqlara razılıq verir... 1995ci il mart ayında OMON qərargahına hakimiyyət qüvvələri tərəfindən atəş açılır, döyüşlər başlayır nəticədən Rövşən Cavadov ayağından aldığı güllə yarasına görə elə ordaca vəfat edir... ölümün gözünə dik baxan Cavadov, düşmən gülləsindən yox, öz gülləmizdən ölür.. Məkanı cənnət olsun, Milli Qəhrəman.
27 ildi düşmənin əlində olmaq...təsəvvürü belə qorxuncdur. Yəqin ki, ana dilimizi unudub, bəlkə də bizlərə qarşı içində nifrət hissi var, nə desə , nə etsə haqqıdır. Onun 27 ilini qaytara bilmərik, ancaq gözəl günlər bəxş edib 27 ilin acısını az da olsa unutdura bilərik.
BiLDiRiŞ- Panika yaratmaq üçün açılmamış başlıqdır.
əgər belə getsə, vurulması qaçınılmazdı. gəncəni 2 dəfə raket atəşinə tuturlar, bizimkilər qarşılığında hərbi vəsaitlərinə zərbə endirirlər və beləliklə qisas alınır. ermənistan da görür ki, bu bizə ilişmir yenə vuraq və belə belə zəncirvari şəkildə terror aktları törədilir. Mən demirəm irəvan vurulsun, sadəcə baş komandan bir tədbir tökməlidir, hər dəfəsində günahsız insanların öldürülməsi istər-istəməz xalqda düşkünlük yaradır, qələbə xəbərlərini sevinclə qarşılamırlar.
Elə nüanslar, hadisələr var ki, onları izah etmək üçün sözlər kifayət etmir. bunlar elə millətdi ki, məharətlə hər işdən sıyırmağı bacarırlar, öz gözünlə gördüyün doğruları belə inkar edərlər...
)