ikinci qarabağ müharibəsi

sinif yoldaşlarımın, qohumlarımın, qonşularımın bir-bir "çağırılma" xəbərlərini aldığım, qonşumun və rayondakı qonşularımızın bəzilərinin artıq şəhid olaraq qayıtdığı müharibədir, illər boyu formalaşan bütün inanclarım, düşüncələrim hamısı bir-bir sual altına düşür. bu günə qədər məşhur erməniləri təhqir edən azərbaycanlılara başdanxarab kimi baxan mən artıq internetdə o ermənilərin üzünü görməyə tab gətirə bilmirəm, hələ ki heç kimin səhifəsinə girib təhqir zad yazmamışam, amma məncə o günlər çox da uzaq deyil. ölən əsgər videosunda ölənin erməni olduğunu biləndən sonra elə bil ürəyimə su səpilir, ölənin uzağı 18-19 yaşında olmağı vicdanıma bir zərrə də təsir etmir. ölən azərbaycanlı əsgərlərin fotosunu gördüm, onların da hamısı uşaq idi 18-19 yaşları ancaq olardı, o fotoya baxdıqdan sonra o kameraları yığıb könüllülük nağılları oxuyub indi xaricə qaçan murdar balalarını əlimlə boğa bilərəm, torpaq almağımız xəbərinə sevinənləri də boğa bilərdim həmin vaxt. bu uşaqların bu yaşda ölməyi bir dərd, amma sabah bu uşaqların ailələrinin yox, elə o cındır balalarının oraları zəbt edəcəklərini bilmək ondan da pis yandırır adamı. uça-uça əsgərliyə gedən hərbi tələbələri gördüm, hamısı bir gün görməmiş uşaqlar idi. rəfiqəmin yoldaşı da birinci gün gedir, amma onun heç nədən xəbəri yoxdur və hamilədir. mən kişi olsaydım və ailəm olsaydı bu ölkə üçün şəhid olmağa cəsarət edə bilməzdim( hamımız şəhid uşaqlarına normal dolanışıq pulu verilmədiyini bilirik) amma minlərlə adam edir. artıq müharibəni dayandırmaq üçün çox itki vermişik, buradan geriyə yol yoxdu. bu vaxtdan sonra hələ də o dövlətdəki murdarlar rədd edilməyəcəksə bu uşaqların qanı bu millətə haram olsun.
telefona zəng gəldikdə açmıram ki, ya şəhid xəbəridir, ya da kimisə aparırlar və zənglər də ancaq o iki xəbər üçün gəlir. ömrümdə ilk dəfə söyüş söyürəm və qarğış edirəm. qısaca, uzun illər psixiatrlarda, nevroloqlarda ailəmin güclə yığdırdığı başımı yenidən sıradan çıxaran hadisədir.

iran

özü də bilmədən, cənubi azərbaycanda azərbaycanlılıq anlayışını yaradan ölkə. bu günə qədər cənublular heç vaxt özlərini azərbaycanlı kimi təqdim etməmişdilər. siyasi məhbusları belə türk kimliklərini müdafiə etdikləri üçün həbsə atılırdılar,tiraxtur sloganları türk milliyyətçiliyi ilə bağlı olardı, aprel döyüşlərində mitinq edən azərbaycanlılar türk, şiə kimliyi ilə bizim tərəfimizi tuturdular. bu gün ilk dəfə o mitinqdə cənubi azərbaycanlıların azərbaycanlı olaraq bizim tərəfimizi tutduqlarını gördüm, hətta inanmadım, bütün videolarına, xəbər saytlarına baxdım. mitinqlər başdan-ayağa azərbaycan idi. iran höküməti azərbaycanın və azərbaycanlıların 30 ildə bacarmadığı şeyi etdi, iranda azərbaycanlı anlayışını yaratdı, bu dəqiqə orada heç bir dəyişiklik olası deyil, amma dünən böyük sonun başlanğıcının qoyulduğu tarix oldu

talış dili

ölkəni nə günə qoyurlar , siz də burada , digər sosial şəbəkələrdə bir-birinizi yeyirsiniz . əlimizdə qalan sekulyarlığımız idi , aradan çıxarmaq üzrədilər , oxuyub -yazma faizimiz qonşulara görə yüksək idi ,artıq başını buraxıblar deyə əvvəl 9 - cu sinifə qədər oxudulan rayon uşaqları indi 4 - dən oxuya bilmir adı ilə rahatca məktəbdən çıxarılır , etniklərarası nifrət yox dərəcəsində idi , bu axırıncı hadisədən sonra bütün günah biz türkdillilərin boynunda qalacaq , bu yazdığım dil mənim ana dilimdi , bu dildə nə elmi nə də bədii sahədə axtardığım heç nəyi tapa bilmirəm , bu o deməkdir ki , mən bu dildən imtina etməliyəm? ya ingilislərə, ruslara allah göydən endirib bu qədər informasiyanı ? talış dili də bütün millətlərin dili qədər əzizdir , ən azından bir universitetdə tədris olunmalı , adam kimi öyrədilməlidi . siz necə harada olursa olsun öz dilinizdə danışmağa ehtiyac duyursunuzsa onlar da duyur . gör ölkəni nə günə qoydular ki , adam fikrini bildirmək üçün talış deyiləm deməyə ehtiyac duyur , talış olsa nə olacaq , ləzgi olsa nə olacaq .

mübariz ibrahimov

əgər bu ölkədə hərbi sistem varsa,ölkə ölməyə və öldürməyə 18 - yaşında uşaqlar hazırlayırsa , sən də həm buna qarşısan ,amma , həm də dəyişmək üçün heç nə eləmirsənsə , deməli , kimisə qınamağa haqqın yoxdu . ola bilər sənin şəraitin başqadı ,şəhərdə yaşayırsan ,təhsil alırsan , vətənə borclarını manatla ödəyirsən rahatca öz aləmində nirvanaya çatıbsan . amma sənin o balaca ölkəndə səndən heç 100 km məsafəsi olmayan rayonlarda , kəndlərdə baytarın biologiya öyrətdiyi ,rəsm müəlliminin saatı artıqdı çox pul alacaq deyə ibtidai sinif götürdüyü yerlər var. ölkəyə baxsan görərsən maksimum 4-5 şəhərdə normal təhsil verən yerlər var . bu adamlar da böyüyüb alim olmayacaqlardı ,yəqin ki. ya mal - qaraya baxacaqdılar , ya da şəhərlərə fəhləliyə gələcəkdilər ki, sənin hökümətin onlar üçün daha cazibədar çörək qapısı açdı- idman və hərbi . 18- yaşından uşaqlar da 100 dollarlıq qısa müddətli kursdan keçdikdən sonra, özlərinə çörək qapısı qazandılar . indi durub onlardan birinə qatil demək asandı , qatil axtarırsansa de azərbaycan dövləti qatildi .