ataya demək istənilənlər

yenə nə sən yanımdasan nə mən yanındayam. yenə kilometrələrlə məsafədən danışıb axırda "öpürəm" deyirsən. yenə danışandan sonra dərbədər oluram. bizim ayrı olmağımıza səbəbin sənin hər zaman sevgini içində boğub saxlamağının olduğunu bilirsənmi ata? bilirsənmi ata, 24 il sonra ilk dəfə bu yay saçlarımı sığallayanda nələr hiss etdim, əlini kürəyimə qoyanda içimdən nələr keçdi? ata o böyük əlini hələ də kürəyimdə, incə barmaqlarını saçlarımda hiss edirəm. gələcəm bir gün ata, sən sevgi böyüt əllərində. inan mənə, mən də sənin yanında olmaq istəyirəm, səni doyana qədər qucaqlamaq, bağrıma basmaq istəyirəm. gəlməməyimin ən böyük səbəbi sənsən həm də ata. sevdiyini göstər, mən sənin qızınam. sən mənim uzaqdan uzağa yaxınlaşa bilmədiyim və aşiq olduğum ilk adamsan. bu arada, ata, 3 illik sevgilimi də sev, yanımda sən olmayan vaxtlarda (heç vaxt yanımda olmadın ki) o oldu.

sıxlıqda qızlara sataşanlar

qadınların susub haqlarını tələb etməmələrindən daha da güc alır bu qəhbələr. 4-5 dəfə şahidi olmuşam, səsini çıxardan qadına da qıraqdan eynicinsin nümayəndələri (qadın deyə bilmirəm bunlara) "ay qız sus ayıbdı" deyib abırdan, utanmadan danışıb "nc nc nc" edib, "o kişidi, (!) ona heç nə olmaz" tərzində cümlələr qurduqlarını görmüşəm. deyək ki, bu patriarx cəmiyyətdə qadınların haqları müəyyən qədər məhdudlaşdırılır, bu qancığın balaları (bəli anasını da qatacam, atasını da, çünki onlar qancıq olmasa idi yetimləri qancıq olmazdı) kənardan bunları görüb səs çıxarmayan öz cinslərindən də ilham alır.
qadınlar, haqlarınızı tələb edin, hər şeydə. ən azı bu qədər iyrəncliyə səssiz qalmayın, bir qadın olaraq bunu xahiş edirəm sizdən.

bir qızdan sevgi təklifi almaq

universitetdə ikinci ilim idi. ispan dili dərsində bir iranlı oğlan var idi. mən bu oğlanı ilk dəfə görəndə aşiq olmuşdum.(baxma: ilk baxışda sevgi) ilahi, həyatımda gördüyüm ən yaraşıqlı oğlan idi. nə isə, ilk dəfə idi ki birinə qarşı platonik hislərim var idi. iş başa düşmüşdü qısaca. hər dəfə söhbət açırdım, danışırdıq. hər dəfə mən danışdırırdım bunu. bu isə danışdıranda danışırdı çox səmimi, amma danışdırmayanda elə bil tanımır səni. facebookda add eləmişdi bir dəfə, ki bu onun ilk və son "padxod"u idi. bir gün axırda dözə bilməyib ona hislərimi dedim. çox qəribə hiss idi, ilk dəfə idi öz eqolarımı heçə sayıb "görəsən məni bəyənər?" fikrinə düşmüşdüm, bir oğlana "yazırdım", özümü sevdirməyə çalışırdım, xoşuna gəlmək üçün makiyaj edirdim, iran mədəniyyəti ilə maraqlanırdım və s. mən ona aşiq olduğumu və onunla sevgili olmaq istədiyimi dedim. elə bu anda oğlan qıpqırmızı oldu. başını aşağı saldı, sonra üzümə baxdı, gözləri dolmuşdu (heç vaxt unutmuram bu anı) homoseksual olduğunu dedi. beynimə qan getmədi bir neçə saniyəlik, havalandım sanki. 3-4gün özümə gələ bilməmişdim. olayın şokundan çıxandan sonra da ağlıma sevdiyim kız bana abi deyince mahnısı gəlmişdi.

köhnə sevgilinin unudulmayan sözləri

"gözəlsən və yaxşı insansan. idealdır mənim sevgilim" bu sözləri dedikdən aylar sonra "artıq səni sevmirəm" dedi. keçən ay qarşılaşdıq təsadüfən. dedi ki, 5 ildir ayrılmışıq, bir dənə düzəməlli münasibətim olmadı. biri ilə tanışırdım, sevdim sanırdım, olmurdu ayrılırdıq, ağlıma sən gəlirdin. sən sən sən. çox peşmanam səndən ayrılmağıma. gülümsəyib illər sonra əlini sıxdım, təşəkkür etdim məndən ayrıldığına görə. * evet bebeler, bu işlər belədi.zamanında sən ağlayarsan,sonra o anlayar

seksi qız vs ağıllı qız

mənim bir qız dostum var. qız çox ağıllıdı, yanında şifreli bir şey danışsan, göz qaş etsən belə o dəqiqə deşifre edir bunu başında. yeri gələndə anladığını deyir, yeri gələndə yox, vəziyyətdən asılı olaraq, bu da onun ağıllı olmağının ikinci kanıtı. qız əlavə olaraq çox da gözəldi, üzü, bədəni, ayaqları. tanrı bu insanı ideal yaradıb. həm yaxşı xasiyyəti var həm də çox gözəldi. nəsə, amma bu qızın sevgilisi yoxdu. biri ilə çıkmağa başlayır uzağı bir həftə sonra bitir münasibət. bir dəfə mənim oglan dostumla çıkmışdı. ayrıldılar, oğlandan soruşdum bəs niyə? dedi ki, çox ağıllıdı, aşır məni, elədiyim hər poxu anlayır, elə gözümün içinə baxanda tutur içimdən keçənləri. qısacası , bu oğlanlar seksi qız tapanda da itirirlər, ağıllı qız tapanda da, ikisi bir yerdə qız tapanda da. qədirbilməzlər

prezervativ alarkən utanmaq

ped alarkən utanmaq kimidir. bir çox insan bunun(ped,prezervativ vəs.) vacib olduğunu anlayır lakin utanır alarkən. niyə utanırsan, ayıb şeydirmi, qardaş utanırsansa istifadə etmə də onda. nəticədə hamı bunlardan istifadə edir. bir deyilsən, iki deyilsən. keçənlərdə marketdəyəm. gecə saatlarıdır və iki üç kassa açıq qalıb. tanımadığım bir qadın yaxınlaşdı ki, bəs ped almalıyam ancaq kassadakılar əks cinsin nümayəndələridir utanıram, mənim əvəzimdən keçirdərsənmi kassadan. dedim problem yoxdu, keçirtdim. ee? nə oldu, utanılacaq, ört basdır ediləcək nə var axı burada? insanların bir birilərini gözlərini qırpmadan öldürdükləri bu zamanda adət dönəmində və ya gündəlik istifadə edilən pedlə, seks zamanı qorunmaq üçün istifadə edilən prezervativlə kimə nə zərər gələ bilər ki?

öldürən dil sürüşmələri

bayaq bir dostum sevinə sevinə gəlib ki xoşlandığı oğlan buna kitab hədiyyə edib. kitabı açdı ki içində yazı var. qız həvəslə oxuyurdu birdən dayandı üzü dəyişdi. dedim nə oldu, qız kitabı tulladı qırağa, açdım baxdım oğlan yazıb ki, yaşıl işıq əlimizdən sikişib (sürüşüb olmalı idi zənnimcə) çıxsa da...bla bla...yaşıl işığı bilmirəm amma qız əlindən sürüşüb çıxdı :d
(baxma: qaş düzəldəndə göz çıxartmaq)

azərbaycana nifrət etmə səbəbləri

azərbaycandan deyil, nifrət edilməsi(heç bu qədəri də lazım deyil) lazım olan azərbaycanlılardır. ölkənin seviləcək sevilməyəcək bir tərəfi yoxdur, quru bir torpağın nə önəmi var? onu dəyərli edən oranın insanlarıdır. bu millətin çatışmayan həddən artıq çox şeyi var, yaşlısından uşağına, gəncindən yeniyetməsinə, hər iki cinsdə çatışmayan o qədər şey var ki, insan hansından başlayacağını bilmir. mən də istəyərdim bir avropa ölkəsində normal cəmiyyətdə doğulmağı, bu mənim əlimdə deyil. shakespearein bir sözü var: taleyimi dəyişə bilmərəm amma istəmədiyim alınyazıma da boyun əymərəm. yəni ki, biz artıq buyuq. ölkədən nifrət edirsən gedirsən ancaq çox hallarda qayıdırsan o ölkəyə,lap qayıtmırsan. ən azı insanı ora bağlayan şeylər var, uşaqlıq gənclik anıları. biz yandıq, gələcək nəsillər yanmasın deyib bir şeylər etmək lazımdır. millətin bu qədər alçalmasına ən böyük səbəblərdən biri də dövlətdir. inqilab lazımdır. hal hazırda fərli müxalifət olmadığından yerində sakit oturmaq da lazım deyil. inqilabını elə ailəndə, unutmayaq ki hər ailə bir dövlətdir. sən öz ailəndə, mən öz ailəmdə inqilab edib normal və ya düzgün düşüncələri təbliğ etsək kim dura bilər bu millətin qabağında? əgər bir dəyişiklik istənirsə hər kəs özündən, özününkülərdən başlamalıdır. nə vaxta qədər sosial şəbəkələrdə və ya dostlarla görüşülən zamanlarda "bu ölkəyə nifrət edirəm" deyiləcək? nifrət edirsən, lap əla. öz istədiyin cəmiyyəti qur, buna çalış. unutmayın ki, ayağını ayağının üstünə aşırdıb burnundakı tiri görməyib başqasını tənqid etmək elə nifrət etdiyiniz bu ölkənin xalqının xüsusiyyətidir. bəs siz fərqli idiniz?