11-ci sinifin axrı idi. unconditional offerım var idi uje, avaralanırdım. bir gün dostum satdan yüksək bal yığdığı üçün dedi gedək qəşəng bir restoranda oturaq yeyib-içək. 3 nəfər oturduq qəşəng yedik içdik. axşam oldu. mən evə getməliydim, dostum dedi ki, biz eminnən qalıb gecə şəhəri gəzəcəyik, sonra barda falan oturacağıq səhərə qədər. elə belə mırta dedim ki, dədəmin maşınını götürüb gələcəm fırlanarıq. dedi minməyəcəm sən sürən maşına. nəysə mindim metroya gedirəm evə.
gecədi uzanmışam yuxum gəlmir, sonra ağlıma kişinin maşınını götürüb şəhərə çıxmaq fikri ciddiləşdi. həmin gün də bəxtimnən dədəm bir günlük bakıdan qıraqda idi. hə, gözlədim saat 4 oldu. maşının açarını götürüb evdən çıxdıram. evin qapısı açanda beynimdən bir fraqment keçdiki hilton otelin qabağında polis mən saxlıyır. fikir vermədim. düşdüm aşağı. qarajın qabağında bir 07 dayanmışdı. həyəcanlı idim deyə maşına fikir vərmədim. qarajın qapısını açdım. maşını arxa arxaaya verəndə maşının parking signalının səsi gəlir həmişə, bu səs eliyir mən fikir vermirəm. birdən nə olsa yaxşıdı. paaaat! maşını arxadakı maşına vurdum. saxladım düşdüm aşağı. görürəm arxa bamper girib içəri dəli oldum. dedim dədəm məni ölümünə bəlliyəcək. maşını verdim qabağa, təzdən düşdüm baxdım, görürəm kopot əvvəlki vəziyyətə gəlib. sən demə plasmas olduğu üçün əzilməyib. nəysə çıxartdım maşını, blokun qabağında saxladım, evə baxıram ki işıqlar yanmıyıb, birdən evdəkilər durub məni axtarar. məhlədən çıxanda dostuma zəng vurub dedim ki, gəlirəm evdən indi çıxdım.
maşın böyükdü həm də bunu birinci dəfədi sürürəm. birdəki maşının üstündə rus nömrəsi diqqət cəlb eliyir. nəysə maşının tormozunu yoxluyub eliyirəm özümü öyrəşdirmək üçün. çıxdım xalqlar metrosunnan babək prospektiynən şəhərə. xətaidə olanda dostuma dedim ki, çatıram, dedi gəl torqovuya biz yeraltı restorandayıq. hə nəysə uje çatmağıma az qalıb, hilton otelin qabağında işıqforda dayanmışam. görürəm ki, arxadan polis maşını yaxınlaşır. birə bir evdən çıxanda ağlımnan keçən indi başıma gəlir. saxladı düz yanımda. başımı söykəmişəm şüşəyə üzümü örtmüşəm ki, görməsinlər. görsələr biləcəklər ki, uşağam pravam yoxdu. nəysə dedim belə maşın sürəcək deyiləm ki, dönüb bunlara baxandaki mənə baxırlar ya yox, gözləri zilliyirlərmişlər. sonra əl hərəkətiynən göstərdiki saxla qıraqda. saxladım aramızda belə bir dialoq keçdi.
- leytenant (ya da nəbilim nə) filankəsov filankəs. sənədlərinizi təqdim eliyin zəhmət olmasa
- niyə saxlamısız?
- qırmızı işıqda keçdiyinizə görə
- elə şey olmuyub axı. sübut eliyin
- bizdə maşında kamera var lazım olsa göstərə bilərik. indi sənədlərinizi zəhmət olmasa təqdim eliyin.
başa düşdüm ki, niyyəti sənəd yoxluyub cərimələməkdi. acı dilnən danışmağın mənası yoxdu. dilə gətirmək lazımdı.
- yoxdu sənədlərim
- onda biz maşını cərimə meydançasına aparmalıyıq. sizə də protokol yazılacaq
- rəis, maşın mənə əmanətdi. verə bilmərəm heç kimə maşını. yəni neyniyirsiz eliyin maşını verən deyiləm.
qaqaş fikirli-fikirli baxdı mənə, dedi ki,
- düş kaptannan danış.
düşdüm oturdum maşına
kaptan: ho elə
mən: ho
kaptan: adın nədi
mən: kefli isgəndər
kaptan: yaz görüm kompütere qaqaşın adını
leytenant: heç nə çıxmıre
kaptan: bu yenə xarab olube
fürsət bu fürsət idi.
mən: rəis, mənim kompüterdən başım çıxır. tez düzəldim istiyirsizsə
kaptan: həyqi? başın çıxır bunnan indi?
mən: aaaa! siz məni tanımırsız? bir dənə mənə baxın. azərbaycanı informatika üzrə beynəlxalq olimpiadalarda təmsil eliyirəm. hər gün televizorda göstərirlər məni. 2 qızıl medal qazanmışam. (ağ saqqala basıb bağlıyıram)
kaptan yanındaki leytenanta: tez tez! dur görüm. qaqaş gəl otur qabağa
oturmuşam indi qabaqda. götürdüm kompüterə perezaqruzka verdim. bunların proqramına girdim. içini qurcaladım. (vaxt aparıram ki, güya problem var kompüterlərində) dedim rəis hazırdı. əlavə dedim ki, burda ancaq sürücülük vəsiqəsi olanların sənədləri çıxır. olmayanların yox.
sonra oturdum söhbət açdım bu proqramistlərin yazdığı proqramlardan falan. söhbət səmimiləşdi. ordan burdan söhbət elədik. nəysə. axırda kaptan mənə sakit baxıb deyir:
- bax, qırmızıda keçibsən, pravan yox. maşın sənin deyil.
ölüm səssizliyi oldu. 2-3 saniyə 2-3 dəqiqə kimi gəldi.
- di get. ehtiyatlı ol
təşəkkür elədim. mindim maşına. maşına oturan kimi uşaqlar gəldilər. dedilər ki, bütün hər yerdə məni axtarırdılar. sonra getdik oturduq biraz yeraltı kafedə. sonra şəhərdən qayıtdıq. verdim maşını qaraja. gəldim evə. açarı qoydum. evdə anam soruşduki hardaydın? dedim sahura çağırmışdılar məktəbdən.
günorta dədəmin maşınını məhlədə gördüm. qalxdım evə. söhbət elədik biraz. kişi qayıtdı dedi ki, maşını kimsə arxadan vurub. anam srazu dedi ki, yanında qazel var idi bəlkə o cızıb. söhbət fırlandı fırlandı. mən də ağzımı açmadım heç. evdəkilər vapşe mənnən şübhələnib eləmirlər. nəysə kişi deyindiki maşını vurublar sənin vecinə də deyil. sakitcə güldüm. fikirləşirəm ki. bir neçə saat əvvəl nə xoqqalardan çıxmışam.
yəni axırda mutlu son -*
not: polislərin rütbələri səhv ola bilər. dəqiq yadımda deyil.
)
. pox məsələsindən başqa hər şeyə qatılıram. həmişəki kimi bəzi fikirləri çox fanatikdir. ama olsun dəyərli adamdır.