Son yazılanlar
cəhənnəmə getsəm ,əgər
cəhənnəm gözətçisinə
verib rüşvətdən
görüşərsənmi mənlə
qaçıb cənnətdən?
bir şeytan olsam,əgər
uzaqlaşarmısan tanrından?
mənə yaxın olmaq üçün,
cəhənnəmdə yansan belə,
mənlə yalqız qalsan belə..
sən tanrı olsan,əgər
mənsə günahkar
öldürərsənmi özünü?
mənə cəza verməmək üçün
yanmağımı görməmək üçün?
(müəllifini bilmirəm)
lazım olanda qarışıqlıqdan komputerini tapmamaq
gecə ilə sabahı qarışıq salıb oyanan ev yoldaşları
qış vaxtı qapıya "andırı bağlayın" yazıların asılması
səhər-səhər otaq yoldaşının üstünə hoppanması
ürəyində hər cür yemək keçirib sonda makaron bişirmək
bu gun sabah dərkən son corabda paltarları yumaq
çay içim deyib qalxarkən çay içməyə nəsə olmadığını xatırlayıb "arada su içmək lazımdır" demek
evə birinin anasının gələcəyini eşidib evi silib yalamaq, sup bişirmək
təsəlli məndə tərs təpir.mənə kimsə təsəlli verəndə təsəlliyə ehtiyacım olduğunu görüb daha bir dibə düşürəm.odur ki,qurduğum tək təsəlli cümləsi "hər şey yaxşı olacaq" olub, hadisənin ciddiliyindən asılı olmayaraq.
son 2 aydır tanış olduğum bişey.yükləyən kimi hamı, son dəfə üzlərini 6 il qabaq son zəngdə gördüyüm, danışdığım sinif yoldaşlarım belə yazmağa başladı.demə, məsafələr 3 qəpikdən doğurmuş.
qardaşım həmişə məni qoruduğu halda, mən onu satmışdım, evdəkilərə onun siqaret çəkdiyini xəbərçiləmişdim.evdə böyük dava çıxdı, atam-anam bir-birini günahlandırmağa başladı.sonda qardaşım döyüldü.hələ də yadıma düşəndə özümdən zəhləm gedir.
səsin son həddədirsə demək əsəbiləşmisən, söz deyərkən çənən, əllərin əsirsə demək çox əsəbiləşmisən, yox əgər o anda deyiləcək sözlər leksikologiyada yoxdursa(tapmırsansa) səndə kontakt qopub.məsləhətdir ki, bu əlamətlər keçənə kimi hər hansı bir qərar verilməsin.
monolog inkişaf edir, get-gedə ətrafında kimlərsə varmış kimi yaşamağa başlayırsan, yalnız olduğunu hiss etmirsən gün ərzində, ən gözəl bir günü xəyal edirsən, hansısa bir uğurunu qeyr edirsən ən sevdiyin insanlarla.yalnızkən qurduğun mühitə adeta tapırsan(türklər demiş) bir müddət sonra bu sənə xoş gəlir.yəni insanların içində olmağı sevmirsən, amma yalnızkən əslində yalnız deyilsən, xəyallarında bir ordu insan var.amma realda heç vaxt o bir ordu insanın içində xoşbəxt olmursan.gündüzləri əla olur, amma gecələri divarlar seni yeyecekmiş kimi gəlir, boğulursan, yaşadığın və yaşayacağını düşündüyün hər bir negativ hadisə axşamlar yadına düşür.sonra gecənin 2-3də 2 valeryan da işə yaramır.
the truman show, into the wild.
uşaq vaxtı anam "hamını göydə vertolyotla izləyirlər, pis söz(söyüş) danışanları tutub aparırlar, atırlar qaranlıq quyuya, orda "bir qalanın sirrin"dəki kimi yekə eybəcər şeylər var, onlar yeyir ora atılanları.bir gün uşaqlarla oynayanda cırnaxozluq(oyunu pozanlara belə deyirdik) edən birini söymüşdüm.bundan 3 saat sonra da göydə iki qırıcı (ki, o zaman -2001 də nə olduğunu bilmirdim) fırlanmağa başladı.həmin gün axşama kimi stolun altına girib ağlamışdım.məni aparmağa gəlmişdilər.
birində ( insan və ya idealogiya) ilişib başqaları kimi günlük, anlıq xoşbəxtliklərin dadını çıxarmadan yaşının altmışı keçməsi.və sənin geri baxaraq bəlkə də mən səhvdim hissinə qapılman.
öz postuna, şəklinə like atanları görmək.
tam toparlanacaqkən özünü ortaya soxan şəxs.mesajında necəsən yazsa da, əsl mövzusu "hər zaman məni düşün amma heç vaxt sənin olmayacam", deyən bir məxluq.amma sən həmişə yadına saldı demək nəsə var deyə gəbərərcəksən.
manşurutları anidən saxlayarkən gələn səs
1-ci kursa oxuyanda metro ilə gedirdim dərsə.və rayonda böyüdüyüm üçün burda metrodan ilk dəfə təkbaşına istifadə edəcəkdim.mənə metronu öyrədən adam metro ödənişini qəpik olaraq yükləməyi öyrətmişdi, yəni manat da yükləndiyini bilmirdim.nəysə hər gün istifadə etdiyimçün dedim pulu biraz çox vurum karta, hər dəfə aparatın qarşısında növbə gözləməkdən bezmişdim.getdim kassadakı xanıma 10 azn veridm dedim, çevirin, dedi hamsını, dedim hamsını.aldım bütün qəpikləri, qış idi hamsini atdım paltonun cibinə gəldim dayandım aparatın qarşısında, başladım tık, tık, tık.7 manat vurmuşdum ki, hənirtiyə çevrildim arxada azı bir 10 nəfər məni gözləyirdi.çox utanıram hər dəfə yadıma düşəndə həm də gülürəm.indi nə vaxt metroya düşsən insanların məni gözləyən vaxtkı üz ifadəsi yadıma düşür, 20 qəp vurub qaçıram tez. kassada dayanan xanımı da, mənim orda qəpiklə güləşdiyimi görüb susanları qınayıram eyni zamanda.biri yaxınlaşıb da aydınlıq gətirə bilərdi.
çox utanırsızsa, girəndə tualetin suyunu çəkin səs səsə qarışsın o zaman hiss olunmur heç vaxt.
gələcəyi əzbərlər üzərinə qurtaracağını düşünənlər silsiləsi.
hamamdan sonra təmiz, ütülü, kraxmallı pastelə girmək.
when i need you.i just close my eyes and i'm with you. julio i.
qadınlarda "mən onu dəyişəcəm" deyə bir qəhrrəmanlıq hissi yaradırlar çünki, və nəticədə dəyişməyənlər də olur ki, bu da o qadının bədbəxtçiliyidir.
Son bəyənilənlər
