Damien Saez - Mon Européenne
(youtube: 
)
)blok başlıqlarını gizlət
thick as a brick
thick as a brick
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
(youtube: )
)
Camel - Eyes of ireland
Bir klassik latimer mistikası
king crimsonun 2000-ci ildə çıxan the construction of light adlı albomundan seriyanın 4 cü hissəsi.
Deyərdimki mənə görə Lark's Tongues In Aspic seriyasının ən möhtəşəmi budu. insanı 13 dəqiqə bu dünyada silib süpürən bir əsərdi. Adrian belewin möhtəşəmliyinə isə söz yoxdu da. Adam mahnıda tək başına yaradıb demək olar ki. Bir də ki Pat Mastelottonun işinə söz yoxdu -*
King crimsonun invidual progressive rock cizgisinin ən bəsit nümunəsidi bu mahnı. Yəni dinləyən bu mahnının bu dünyadan olduğuna inanmaq istəmir .
(youtube: )
)
muarrem ince və hans zimmerin qarışığından yaranan gitarist.
(baxma: adrian belewin robert frippdən daha yaxşı gitarist olması)
king crimsonun 2000-ci ildə çıxan the construkction of light adlı albomundan möhtəşəm bir xaotik mahnı.
ana melodiyası starless sounduna çox yaxındı. o ritim və haromoniya keçişlərinə söz ola bilməz. düzdü mahnının sözləri çox dəxlisiz və xiyarskoydu amma yenədə o starlessvari mellatron və gitar sounduna söz yoxdu.
maraqlısı üçün sözləri:
tragedies of kennedys, refugees, aids disease
photos of hiroshima, the holocaust, and kosovo
tim mcveigh, saddam hussein, the bombing of the world trade
hostages in bosnia, atrocities, south africa,
abortion and kevorkian, vietnam, napalm,
lady di, and lennon died a violent crime, columbine,
"i have a dream that one day..."
rodney king, o.j., symbols of our lifes and times,
"one giant leap for mankind"
sözləri yadımda düz qalıbsa adrian belew yazıb.
mahnı üzərində işləyən qrup üzvləri belədi:
robert fripp – gitar, keyboard
adrian belew – gitar, vokal
trey gunn – bas gitar
pat mastelotto – zərb alətləri
Yazıya başlamadan öncə referans olaraq istifadə edəcəyim bir çox Jethro Tull kitabı yazarlarına təşəkkürlər.
Qısa xülasə:
Jethro Tull qrupun 1972- ci ilə yayımlanan 43 dəqiqəlik tək bir mahnıdan ibarət konsept albomu.
Albomda işləyənlər:
Ian Anderson – vokal, akustik gitar, fleyta, violin, saksafon
Martin Barre – elektro gitar, Lavta
John Evan – organ, piano, moog, kilsə organı
Jeffrey Hammond – bas gitara
Barriemore Barlow – zərb alətləri
Bəli, gələk mövzuya, Thick As A Brick! görək bir daş qadar ağırıq?
Əvvəlcə işin mətbəxindən, yəni qrupun bu əsəri bişirməsindən yazacam sonra isə bu əsər haqqında.
Jethro Tullun böyük sıçrayışını göstərdiyi il 1972-ci ildir. Bu ilin bir başqa şahənə özəlliyi isə Anderson və silahdaşlarının Atlantiki aşaraq "üzüoyanda" da tutması və həm avropa, həm də şimalı Amerikada listlərdə zirvələrə oyanması idi.
Köhnə yazılarda da tez-tez vurğuladığım bu "ingilis aristokrasiyası" qrupa bu dövrlərdə hopdu. Classik 70-lərin əvvəlləri musiqilərindən tamamən ayrı idi tull musiqisi. intellektual bir özən və özlərinə məxsus bir sound oturmuşdu artıq. Bundan asılı olaraqda dövrün ac dinləyiciləri tull musiqinə xüsusi maraq göstərirdi.
Bu zamanlarda isə bir başqa qrup üzvü dəyişlikliyi söhbətləri açıldı. (bax: Aqualung)
Qrupun əsas daşları barrienin gəlişi ilə yerinə oturur. Bu arada bir faktda qeyd edimki, Martin Barre xaricindəki qrup üzvlərinin hamısı əvvəllər John Evan Band-da birlikdə çıxış etmişdilər. Eh talehə baxda. Həyat dönər dönər bir pox qaynadar həmişə.
Bir taleyin oyununda cütlənmiş zərik,
Yüz il qoşa atılsaq da qoşa düşmərik.
Bir zərrənin işığına milyonlar şərik,
Dünya sənin,
Dünya mənim,
Dünya heç kimin...
Məmməd Arazdan bir xatirədən sonra qayıdım temaya. Təzə qurulan bu kök heyət Tullu 5 il boyunca zirvələrdə tutacaqdı. Qrupun əsas mühəriiki yenədə Ian Anderson olsada, bu səfər artıq turbo motor idi. hər tərəfli dəstəyi var idi. işin məğzidə onsuz o dövr tull musiqində (5 illik dövr) Anderson hər şeyə diktalıq etmirdi. Qrupda hər kəsin duzu var idi. Bu sadəcə musiqi olaraq yox yazılan sözlərdən, konsertlərdən albom coverlərinə qədər hər şeydə özünü yansıdırdı. Hər bir qrup üzvü bu ruh halının içində gəzib, gah melankolik, gah da işıqlı toxunuşlarıyla yaxışlaşırdı tull musiqinə. Bəziləri isə, misal üçün Barlow konsertlərdə digər üzvlərdən çox fərqli bir yumor atmosferi yaradırdı. Bilməyənlər üçün birdə deyimki Jethro Tull tarixin ilk və tək yumorlu progressive rock qrupudu. Mahnıları, klipləri, sözləri falan tamamən satiradan ibarətdi.
Qayıdaq temaya dediyim kimi Barlowun xüsusi bir yumoru var idi. John Evanla falan adamlar yaradırdı yəni.
Gələk indi isə səbəbi-mövzuya. Thick as a Brick! Yep, Jetho tullun dünyanı yığıb sürüdüyü konsept album anlayışın tanrısı olan albom!
Təzə albomun adı Thick As A Brick idi. O il qazandığı böyük uğurun yanında,musiqi tarixinin antika əsərləri arasında girdi bu şahəsər. Albomdakı ana konseptin yaradıcı yenə Anderson idi. Albomun cover şəklində isə bir qəzətin ön səhifəsi var idi. Cover şəklinin ideası qrupun bass gitaristi Jeffrey Hammond müəllimdən çıxmışdı.
Söhbət, ingilitərədə uşaqlar arasında olan bir şeir yarışması ilə əlaqəlidir. Şeirin 8 yaşındakı sahibi bu yarışmada qalib olmasına baxmayaraq ədalət komitəsi tərəfindən birinciliyi əlindən alınır. Balaca div " Gerald Bustock" adlı uşağın yazdığı şeir yarışma ekspertlərinə görə "sakıncalıdır". Qəzət olan albom cover şəklində də, məşhur ingilis şairi John Milton-dan istinad edərək, " Little Milton" adlandırıblar qəhrəman uşağı. Yəniki Gerald Bustocku.
Şeirdə işlənən ana tema, ailə, məktəb və dövlət kimi təməl anlayışlarla əlaqəlidir. Adı çəkilən şeylərə çox ironik formada tənqidi fikirlərini bildirirlər. Bir dahidir bu uşaq və sadəcə düşünüb eşitdiklərini dilə gətirmişdir. Amma bu, adı çəkilən əsas mənfi obrazları (ailə, məktəb, dövlət) panikaya sürükləyəcək və uğur həmən önlənəcəkdi.
Konsept bütövlükdə Ian Andersonun öz təxəyyülüdü. Bir xəyal məhsuludu sadəcə. Yəni normal olaraq bir çox insan bu albomu ilk dinləyib dərk etməyə çalışanda beyin qarğaşası yaşaya bilər. Çünki Andersonun beynində baş verən fantaziya çox xaotik və uyuşmazdı. Amma qəzetin içindəki faktlar yaxşıca oxunduqda real yaradıcı və tema ortaya çıxır. Yəniki söhbəti daha da qəlizləşdirmədən belə deyim, Anderson burda bir mahnı söz yazmayıb, bir kitab, şeir, bəlkədə dastan kimi yanaşıb mövzuya. Thick as a brick sadəcə mahnı deyil. Bir konseptdi. Konsept deyərkən nəyi nəzərdə tuturam, yəni bir filmdi eləbil. musiqisi onun görüntüsü, sözləri onun ssenarisi. Gerald bostock baş qəhrəman. Anderson isə ssenarist və rejisor.
Bu film bizlərə bir şeyi başa salır və ya salmağa çalışır. Əvvələ onu deyək ki bunu hansı formada başa salır və nəyi başa salır.
ilkinə baxsaq:
Bluesdən caza, klassik musiqidən progressiv rocka, folk musiqidən hard rocka qədər bir çox musiqi stili var bu 43 dəqiqəlik filmdə(!).
Musiqisi çox dəyişkəndi, Yes qrupundan Close to the Edge , Emerson lake & palmerin Tarkusu,
Van Der Graaf Generatordan Man Erg olsun. bu mahnılarda olduğu kimi əsərin başlanğıcı ortası sonu tamamən əlaqəsiz və müstəqildi.
introda Andersonun akustik gitarla girişi axıcı vokalı və sonrasında Martin Barrenin elektro gitarlı girişi, akabində, John Evan keyboardı və budur məsələ qopdu getdi artıq. Əsər bataqlıq kimi insanı saniyə saniyə özünə çəkir.
ikinci hissəmiz yəni hekayə isə:
Klassik dönəm üsyankar rock sözlərindən fərqlidi bu mahnı. Lap götürək progressive rockun bir çox əsərlərindən. Bu mahnı nə pink floydun the wallı nədə digər qrupların konsept mahnıları ilə eyni deyil.
Jethro Tullu Jethro Tull eliyəndə elə budu. Mizah, itehazda, tənqid, bəzən təhqir, gülərək məzələnmək.
Bu idealarında şahlandığı mahnıdı Thick as a brick. Şeirində ailəsi, məktəbi və başqa şeylərlə ironik formada məzələr Gerald bostock. Necəki başlıyanda şeirə deyir:
Heç aldırmıram bu şeirdə,
Canınvız sıxılrsa əgər.
Mənim sözlərim fısıltı sizin karlığınızsa bir qışqırıq.
Hiss etməyinizi kömək eliyə bilərəm amma düşünmənizə qarışmaram.
Yəniki adam şeirə başlıyanda deyirki ağıllı olun iynəliyəcəm sizi. Onu bir rituala salan bu sözgedən 3 lü döngüya adam geydiri hər tərəfli.
Şeir 17 - ci əsrdə yaşamış John Milton-un şeirlərindən ilhamlanaraq yazılıb. Yazının əvvəlində də qeyd etmişdim onsuz cover şəkilədki little Milton ordan gəlir deyə.
Şeir ədəbi olaraq çox qəliz üslubda yazılıb. Yəniki ucqar müqayisə aparsam, Mirzə Ələkbər Sabirin hophopnaməsindəki o qəliz dillə yazılan satiralara çox bənzəyir üslüb olaraq. istehza və troll sadə formada deyildə, daha da qəlizləşdirilmiş cümlələrlər dinləyiciyə çatdırılır.
Açıq referans olaraq isə şeir John Miltonun Paradise Lost adlı epik şeirindən ilhamlanıb.
Hekayə isə belə gedir:
Şeir dövlət televiziyasında oxunduqdan sonra juri heyatı şeiri birinci seçir. Çünki heçnə başa düşməmişdilər şeirdən və akabində dindar və gerici kütlənin qarşı fikirləri ilə üz-üzə qalır. Jüri heyəti, müəllimlər və valideyinlər Gerald Bostockun axmaq, psixi problemləri olan bir xəstə uşaq kimi görürlər. Onun statik insani dəyərlərə qarşı çıxdığını dəli olduğunu düşünürlər. Qısa zaman ərzində bu məşhur olay qəzetlərdə birinci səhifələrə çıxır və bütün ölkə bundan danışır. Və nəhayət birinilik Gerald Bostockdan alınır və isa peyğəmbərə aid yazılan bir sevgi şeirinin 12 yaşındakı sahibinə verilir.
Böyük "heyət" ədaləti təşkil etmişdi Bostockun zəfəri əlindən alındı, o böyük-balaca uşaq afaroz elan edildi və cəmiyyət rahatladı. Əxlaqə və dini dəyərlər qərəmancasına müdafiə edilmişdi.
Qəzetin iç səhifəsində isə 14 yaşındakı Julia Fealey adlı bir qız 8 yaşındakı balaca miltondan hamilə qaldığı deyirdi.
Little Milton kiçik günah keçisi idi.
Cəmiyyət hər zaman milton kimi keçilər ilə öz günahlarını yuyardı.
Nəysə çox başınızı ağrıdmadan sözlərində yazacam. tərcümədə harda kiçik səhvlər etsəm üzrlü sayın.
Birdə bir qeyd atımkı bu mahının sözləri çox qarışıq bir şotland ingiliscəsi ilə yazılıb. oxuyub başmaq və plus tərcümə etmık zülümdü. bir çox yerdə mənanı tam çevirmək olmur.
Canıvız sıxılrsa əgər.
Mənim sözlərim fısıltı sizin karlığınızsa bir qışqırıq.
Hiss etməyinizi kömək eliyə bilərəm amma düşünmənizə qarışmaram.
Spermalarınız kanalzasiyada, sevginiz zibil sularına qarışır.
Bunun üçündür ki, dağ təpə aşır,
bütün qeyri-insani fırıldaqları edirsiz amma
ağıl küpü insanlarınız
ola bilmirlər bir daş qədər ağır!
Və qumdan düzəlmiş qalalarardakı əxlaqınız
dalğaların yıxıcılığında, əxlaq mühariblərində
yox olub gedirlər.
Son dalğa yeni yolu ortaya çıxardanda
Dönək kimi qaçmağınız oyunun sonundan xəbər verir.
Amma yeni ayaqqabılarınız dabanlarından köhnəlir,
günəş yandıran dəriniz tez zamanda soyulur və
ağıl küpü insanlarınız
ola bilmirlər bir daş qədər ağır!
Və eşitdiyimə görə sevgi çox uzaqlarda:
Mən bugün gördüyüm pis xəyalam və
sən başını yelləyirsən
Çox ayıb! deyirsəndə...
Məni gəncliyimin günlərinə, illərinə döndür.
ipi çək, qara pərdələri bağla
gerçəyi olduğu kimi qoru.
Məni əsrlər əvvələ qaytar:
Burax mahnılarımızı oxusunlar.
Bax! Bir uşaq doğar və biz ona
müharibəyə hazır olduğunu deyərik.
Çiyinlərində yaralar var idi, gecələri
altına batırır. Biz onu adam eliyərik.
Ticarətə başladarıq, soyğunçuluğu və
yağışda necə mahnı oxumalı olduğunu
öyrədəcəyik..
Günəş dənizdən dönən əsgərləri uzaqlaşdırarkən,
şairin və rəssamın suya kölgələri vurmağdadır.
Hərəkətli və düşünən biri, qararan hava acgözlərin verdiyi sözlərini isidərkən
başqalarına yer yox idi.
Evin alovu yanar:
Çaydanlıq demək olarki qaynamaq üzəridi amma evin sahibi uzaqlardadı.
Atlar ayaqlarını yerə vururlar,
bıçaq kimi kəsən ayaz günün səhərində
bulud kimi yüksələrkən.
Və əsgər qılıncı qınına salarkən
Şair qələmini qaldırır.
Və alinənin ən gənci özündən əmin addımlarla
yeriyir. Gecikən dalğanın yerlə bir etməsini
gözə alacaq qalalar inşa edər.
--spoiler--
Sözlər çox uzun olduğu üçün 10/1 hələ yazmışam. qalanın sabahda tərcümə edə edə yazacam. yoruldum
--spoiler--
neçə vaxtı şəhərdəki 2 manatlıq day-day çayxanalarında görüşüb sözlükdəki marji yazarlarla mırtlaşdığımız zalatoy paren.
arada camaatı peysər, gavat çıxardırıq.
(baxma: şərq-qərb kafesindəki dərd ortağım)
(youtube: )
)Talk among the prophets
Give you something
Talk among the teachers
Tell you something
Talk among your one true self now
Forever, forever, forever, forever
Dreamtime begins
Where every song is the perfect place
Words never spoken
Are the strongest resounding
10 gündür eyni insanı hər dəfə yuxuda mənə göstərən pseudo silk kimono və kayleigh mahnıları ilə həyatıma pox qoyan neo-prog qrupu
(youtube: )
)Follow me filming myself at the show
On a phone from a seat in the very front row
Follow Miss Universe catching some rays
Wish you were here in Guantanamo Bay
Picture a seat on a private plane
Picture your feet nailed to the floor
Picture a crew who are clearly insane
Picture no windows, picture no doors
Glued to a screen in the state of Nevada
To follow the dream gets harder and harder
Captain marryat qrupunun 1974 - cü ildə çıxmış ilk və tək albomu olan elə captain marryat albomundan dəhşət bir mahnı. Vokallar və mahnın sonunda doğru uzanan klaviş partiyaları adama eloy zövqü yaşadır. Allan Brycenin yaratığı möhtəşəm bir əsərdi. Progressive rockun dəyəri verilməmiş (1-2 qrupu çıxsaq onsuz heç bir prog qrupunun dəyəri verilməyib amma nəysə) bir qrupudu həqiqətən captain marryat.
Həqiqətən sözlə başa salına bilinməyəcək qədər əjdaha adamalardı. Allan Brycenin o klavişləri olsun ian mcEleneyin gitarı nəm ala Tommy hendrynin vokalları. Bir sözlə möcüzə.
Dinləmək istəyənlər üçün youtube linki:
(youtube: )
)
Neçənci ildə qurlduğu elmə naməlum olan 1971-1975 - ci illər arasında fəaliyyət göstərən şotlandiyalı tirex gücündə bir əjdaha qrup.
Qrup haqqında elədə çox məlumat yoxdu təbii ki. (bugün nəsə ancaq az bilinən qrupları yazıram ondan entrylər qısa olur)
Qrupun sadəcə 1974 - cü ildə çıxmış Captain Marryat adlı albomu var sadəcə. Mahnı listi:
1. Blindness
2. It Happened to Me
3. A Friend
4. Songwriter's Lament
5. Changes
6. Dance of Thor
ilk dinləyişdən çox ləzzət elədi şəxsən mənə. Gitar soloları və vokalları adamı uçurur
Full Albomu dinləmək istəyənə:
(youtube: )
)Albomu yükləmək istəyənə: https://myzuka.fm/Album/553277/Captain-Marryat-Captain-Marryat-1974
Almaniya çıxışlı progressive rock, progressive folk rock təməlli underrated bir qrup.
Əvvəla onu deyimki Qrup haqqında internetdə sıfıra yaxın məlumat var. bir-iki alman və portuqal dilində köhnə prog rock jurnallarının arxivində nəsə tapmaq olur ancaq.
Musiqilərinə gəldikə fleytanı jethro tull qədər yaxşı istifadə edən prog rocka uyduran nadir qruplardan biridi. Musiqiləri monoton və tək düzlükdə getmir. Dəyişkən ritimlər var. Yer-yer sərt gitar,klaviş və fleyta keçidləri olur amma albomu dinləməy' başalqıdan 10 dq sonra insan alışır.
Bir çox Alman prog və krautrock qrupalrı kimi bunlar heç Almaniyada belə tutuna bilmədilər. yəni dəhşətli dərəcədə dəyəri verilməyən bir qrupdu.
Mənim ilk dinlədiyim və ən sevdiyim Erwartung albomu oldu. Folk rock xəttini heç pozmadan bəzən isə eloy xatırladan klaviş partiyaları ilə saçaqlı pendir və pivə dadında bir yol cızır albom.
Qrupun xatırladığım qədəri ilə 3 studia albomu var:
Erwartung - 1978 - ci il çıxışlı
(youtube: )
)Perelandra - 1979 - ci il çıxışlı
Heimkehr - 1980 - ci il çıxışlı
Qrup üzvləri haqqında 1 saatlıq araşdırmadan sonra güclə məluamt tapmışam. Onunda doğruluq payı nə qədərdir bilmirəm
Armin Dressler - Drum
Hans Müller - Drum
Michael Claren - Vokal və Bas gitar
Hans Fritzsch - Elektro gitar
Michael Dierks - Klaviş və org
Dirk Schmalenbach - Violin və digər yaylı alətlər
Mario Schaub - Fleyta, Saksafon və digər nəfəsli alətlər
Michael Wirth - Perküssyon
Mən başlığı açdım bildiyim kiçik məlumatları yazdım. Bura yükləmə linkərini yerləşdirəcəm. əgər prog və folk prog sevən yazarlarımız varsa dinləyər. Alman və ingilis dilinizdə varsa qrup haqqında yeni nəsə yapıb yazsaz sevinərdim.
Erwartung albomu yükləmə - https://myzuka.fm/Album/289944/Eden-Germany-Erwartung-1978
Perelandra albomu yükləmə - https://myzuka.fm/Album/289950/Eden-Germany-Perelandra-1980
Heimkehr albomu yükləmə - https://myzuka.fm/Album/289948/Eden-Germany-Heimkehr-1981
Jethro tullun ian anderson ilə birlikdə iki qəhrəmanından biri. Son Zamanlar araları açılsada Jethro tullun bu səviyyə gəlməsində iana sözlə başa salına bilinməyəcək qədər köməyi olmuş bir ağamızdı.
Əvvəla onu qeyd edimki musiqi aləminin dəyəri bilinməmiş ən əjdaha gitaristlərinin listi düzəltsək rahatlıqla zirvəyə oyanar martin barre. Jethro tull ilə progressive rock, progressive folk rock, hard rock kimi janrlarda işləsədə özünü hər zaman blues giatristi olaraq görür. Onsuz ilk Jethro tull albomlarında bu hiss olunur.
Gitara çox hakim biridi və özünə məxsus texnikası var. Blues gitarisi ola-ola bir prog folk rock qrupunda yeri gələndə hard rock riffləridə çalır və bəstələyir.
Bu arada müəllim həmçinin fleyta, mandolin və saksofun çala bilir. (adam full yetənək)
Təbii ki hərkəsin ən çox bildiyi barre solosu aqualung mahnısındakı o solosudu. Nədənsə mən fərqli düşünürəm. Çünki əvvəla heç bir zaman mən Aqualung albomunu qrupun ən yaxşı albomu olaraq görməmişəm (ilk 5 liyə salaram sadəcə). Martin barre dedikdə ağlıma təbiiki ilk olaraq budapest
(youtube: )
mahnısındakı solosu və el nino )(youtube: )
mahnısındakı o sərt riffləri gəlir. Və ən əsası thick as a brick ecZhdXJlMYI adlı əfsanəvi iş!)Bəzi solo nümunləri üçün :
(youtube: )
)(youtube: )
)Çox bilinməsədə 7 solo albomu var.
A Summer Band (1992) - Limitli sayda 500 ədəd yayımlanıb
A Trick of Memory (1994)
The Meeting (1996)
Stage Left (2003)
Away with Words (2013)
Order of Play (2014)
Back to Steel (2015)
Jethro tull ilə olan albomları:
*Qeyd* qrupun sadəcə ilk studia albomu olan 1968 - cı il çıxışlı This Was albomunda yoxdu martin barre.
Stand Up (1969)
Benefit (1970)
Aqualung (1971)
Thick as a Brick (1972)
A Passion Play (1973)
War Child (1974)
Minstrel in the Gallery (1975)
Too Old to Rock 'n' Roll: Too Young to Die! (1976)
Songs from the Wood (1977)
Heavy Horses (1978)
Stormwatch (1979)
A (1980)
The Broadsword and the Beast (1982)
Under Wraps (1984)
Crest of a Knave (1987)
Rock Island (1989)
Catfish Rising (1991)
Roots to Branches (1995)
J-Tull Dot Com (1999)
The Jethro Tull Christmas Album (2003)
Barrenin birdə bizim prog rock kruqunun yeyib-içən oğlanlarından olan starlessdeən tanıdığınız John Wetton müəllimin Caught in the Crossfire adlı 1980 - ci ildə çıxan albomunda gitarları çalaraq çıxış edib.
Son olaraq indi haradadır? nə edir? kimi sualları olan yazar və oxuyuculara bilirim ki müəllim bu aralar öz qrupu (solo olaraq yəni) şimali amerika turnesdədi.
Jethro tull cəbhəsində isə 24 mart 2017 ci ildə çıxması gözlənilən The String Quartets (yeni mahnı böyük ehtimal olamaycaq, köhnə mahnıların klassik musiqi versiyaları olacaq) albomunda barrenin olub olmayacağı hələki məlum deyil. Çünki bir-neçə ildirki ian anderson ilə birlikdə görmürəm. Böyük ehtimal ayrılıb artıq qrupdan. Yəqin ki növbəti albomda olmaycaq. Həmdə ki yeni albom köhnə mahnıların violinli falan coveri olacaq deyə barre ehtiyac görmür yəqin ki anderson.
Emerson, Lake and Palmer (elp) qrupunun usta drummeri. Təkcə Progressive rock deyil, ümumən musiqi dünyasının ən güclü drummerlerinden biri olan müəllim.
inanılmaz sürətli vuruşları və heç gözlənməyən anlarda olan drum attackları insana beyin fırtınası yaşadır.
Qrupun Brain Salad Surgery albomundakı əfsanə mahnısı Karn Evil 9
(youtube: )
demək olarki drum setin varyoxuna təcavüz edir(2:40 dəqiqədən baxa bilərsiniz carlın şousuna). Həmçinin eyni albomda Toccata )(youtube: )
əsərində də əsasən sonlara doğru outro hissəsində adama drum keyfi yaşadır.)Ağamız təkcə elp ilə deyil həmçinin asia superbandı ilədə bir çox alboma imza atıb.
Emerson, Lake and Palmer ilə olan albomlara baxsaq:
Emerson, Lake & Palmer (1970)
Tarkus (1971)
Pictures at an Exhibition (1971)
Trilogy (1972)
Brain Salad Surgery (1973)
Works Volume 1 (1977)
Works Volume 2 (1977)
Love Beach (1978)
Black Moon (1992)
In the Hot Seat (1994)
Müəllimin həmçinin:
Atomic Rooster ilə:
1970 – Atomic Roooster
1998 – Devil's Answer - 1970–81 BBC Radio sessions
2000 – Live and Raw 70/71
PM qrupu ilə:
1980 - 1:PM
Mike Oldfield ilə:
1982 – Five Miles Out
3 adlı prog rock qrupu ilə (qeyd- keith emersonda bu qrupda olub)
1988 – To the Power of Three
Qeyd*
1-2 günlük albom incələmələri yazmaycam yəqin. Haqqında başlıq açılmamış o qədər adamlar varki biraz şey oldum, gərək qruplar və üzvləri haqqında yazım biraz. Adamların albomları haqqında yazmışam amma özləri haqqında yox, ayıbdı.
tam adı ilə stephen james "steve" howe. progressive rock tarixinin ən dinazavur gitaristlərindən biri.
müəllimi hamınız yəqinki yes qrupundan tanıyırsız. məndə elə ilk dəfə yesin tərkibində görmüşəm. amma təkcə yes ilə deyil ümumən prog rock axımın bünövrə daşlarından biridi steve müəllim.
sifətdən xortlağa bənzəyən biridi . bir steve birdə u.d.o və accept qrupunun solistu udo dirkschneiderda var bu əcinəyə oxşayan sifət. adamların lap uşaqlıq şəklinə bax orda da qocadlar əhəhhə. zarafat bir yana musiqi dünyasında ən çox hörmət etdiyim insanlardan biridi.
müəllim haqqında məlumat versək, 100 lərlə gitardan ibarət əjdaha gitar kolleksiyas var. bilyimiz vaxtlarında da hər zaman gibson es 175 gitarı ilə işləyir.
haqqında bir maraqlı məlumatda yazım. queenin 1991 - ci ildə yayımlanan innuendo albomunda eyni adlı mahnının ortasında brian may flamenqo gitar ilə solo gedirki onun ideası və bəstəsinin 90% steve ağaya məxsusdu.
lou reed, rick wakeman, alan white, the dregs, fish , dream theater kimi qrupların bəzi albomlarında qonaq musiqiçi olaraq işləyin məüllim.
solo olaraq şəxsi albomalrı isə:
beginnings (1975)
the steve howe album (1979)
turbulence (1991)
the grand scheme of things (1993)
not necessarily acoustic (1994)
mothballs compilation w/syndicats/in crowd/tomorrow/keith west/canto/bodast & solo tracks (1994)
homebrew (1996)
masterpiece guitars with martin taylor (1996)
quantum guitar (1998)
pulling strings (1998)
portraits of bob dylan (1999)
homebrew 2 (2000)
natural timbre (2001)
skyline (2002)
elements (2003)
spectrum (2005)
remedy live (2005)
homebrew 3 (2005)
motif (2008)
the haunted melody (2008) as the steve howe trio
travelling (2010) as the steve howe trio
homebrew 4 (2010)
time (2011)
homebrew 5 (2013)
homebrew 6 (2016)
və ən əsası yes və asia qrupları ilə olan albomlarıdı. entry çox uzun oalcaq amma neynək olarıda yazmaq lazımdı.
yes ilə:
the yes album (1971)
fragile (1971)
close to the edge (1972)
yessongs (1973)
tales from topographic oceans (1973)
relayer (1974)
going for the one (1977)
tormato (1978)
yesshows' (1980)
drama (1980)
union (1991)
keys to ascension (1996)
keys to ascension 2 (1997)
open your eyes (1997)
the ladder (1999)
house of yes: live from house of blues (2000)
magnification (2001)
symphonic live (1 cd) (2003) (2009 - cu ildə 2 ci disk yayımlanır)
the word is live (3 cd) (2005)
live at montreux 2003 (2007)
symphonic live (2 cd) (2009)
fly from here (2011)
in the present – live from lyon (2011)
heaven & earth (2014)
songs from tsongas (2014)
asia superbandı ilə:
asia (1982)
alpha (1983)
aqua (1992)
aura (2001)
then & now
fantasia - live in tokyo (2007)
phoenix (2008)
omega (2010)
asia ( 2010 cu ildə yenidən mixing olunmuş versiya)
xxx (2012)
birdə müəllimin işlədiyi bəzi bilinməyən qruplar varki onlarıda yazaq ayıb olmasın:
gtr qrupu ilə:
gtr (1986)
paul sutin qrupu ilə
seraphim (1989)
voyagers (1995)
explorers club ilə:
age of impact (1998)
raising the mammoth (2002)
oliver wakeman ilə:
the 3 ages of magick (2001)
Amerikan progressive rock qrupu Pavlov's Dogun ilk studia albomu.
Albom 1974 - cü ildə yayımlanıb. Demək olarki qrupun ən çox bilinən və sevilən albomudur.
Albomu dinləməy ilk başladığnız anlardan David Surkampın vokalı sizləru özünə aşiq edəcək gücdədi. Etiraf edimki ilk dəfə məndə dinləyəndə vokalsitin qadın olduğunu düşünmüşdüm illər öncə. Amma zamanla bu səsi bir testestoron hormonu daşıyan bir kişidən çıxdığını öyrənədə what the fuck? modunda olmuşdum.
Sözün düzü amerikanlardan belə albom gözləməzdim heç vaxt. Çünki prog rock avropaya məxsus bir şeydi. nadir hallarda atlantikin qərbindən səviyyəli prog qrupu çıxa. Mənim kimi amerikan qruplarına önyarğılı olanlara gözəl cavabdı bu albom
.
Alboma gəldikdə instrument istifadəsi zirvə nöqtədədir. Düşünəndəki "ala amerikan nə bilir prog nədi" bir yandan David Hamilton öz klaviş və piaonusu ilə, Siegfried Carver isə violunu ilə "ala bir dəqiqəye özün nə pox yeyibsənki amerikan qrupların bəyənmirsən" deyəcək kimi düşünürəm.
Mahnı listinə gəlsək:
1. Julia (3:10)
2. Late November (3:12)
3. Song Dance (4:59)
4. Fast Gun (3:04)
5. Natchez Trace (3:42)
6. Theme From Subway Sue (4:25)
7. Episode (4:04)
8. Preludin (1:39)
9. Of Once and Future Kings (5:27)
mahnı incələməsinə keçək yavaş-yavaş.
Ağalar albom o qədər əjdahadırki bilmirəm hansın 1 ci hansın 2 ci yerə qoyum. Övlad kimidilər insan ayıra bilmir əhəühəühü.
Nəysə birtəhər zad etsək:
Albomu açdız ilk olaraq Julia
(youtube: )
sizləri əlində qızılgül yerlərə sərilmiş qırmızı xalça ilə "xoşgəlmisiniz obyektimizə, buyurun çaydan-sudan için" deyərək sizləri özünə aşiq edəcək. Bu mahnı həmdə qrupun ən sevilən mahnısıdı. David Surkamp vokalında onsuz eargasım səviyyəsinə çatırsız. Bu mahnını albomda zirvəyə qoyaq.)2 - ci əsərimiz izə əziz yazar və oxuyucu bacı qardaşlarımız Episode
(youtube: )
mahnısıdı. Yenədə Surkampın o adama dombalağ aşdıran vokalı gözə girir. Siegfried Carver introda viloin ilə elə işlər görürki ölü dirildər. Çox ağır və melankolik hava verir insana. dinləmən öncə hər zamankı kimi "pişik videosu" hazırlayın yanınızda.)Albomun 3 cü qarşısında baş əyiləsi əsəri isə: Song Dance
(youtube: )
. Qardaş bu prog aləmində çox vokalist eşitdik amma peter hammill və greg lake səviyyəsinə çatan adamı elədə görmədik. ilk dəfə David Surkamp vokalında o şirinliyi və ya turşluğu eşitdim. insanı psix edəcək qədər gözəldi! )Dolma dadındakı bu albomu bizə hazırlayan ağalara gəldikdə isə:
David Surkamp: Vokal, ritim gitar
Steve Scorfina: Solo gitar
David Hamilton: organ, piano, synthesizer
Doug Rayburn: mellotron, fleyta və digər nəfəsli alətlər
Siegfried Carver: violin, bütün yaylı alətlər
Rick Stockton: bas gitara
Mike Safron: drum
Full albomu dinləmək istəyənə:
(youtube: )
)Full albomu yükləmək istəyənə: https://myzuka.fm/Album/55274/Pavlovs-Dog-Pampered-Menial-1975
Camel qrupunun köhnə keyboardçısı Ton Scherpenzeel müəllimdən gözəl bir Camille Saint-Saëns coveri
(youtube: )
)
Van der Graaf Generator qrupunun sayca 4 - cü studia albomu
bol-bol David Jackson saksofonları var albomda. Bir çox Van der Graaf Generator sevənə görə qrupun ən yaxşı albomudu (mənə görə 2- ci və ya 3- cüdü) . Başlıca səbəb isə prog rockun ən sevilən mahnılarından olan Man-Ergin bu albomda olmasıdı deyə bilərik.
h to he who am the only one albomunda olduğu kimi bu albomda da robert fripp gitarların başına keçib "qaqaş bir dəqiqə gitar söhbətinə mən baxıram prog kruqunda" deyərək man-ergdə işin görüb.
Albomu bir sözlə izah etsəm yəqin belə olardı: Robert Frip və David Jackson dava edib hansımız əjdahayıq deyə və ortaya belə bir albom çıxıb.
Mahnı listi:
1. Lemmings (11:39)
2. Man-Erg (10:21)
3. A Plague of Lighthouse Keepers (23:04) (bumahnı özüdə 10 hissədən ibarətdir)
a) Eyewitness
b) Pictures / Lighthouse
c) Eyewitness
d) S.H.M.
e) Presence of the Night
f) Kosmos Tours
g) (Custard's Last Stand)
h) The Clot Thickens
i) Land's End
j) We Go Now
Albomda işləyənlər: (qrupun hər albomunda onsuzkim nədə ifa üedir yazmışam birdə yazmayım əhəhə)
Hugh Banton
Guy Evans
Peter Hammill
David Jackson
Qonaq musiqiçilər:
Robert Fripp
Dinləyənə link:
(youtube: )
)Yükləyənə link: https://myzuka.fm/Album/88533/Van-Der-Graaf-Generator-Pawn-Hearts-1971
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1365
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1372