adtapabilmedim
959 2 0 0
5.nəsil
yazar
reytinq xalı: 2446
entry sayı:959
karma xalı: 673
izləyənlər: 11
sifariş sayı: 15
reytinq xalı: 2446
entry sayı:959
karma xalı: 673
izləyənlər: 11
sifariş sayı: 15
"guy always thought it was life he was looking for. but it must have been death."
son yazdıqları| | əl əməyi göz nuru| favori seçdikləri| favori seçilənləri| bütün entryleri| lövhə
Mənbə: https://reut.rs/2GJEHBG
Amma hərhalda müharibə pis şeydir, və müasir dövrdə müharibəyə yer yoxdur; ən səmərəli həll yolu sülhdür.
Birazdan ilham əliyev xalqa müraciət edəcək, səfərbərlik elan edə bilər.
26 oktyabr editi: ilham əliyev oktyabrın 25-də keçirilən iclasda, sentyabrın 27-dən başlanan hərbi əməliyyatları "ikinci qarabağ müharibəsi" adlandırdı. good call.
inkişaf etməmiş ölkədə ortabab bir ailədə doğulmusunuzsa müəyyən yetkinliyə çatanda görəcəksiniz ki, ailənizdə hər zaman "pul" müzakirə olunur. Pul bu ölkələrdə insandan daha dəyərlidir təəssüf ki, çünki insan çoxdur pul azdır.
Hələ rüşvəti demirəm bəh bəh.
Bu problemlər inkişaf etmiş ölkələrdə də var amma azdır, hərhalda inkişaf etməmiş ölkələrdəki kimi deyil, ən azından həmin ölkələrdə insanlar fəhləliklə belə normal pul qazanır.
Nəticə olaraq, inkişaf etməmiş ölkədə varlı olmaq da pox kimidir.
(youtube: 
)
)Mövzu belədir: ben (cage) içkiyə olan asılılığına görə həyatını məhv etməyə doğru gedir. içki üçün tanışlarından borc alır, hörmətini itirir, və nəhayət işini itirir. Las vegas'a gedərək ancaq içərək intihar etmək qərarına gəlir. Məhz orada fahişəliklə məşğul olan sera (shue) ilə tanış olur.
--spoiler--
Ən çox mənə təsir edən sera oldu bu filmdə. Ben özünü içərək məhv edir və sera isə öz bədənini sataraq. Ben hər dəfə içdikdə özünü daha da ölümə yaxınlaşdırır, və sera isə bədənini sataraq yavaş-yavaş öz gözəlliyini, insanlığını itirir. Sera ben'i sevir, etdiyi bütün hər şeyə dözür, davamlı içki içməsini belə sırf ben getməsin deyə qəbul edir. Çünki sera təklikdən qorxurdu, onu qoruyan şəxsin (yuri'nin) də öldürülməsi onu tamamilə tək qoymuşdu. sera ben ilə yaşasa da fahişəliyə pul qazanmaq üçün davam edir və ben də buna icazə verir. Ben əslində sera'nı sevir lakin alkoqolun təsiri bitən kimi ben özünü itirir. Davamlı içki sanki ben'in beynini də zədələyir. Anidən sera'nı başqa kişi ilə xəyal edən ben evə fahişə aparır. Sera bunu görür və ben'i qovur. Ben ucuz bir hoteldə davamlı içir; sera isə qorxduğu vəziyyətə düşür, tək qalaraq fahişəliyə davam edir. Artıq çox ucuz qiymətə çıxan sera, bir qrup gəncin evinə gedir və orada təcavüzə məruz qalır. Həmin səhnələrdə insan özünə nifrət edir. Döyülmüş, təcavüzə uğramış sera taksiyə minir və orada belə şoferin "sözlərinə" məruz qalır. Həyatına nifrət edən sera, evindən atılır. Tək başına küçələrdə ben'i axtararaq dolanır. Bir gün zəng gəlir və ben'in yaşadığı hotelə gedir. Ben artıq ölüm döşəyindədir ancaq o anda belə içir. ironiyadır ki, ben heç vaxt sera ilə seks eləməmişdi. Sera dəfələrlə cəhd etsə də ben icazə verməmişdi. Məhz ben son anlarında sera'nı sevdiyini deyir və ikili seks edir. Sera ben'i, ben isə sera'nı olduğu kimi qəbul edir. Ben ölür. Sera isə tək qalır yenidən... Həyat bağışlamır təəssüf ki.
--spoiler--
(youtube: )
)Azərbaycanda hər şey demodur. Uşaqlıqdan tut, qocalığa qədər insan həyatı demodur, tam versiya qapalı betadadır. Gənclər var amma gənclik yoxdur, qocalar var amma təqaüd imkanı yoxdur, karyera yoxdur ancaq iş var.
Tam versiyaya keçid üçün "exclusive membership" lazımdır.
Əsgərlikdə ehtiyata buraxılmağıma az qalmış yüksəklikdəki hərbi postdan hərbi hissəyə enəndə məhz orada bölüyün giziri belə bir şey soruşdu məndən:
- deməli, xidmət qurtardı adtapabilmədim, hə? Yaxşı, mənə maraqlıdır ki, bundan sonra nə edəcəksən?
+ əsas xidmət idi, o da bitdi. Bundan sonrası asandır.
- yox, əsas xidmətdən sonrakı həyatdır. Hər şey bundan sonra başlayır. Axı sən necə yaşayacaqsan bu həyatda?!
+...
Bunu deyib getdi və mən isə cavab verə bilmədim. Həqiqətən də bundan sonra nə edəcəyimi, necə yaşayacağımı bilmirdim. hərdən özümü aldadaraq "artıq hər şey gözəl olacaq" desəm də heç nə yaxşı olmadı. Hətta daha pis oldu. Pul qazanmaq, işləmək, bir həyata sahib olmaq lazım idi ki, mən də bunları etməkdə aciz idim. Bir tərəfdən də covid-19, və digər problemlər də məni daha da acizləşdirir.
Hamı deyir; öz həyatını özün düzəltməlisən, axı bir həyata sahib deyiləm. Doğrudur, nəfəs alıram, canım da var amma yoxdur həyat əlamətim. Canlı ölüyəm. Kömək lazım olduğunu dərk edirəm ancaq heç kim kömək etməyə könüllü deyil. Real həyat friends'dəki kimi deyil təəssüf ki. Bəlkə özümü iki yerə bölsəm belə bir hissəm digərinə kömək etmək istəməz. mary and max'dəki max kimiyəm sadəcə mary yoxdur və olsa idi belə yəqin ki filmdəki kimi gecikərdi kömək etməyə.
Sözlük bəlkə də yeganə köməyimdir, başqa dərdini açacağın bir yer yoxdur bu ölkədə; yerli psixoloqların 1 saatı 30-50 manatlıq "seansları" lap 'lame' gəlir insana.
(youtube: )
)(youtube: )
)nə vaxt nümayiş olunacağı hələ ki, bilinmir. koronavirusa görə kinoteatrlar bağlı olduğu üçün yəqin ki, virus bir zaman qurtarsa onda da nümayiş olunacaq.
ən son trailer:
(youtube: )
)Məcburi olaraq dayımın evində qaldım. Çox çətin vaxtlar idi həm mənim üçün həm də ailəm üçün. Əzilə-əzilə bir təhər həmin günləri yola verdim. dərsdən sonra təsərrüfat ilə məşğul olurdum, məcburən, çünki orada başqa cür yaşamağım mümkün deyildi. bununla belə yenə də təhqirlərə, aşağılanmalara məruz qaldığım olurdu. ancaq insan dözümlü canlıdır, yaşamaq üçün hər cür poxa razı olur. həmin günlərdə gündəlik yeməyim günorta 30 qəpiklik "petra" hazır vermişeli, axşam isə sadə makaron idi.
nəhayət, yayda geri döndüm və gördüyüm mənzərə məni çox üzdü. Ailəmin vəziyyəti çox pis idi. it damı kimi bir yerdə yaşayırdıq. Hər gün gizli-gizli ağlayırdım. Amma artıq çarə yox idi geriyə dönmək mümkün deyildi.
Atam deməli pirat taksi sürürdü, aylıq kirayə verirdi maşın üçün. tez tez xarab olan həmin maşını adətən itələyərək "xoddayırdıq". pis yaxşı yayı orda yola verdik. anam da kəndə qayıtmağa məcbur oldu, çünki universitetin illik ödənişini ödəmək üçün pul lazım idi və anam isə müəllim idi. bax beləcə kəndə geri qayıtdıq.
mən universitet illərini dərsdən sonra təsərrüfat ilə məşğul olaraq keçirdim. film, serial izləyərək, kitab oxuyaraq özümü inkişaf etdirdim. və universiteti bitirdim (#287310), anamın sayəsində.
hərbi xidmətdən sonra kəndə qayıtdım və bir neçə həftə sonra həmin "güvəyə görə paltarları qapının ağzına qoyan" əmim ailəsi ilə birlikdə məni görməyə gəldi. 1-ci kursdan sonra nə zəng etmişdi nə də ki məni görmüşdü. yox, bu dəfə saxta da olsa gülərüz idilər. dava qışqırıq da salmadı.
kasıblıq məni daha güclü biri etmədi, kim deyirsə ki, kasıbçılıq insanı gücləndirir, xeyr yalan deyir. tam əksinə insanı həmişə əzilməyə, hər cür sözü götürməyə məcbur edir. psixoloji problemlər yaradır. və kasıblıq, yaranmış vəziyyət, tənhalıq məndə sağalmaz yaralar qoydu.
Edit: bu entry reallığı əks etdirmir.
Şəxsən ən sevdiyim filmi silver linings playbook-dur. amma mother və joy filmlərini də sevərək təkrar təkrar izləyə bilərəm.