
"ləyaqət" mənim xeyirxahlığımdır, mən bunu sevirəm, bu mənim belə xoşuma gəlir, mən bu xeyirxahlığı belə, yalqız istəyirəm.
mən bunu allahın qanunu kimi istəmirəm, mən bunu insanlar haqqında nizamnamə və insanların ehtiyacı kimi istəmirəm, istəmirəm ki, o mənim tərki-dünyalığa və cənnətə yol göstərənim olsun.
o mənim xoşladığım dünyavi ləyaqətdir; bu ləyaqətdə bir az ağıl, dərrakə, lap azacıq da hamının düşüncəsi, mühakiməsi vardır.
(bax: Friedrich Nietzsche)