pillow talk

Bir Wild child albomudur. Ukulele əsas alət olaraq istifadə edilib. Mövzusu münasibətdə yaşanan tək tərəfli bir ayrılıqdır. Sırağagün bir dostum alboma adını verən mahnısını yolladı mənə, uzun loop-a alınmış dəqiqələrin ardından axır ki, dünən şəkil çəkərkən bütün albomu dinləməyə vaxt tapdım. Çox sadə, asan dinlənir və adamı yormur, hədsiz kədərlidir, həm də melodiyaları çox şən olduğu halda. Atmosferinə yüz faiz aşiq oldum və yenə yüz faiz bir romantik film olmayan Once (2007) filmini xatırlatdı arabir. Ən sevdiklərim bunlar oldu:

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

the kissing booth

Mədə bulandıran məntiqsizlikdə, gənclərə yanlış düşüncələr aşılayan zəhərli, murdar və baxmadığım bir filmdir. (baxma: bokum gibi olmuş maşallah)
Haqqında bu video ilə xəbər tuta bilərsiniz:

(youtube: )

xarici qızlar vs azərbaycanlı qızlar

içimdən "salam yanıqlar və şəhərimizin qonaqları" deyə bir giriş etmək istəyi doğuran göyçək sözaltı başlığıdır. Əvvəlcə onu deyək ki, insanların tükləri var, kişilərin pox götürsün varıdır, qadınların isə ondan daha az, xarici olanların da Azərbaycanlı olanların da varıdır, tüklər var, tük deyə adlandırılan kiçik qıllar mövcuddur və istəyən qadın alar, istəməyən də almaz çünki hədsiz ağrılı, yaralayıcı alma üsulları var, epilyasiya isə odu bahasınadır, üstəgəl sonrasında xərçəng müalicəsinə bədənin cavab verməmə təhlükəsi var. Axır əvvəl o tükləri görəcəksiniz, çünki özünün öz tüklərini görməkdən iyrəndiyi bir qadının belə həyatının nə qədər vaxtını tüklərini almağa xərclədiyini fikirləşəndə dəhşətə gəlib, "məndən bu qədər" deyə biləcəyi bir prosesdir tük almaq. Könlünüz anna nataşa çəkəndə və onlar sizi kübarca geri çevirəndə yenə Azərbaycanlı qızlara yönəlmək məcburiyyətində qalanda onlar da sizi kobudca geri çevirəndə (çünki Azərbaycanlı qızı qınayacağınız ən son şey belə olmamalıdır bu. Azərbaycanlı qız sizin kimi hələ tanımadığı birinə hə cavabı versə ağzını bir düzünə, bir tərsinə cıracaq anası, qardaşları, atası, adını bir nəsil uzunu çıxaracaq qohumları, ətrafında da çıxaracaq pıçıldama vəziyyətində hazır duran rəfiqələri var) kiçik penislərinizi yad gözlərdən qoruyan dəyərli tumanlarınızı başınıza çəkməyin. (Məqsədli və eyni dərəcədə qəddar bir insultdur bu) Sizi tükəzbanlıq etmədən geri çevirə bilməsi üçün müəyyən bir intellektə sahib olmalıdır o qızcığaz. Hansı ki, çoxluq gənclərimizin başda təklif edən oğlanlar olmaqla sonrasında da şüvənlə namusuna sataşılmış kimi acınası bir reaksiya verən qızlarda o y o x d u r. Təhsil səviyyəmiz və ümumiyyətlə səviyyəmiz məlumdur, bir neçə Azərbaycanca Facebook postunun ya da YouTube videosunun rəylərinə baxmaq belə bəs edir. Xaricdəki azadlıq içərisində böyümüş komplekssiz bir rus ya da avropalı qız ilə bizim yazıq, fağır, komplekslərinin əlindən tərs təpib özünü gözəllik kraliçası kimi aparan azərbaycan qızını hansı ədalət, vicdan ilə müqayisə edərsiniz. Bədəninin tükləri bir yana qalsın, bu insanların qaşlarını almağına belə təzə-təzə icazə verildiyini, bəzilərinə isə hələ də icazə verilmədiyini niyə unudursunuz axı. insafdandır bu? Entry-lərinizdəki Azərbaycanlı qız kriteriyalarına uyan bir qız bunları oxusa necə qəlbinin qırıla biləcəyini fikirləşmək istəmirəm. Coğrafiya qəzabu-qədərdir. Azərbaycanlı qızlar isə qurban olduqları qədər də günahsızdırlar. Məncə böyüdükləri şərtləri nəzərə alanda davranışları haqqındakı haqlı şikayətlərinizi dilə gətirməyiniz belə qəddarlıq sayılar.
Edit: hələ yuxarıda azərbaycanlı qızlar yataqda pis performans göstərdiyi üçün qınanılıb. Ala? Bakirəlik? Azərbaycan reallığı? Mentalitet? Üzr istəyirəm?

fantastik janr sevməyənlər

Bir yaxşı filmdən bəhs edəndə ya da kitabdan, belə bir kiçik görməylə "fantastikadır?" deyə soruşan, sonra da "əşşi boş-boş şeylərdir" deyən adamlardırlar. Bir də eyni insanlara xas bir nifrət elədiyim xüsusiyyət var ki, gijdıllağın biri ayaq barmağını birinin dişləməsi üzərinə roman yazsın ya da kiminsə poxumtıraq həyat hekayəsini eşitsinlər, o dəqiqə "olmuş şeydir e" deyə mazammatlandırıb, maraq duyarlar. Mənə qram çatmır bu söhbət və əzəldən bəridir cin atına minirəm ki, yaşanmış şey olmağı niyə bu qədər əhəmiyyətlidir. Onlar hər yerdədir, amma fiction, olmamış şeylər isə yox. Hansı ki, onları bizə göstərməkləri normal olaraq daha maraqlıdır. Barı götləriylə fısıldayaraq fantastikaya "gopologiyadır dana" deməsələr ağızlarının qatığını axıda-axıda, daha az əzəbiləşəcəm. Guya bunlar çox ağıllı, ciddi adamlardırlar da indi. Həqiqətən zövqünə uymaz, sevməzsən, okay, başa düşməyən və dil uzatan fanatik qələt edər bu halda, heç özüm də əsasən sevmirəm klassiklərindən başqa, o ayrı şeydir. Bir də bu var: (baxma: fiction əsərlərə uydurma deyən insan tipi)

gülər ismayılova

Valideyn və mentalitet faşizminin növbəti qurbanı olan mərhum yeniyetmə qızdır. Hamımız belə hadisələrdə ya da pedofiliya faktlarında Türkiyəni dilimiz beş metr çıxaraq qınamağı ya da o kayınım bana atladılarla məzələnməyi çox gözəl bilirik. Amma məsələ bilirsiniz nədir, hələ Azərbaycanda mediaya veriləni bu qədərdir. Həqiqətən, bu cür xəbərlər çox böyük tərbiyə və qanacaqla gizlədilir. Millət görəsən bu qadın nə pox yemişdi ki özünü öldürüb deməsin, adları batmasın əsas. Həqiqətən, bir-neçə salamat rayon xaricində bütün kəndlər və rayonlar bu gündədir. Cahillik, qorxu, bədbəxtlik dövran edir bütün coğrafiyada. Namus zəmnində işlənən cinayətlər, zorlama və zorla ərə vermə hadisələri diz boyudur. Hər şey xəbər saytlarında olmur. Adicə kənddən qatıq aldığımız qadının qonşusu var idi, əri qoyub gedən gəlininə baxırdı. Bir gün belə çox adi bir şey imiş kimi alıb əlinə silahi iki balaca qızı olan arvadı öldürdü adına söz deyiblər deyə. Ad-soyadını google-la ya da bölgənin xəbərlər verilişinə bax, tapmazsan. Başqa bir dostumun nənəsi qalan sikik kənddə də qızın biri qardaşından hamilə idi, özünü asmışdı. Konkret murdarçılıqdır ölkə. Heç hadisə haqqında axtarsan nəsə tapmazsan. Çünki skandal belə deyil, kim bilir ki. Şöbədə həll olunur, allah görmür, bəndənin də sikinə deyil, Azərbaycandır da, yaşıyırıq özümüz üçün. Onun-bunun arvadıyla gəzirik, onun-bunun əriylə oturub-dururuq gizli qapılar arxasında, çətini də bakirəliyimizi leqal bir yolla verənə qədərdir, sonra istədiyimizə veririk, digərlərini də özümüz kimi bilirik, çünki əsasən elədir, qəlb qırırıq, çölə çıxmaq istəyən qızımızın ayağını qırırıq, amma mentalitetimizdən, əxlaqımızdan, namusumuzdan, qeyrətimizdən bir çöp də qırılsın qoymuruq. Barı öz poxumuzda da boğulub ölmürük, belə həyatların içərisinə doğduğumuz məsum uşaqlar ölür yerimizə, əslində tükümüz də tərpənmir, köhnə hamam köhnə tas elə, heç bir ölüm bu çarxı dəyişdirə ya da dayandıra bilməz. Kimsənin həyatı o qədər əhəmiyyətli deyil.

ən yaxşı doğum günü hədiyyəsi

Belə başlıqlarda əsla tapıla bilməyəcək hədiyyədir. Çünki insandan insana dəyişir və əsla belə asan deyil, gərək tanıyasan yaxşıca, nəyə sevinəcəyini fikirləşə biləsən. Amma məncə, mütləq yeməli olmayan şeydir, bir də son ikisi nə qədər şablon olsa da, nəmləndirici, ətir və kitabdır. Yaxşı, birincisi bir az personal ola bilər. Əl nəmləndiricisi. Belə gözəl qoxanından meyvəli ya da incə bir qoxuyla. Immmaah qırış əleyhinə olanlardan da ola bilər üz üçün. Ən son səmimi bir adama da nəmləndirici almışdım. Çünki nəmləndiricidir də ala, vur dərini yumuşalt, neyləyəcəksən başqa şeyi, gül kimi nəmləndirir, indi durum nə alım ki də başqa.
(baxma: dostluqların bütün səviyyələri bir-bir keçib utanmazlıq məramına yetişməsi)

mother

Rejissorluğunu Darren Aronofsky-nin etdiyi, möhtəşəm metaforalardan istifadə edilmiş 2017 istehsalı filmdir. Çıxdığı il haqqında rejissorun ən pis işi olduğu kimi rəyləri oxuyub izləmək fikrindən daşınmışdım. Çox heyifləndim belə axmaqlıq etməyimə. Düzdür, həm də Jennifer Lawrence o aralar Harvey Irma üçün insanların Trump-ı seçməklərini səbəb kimi göstərmişdi, mən daxil hamı həqiqətən belə bir şey inanmağı fikrindən təsirlənmişdik ki, bu dumbass nə danışır. indi adamın üstə Allahı olar da, az qala hər filminə baxmışam bu qadının, amma həqiqətən səyləmişdi. Nahaq istedadını göz ardı eləmişəm o vaxt. Çünki bu filmdə dillərə dastan gözəllikdə görünür və qüsursuz oynayır.
Hər şeydən əlavə, bir neçə səhnə o qədər əsəbpozucudur ki, məni çatladacaqdı. insanın səbrinin, dözümünün son telləriylə oynayır, eləcə də yazıq, hər şeyini qurban vermiş Mother-ın. Onunla birlikdə bizi də çərəsiz hiss etdirir, narahat qoyur.

--spoiler--


Ancaq ilk ölümdə Habil və Qabil bənzərliyini anladım, ondan sonra məsələni tuta bildim. Yazıçı tanrıdır, Mother obrazı təbiət anadır, fanat və arvadı adəmlə həvva, körpə isə həzrəti isanın təmsili. Bir də insanlar var, insanlar elə təəssüf ki, insanlardırlar. Həqiqətən, şeytandan daha çirkin, daha qorxunc. Çünki tamamilə pis, mərhəmətsiz və zərərverici olmaq həm yaxşı həm də pis olmaqdan daha doğrudur deyə fikirləşmişəm həmişə. Yeni bir şey də deyil, rənglərlə bağlıdır hamısı. Elə iki dənədir ki, iki dənədir.
Filmin qorxu tərəfi yox kimidir, əsas məsələ dramdır. Mother-in həmişə nələrsə verməsi, nələrisə təmir etməsi, yeniləməsi, böyütməsi, bişirməsi, təmizləməsi və qarşılığında körpəsi didik-didik ediləndən sonra hələ bir də onlara qatil dediyi üçün qanlar içində qoyulmağı onun təbiət olduğunu qanandan sonra lap incitdi.


--spoiler--

Bir də ki, sikim o su krantının yanına oturan cütlüyün var-yoxuyla o fanatın arvadının arsız üz-gözünü.

vine

Bu üç epic vine-in da bir vaxtlar olmuş olduğu platforma.

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

qızların alicənab yerinə avara adam seçməsi

Yataqdakı güclə heç bir dəxli olmayan hadisədir. Seksin s-sını yaşamamış, xəyal etməmiş yeniyetmə qızlar belə bu xətaya düşürlər. Oğlanlarda da bənzər vəziyyət var, sakit platonikləri qala-qala onu görməzlikdən gəlib tam əksi qəlbsiz (həqiqətən pis, bildiyin qeybətcil, pis qəlbli, bu yaxşı sayılan qızların ya arxasından ya də üzdən ağzını cıran ləçər, həyasız) qızlara düşürlər. Məncə insanların hamısının canında ola bir şeyə görədir bu, cənnətdən qovulma hekayəmiz kimi ya da. Nankorluq, korluq. Özü də çox qəribədir ki, ailədə gül üzünə püf deyilməmiş qızlar bu xətaya daha çox düşür, gedib özlərini ata-anaları onlara əsla göstərməyən çətinliklərə salırlar. Ailədə diqqət görməyən qızlarda da bunun daha pis versiyası olur, o da çox şablondur, deməyim belə xətadır. Alicənablıq hər nədirsə, (mən yenə primitiv olub ona yaxşı olmaq deyəcəm) onun qədri heç vaxt heç yerdə asan bilinmir, qeyri-adi bir vəziyyət deyil bu.

qışın gəldiyinin anlaşıldığı anlar

Güclü yağış yağıb havalar əvvəlki günə nisbətən hədsiz dərəcədə soyuyanda anam şkafları töküb yay paltarlarının, o gözəl, çiyələkli qırmızı şortiklərin, köynəklərin yerinə birbaşa qış paltarlarını yığardı yavaşdan-yavaşdan. Normalda arada payızlıq bir sezon da olur, amma biz Oğuzda qalırdıq deyə havalar elə o çönən çönürdü. Hələ bir həftə əvvəl həyətda şlankla özümüzü islatmağımız artıq çox uzaq və adamı üşüdən bir xatirə olaraq yada gəlirdi. Amma anam arada hava çaşıb, yenidən isti olarsa deyə də bir dəst çox da nazik olmayan yay paltarlarımızdan da qoyardı əldə bir yerə. Əynimizə keçən qışdan artıq balaca olanları varmı deyə bizə çox da boş görünməyənlərini bir-bir yoxladardı. Nə maraqlıdır ki, guya o boxçalardan yeni nəsə çıxırmış kimi davranıb heç ərinmədən yoxlayardım bir-bir geyinib. Xoşuma gəlirdi o proses, həyəcanlı idi rəsmi olaraq yeni fəsilə keçmək, halbuki mağazalarda yoxlamadan almaq üçün nə davalar qoparar, çimdiklər yeyirdim. O qış paltarları isə elə deyildi. Bez boxçaları anamdan əvvəl qarışdırırdım, üstlərində yumbalanırdım, üstümə on dəfədən qışqırdırdım yazıq qadını. Atamın paltarları, formaları töküləndə onları da geyinib yoxlayardım. Hələ ki, onun ya da qardaşımın papaqlarını başıma qoyanda atamın sanki mən onların mərtəbəsinə layiq deyilmişəm kimi "adam kişinin papağını qoymaz başına, qız uşağısan" demədiyi vaxtlar idi, işdən gələndə maşınının səsini eşdib, pilləkənin yanına qaçıb onu qarşılayanda özü papağını başıma qoyardı sonra da göyə qaldırıb öpərdi. Amma paltar dəyişməylə bağlı xoşuma gəlməyən tək şey o idi ki, qardaşımın əyninə artıq balaca olanlar geyinib yoxlamağım üzrə mənə verilirdi. Mən də bəyənmədiyim üçün deyirdim ayağı uzun oldu ya da nə isə bir bəhanə. Anam isə yaxşıca bir baxıb ölçüb-biçəndən sonra deyirdi "heç nə olmaz, ayağını kəsdirərik, əsas odur beli yaxşı oldu?". Ən sevdiyim qış koftamın qolları Viktoriya dövrü donlarınınkı tipli, mavi, ipləri isə tünd mavi olan bir kofta idi, çox gözəl idi, istəyirdim tez gedib çimim ki, onu geyinim. Kirli canıma qoymurdular çünki. Sonra nəsə ləkə saldım ona ya artıq qolları qısa oldu deyə anam geyinməyə qoymadı, yadımda deyil, amma gördüyüm ən qəşəng kofta idi. Kaş yenə olaydı, geyinəydim. ilk məktəb donumu anam saxlayıb hərçənd ki, iki qolumu belə sığışdırammıram içərisinə. Hamısı gözəl idi, isti idi, səy-səy şeylərlə gözüm, ürəyim dolurdu, başım qarışırdı. Bu il qaldığım şəhərə sadəcə bir dəfə qar yağdı, heç çölə də çıxmadım, ən son nə vaxt qartopu oynamışam yadımda da deyil. Artıq qışın heç bir əhəmiyyəti yoxdur. Elə palçıq ki, palçıq.

bianca devins

Discord-da tanış olduğu Brandon Clark tərəfindən başı kəsilərək öldürülən və cinayətinin fotoları Instagram-da yayınlanan 17 yaşlı qız. Qatil "subscribe to PewDiePie" deyib postun altında da. Bu artıq ikinci dəfədir bir qatil adını zikr eləyir o kişinin. Zavallı yazıq Felix, meme-başı kimi bilinir, hamı hər poxuna alət edir bunu, neyləsin ki, ehtiyyatlı zad da deyil.
Bəzi insanlar bu hadisə haqqında meme-lər düzəldiblər, növbətinin belle Delphine olacağını zad deyib zarafatlaşırlar ağzını üzünü sikdiklərim. Onsuz da neçə gündür meme-lərdən bir diksinti gəlib mənə, hər şeyi, hər şeyi və hər şeyi lağlağı mövzusu edib hislərimi içimə soxmağıma yararı dəyir, uğunub 2-3 seretonin verdirir deyə özümü illərdir o qədər vermişəm ki. Yəni insanların artıq bu qədər özünü memelord kimi görüb, buraxıb, hətta belə bir şeylə də əylənməklərini bir növ məntiqi olaraq anlayıram. Ehtiyacları var murdar yalnız ilbiz kimi keçirdikləri həyatları üçün bunun verəcəyi qəhqəhəyə. Hamısı onlar üçün əhəmiyyətli, müqəddəs heç nəyin qalmamağıyla başlayır. Öz həyatımdakı ən kədərli şeyləri belə ələ salan, haqqında meme-vari şeylər düzəldib chat qruplarıma atan adamam mən də. Çünki bir mövzuda həqiqətən pis olduğumu desəm insanların mənə güləcəklərindən qorxuram, elə bəri başdan özüm-özümlə məzələnirəm ki, kiminsə sentimentallıqla bağlı məni öz hislərimə cringe-lədəcək şeylər deməyinə fürsət verməyim ya da bir drama queen zad adlandırmağına. Qoruma mexanizması olaraq zor işləyir, hə, babat, həqiqətən gülürəm, dərdim yadımdan çıxır, amma yumorun poxunu çıxarırıq, bu qədəri yaxşı deyil. Pis şeylər hər kəsin həyatında olur və qurtuluş yolu əsasən olur. Hər şey nihilistik boğucu bir depressiya ilə ciddiyə almayacağımız qədər mənasız deyil. Ciddiyə almayan da getsin ayrı yerdə almasın. Ümumiyyətlə fikir versəniz meme-lərin çox azı yaxşı iş, ailə, seks həyatı olan insanlar haqqındadır. Çoxusu loser, sick fuck, həyata həvəsi qalmamış aqressiv, söz soruşanda ya da nəsə deyəndə kimisə trollayıb smartass-lik eləməyə çalışan yeniyetmələrlə doludur. Felix kimi deyil hamı, həqiqətən dozasında və əyləncə məqsədi üçün baş qoşmur böyük bir kütlə buna. Boynunu yerə soxduğumun Felix-i də ki, özünə bir bütün kütlə yığıb deyəsən belə xəstəhal içinəqapanıq internetdə yatıb-durub hentai izləyib otuzbirləyən gənclərdən. Hələ adı çox hallanar onun. Günahı özünün də deyil baxanda, amma yenə də.