biləcəridən qırağa çıxan kimi,insana öz doğmalığını hiss etdirən şəhər, amma bu hissi bir növ ertələyən, xəbərlərdə adamın qabağına çıxan tıxaclar və digər problemlər bir növ darıxma prosesini uzadır.
blok başlıqlarını gizlət
sözaltı fotoqrafiya
yazarların çəkdikləri piş
pişiklərə həddindən artı
yazarların çəkdikləri piş
yazarların çəkdikləri piş
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
nə danışaq axı? siz ancaq öz prablemləriniz maraqlandırır,daha məndə tab gətirə bilmirəm danışmağa elə birdəfəlik deyirəm prablemi deyin həll edə bilirəmsə edirəm yox edə bilmirəmsə təbii ki vaxt alıram.ama ən pisi üstündən illər keçəndən sonra anlamışam ki sizin üçün maraqlı deyiləm.ultra zəkalı deyiləm ama mən dediyim şeyləri əl tərsiylə kənara çəkib üstündən bir müddət keçəndən sonra həmən mövzü ilə mənə gəlməyiviz nədir axı?vallah həyat bəlkə də bu qədər çətin deyil,olmamalıydı ama niyə çətinləşdirdiz bu qədər?bir nəfərə görə?nədir axı bu camaat nə deyərə görə?çox qəribədiye deməli prablemin olanda bütün bu camaat yoxa çıxır dərin sular çəkiləndən sonra üzə çıxırlarsa dəyərdimi onlara görə həyatı belə qurmaq?
başlamağın,heç başlamamağdan yaxşı olduğunu göstərən bir vəziyyət,iki birazda dirəşsəm üç il bundan qabaq ürəy eləyib başlasydım öyrənməyə i diyənə yəqin rahat şəkildə bilirdim,enrty yazmağımın əsas səbəbidə budur ki,öyrənməyə başlamaq istəyib də cəhd eləməyənlər qoy yazdığım iki enrti arasındakı vaxtı görüb ertələməsinlər.siz siz olun xəyallarınızdan bir iki cəhd də əl çəkməyin,indi kiməsə mənim adi bir programlamağa başlamağ istəyim asan gələ bilər mövzü isə sırf bunun üzərində deyil,ümumən çalışın sizi nə xoşbəxt edirsə dalıyca gedin heçnəyi sabaha,sabahlara saxlamayın.
entrlərdə də qeyd olunduğu kimi baxanların 2 yerə bölündüyü,daha doğruşu uşaq yaşlarımda döyüş səhnələrinə görə baxmışdımsa ,yaşa dolduqca bəzi səhnələri çıxır ki kinonun içindən bir fəlsəfə yağır,ən çox bu hissəsi çıxır qabağıma və xoşuma gəlir
kahin matrixə həblərdən birini seçməli olduğunu deyir cavabında matrix deyir ki sən kahinsən onsuzda bilirsən hansını seçəcəiyimi niyə məndən soruşursan?qarşılığında nə dediyi maraqlı gəldisə kinoya baxıb məndən sonra yaza bilərsiz...
qabağıma g*t insanlar çıxmasın,birdə bu necə bir işdisə mən manifesto eləmişdim ki,başqa ölkədə başqa iş,amma ayrıntı ilə istəməmişdim o da sağolsun,oxuğum ixtisasnan işlədiyim iş arasındakı əlaqə kimi oldu.ümid eləyirəm ki,programlanı öyrənib ingilis dilimi təkmilləşdirib başqa ölkədə olacam.
görəsən insan övladı niyə belədi?mən itlərdən əvvəl qorxurdum indidə bəzi cinslərindən qorxuram amma ümumən küçədə nə qədər it görsəm ,istədiyim itə yaxınlaşıb həmən məqamda ala bilirəmsə alıb yemək verirəm,ona görə bilirəmki insandan fərqli olaraq o heç vaxt onu hiss eliyəndəki yemək verirsən,pis davranmaz adama.nə isə bayaq işdən çıxanda bir dəfə yemlədiyim iti gördük uzaqdan, iş yoldaşlarım ilə bu iş yoldaşlarımdan biri də itdən dəhşət qorxur o biri ilə başladılar fit çalıb yanımıza çağırmağa öz aləmlərində məni qorxutmaq istəyirdilər,qorxan adam gördü ki mən qorxmuram o birini şirnikləndirmək üçün dedi sığallaya bilməzsən, o da yaxınlaşanda it hürdü üstünə dəhşət qorxdu bu biri indi mənə əvvəl çatmamışdı nə qədər desəm də çağırmayın işiviz olmasın axı siziynən görürsüz ki işi yoxdur deesəm də qulağ asmamışdılar,mən bir şeyi başa düşdümki bu insanlar sırf mənim pis vəziyyətə düşməyimi istəyirlər hər dəfə amma nədisə ilahi qüvvədir yada nədirsə alınmır bu insanlarda.
nanəcib hər bir şeydə özünü düşünən insanla,yaşamaqdan min dəfə yaxşı olan yaşayışdır.gör necə canlıdır ki,ölənə yaxın hiss edirsə artıq o deyil.çıxıb gedir evdən ki eyni evdə yaşadığı insan bilməsin onun ölməyə yaxın olduğunu.
kiminsə sənə bir yaxşılıq edib sonradan, yadından çıxmasına baxmayaraq,mövzusu açılanda həmən adama təşəkkür eliyirsən ki,yadındadı sən mənə belə yaxşılıq etmişdin.bir müddət keçər həmən adam bunu sizin ona deməyivizə baxmayaraq,sizə başa vuracaq şəkildə xatırladıb geri qaytarar o sözü,çox heyf.
bəzən yuxusuz ,yorğun olduğum vaxtlarda belə hiss edirəm.bir onu insan istəyir ki həmən məqamda tabiri caizzsə kafa getməsin əks təqdirdə dala qaytarmaq çətin olur.
bəzən çox yoruluram sözlük,çünki nə qədər yaxşı olmağa çalışıramsa hamı əzməyə çalışır.hamısının ağzının payını verməyə gücüm də var cəsarətimdə bəzən dözməyib verirəm də, ama onda daha çox yoruluram birdə bilmirəm mənə elə gəlir ki sanki mənə olunan ədalətsizliy((baxma: oğraşlıq )ları gördükcə fikirləşirəm ki,eynisini mən onlara hər dəfə eləsəm onda mən də onların tayı oluram.
kaş ki,birazda özümüz üçün yaşaya bilsəydik sırf ona buna görə yox,mən çox çalışdım çıxardım özümü o bataqlıqdan heyf ki mənidə içinə çəkdiniz.kilometrələrcə uzaqda olsamda,əlimdən gələnlərlə təmin etsəmdə sizi imkan vermədiz adam kimi yaşamağa.
keçən dəfə otağımda bir arı var idi. pəncərələr setkalı olduğundan, arı çıxa bilmirdi. atam da setkaları şurup ilə bağlamışdı. mən isə heyvana yaxşılıq etmək istədim, arını bir parça ilə tutub çölə atmaq istədim. amma bu, suda boğulan birinə kömək edən adamın batma riskini daşıması kimi oldu və məni sancdı. ilk əvvəl, əski parça vasitəsilə sancmağın mümkün olduğuna inanmadım. beynimdə düşünürdüm ki, sancmaz. lakin, sancma hissi gəldi və bəlkə də həyatda belədir: kimə nə qədər yaxşılıq edirsinizsə, və ya yaxşı insan olduğunuzu göstərirsinizsə, elə ilk arı misalı sizi sancacaq. buna görə də,həyatda da yaxşılıq etmədən əvvəl düşünün ki, bu sizə hansı nəticəni verə bilər. insan bəzən yaxşılıq edir, amma ən azından ziyan görməmək üçün ehtiyatlı olun.
sanki hər entri yazmamışdan qabaq məndə vərdiş halını alıb,girib köhnə yazdığım entrilərə göz gəzdirirəm,burdada gördüm pişiklərnən bağlı yazmışam.yadıma bugün olan bir hadisə düşdü.deməli çox istəyirdim ölkə dəyişdirmək, dəyişməyinə dəyişdim amma elə bir şəraitdə işə gəlib çıxmışam ki elə bil türmədəyəm. arxa qapı 2ci mərtəbədədir burda gördüm qapıda açıq idi qəşəng də hava var idi fikirləşdim biraz hava alım cəhənnəm
,gördüm göyərçinlər yazıq heyvanlar zibil qabından yem axtarmağa çalışır yem nə gəzir?hamısı bizim kardon karopkalar idi,fikirləşdim bunlara neynəyə bilərəm, iki dənə yumurta içlikli slayon xəmirli peraşkilər var idi əzdim əlimnən düşdüm aşağı bunlar indi yeyir məndə bunlara baxıram, işi yorğunluğu hər şeyi unuddurdu onların yemlənməyi.üç beş dəqiqəliydə olsa biraz içim rahatladı.
uşaq vaxtlarımda xəstələnəndə nənəmgilədə olurdumsa,deyirdi ki uşağa göz dəyib üzərliy yandırırağ,məni necə inandırmışdırsa dərmannan çox ona inanırdım.bir qalanın sirrindəki kimi iynədiycə deyirdi bala elə hey iynə iynə ürəyinə qüvvət gəlsin.mən də o qədər iynəyirdim ki az qalsın tüstüdən boğulana qədər iynəyirdim.plasebo de nə bilim bilinç altı de axır ki o tez sağaldırdı ya da mən ona inanırdım
hal hazırda ketalarım maşının pedalını basmaqdan alt hissələri ortadan çartlayıb,amma çox rahat olduğu üçün dəyişə bilmirəm,ən çox özümü pis hiss eləydiyim an uşaqlarnan nadir hall olsada, "moll"lara gedəndə olur,elə bilirəm hamı mənim ketalarıma baxır.ümumən məndə bəzən yenisini almaq istəyirəm, amma hər ay o qədər problem çıxır ki,işləyib özümə heçnə ala bilmirəm bəlkə də bu özünə dəyərnən bağlı bir mövzüdur.ayağımdakı ketanı elə axırıncı səfər bir (baxma: qohum olmayıb ondan daha yaxın olan insan )kartıma pul atmışdı ki get özüvə istədiyin ketanı al,bəlkə də ona görə dəyər verdiyim üçün geyinirəm hələki.
dostlarımla həftələrnən bəzən görüşə bilmirik,görüşüb vaxt tapanda hava yaxşı olarsa gəzmək istiyirik kollektiv olaraq.bu yazığlar vaxt edib görüşəndə öz uşaqları ilə gəlirlər deyənə çox tərsliklər eləyir uşaq, biraz gəzən kimi ancağ əldə gəzmək istəyir baxmayaraq ki,heç uşaq arabasına da sığmır məcbur bunlarda sürüyürlər qucaqlarında və yaxud bir restoranda oturmaq istədik bir dəfə elə səslər çıxardırdı ki,utanıb sifariş verməmiş çölə çıxdıq.
kaş ki,təhsilimi yarım saxlamayardım.
haqqlarında çox sözlər yazmaq olar ancaq bilməyənlər üçün bir kiçik pişik dilində bir şey açığlayım,deməli pişiklər sizə baxıb yüngülcənə patilərini qaldırırsa deməli acdır və yaxud yeməyə ehtiyacı vardır.ümümən məni son vaxtlar ən çox sevindirən şey,fərqi yoxdu küçədə,böyük marketlərdə tanımadığım pişiklərin az da olsa qarınlarını doyura bildiyim anı oturub izləməy olur.ən pis an isə üstümdə pulum olmayanda olur, ama hiss eləyirsən ki pişik acdır kömək eliyə bilmədiyim anlar da olur,bir tərəfidə var ki dostumla olanda onuda öyrətmişəm pulum olmasa ona aldıra bilirəm.
(youtube: 
)
indi yox amma 17-18 yaşımda babat motivasiya verirdi.
)
küçədə sahibsiz olan heyvan yemələmək antidepressant hissi verir,bir ara çox fikirləşirdim ki,heyvanlara bu mövzuda daha çox üzülməyim insana nisbətdə haqzılıqdırmı deyə,bəs küçədə olan insanlar haqqında ən sadə yol insan şüurludur ən azından bir dəmir-dümür yığıb və yaxud tullanıları toplayıb yemək pulunu düzəldə bilir,heyvanlar isə helə deyil əksər hissəsi daim qorxu təşviş içində olur,insan olaraq hər birimiz imkan daxilində hər sahibsiz heyvan görəndə bir dəfə yemləsək özünüzdə dediyim hissləri keçirdiynizi görəcəksiniz.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1365
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1372