Son yazılanlar
25 aprel 1990-cı ildə Fransada doğulmuş, əslən mərakeşli olan məşhur Fransız pianistidir. Fransada tipik klassik pianisti stilindən uzaq görünümü ilə tanınmışdı. Konservatoriya oxumağına və öz bəstələrinin demək olar ki, hamısı sırf modern classical janrında olmasına baxmayaraq, Koba LaD, Vald, Maes, Sneazzy kimi bir çox rap ifaçısı ilə də duetləri var. Bu günə qədər 6 albomu çıxmışdır.
LOVE:
)2018-ci ildə çıxmış və həmin ilin The Game Awards* bir növ oyunların oscarıdır bu. şousunda ilin ən yaxşı indie oyunu mükafatını qazanmış platform oyunudur. Oyunun teması bundan ibarətdir ki, Madeline adlı baş personaj Celeste dağlarına çıxmağa çalışır və bu yolda o öz daxili problemləriylə üz-üzə gələrək zirvəyə çatır. Düzdür oyunun çox maraqlı dizaynı və oyun stili olsa da oyunun bu qədər sevilməsinin səbəbi oyunun mövzusunun hər kəsin başına gələn bir şey olan insanın öz daxili problemləriylə mübarizə aparmasıdır. Oyunu hal-hazırda 1 milyondan çox satılıb və indie bir oyun çox böyük bir uğurdur bu. Çünki, nəticə olaraq loru dildə desək 4-5 insan tərəfindən hazırlanmış bir oyun idi.
2005-ci ildə Fransanın Lyon şəhərində qurulmuş Black/Sludge Metal/ Post-Hardcore qrupudur. Əksər fransız qrupu kimi mahnı sözlərinin demək olar ki, hamısı fransızcadır. Assassine(s) adlı yeni albomlarıyla birlikdə tam 6 albomları çıxıb bu günə qədər. Albomlarının üz qabıqlarıyla, musiqi tərzləriylə özlərinə xas bir duruşu var qrupun.
Bakıdakı konsertlərində təşkilatçılıq sıfır yox, biabirçılıq səviyyəsində olsa belə konsert özü çox yaxşı keçdi. Çünki, həm gələn insanlar qrupu tanıyan, bilən insanlar idi həm də ac idilər belə bir konsertə. Bir mahnını belə tək oxumadılar ki, qrup üzvləri, daha doğrusu Harunun dediklərinə görə nə bu qədər insanın gələcəyini gözləyirmişlər nə də bu qədər iştirak edəcəklərini. Sırf buna görə də gələn il yenidən gəlmək istədiklərini qeyd etdi. Əslində bundan qat-qat çox insan gələrdi amma konsert düz əməlli reklam olunmadığı üçün bir çox insan çox gec xəbər tutdu.
Səs keyfiyyəti də gözləniləndən yaxşı idi, səbəbi də odur ki, gördüyüm qədərilə öz komandaları ilə gəlmişdilər Bakıya. Yəni, bütün hər şeyi özləri qurmuşdu deyəsən. Çünki, qrupun arxasındakı monitordan hər ifaya uyğun klipin yayımlanması, işıq sistemləri, səsin zalın hər nöqtəsində eyni səviyyədə səslənməsi kimi faktorları daha çox qrupla tez-tez işləyən insanlar bu qədər səlis edir.
Konserti 3 kamera çəkirdi. Ümid edirəm bu çəkiliş boşuna deyildi və youtube tipli bir sayta yüklənilər nə vaxtsa.
Son olaraq başa düşürəm 90 dəqiqə əksər insana az gəldi amma az gəlməsinin səbəbi onda idi ki, demək olar fasilə vermədilər. Fasilə vermədikləri üçün də insanlar hansı ara 90 dəqiqə keçdi bilmədi. Ancaq, bir çox qrupların konserti elə 90-120 dəqiqə arası dəyişir. Çünki, optimalı budur. Bunlara baxmayaraq, əgər tamaşaçıların belə olacaqların bilsəydilər 120-ə çəkərdilər fikrimcə. Bunun da cavabını ümid edirəm növbəti ildəki konsertlərində biləcəyik.
2000-ci ildə San Diego, California, ABŞda yaranmış Metalcore qrupudur. Qurulduqları dövrdən bu yana janrının ən məşhur qruplarından biri olaraq sayılırlar. 2014-2017-ci illər arası vokalist Tim Lambesis "hitman" tutub, öz həyat yoldaşını öldürtmək istəməsinə görə həbsdə olduğundan qrup o üç illik müddətdə fəaliyyətini dayandırmışdı. Tim 2017-ci ildə həbsdən çıxdıqdan sonra tək başına da olsa as i lay dying adı altında yeni albom çıxardacağını qeyd etmişdi amma qısa bir müddət sonra digər qrup üzvləri də yenidən qrupa qayıtdı və 2019-ci ildə shaped by fire adlı 7-ci albomları işıq üzü gördü.
Fenerbahçe prezidenti olduğu gündən bu yana hələ ki, futbol komandasında bir sezonu eyni məşqçiylə bitirə bilməmiş prezidentdir. Azarkeşlərə futbol komandasıyla bağlı nə söz vermişdisə hamısının əksini etdi. Komandanı mən yox, məşqçi və "sporting director" idarə edəcək dedi və nəticədə yenə öz bildiyini elədi. Hər ilin əvvəlində "bu il pilot klubumuzu açıqlayacağıq" deyib, sonda heç bir klubla razılaşa bilmədi. idarə heyətinə futboldan anlayışı olan insanlar yox, hər dediyinə "hə" deyəcək tipləri gətirdi. Kömək etmək istəyənləri də bir-bir uzaqlaşdırdı heyətindən. Gətirdiyi hər məşqçi üçün "bu məşqçiylə bir neçə illik planlarımız var" deyib, hər birini 4-5 ay ərzində komandadan uzaqlaşdırdı. Həm cocu həm ersun həm erol həm də vitor pis məşqçi idi? Yox, sadəcə heç birinə rahat istədiklərini etmək şansı vermədi. Mətbuata, hər yerindən duran tv şərhçisinə əzdirdi məşqçilərini. Birini belə qorumadı. Digər yanda isə Beşiktaş hal-hazırda müvəqqəti məşqçisi olan Önder Karaveli-ni pisləyən bir proqrama görə o dəqiqə twitter-dən yazı yayımladı və göstərdi ki, məşqçilərini elə hər yerindən duran pisləyə bilməz. Hər məşqçiyə yarım-yamalaq komanda heyəti verib, bununla məni çempion elə dedi. Məşqçilərin istədiyi 1-2 oyunçunu alıb, qalanlarını ya rogon-dan ya da öz bildiyi yerlərdən aldı. Əlindəki komandaya uyğun yox, maddi və başqa səbəblərə görə məşqçilər seçdi. Cocu-nun əlindən ən vacib iki futbolçusunu(Josef və Giuliano) avqustun axırına yaxın göndərib, yerinə düz əməlli oyunçu gətirə bilmədi sonra günah cocu-da oldu, Ersun-un komandasının nə sol cinah müdafiəçisi var idi nə də düz əməlli müdafiəçisi amma səhv edən Ersun kimi görüldü, Erol-un komandası kağızda yaxşı görünsə də qətiyyən onun oynadığı stilə uyğun deyildi amma günahkar Erol oldu, Vitor əlindəkilərlə bir sistem uyğunlaşdırmağa çalışırdı ki, bu səfər də Rıdvan Dilmen kimi insanların sözünə görə bütün komandanı qatdı bir-birinə amma nəticədə yenə Vitor bacarmadı deyildi. Ən əsas məsələ bu 4 sezonda da bəzi oyunçular sırf bəyənmədikləri üçün məşqçilərinin ayağının altını qazdılar və prezident olaraq görünən bu insan heç nə edə bilmədi bunlara qarşı. Bəzən hətta əksinə bir az da özü mobbing etdi məşqçilərinə. Hər məşqçisində bir nöqsan tapdı amma bir dəfə də "biz səhv elədik" deyə bilmədi. Bundan sonra da çətin ki, bir uğur qazana bilsin. Fenerbahçe-yə gələndə kadıköydə az qalsın qucaqlarda gəzdirilən insan, indi eyni yerdən yalnız polislərin köməyilə çıxa bilir. Seçkiyə nə vaxt gedəcək məlum deyil amma getmədiyi müddətcə fenerbahçe futbol komandasından bir uğur gözləmək ütopik sayılar. Heç olmasa artıq bəllidir ki, növbəti seçkidə qarşısında Eyüp Yeşilyurt tipli biri yox, Saadettin Saran, Gürel Aydın kimi insanlar olacaq. Aziz Yıldırım kimi pis niyyətli, klubu öz biznesi üçün istifadə edən biri deyil Ali Koç, əksinə klubu ən yüksək yerlərdə görmək istəyir amma istəməklə bacarmaq bir-birindən fərqli şeylərdir. Çox böyük ümidlərlə gələn bir prezident idi amma artıq gedəcəyi günü azarkeşlər həvəslə gözləyir.
1 yanvar 2021-ci ildən bəri boşda olmasına baxmayaraq, iyulun 2-də "başqa məşqçilərlə razılaşa bilmədiyimiz üçün yox, bizə uyğun olduğu üçün seçdiyimiz" məşqçi adı altında 4 səhifəlik "yarım kalan hikayeyi tamamlamak için geldi" twiti ilə gətirilmiş və cəmi 5 ay yarım komandanın başında qalmış Fenerbahçe məşqçisidir. ilk gəldiyində "Vitor ilə uzunmüddətli planlarımız var" deyirdi prezident utanmadan. Bir daha məlum oldu ki, heç bir xarici məşqçiylə razılaşa bilmədikləri üçün məcbur Vitor-un qapısına gedəsi olmuşdular son anda. illərdir Vitorun taktikasının 3-4-3 olduğunu bilməyən yoxdur. Adicə transfermarkt-a belə girib, baxsan "Preferred formation" bölməsinə 3-4-3 qeyd edilib. ilk dövründən hamıya da məlum idi ki, Vitor tərs adamdı, "komanda mənimdir" ideologiyasında hərəkət edən məşqçidir. Öz bəyəndiyi, öz gətirdiyi futbolçulara üstünlük verib, "ulduz" oyunçularla problemlər yaşayan biridir. Öz sisteminə uyğun deyilsə Ronaldo-yu belə göndərib, yerinə portuqaliyanın 2-ci ligasından oyunçu gətirib, oynadacaq bir xarakteri olan insandı. Komandanda Mesut, irfan Can kimi oyunçuların olmasına baxmayaraq, yenə də gətirdin bu adamı. Gətirdin, onda heç olmasa axıra qədər məşqçinin arxasında dayan, əzdirmə insanlara. Transferlərini də taktikasına uyğun elətdirməyə çalışdı. Koç-un Min Jae, Rossi, Crespo kimi futbolçuların varlığından belə xəbəri yox idi. Gətirdiyi hər oyunçu da komandaya kifayət qədər yararlı oldu. 3-4-3-ün cinahlarında oynayacaq oyunçular istədi. List verdi amma bir dənəsini belə ala bilmədilər. Özü gedib, Ferdi-dən, Osayi-dən, Muhammed-dən sağ/sol cinah yarımmüdafiəçisi düzəltdi. Tisserand-ı az qala hamımız qovurduq amma bir anda 3 nəfərlik müdafiənin ən vacib oyunçularından birinə çevirdi. Mərkəzə Eustaquio olmadı Morita-nı istədi amma ən axırda güc bəla Crespo-nu gətirə bildilər, üstünə bir də Rogon əmidən Meyer-i hədiyyə elədilər. Hücuma striker istədi amma sırf rogon-dandı deyə Berisha gəldi ki, çox gözəl futbolçudur amma striker deyil. Bunlara baxmayaraq, Trabzonspor oyununa qədər də kifayət qədər yaxşı oynayırdıq. Komanda da 3-4-3-ə yavaş-yavaş uyğunlaşırdı amma sağolsun bizim uber prezident gedib, öz məşqçilik kariyerasında bir zibil bacarmamış Rıdvan Dilmen-in, Mesut-un mızıldanmalarına görə məşqçinin işinə qarışıb, komandanı 4 müdafiəçili sistemə qaytardı. Həmin vaxtda da gələn-gedən əzdi fenerbahçe-ni. Ondan sonra da 3-4-3-ə qayıtsaq belə məşqçiylə futbolçular arasında əlaqə qopmuşdu. Nəticədə Ali Koç dövründə "məşqçi" adı altında məhv edilmiş növbəti bir insan oldu sadəcə.
Öz futbol kariyerası adi keçsə də məşqçi olaraq demək olar ki, getdiyi yerdə uğur qazanmış alman məşqçidir. 1983-1988-ci illə arasında artıq oynadığı klublarda həm məşqçi həm də futbolçu kimi kariyerasına davam edirdi. Məşqçilik kariyerasındaki ilk uğuru isə o dövrdə 3-cü pillə liqa*
hal-hazırda artıq 4-cü sayılır
olaraq bilinən Regionalliga Süddə olan Ulm 1846 klubunu növbəti 2 il ərzində bundesligaya çatdırması olmuşdu. Səhv etmirəmsə getdiyi hər klubu bundesliga səviyyəsinə çatdırmağı bacarıb. 2012-ci ildən isə Red Bull-un RB Salzburg və RB leipzig klublarıda sporting director*
bizim dildə tərcüməsi necə gedir bilmirəm
vəzifəsinə keçmişdi. Bu zaman ərzində isə bu klubları ən yüksək səviyyələrə çıxartmış, potensiallı bir çox futbolçunu da kluba qatmışdı. 2019-2020-ci illər arası isə bütün Red bull futbol klublarının Global Sports Director vəzifəsinə keçmişdi. Yəni, həm RB Salzburg həm RB Leipzig həm New York red bulls həm də RB Bragantino klublarının idarəsi onda idi. Klubların məşqçilərini də özü seçirdi. 2018-ci ildə RB Leipzigə məşqçi kimi o dövrdə 1899 Hoffenheimin məşqçisi olan Julian Nagelsmanni gətirmək istəyirdi ama Nagelsmann bir il daha klubda qalacağını demişdi Rangnickə. Sırf buna görə növbəti 1 il ərzində kluba başqa məşqçi gətirmək əvəzinə özü məşqçilik etdi. Sonrasında da yerini Nagelsmann-a verdi.
Rangnick modern alman futbolunun atası kimi görünür. Gegenpressing-in də yaradıcısı Rangnick olaraq bilinir. Onun fikrincə izləyici oyuna baxarkən futboldan zövq almalıdı. Sırf sıxıcı oyunla da olsa qalib gəlmək onun ideologiyasına uyğun gəlmirdi. Bundan izafə texnologiyadan da istifadəni məşhurlaşmasında rolu olmuşdu. Bir çox yeni sistemlərdən istifadə edərək təkcə futbol sahəsində yox, fərqli metodlarla da futbolçuların zəif nöqtələrini inkişaf etdirmək üçün çalışıb həmişə. Hal-hazırda dünyanın güclü futbol klublarındakı alman məşqçi hegemoniyasının səbəbi də bu insandır. Jürgen Kloppdan Roger Schmidtə Thomas Tucheldən Julian Nagelsmanna qədər bir çox məşqçi ya rangnick sayəsində bu səviyyələrə çatıb, ya da ondan ilhamlanaraq öz taktikalarını yaradıb. Ralf-in bu məşqçilərin əksinə bu dövrdə qədər "elit" klublarda işləməmə səbəbi isə getdiyi klublardan istədiyi tələblər olmuşdu. Çünki, sırf bir sezonluq bir məşqçi deyil. Gedirsə o klubda alt yaş kateqoriyalarından əsas komandaya qədər futbol ilə əlaqəli hər sahədə söz sahibi olmağı istəyir. Bunun da ən yaxşı nümunəsini Red bull klublarında göstərmişdi. Nəhayət istədiyini isə ona Manchester United verdi. United SAF sonrasında konkret məşqçi üyüdmə klubuna çevrilib. Çünki, 27 illik SAF hegemoniyasından sonra yeni bir sistem oturtmaq əvəzinə elə hər hansı bir məşqçini gətirməklə nəyisə düzəldə biləcəklərini fikirləşirdilər. Təbii ki, bu alınmadı və nəhayət yolları rangnickə düşdü. Hazır ki, vəziyyətə görə sezon sonuna qədər məşqçi sonra da məsləhətçi/sporting director tipli bir rolu olacaq böyük ehtimalla klubda. Tək problem var idi, o da Rangnick normalda cavan futbolçularla oynamağa üstünlük verən bir məşqçidi. Çünki, onlar həm öyrənməyə daha meyllidi həm də daha tez istədiyini yerinə yetirir. United-da isə hal-hazırda Ronaldo-dan pogba-ya qədər bir çox ulduz futbolçu var. Əslində bir növ bu da onun özü üçün ayrı bir testdir ki, belə bir elit səviyyə klubda nələr bacara biləcək. işinə qarışılmasa united növbəti 2-3 il ərzində yenidən aid olduğu səviyyələrə çata bilər fikrimcə.
2002-2016-ci illər arası fəaliyyət olmuş, Bell County, Texas, ABŞ çıxışlı Alternative rock qrupudur. Bu dövr ərzində 4 albomları çıxmışdır və elə ilk albomdan məşhurluq qazanmışdılar. Debut albomları*
hansı ki, qrupla eyni adı daşıyır
1 milyondan çox satış əldə etmişdi. 2000-lərin ən məşhur alternative rock qruplarından biri idi Flyleaf. Bəzi ifalarındakı dini temalara görə də daha çox christian rock qrupu kimi də görülürdülər.
ilk üç albom boyunca vokalda Lacey Sturm idi amma 2012-ci ildə oğlu dünyaya gələndən sonra qrupdan ayrılmışdı. Yerinə isə qısa bir müddət əvvəl dağılmış Vedera qrupunun vokaliti Kristen May keçdi və onunla da bir albom çıxardılar. 2016-cı ildə də May həm ailəsiylə daha çox vaxt keçirmək istədiyini həm də bu 4 il ərzində heç vaxt özünü qrupun bir parçası kimi hiss etmədiyini qeyd edərək qrupdan ayrıldığını açıqlamışdı. Lacey qrupun məşhurlaşmasında böyük rol oynamışdı deyə bir çox dinləyici heç vaxt May-i yeni vokal kimi qəbullana bilməmişdi. Əslində tam olaraq dağıldıqlarını heç vaxt açıqlamayıblar amma 2016-cı ildən bəri qrup bu barədə məlumat verməyib deyə bir çox yerdə hələ ki, "on hiatus" yazılır.
1998-2015-ci illər arasında kodanshanın morning adlı həftəlik çıxan seinen jurnalında yayımlanmış mangasıdır. Manga əfsanəvi mangaka Takehiko inoue tərəfindən çəkilmişdir. Manga məşhur yapon qılınc ustası Musashi Miyamotonun həyatından bəhs edir. Əslində manga özü Eiji Yoshikawa tərəfindən yazılmış və 1935-ci ildə yayımlanmış musashi adlı romanın manga adaptasiyasıdır. Yəni, mövzu tamamilə o kitabdan götürülmüşdür. Mangasının hələ ki, 327 chapteri çıxmışdır. myanimelist-də hal-hazırda ən yaxşı 4-cü mangadır. Bu günə qədər dünya üzərində 82 milyondan artıq kopyası satılıb və bununla da ən çox satılan mangalar arasında yerini alıb.
Manga özü hələ ki, bitməyib. Mövzu yarıda qalıb amma mangaka inoue 2015-ci ildən bəri dayandırıb çəkməyi. Səbəb olaraq da çəkdiyi digər mangalarına fokuslanmaq istədiyini qeyd edib. Nə vaxtsa mövzuya qaldığı yerdən davam edəcək amma o gün nə vaxt gələcək hələ ki, məlum deyil. Bu qədər məşhur və çox satılan manga olmasına baxmayaraq isə bir dəfə animesi çəkilməyib. Səbəbi tam məlum deyil amma böyük ehtimalla mangaka inoue heç bir studiyanın bu qədər uzun metrajlı bir mangaya keyfiyyətli bir anime çəkə biləcəyinə inanmır.
Usta mangaka Kentaro Miura tərəfindən çəkilən 1989-2021-ci illər arası yayımlanmış seinen mangasıdır. 1989-1992-ci illər arası hakusenshanın Monthly Animal House adlı, 1992-2021-ci illər arası isə Young animal adlı jurnalında yayımlanmıdır. Manga/anime dünyasının ən məşhur işlərindən biri kimi görülür Berserk. Bu günə qədər yüzlərlə manga və anime sırf Berserkdən ilhamlanaraq çəkilib. Personajlarından tutmuş qrafikasına qədər hər şeyilə əfsanəvi bir mangadır. Demək olar ki, myanimelist saytı açıldığı gündən bu yana da ən yaxşı mangalar siyahısında birinci yeri heç kimə verməyib. Bu günə qədər isə mangası 50 milyondan çox satış əldə edib və bununla ən çox satılan mangalar arasında üst sıralarda yerini alıb. Mövzusunu qısaca desək Guts adlı personajın başından keçənləri bəhs edir, tək başına müharibəyə qoşulması, sonralıqca bir qrupa daxil olması, qrupun başçısı ilə arasındakı mübarizəsi, eyni qrupda olduğu bir qıza qarşı olan sevgisi və ən sonda o başçısına qarşı olan intiqamından bəhs edir. Manganın fantaziyadan dramaya, romantikadan macəralara qədər demək olar ki, hər şeydən bir az var.
Adaptasiya olaraq bir neçə dəfə fərqli arclar üzərinə qurulmuş animelər çəkilsə də heç biri istənilən səviyyədə olmayıb. Yalnız 1997-1998-ci illər arası yayımlanmış Kenpuu Denki Berserk 25 bölümlük animesi bir çoxları tərəfindən bəyənilir amma burada da manga həddindən artıq geniş olduğu üçün mövzu daxilində xırda dəyişiklər olub. 2012-2013 illəri arasında isə 3 filmi yayımlandı və bu 3 film isə yalnızca golden age hekayəsinə həsr olunmuşdu.
Təssüf ki, kentaro miura 26 may 2021-ci ildə 54 yaşında vəfat etdi. Əslində mangası qətiyyən bitməyə yaxın belə deyildi amma hələ ki, miuranın çəkdiyi qədərilə bitirilmiş kimi görünür. Verilən məlumatlara görə miura illərdir birgə işlədiyi köməkçilərinə hekayəni davam etdirmələri üçün mövzunun sonuna qədər necə gedəcəyini draft kimi yazıb, qoyub amma hələ ki, manganın yayımlandığı şirkət və köməkçilər qərar verməyiblər ki, bu draft üzərində işləsinlər yoxsa manganı elə burada bitirsinlər.
13 aprel 2005-ci ildən bəri Kodanshanın aylıq çıxan afternoon adlı sırf seinen mangaların yayımlandığı jurnada çıxan, Makoto Yukimura tərəfindən çəkilən mangadır. Mangasında hal-hazırda 188-ci chapterə çatmışıq. Mövzusunu qısaca desək ən güclü Vikinglərdən birinin oğlu olan yeniyetmə Thorfinnin atasının qatili Askeladdı öldürməyə gedən yolundan bəhs edərək başlayır amma sonralıqca artıq Thorfinn-in illər keçdikcə başından keçənlərdən bəhs edən bir seinen mangasıdır. Mangaka çalışdığı qədər Viking tarixinə sadiq qalmağa çalışıb. Hətta sırf buna görə səhv etmirəmsə islandiyaya getmişdi ki, təbiətini filan mümkün qədər bənzər çəkə bilsin. Ancaq, manga boyunca sırf Skandinav ölkələrindən yox, bəzi Avropa ölkələrinə də səyahətləri olur.
Fikrimcə Vinland Saga son illərdə çıxmış ən gözəl və maraqlı mangalardan biridir. Xüsusilə berserk, vagabond, kingdom kimi mangaları bəyənənlər üçün çox uyğun seçimdir. Boşuna deyil ki, myanimelist kimi bir saytda hal-hazırda ən yaxşı 11-ci mangadır.
2019-cu ildə mangaya sadiq qalaraq anime adaptasiyası çəkildi. Animesinin ilk sezonu 24 bölümdən ibarətdir. 2-ci sezonunun elanı verilsə də hələ ki, nə vaxt yayımlanacağı məlum deyil. Animesini izləmədiyim üçün mangadakı hansı hissəyə qədər çatdıqlarını və ya mangasından çox fərqlənib-fərqlənmədiyini bilmirəm. Ancaq, myanimelist kimi bir saytdan 8.73 bal alıbsa böyük ehtimalla izləməyə dəyər animesi var.
2004-cü ildə Saarbrücken, Saarland, Almaniyada qurulmuş power Metal qrupudur. Debut albomları Return in Bloodred dövründən məlum idi ki, növbəti illərin headliner qruplarından biri olacaqdı. ilk 4 albomları metal blade records leyblı adı altında çıxsa da sonralıqca Napalm Records kimi onları daha yaxşı reklam edəcək bir şirkətə keçid etdilər. Bir metal qrupu fikirləşin ki, hər klipi filan minimum 4-5 milyon baxış sayı əldə edir youtube-da. Digər musiqi janrlarına baxdıqda az görünə bilər amma metal janrı altında kifayət qədər yaxşıdır. Nəticə olaraq da hal-hazırda festlərin qrup listində adı ən üstdə yazılan qruplarından birinə çevrilib. Hit ifa yazmağı çox gözəl bilirlər və digər qruplar kimi ciddi davranmaqdansa daha öz keflərinə uyğun hərəkət edirlər. Satanizmdən xristianlığa, seksdən qurdlara, mifik hekayələrə qədər bir çox fərqli mövzu barəsində ifaları mövcuddur.
2006-cı ildə Knoxville, Tennessee, ABŞda yaranmış deathcore qrupudur. ilk çıxdıqları dövrdən bəri janrın ən məşhur qruplarından biri olublar həmişə. Bu günə qədər tam 8 albomları çıxıb. Sonuncu albomları olan Kin isə 29 oktyabr 2021-ci ildə yayımlandı. Qrupun qurucularından biri olan vokalist Phil Bozeman bundan əvvəlki albomla* The Valley başlayan hekayəsini bu albomda da davam etdirir. 10 yaşında atasını, 15 yaşında isə anasını itirib Phil. Atası öldükdən sonra şəxsiyyət pozulması yaşayan anası əlil biriylə evlənir və sonrasında da kokain aludəçiliyindən ötürü vəfat edir. Son 2 albomun da mövzusu sırf bu uşaqlıq illərində yaşadığı problemlər üzərinədir.
Yox olmağa doğru gedən slasher janrına yenidən həyat verən bir franchise-di A Nightmare on Elm street. Çünki, bu filmə qədər olan slasher kinoların həm büdcəsi kifayət qədər az idi həm də əksəriyyətinin mövzusu bir-birinin bənzəri idi. Danışmayan, iri cüssəli, maskası olan bir antaqonistin əlindəki fərqli alət/silahlarla yeniyetmələri öldürməsindən o tərəfə keçmirdi temaları. Leatherface, Michael Myers, Jason voorhees və s. hamısı az-çox bir-birinə bənzər antaqonistlər idi.
Wes Craven isə tamamilə fərqli bir yol seçdi Freddy Krueger üçün. Digərlərinin əksinə Freddy çox danışan, qurbanlarını tez öldürmək əvəzinə onlarla məzələnən, əzabla öldürən bir personaj idi və bunların hamısını yuxularında edirdi. Yəni, adi bir insan yox, fərqli bir varlıq idi. Düzdür birinci filmdən sonra Craven növbəti beş film boyunca demək olar ki, franchise-dan uzaq dursa da Freddy-ni canlandıran Robert Englund sayəsində hər növbəti filmdə mövzu nə qədər bayağılaşsa da Robert sayəsində filmlər kifayət qədər izlənilirdi. 2010-cu ildə çıxmış remake-dən savayı qalan bütün filmlərdə personajı Robert özü canlandırdı. Freddy Krueger personajı hal-hazırda "larger than life" personajlarından biri kimi tanınır. Qorxu filmi deyiləndə ağıla gələn ilk antaqonistlərdən biridir.
Hal-hazırda franchise-in aqibəti haqqında dəqiq bir məlumat olmasa da çıxan xəbərlərə görə həm yeni film həm də serial üzərində işlər davam edir. Freddy rolu üçünsə yenidən Robert Englundlə görüşürlər.
Bu günə qədər tam 10 filmi çıxmış, 90-cı illərin məşhur qorxu franchise-lərdən biridir. Filmlərin ümumi ideyası Clive Barkerin 1986-cı ildə yayımlanmış The Hellbound Heart adlı kitabından götürülmüşdür. 1987-ci ildə çıxmış ilk filmin rejissorluğu və sujetini də yazan elə Clive Barker özü idi. Sonraki filmlərin çəkilişi zamanı isə başqa proyektlərlə məşğul olduğu üçün daha çox sujetin yazılmasında və ya prodüser kimi iştirak etmişdir. ilk dörd film franchise-in əsas hissəsi kimi görülür. Çünki, beşinci filmlə bərabər qalan bütün filmlər az büdcəli olduğundan kinoteatrlarda nümayiş olunmaqdansa birdəfəlik video kaset/vcd/dvd kimi satışa çıxırdı.
Filmin ümumi mövzusu mistik bir tapmaca qutusundan kubik rubika bənzər ibarətdir. Açıldığı zaman cəhənnəmə bənzər bir diyarda yaşayan Cenobite-ların dünyaya gəlməsinə yol açır və bunlar insanları sadistik yollarla öldürərək ruhlarını yığırlar. Cenobite-lar isə bu dünyadan olmayan şeytani varlıqlar olaraq bilinir. Hansılar ki, bir zamanlar insan idilər. Bütün filmlərdə qutunu istəyərək və ya istəməyərək açan insanların cenobite-ları yenidən öz dünyalarına geri göndərməsi üzərinə qurulub. ilk iki filmdə sadomazoxizm, ağrı və həzz kimi mövzular filmin əsas temalarından olsa da üçüncü filmlə bərabər daha tipik qorxu filmi temalarına yönəldilər.
ilk film çəkilən zaman heç kim filmin bu qədər uğurlu olacağına inanmırdı. Əslində filmin özündən çox cenobite-ların lideri olan pinhead personajı sayəsində film bu qədər uğurlu oldu. ilk filmdə ekranda az görünən personaj, fanatların sevgisi sayəsində bir anda nəinki franchise-in qorxu filmlərinin ikon personajlarından birinə çevrildi. ilk 8 film boyunca da bu personajı ingilis aktyor Doug Bradley canlandırmışdır.
Hazır ki, məlumatlara görə franchise-in növbəti filmi 2022-ci ildə yayımlanacaq və buna əlavə olaraq da filmin davamı kimi hazırlanan serialı da HBO-da yayımlanacaq.
Baş rollarında Domhnall Gleeson və Rachel McAdamsin oynadığı, fikrimcə son 10 ildə çıxmış ən gözəl filmlərdən biridir. Çəkiliş tərzindən tut, məkanlara qədər özünəxas şirin aurası var. Digər tipik drama/romantik/komediya filmlərindən ən çox fərqləndirən tərəfləndirən biri də odur ki, baş rollardakı aktyor və aktrisanın günlük insanlardan çox fərqlənməyən görünüşləridir. Yəni, nə Rachel nə də Domhnall-a baxanda "bunlar fashion jurnalından çıxıblar" hissiyatı vermirlər izləyiciyə. Təbii görünümləri var. Filmin mövzusundakı zamanda səyahət etmə temasına görə bir az futuristik görünsə də əslində adi günlük insanların həyatından bəhs edir.
Kazuo ishiguronun 2005-ci ildə yayımlanmış distopik bir dünyada gedən romantik/tragediya kitabıdır. 2010-cu ildə isə adaptasiya filmi çəkilmişdir. Baş rollarında Carey Mulligan, Keira Knightley və Andrew Garfieldin oynamışdır. Fikrimcə əsər ilə film arasında ciddi bir dəyişiklik yoxdur. Düzdür, bəzi hissələrdən daha detallı bəhs ediblər amma kaş filmdə bu hissə də olsaydı deyiləsi bir şey yox idi zənnimcə. Kitaba mümkün qədər sadiq qalmağa çalışıblar. Düzdür, bir çox izləyici filmin mövzusundakı boşluqlara və ya səhvlərə ilişib qalsa da əslində yazar burada daha çox o mühitdə böyümüş uşaqların reaksiyaları ətrafında qurub hekayəsini. Mövzunun isə tam olaraq nəyə istinad edilərəq yazıldığı barədə tam məlumat yoxdur. Hər izləyici özünə görə bir fikir bildirir.
Əvvəlcə 1989-1997 sonra 2004-2006-cı illər arası fəaliyyətdə olmuş, Strömstad, isveçdə qurulmuş Melodic Black Metal qrupudur. Dissection Melodic black metal janrının ən məşhur qruplarından biri olaraq tanınır. Jon ilk albomları olan The Somberlain-i yazanda 17-18 yaşlarında idi. Qrup fəaliyyətdə olduğu dövr boyunca da cəmi 3 albom yayımlaya bildi. Buna baxmayaraq, hələ də melodic black metal deyiləndə ağıla ilk gələn qruplardan biridir Dissection. Hələ də bir çox qrup onun ifalarından ilhamlanaraq albomlar yazmağa davam edir.
1997-ci ildə qrupun dağılma səbəbi isə Dissection-un yaradıcısı olan Jon Nödtveidtin 38 yaşlı Əlcəzayirli homoseksual Josef Ben Meddourun ölümündə təqsirkarlardan biri olaraq 10 illik həbsə məhkum edilməsi idi. 2004-cü ildə həbsdən çıxdığı kimi qrupu yenidən qurdu. Ancaq, 2006-cı ildə Jon intihar etdikdən sonra isə qrup da təbii olaraq dağıldı. Bədəni şamlarla çevrili bir dairənin içində tapılmışdı və yanında deyilənlərə görə Satanic Grimoire kitabı var idi. intihar səbəbinə gəldikdə isə Jon satanist idi və Dissection ilə yaratdığı musiqini bir növ insanlara fikirlərini çatdırmaq üçün bir yol kimi görürdü. Onu tanıyanların fikrincə özünü öldürmə səbəbi də budur ki, artıq bu həyatda əldə etmək istədiyi hər şeyi əldə etmişdi və artıq onun getmə vaxtı gəlmişdi.
2000-ci ildə Atlanta, Georgia, ABŞda yaranmış Sludge/Progressive Metal qrupudur. ilk bir neçə albomlarında daha sərt bir musiqiləri var idi. Dövr keçdikcə musiqilərində yumşalma baş versə də öz tərzlərini qoruyub saxlamağı həmişə bacarıblar. 90-larda başlayan və 2000-lərin əvvəlində bir az da yayılan NWOAHM*
new wave of American heavy metal
-in əsas qruplarından biri idi Mastodon. Hal-hazırda festivalların əsas headliner qruplarından biri kimi görünürlər. Yarandıqları gündən bu yana bir dəfə belə üzv dəyişikliyi yaşanmayıb qrupda. ilk dörd albomlarında sözlərində bir konsept var idi amma The Hunter albomuyla bərabər konsept albom stilindən çıxıb, bir albom içində bir çox tema üzərinə ifalar yazmağa başladılar. Ailə üzvlərinin ölümündən öz şəxsi həyatlarındakı problemə qədər. Qısaca desək The Hunter-dan sonra daha öz həyatlarında baş vermiş hadisələr üzərinə sözlər yazmağa üstünlük verdilər.
Yeni albomları Hushed and Grim 29 oktyabrda yayımlandı və Emporer Sand albomuyla başlayan ifalarındakı nikbinlik, qaranlıq abu hava bu albomda bir az daha özünü göstərir. The Hunter və ya Once More 'Round the Sun-daki dinamik ifalar yerinə artıq tamam fərqli bir yolda irəliləyirlər.
Son bəyənilənlər
