Son yazılanlar
nəvaxt görsəm köhnə sevgilimi yada salan aktrisa. rəhmətlik çox oxşayırdı anne xanıma. -*
aktrisa haqqında onu deyim ki, "saç forması insanı hər tərəfli dəyişə bilər" söhbətinə canlı nümunədir. üz quruluşu yaxşıdır, yəni orada itirmir. amma bəzən elə saç formasında olur, deyirsən yəqin anne saç/makyaj ustasının əri ilə yatıb, o da acığlıdır nə ? məncə saçını uzun və açıq saxladıqda "məşhurların ən seksisi"nə əsas namizədlərdəndir. -*
tək üz cizgilərinin həll etmədiyi, necə ailədə böyüməyin, necə yetişdirilməyin birbaşa təsir etdiyi adlandırma.
çirkin olmaq sadece üz cizgilerinin yerine oturma(ma)sı ile resmileşen veziyyet deyil, o hem de inkişaf edendir ( etmeyendir).
#111211 saylı entrymde yazmışam bütün bu anlayışların moda olduğunu.
çirkinlik elə bir teyinedicidir ki, onu insan özü de qazana bilir sonradan. eslinde istemeyerek qazanır.
müqayise edek, hər hansı "kruq"un en aktiv insanı, ne qeder çirkin olur olsun, o çirkin adlanırmı ? ona edilen hörmet kimseye olunmur.
bir de var menim kimi çirkin olanlar, çirkinlik mene en böyük belanı verib. özüne inamsızlıq. bu söz çox çeynenilib, "qaqaş esas özüne inamdır eee " bla bla bla.
bunu men yaxından duymuşam. başa düşmüşem ki, inamsızlıq tekce yazılarda olmur, onu hem de hiss edirsen. çirkin olmaq statusu olmamaqdır. dünyanın en zibilden bir işinde bele statusunuz varsa etraf üçün eybecer deyilsiz. eybecersiz, çirkinsiz - amma bunu siz uğurla ört-basdır etmisiz. sizin teqdimat kartınız artıq görünüşünüz deyil, statunuzdur. bəzən deyirlər, görünüşü beyinə ilişdirmək ərgənlərin olmazdan hoqqa çıxartmaq ehtiraslarıdır. belke de eledir, mesele burasındadır ki, mehz qırılma - uğura keçid də bu yaş dövründedir.
niye etrafdan çox danışıram ? çünkü hər birimiz ayrı dünyada tek yaşasaq, gözəllik anlayışımız böyük çoxluqla tam ferqli olacaqdı. çünkü gözellik kriteriyalarını özümüze mexsus fikirleşecekdik. özümüz kimi başqa birini bilmediyimiz, görmediyimiz üçün hansısa müqayiseli tehlilimiz olmayacaqdı. demeli bizi çirkin ve gözəl görsədən ətrafdır, müqayisedir. görmeyen insanlar var, hiylegerleri çox rahatlıqla qızla münasibet qururlar, özü de saysız-hesabsız. mene nömre verilse bele, bacarmaram ki, zeng edim kiminlese danışım. birincisi bu ettökendir, ikincisi lap tutaq bir nefer yaxşılıq edib mene xoşlandığım birinin nömresini tapıb getirib, yene de qaçaram. çünkü men qarşı terefden ne qeder ağıllı, bacarıqlı, taktikalı olsam da bütün bu çirkinlikle uğursuzluq arasındakı tellər məni danışmağa qoymaz.
statusu olmaq gücdür. güc ise daima gözellikden daha çox ön plandadır. tebietin bütün münasibetlerinde güc qazanır. meşenin en gözəl şiri bele olsanız ( -* ) meğlub olacağınız halda dişinize başqa şir yiyelenecekdi. münasibetlerin en tebii olanı mehz heyvannövleri arasında baş verendir. insana sonradan daşıya bilmeyeceyi çox fayl yüklenib- etikadan tut sedaqetli olmağa qeder. görünen budur ki, öz tebii kimliyinden uzaqlaşan insan bütün bunları qaldırmaq gücündə deyildi.
heyvanların axı gözəllik trendi yoxdur. -* yeni en azından menim bildiyime görə. -* onlar üçün seçilen güclü olandır. ele insan üçün de. sadece yüklenilmiş elave deyerler, gözellik anlayışı ve bu qebilden yüzlerle meqam bizi axsadır. belke de yanılıram men ? belke ele güc budur ?
bu statusu olmağı qabardıram kimi görünür. gəlin öz tecrübemi bölüşüm. 2010-ci ilin axırları idi. dostumla merce girdik, mercin sebebi dostumun qızların sədaqəti barəsində ele hey goplaması idi. dostum biraz puldan yaxşı olduğundan əgər ona nəyisə sübut edəcəyim halda, menimle istediyim ayaqqabını almağa gedəcək və pulu ödeyecek. dostumun facebookda müeyyen bir sahədə marağlı, öz işini yaxşı yerine yetirən, gic-gic like paylaşımları olmayan ( o vaxt nadir tapılırdı beleleri) səhifəsi var idi (sahənin nə olduğunu demeyecem, ifşa və s). hansısa bekar sehife deyildi. yeni kederli qızların "admiiiiiiiin çox xowuma gelir paylawimlarin" tipde bir şey deyildi. neyse, men keçdim idareçiliye, dostumla razılıq esasında onu sildim sehifeden. bele-bele fealiyyet. insanlara danışdıqca çox rahat olduğumu ferq etmeye başladım. çirkinlik artıq vecime deyildi. çünkü güc nöqtem var idi. xüsusi nese etmeden, ora vasitesile 3-4 ay içində 25-26 qızla tanış ola bildim. bu qızların heçbirine qarşı xüsusi "padxod" filan etmemişdim. özleri nömrelerine qeder vermişdiler. içlerinden sırf dostuma sübut etmek üçün 11 nişanı/sevgilisi olan qızla görüş teyin etdim. cemisi ikisi ile görüşdüm. birisi hətta dostumun uzağ tanışı çıxdı. nəysə, axırki sübut eledim ki, sedaqet filan boş şeydir, merci uddum. mercden başqa qazandığım o oldu ki, güc, status hər şeydir. o sizi çirkinlikden xilas edir. he indi deyen olar insanların hissleri ile oynamasın. ne elaqe ? çünkü insanlar özleri marağlanırdı ve affedersiniz, münasibeti olduğu halda durub başqasına girişen neferin soxmuşam hisslerine.
yaxşı yetişdirilmemişik, yaxşı qidalanmamışıq, aktivitelerden uzağ qalmışığ, o qədər kasıb idik ki, 4-cü sinif bıraxılış bayramına gedib-getmeyeceyim son ana kimi belli deyildi. gel bucür çetinliklerle böyümüş, sırtıqlığ edib göze girmeyi bacarmayan birinden güclü veya yaraşıqlı olmağı gözle. gerek o qırılma vaxtında hər şeye nezaret ede bilesen, yoxsa uzun müddet uğursuzluq zolağında qalacaqsan.
menim münasibetim var idi, demek olmaz ki, çirkin olmaq meni seksden, nebilim münasibetlerden ayrı salıb. bu mövzuda daha çox münasibetler, xanımlar üzerinden getmeyimin sebebi "çirkin vs yaraşıq" mövzularının daha çox qız vs oğlan münasibetlerin öne çekilmesi ile bağlıdır. yoxsa çirkinliyin heyatın bütün sferalarına tesir etdiyi danılmazdır, ağrılıdır.
her kesin müeyyen marağ nöqtesi, isteyi var. meselen qızlar daima axtarırlar gözleri ile. ve o baxışlardan bir neçesi sene de tuş gelir, özgüvensiz, boynu bükük, vidsiz fasonsuz birinin nece teessürat yaratmasını özünüz anlayırsız. ve itirdiz, baxışı itirdiz. fikirleşirsiz ki, o baxışlar başqa birinde ilişib qalacaq, sizde ilişib qalmadığı üçün nese ede bilmirsiz. tebii ki, her baxış o bxışdan deyil, insan tesadüfen de baxa biler, lan mene baxan varmı edası ile de baxa biler, nebilim belke sadece gözleri sene istiqametlenib, eslinde baxmır.
çirkin olmaq eger yaxşı yetişdirilib, özgüvenle maskalanmırsa - biabırçılıq qaynağıdır. bir neçə dəfə avtobusda saxla deye bilmediyim üçün adamların düşdüyü dayanacağlarda düşmüşem. -* çirkin olmaq mence ele özüne inamsız olmaqdır. özgüvensiz oldun, insanları asosiallaşdıran sosial şebekelerde bele hamıdan çox deyeceyin söz olmasına reğmen, en seçilmeyen sensen. özgüvensiz olmaq özünü teqdim ede bilmemekdir, özünü tanıtmaq qorxusudur.düz 3 layihəyə qebul olmuşam son 1 il yarım erzinde bacarığımla, gel layiheleri vaxtindan evvel terk etmişem, halbuki ağzı söz tutmayan, lakin bütün bunlardan utanmayıb sırtıq formada göze soxanlar özlerini ele teqdim edibler ki, nebilim. çirkin olmamaq üçün gözəl olmaq vacib deyil. çirkin olmamaq üçün, ferqlenmek, güclü olmaq, mövqe tutmaq yeterlidir. mübarize qızışır, qalibiyyet lazımdır.
yalan söhbət olduğunu deməyə ehtiyac belə yoxdur. nə uzadıram, elə keçən dəfə facebookda mənə bildiriş gəldi:
"dovlet qulluquna hazirliq d səni candy crush saga oynamağa çağırdı."
ölkədəki işsizliyin bundan gözəl izahı ola bilməz. -*
ürəyimizdə daima yazar olaraq qalacaq şəxs. -* bu adam yazar deyil də umbaydırsa mən nəyəm ?
"birgün bütün bu umbaylar məhv olub gedəcək, amma haqsızlığa göz yummayanlar, üreyində azadlıq eşqi alovlananlar üçün sən daima xatırlanacaqsan." -*
(baxma: yazarın nickaltısına sanki o biri dünyaya yola salırmış kimi entry yazan yazar) -*
zarafatsız, duyğusal və intellektual yazar. 2 gün koymaz be hacı.
bunun xəbər olması bizə ölkədə hakimiyyət, müxalifət mətbuatından əlavə pərvizyönümlü mətbuatın olduğunu bizə göstərir. adamı hara bıraxmırlar, xəbər olur.
ay kişi, ölkədə iş o yerdədir ki, adamlar pivonoyda oturur dostunu göndərir mağazadan pivə aldırır kurtkada keçirir, siz də deyirsiz belə-elə. adamlar bəlli ki, müştəri sayına yox, keyfiyyətə önəm verirlər. az olmayıb bu niyyətlə yola çıxıb azərbaycanlı müştərilərin basqını ilə az qala siqaret yandırmaq üçün də içəri daxilolma halları olmasın. indi deyən olar, yaxşı idarəçi qarşısını alar. bu pivonoy da belə alır. bəli, mən inanıram ki, bura hansısa böyük məmurlardan birinin oğlu gəlsə keçər. bir yeri çatmaz söz deməyə. bir şey de var ki, bu tip müştərilər də "açığ qapı"ya çevirməzlər belə yerləri.
bir de var çox varlı, amma "azərbaycanlılar bura bıraxılmır"a en uyğun tiplər. bunlar adətən sonradan görmüş, eşşəksikən olurlar. hozu-hozu danışıqlar filan.
ona görə də nəyə daxil olsa da öz məkanında biznesinin inkişafı üçün nə etsə azdır.
indi deyən olar hamı eyni deyil zad. amma bu tip sözlərin ölkədə işlənməsi tədavüldən qalxıb.
etiraf edirəm ki, bəzən dəstək verib - dəstək aldığım chinawomanla vergidə işləyən anarxistin eyni yazar olması iddialarının gəlmə ehtimalından qorxuram. -*
sözaltı etiraf belə olar e. etiraf + sözaltıya aid. -*
ren tv-in yenidən yayımlayıb bitirdiyi spartacus sezonu. əfsanəvi replikalar çoxdur burada. ən çox kriksə və çəkən şirkətə əsəbləşirəm bu sezona baxdıqda. tırkaya getdiyi üçün kriks, türk seriallarından bir şey götürmedikleri üçün spartacusun rejissorları hörmətdən düşmüşdür yanımda. -*
guya bütün tarixə əməl edirlərmiş kimi əən şirin yerində final etdilər. biraz uzatsalar pis olmazdı.
son səhnədə " bir gün roma dağılıb talan ediləcək, sən isə ürəyi azadlıq eşqi ilə döyünənlər tərəfindən daima xatırlanacaqsan " repliki yenə təsir etdi, yenə təsir etdi, yenə təsir etdi. o an qeyri-ixtiyari spartacus gözümə ağ saçlı göründü.
təzə iş tapdığım vaxtlardır. təcrübəmin sıfır olduğu sahəyə qurşanmışam. idmanı kənara qoyduğumdan da xeyli keçib, səhərlər də gec durduğumdan, yeni başladığım vaxtlarda ölürdüm yorğunluqdan. mən də 2 dəfə lazım olduğundan işimlə əlaqədar nəsə paylaşmışdım. az keçmiş gördüm facebookda çoxdan tanıdığım, bir intellektual komandadan az-maz danışığımız olan, lakin çoxdandır aramızda dialoq olmayan n. adlı xanım mene yazmağa başladı. işlə əlaqədar bunu qırmaq isteyirdim, qırılmaq bilmirdi. lan, dedim yoxsa işləməyin ilkin meyvələrinimi dərməliyəm artıq? başladım danışmağa, ora-bura. dedi mənə görüşək, işdən neçədə çıxırsan ? dedim 6da çıxıram, amma şəhərə çatmağım 15-20 dəqiqəmi alar və s. birden-bire qayıdıb deyesen ki, "anarxist, gel sene daha serfeli işteklifi edim" . əlim-ayağım əsir - qız var, ikincisi yeni və daha qazanclı iş. qız deyəndəki neftçilərə gəl, biraz pərt oldum. axı mən bahalı iş eşidəndə içərişəhərə fokuslanmışdım. kasıb xəyallarıdır da, nə edək ?
yorğun-arğın işdən çıxıb gənclik metrosuna, oradan da neftçilərə necə çatdım xatırlamıram. qıza zəng etdim, cavab səsini eşitdiyim anda başımı fılayaraq ətrafdakılara, kimin telefonla danışıb danışmadığına nəzər yetirməyə çalışdım, 15-20 metr yaxınlığdakı qız mənə əl etdi. qız salam deyəndə əlim-ayağımın əsməyinə 1-ci səbəb yoxa çıxdı. ilahi diş normal diş deyil, diş ən pis halda sapsarı olar, buna günlərlə çay içirdib, yemək verib, diş yudurtmadan, arada kəlbətinlə dişinə vuraraq, ən nəhayət dişinə ağ sim dolayaraq bildiyin cəza tətbiq ediblər. ilkin şoku adlayan kimi yola düzeldi, qız mənim barədə marağlanır, mən artıq işi soruşuram. tək motivasiya səbəbim o qalıb. gəl ki, qız tutarlı cavab vermir. pilləkənlər, yol keçmək deyəndə bir binanın arxasına keçdik, özüme dedim "dözmeyib qaçacam indi" , ala, gördüm yox, burada böyük izdiham var, heçkəs qaçmır. əvvəlcə yas yerinə oxşatdım. qulağı tutmaq istədim bu dəqiqə döngədən bir qadın qulağıma ağlayaraq çıxacaq. içəri girənə kimi üzərimdəki baxışlar "teze qoyun getiribler" , "qaç qurtar canını, oğul, cavansan" qəbilindəndi. blət, girdim içəri qız anası ilə mən tanış elədi. nə gün idi yaşayırdım! şirkət desən şirkət deyil, pensiya verilən yerə, çadır obyektlərinə də oxşamır. məni bir otağa saldılar, dedilər indi müəllim gələcək, ağ sifətli, ortaboylu cavan oğlan və qoltuğuna daxil olmuş qovluğ girdi içəri. qovluğu ayrıca yazdım, çünkü o qovluğ buna layiq idi. qovluğ deyil, diyircəkli çamadan idi mübarək. başladı, danışmağa, artıq tutdum söhbəti, qarşı terefin ne deyeceyinden asılı olmayaraq fikrim qetileşmişdi, çalışırdım ilk fasiledece (qaqaş dayanmırdı) "yox, teşekkür edirem" deyib uzağlaşım, qardaş danışdı-danışdı , soruşdum ki, siz indi birbaşa yox, nazik bir formada "öz yaxınlarına nə atsan qabağsan" deyirsiz ? qaqaş nese deye bilmeyib çıxdı.
n. xanıma söyledim ki, men bucür işlerle marağlanmıram. dedi ki, gel ele-bele mehsullara bax. indi oturmuşuq, iki deqiqeden bir başqa xanım gelir soruşur ki, bəyə kart açaq ? durdum, sebrim tükendi, getmek isteyirdim, n. xanım dedi, gel bufete girek, bunun da anlamını hesabı vererken başa düşecekdim ki, "seni nece olsa da yolmalıyıq.". peh, tezece oturmuşduq, sıvama bölümü üçün o müellim yene geldi. men biraz utancağ, sakit tip olduğumdan ona elə gəldiki "yox" deye bilmeyecem filan. qaqaş indi keçib konkret bazar söhbetlerini. "haralısan?" , dedim bakılıyam, qayıtdı men de. amma danışığından qarabağlılıq yağır. dedim amma ana terefim şamaxılıdır. qayıtdı, men de oralardanam. dedim, saxla bir dəqiqə, mama şamaxılı filan deyil. senin lehçen də nə bakı, nə şamaxı ləhçəysine oxşayır, qarabağlısan sen. demeli qayıdıb ne dese yaxşıdır ? bir neçe müddet burda qarabağlılarla işlemişik ona göre öyreşmişem. djdskjjdjjdjdjj camaatın getdiyi yere uyğunlaşır lehçesi, bunu gelenler deyişdirib. -* sonra mene deyesen ki, heç senin de lehçen oxşamır. -* dedim ay kişi, men ləhçə ilə danışmıram, və ya hörmet ederem özüme ki, açığ-aşkar lehçe ile danışdığım halda, durub qabağımdakına sonra pərt ola bileceyim yalan demeyim. iş üçün gelmişdim, dil ve etimologiya dersinde seminardayam. dedim ki, uzağlaş stoldan, qayıdıb deyir ki, bu deqiqe sebine xanımı çağıracam ldmksdmkd tək əllə ( o biri zanitdir) bunun köyneyinin boğazını birleşdirdim, n. xanım bilirdi ki, əlbəyaxa düşsə qovluğu müellimlerini terk edecek, müellim de müellimlikden elamet qalmayacaq. n. xanım xahiş etdi, yazığım geldi bıraxdım və hesabı ödeyib, evə gəldim.
1 il sonra (2013) , 2011-ci ilden menden xoşu gelen, lakin qeyri-semimi davranışları ile qarşılıq vermediyim gözel z. xanım, yeniden meni axtardı tapdı. men de boşda idim, dedim belke böyüyüb ? yoxlayım, ay kişi, ora-bura. qayıdıb deyesen ki, "men artıq öz işimi qururam, halal pulumu qazanacam". dedim nedir ? deyir, azerbaycanda bu şirketin adına çoxlu şayə var, men qazanıram görürem. soruşdum ki, nedir de bu iş ? qayıdıb deyesen qnet. qızı blok eledim, 2-3 həftə sonra çıxartdım.
bu hadisələri dostuma danışdıqca çox pis gülür, çünkü menim kimi bucür kruqlardan uzağ olan, neinki bele iş, mal satmaq üçün, hetta əksərinin "gel avtovağzala, hava limanına, demir yollarına deyek qayıdaq" demeye erki çatmadığı halda necə olmuşdu ac-susuz veziyyetde işden çıxıb bu işin dalınca düşmüşdüm.
tanım : gənclərin sevimli məkanı. -*
uşağam və kasıbçılıqdır. qonşuların əksəri kasıb. amma bir ailə varlıdır, gəl oğlanları arığ. yaxın dostum əli mənə demişdi ki, onun anasını əsl atası atıb gedib, indi yad atası baxır onlara. həmin arığ oğlan dərsə də gəlməzdi. nədənsə atası atıb getmiş, adlarına min söz çıxmış uşağların əksəri bizdən yaxşı yaşayırdı. bütün qızlar məhz görünməz səbəblərdən belə oğlanlara yaxın idi. çox qız söz çıxarmışdı ki, guya bu arığ varlı uşağ onlara yaxınlaşıb zad.
dostum əli həm də demişdi ki, atasının oğlandan zəhləsi gedir, ona yemək vermir. içimdə nifrət qarışıq yazığı gəlməfason hiss yaranmışdı. birgün bufetdə növbə idik, həmin oğlan məndən sonra idi. yazığım gəldi, fikirləşdim ki, yəqin atası yenə yemək verməyib, mənə baxmadığından onun üzünə baxıb dayandım ki, mənə baxanda deyərəm keç mənim növbəmə. asosial olduğumdan səsimi çıxarıb "keç mənim növbəmə" deyə bilməmişdim. həmin varlı arığ uzun oğlan anidən çevrildi, ona marıtdıyıb baxdığımı gördü və dilləndi "nə baxırsan ala". o an surpriz yaşadım və uşağ düşüncəsi ilə "budur yaxşılığa cavabın ? ögey atan sənə yemək vermir deyə arığsan, hələ bir danışırsan." . qayıdıb deyəsən ki, "voopşe bilirsən nə var ? mən sağlam yağlardan hazırlanmış, sintetik olmayan tərəvəzlərlə bişirilmiş xörəklər yeyib, vaxtımı əyləncədə, idmanda keçirdiyimdən uzun və normal bədənliyəm." . ordan ağlayaraq uzağlaşmışdım.
illər sonra bu yaxınlarda anladım ki, əslində arığlığ yoxdur, o beynimizdədir.
(baxma: başlığlarda belə əyləncənin çox olmasını arzulayan yazar)
not : ölürəm də belə şey üçün. kaş bayaq evdə olub yaza biləydim. ps-də partlayıb qalmışdım oxuyub gülə-gülə. -*
adamda hər birini ayrıca araşdırıb məqalə yazma hissi oyandıranlardır. istərdim bu yazarlardan bəziləri barəsində 2-3 cümləlik nəsə yazım. açığı "primçilik"dən daima zəhləm gedib. bu entrydə məqsəd sadəcə neçə vaxtdır var olan istəyimi reallaşdırmaqdır. bunların bəziləri ilə sözlük tarixi boyu danışmamışam, sadəcə müşahidələrim və sezgilərim deyir ki ;
adı feride amı geride - zəhər tuluğu. -* ilk dəfə sözlüyə gəldiyində heç xoşum gəlməmişdi. mənə çakma intellektual kimi gəlmişdi, sonradan danışdıqca fikrimi dəyişdirdi. arada zarafatı başa düşməyib qısqaclarını çıxartmasa yaxşı həmsöhbətdir və çox şeydən şübhə duyur.
krisnayayoxarcunayahe - humanistdir, entryini kimin yazmasına deyil, necə yazılmasına önəm verir. hərdən elə gəlir ki, meyxana xiridarıdır.
lily - həyəcanlı və gərgindir.
ah bu ben. - hesab 1:0 onun xeyrinədir. -*
burdan qubadlıya qədər gedən adam - sadə və bərəkətli moderator. əgər entrynizi favoritləyirsə gün sonunda dəbə düşəcəksiz.
ametu - qapalı və diqqətli birinə oxşayır. adama elə gəlir ki, gecə on ikidə zəng edib döyüldüyünüzü, ardınca sözlük yazarı olduğunuzu söyləsəz köməyə gələr. -*
aleksey danilov - gördüklərinin, öyrəndiklərinin yarısını belə sözlükdə qeyd etməyən yazar.
oberşturmbanfürer - əgər yerin ilk insanları olsaq, dilin kəşfi bizim məsuliyyətimizdə olsa, onunla ortağ dil tapmağ çox asan olardı, azından mənə elə gəlir.
cosmopolitan - bir atımlıq barıtı olmayan yazar, klişe başlığlara klişe entry yazmağdan qaçır. bu onu 2 addım önə çıxarır.
if i were a boy - #148067 entrysi mənə xitab edirdi, ta "amma xahiş edirəm bu cümlədən sonra ərgənlik edib, mesaj bölməsinə qonmuyun." oxuyana kimi. insanı bir anlıq ərgən kimi hiss etdirir, + entryə tam uymadığınızı anlayırsız. -* zarafatsız, yaxşıdır.
zibillikdə eşələnən sibilla - zibillikdə eşələnməyib əynini təmiz saxlasa sözlük yazarlarını hər hansı forumda, tvdə təmsil etməyinə iki əlli razı olacağım yazar.
lysippos - az yazır, öz yazır.
scarface - müəllimlə eyni dövrün insanlarıyıq. arada içir, rus qızlarını yadına salır kədərlənir. gəncdir, qızları cəlb edəcək yaraşığı var.
ruqiyəm for a dream - heçnə, elə adı məndə mistik hisslər oyandırır. niki nə xoşa gəlimlidir, nə bir şey. cəlbedicidir sadəcə.
33-cü dərəcədən mason - uzun və siyasətdən yazırdı. mənə çox dəstək olub. sponsorum idi bir ara. babat tırka verirdi mənə. -* sonra aramızı vurdular. blaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.
endemik yazar - "öldü var döndü yoxdur"çulardan. tək halda 250 marjinalla dirəşə bilər.
sumqayıt avtovağzalında qutab gəmirən həmin oğlan - underrated yazarlardandır. niki əladır və yazdıqları fonunda təxminediləndir.
sapere aude - niki cəlbedicidir. öz işində olan yazarlardandır.
arabist - bilmirəm düz xatırlayıram ya təxəyyülümün oyunudur, bir ara elə bil bir ara bu yazar nikinin ərəblərlə bağlantısı olmadığını yazırdı, inanan yox idi. -* səbrli adamdır.
rumpeltelskin - indiyə qədər 3741 entry yazıb. çox səbrli, həddindən artıq mülayim insan təəssüratı oyandırır.
qasım - #148961.
edward witten - ondan soruşduğunuz problem barəsində bir neçə həftə sonra olsa belə yazıb vəziyyətin nə yerdə qaldığı ilə marağlanacaqdır. fizikadan cahilliyimə şam yandırır.
metropolitik - snookeri sevən, amma başa düşməyən. -*
hasan sabbah - sumqayıt avtovağzalında qutab gəmirən həmin oğlan və scarface ilə eyni qəbildən yazarlardan biridir. istəsə sektor, nida temalarını gülüş hədəfinə çevirib şahəsərlərinə çevirə bilərdi.
(yenilənir)mndfmdfnmdfnmncc
dominoda yerə atmağa dəfələrlə imkan olsa da altıqoşanı sıxıb axıra kimi əldə saxlamaq. mdjkljdijdfijikdjfdkjkj
sevmədiyim şah. -* xüsusi bir ləzzət olaraq görmürəm doğurdan. hələ bir növü var ki, içində ərik qurusu olur. ərik qurusu dişimin arasından keçəndə çıxardığı səs və yaratdığı hisslə verdiyi əsəb bəlkə də bütün psixoloji problemlərimin təməlidir. sevənlərinin olmağı normaldır. çünkü bu qədər şeyi bir-birinə qatanda istəməsən də nəsə dad əmələ gəlir. bir də var sevdiyini iddia edib, hər şeyə konservativ yanaşıb, ilkin təyinatına uyğun yanaşanlar. məsələn, azan səsi rahatladır. əslində özünü müsəlman sayan adamı belə rahatlatmaya bilər. amma fərqində olmaz. indi də nədir-nədir plov süfrə şahıdır, bəy yeməyidir düşüncəsi ilə dalanlar. -*
70 kiloyam, 60-ı içimdə qalanlardı.
aktyorları sonradan çəkildiyi filmlərdə ölümsüzləşdirdiyi obrazla deyil (məsələn staloneni görəndə beyində rembo canlanması) , adı ilə tanısam da, mənim üçün əbədi mecnun qalacaq insan. tək absurd olayların içində, ən vecsiz xarakter olub, absurd replikalarına, səs tonuna, mimiklərinə görə yox, həm də mecnunun kədərini mənə çatdıra bildiyi üçün. necə də mənasız və qorxağıq!
serialı, ali atayı izlədikcə arzulayırıq elə həyat. hətta paralel həyat şansımız olsa bir çoxu yəqin elə dostları qazanmaq istərdi. paralel həyat arzularımızın olması belə nə qədər bacarıqsız, cəsarətsiz olduğumuzu bildirir (in my opinion) . halbuki bunu edə bilərik. bütün çərçivələri dağıda bilərik. məcbur deyil ki, dəniz qırağında ismail abiniz qışqırsın "rafiiiiiiiiiiiiiiiiqqqqqqqqqqqqq". əsas odur özümüzə dönək. valla, bu bankda qovluğların içində yaşamaq mağaradan çıxmağı ilk dəfə təklif edən adamın ideyasında deyildi.
sonunda ? nə qədər yalquzaq kimi dolansaq da hamımız kapitalizm yumağının içindəyik. məcburuq bir işin ətəyindən yapışmağa.
nəbilim əşi, mecnunu sevmə səbəblərimdəndir. çox aktyorluğ filan anlayan deyiləm.şit obrazı sezərəm, yetər! ola bilər ali atay karyerasının zirvəsinə "kemal", "selçuk" kimi uydurma obrazlarla qalxsın, amma o mənim üçün mecnun qalacaq.
1. dəri rəngi fərq etmir. bəyaz gülsün ən vacibi.
2. kosmetikadan az, mimiklərindən çox istifadə etsin.
3. söyüşdən çox az istifadə edirəm gündəlik danışıqda, başqasının istifadəsi xoşuma gəlməz. təsəvvür et, mesaj yazıb ki, "içini sikim, neymar nə qol vurdu."
4. futbola zada baxmasın, boşboğaz arzulardandır "sevgilim futbola baxsın.". uzağdan xoş görünənlər silsiləsindən.
5. balet, gimnastika ilə məşğul olması qan dövranımı sürətləndirər. -*
6. marinadan,blokdan, bertolddan, qismətdən heç olmasa 2 misra bilsin. bildiyi tək şerin ramiz rövşənin qara paltarlı qadını olduğunu öyrənsəm, haqqında məlumatlandığım son bildiriş olar.
7. əgər fiziki olaraq layiq olduğum formada arzulamalıyamsa, ok, çirkin olsun. amma gözəl dodağı olsun. çünkü məndə də pis deyil. -*
8. film sevməsin. mən təsadüfən film çıxsa bəlkə izləyərəm. köhnəsi ilə buna görə sözləşmişdik.
9. ən əsası standart kezbanlığa nələr girir həmin çərçivədən çıxarılmış olsun. buna düşük rəfiqələrə sahib olmaq da daxildir.
10. seksə meyilli olmasın, mən meyilləndirim.
64.
97.
şahin xəlil demişkən bu bəndlər uzanıb kəndin o başına çatmayana qədər vaxtında sevmək lazımdır. -*
əfsanevi spartacus-dan tanıyırıq özünü. bəzi obrazlar vardır, qıcıq olursan. ashur nə qədər mənfi olsa da, mənə ləzzət edirdi. daxilində hesablamalar aparıb ən uyğun qərar verən insanlar əsəb oynadandırsa bele, bir o qədər qələbəyə yaxındırlar. ashurun babat replikləri də var. 3-cü mövsümdə (god of the arena da mövsümden sayılsa) masterə işgəncə verəndə babatını guppuldadır :
"crixus, spartacus.......... hamınız eynisiniz. başqa kişilərin ............ altına yatan qadınlar üçün məhv olursunuz."
balzakın qüdrətini göstərən qorkinin babat yazısı var.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
balzakın yaradıcılığını xatırlamaq mənə xüsusi zövq verir. bu bilirsiniz necə duyğudur? fərz edin ki, boş, susuz bir səhrada gəzən adam bundan öncə gəzdiyi gözəl yerləri xatırlayır. bu necə də xoşdur!
ilk fransız kitabı oxuyanda 13 yaşım var idi. bu, edmond qonkortun "zemqanno qardaşları” adlı kitab idi. kitab sənətkarların özlərinə qarşı düşmən mövqeyindən, mənəvi yalnızlıqdan və ruhlarının çirkinləşməsindən bəhs edirdi.
bu gözəl kitab məni daxilində olan insan həsrəti ilə həyəcanlandırmışdı. o kitabı oxuyandan sonra mən həmişə ruhunun ən yaxşı tərəflərini dünyaya bəxş edən insanlara qarşı həssaslaşdım, onlara qarşı daha diqqətcil və mərhəmətli olmağa başladım.
müəllif məndə həm də tarixi və insanları haqda heç bir təsəvvürüm olmayan, cəngavərlər ölkəsi kimi təsəvvür etdiyim fransaya da maraq oyatmışdı. mən tezliklə bu qəhrəmanlar ölkəsinin ədəbiyyatı ilə tanış olmaq istəyirdim. bundan sonra tanıdığım məktəb yoldaşlarımdan fransada hansı yazıçıların olduğunu soruşmağa, fransız tərcümələri ilə maraqlanmağa başladım.
onore de balzakın kitabını tapana qədər mən dümanın, ponson terreylin, zakonnenin, qaborionun, xavier de montepenin və onlarla başqa müəllifin çoxsaylı kitablarını oxudum. əlimə keçən balzakın ilk kitabı "tilsimli dəri” oldu...
bir antik əşyalar satılan mağazanın təsvirini oxuyarkən aldığım o xüsusi zövq hələ də yadımdadır. bu mükəmməl təsvir mənim üçün dünya ədəbiyyatının ən yaxşı təsvirlərindən biri olaraq qalıb. bu kitabda məni cəlb edən ikinci şey balzakın adicə bir dialoqda belə danışdırdığı obrazları bütün xarakteristikası ilə ifadə edə bilməsi olub.
balzakın kitablarını axtarmağa başladım. oxuduğum növbəti kitabı "qorio ata” oldu. bu kitab məni, sözün əsl mənasında, yerə yıxdı. uzun müddət özümü çeynənən insan qürurunun, insanların qəlblərinə atdıqları əzabların qisasını almaqla dünyanı təhdid edən rastiqnak kimi hiss etmişdim. o vaxtlar vəziyyətim elə də yaxşı deyildi. amma sağlam idim və buna görə də romantik, sentimental birinə çevrilmişdim...
"insanlıq komediyası”nı oxuyanda artıq iyirmi yaşım var idi. bu kitab mənim formalaşa bilməyən romantizmimə böyük bir zərbə oldu. kitabda balzakın dühasını hiss edə bilirdim və onu sanki bir müəllimi, bir dostu sevən kimi sevirdim.
iki-üç il sonra rusiyada balzakın bütün əsərlərinin tərcüməsi nəşr edildi. bütün kitablarını ikinci dəfə oxudum və onun böyüklüyündən bir daha əmin oldum. istedadının nağılvari qüdrəti məni balzakın əsiri etmişdi. planlarının genişliyi, düşüncələrinin cəsarətliliyi, sözlərinin həqiqiliyi onu dünyanın ən dahi müəllimlərindən biri etməyə kifayət edir.
şekspir, balzak, tolstoy, məncə, insanlığın özü üçün tikdiyi üç abidədir. balzak olmasaydı, həmişə bu və ya digər sahədə yeni yaradıcılıq, yaşam kəşfləri ilə insanlığın önündə duran və indi də bunu davam etdirən böyük fransanı daha az anlaya bilərdim...
bankirlər fransanın adını ləkələyirlər. bu haqda daha öncə də danışmışdım və sözlərim sevdiyim bir ölkədə səbəbini başa düşmədiyim bir aqressiyaya səbəb oldu. ancaq müstəqillik uğrunda rus xalqının ayağına badalaq taxan fransa, əslində, bu bankirlərə yaddır. fransanın həqiqi övladları hüqo, balzak, flaubert kimi dühaların adlarına heç vaxt ləkə gətirməyəcək.
balzaka şəxsən nə borclu olduğumu deyə bilmərəm, amma onun ümumilikdə rus ədəbiyyatına olan təsiri inkaredilməzdir. bu fikir lev tolstoy tərəfindən də şübhə doğurmayacaq şəkildə vurğulanıb. məndən soruşmuşdu:
– əcnəbilərdən kimi oxuyursunuz?
mənsə ona əcnəbi yazıçılardan sevdiklərimin adlarını sadalamışdım. cavabında mənə demişdi:
– əla, amma fransızları daha çox oxuyun. bir vaxtlar hər kəsə yazmağı öyrədən balzakı, mopassanı, flauberti və sairə. onlar yazmağı yaxşı bacarır. onlarla müqayisə oluna biləcək yazıçılar yalnız dikkens və ya stendalı qoymaq olar. əgər mən stendalı oxumasaydım, "hərb və sülh”də müharibə səhnələrini heç vaxt yaza bilməzdim.
balzak mənim üçün sonsuz, ali, uca bir anlayışdır. o, mənə həyatımın ən çətin vaxtlarını xatırladır. bu, məni çox həyəcanlandırır.
kitabın mənim həyatımda bir ananın oynaya bildiyi bir rola malik olduğunu və məhz balzakın kitablarının mənə xüsusi bir insani məhəbbət bəxş etdiyini vurğulamalıyam.
maksim qorki.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
əvəzolunmazdır. zeytunu uşağlıqda sevməzdim. daha düzüne qalsa, doğru-dürüst yeməmişdim də. lakin təxminən son 2 ildə bəzən günə 1 banka bitirdiyim olur. artıq pis zeytun-yaxşı zeytunu seçecek qədər təcrübə sahibiyəm. zeytunlamağı bu qədər önəmsəyirəm. tövsiyyəm, hansısa turşuya filan (turşusu da pis olmur əslində) girişmək lazım deyil, təbii halda xüsusən qarası istənilən xörəyi şahlandırır. bəzən meyvəsayağı ovuca doldurub da yeyə bilərsiniz. çox şey eləməyin, intellektual qalmayın yəni zeytuna.
zeytun :
"bizədəmi intellektual?" .
selincerin "9 hekayə"sinə daxil olan ilk hekayə. ilk dəfə oxuyanda çatmamışdı. fikirləşmişdim ki, doğurdan bu qədər bəsitdir hər şey ?
bir neçə vaxt sonra yenidən cəhd etdim. bu dəfə özümə hər işarəni, simvolları duymağın məcburiliyini təlqin etdim. nəticə - möhtəşəm hekayə alındı.
3 dəfə olduğum, hər dəfəsində eyni qruplardan, təxminən eyni insanları gördüyüm məkan. məkan çox güman bu adamlarla işçi müqaviləsi bağlayıb. bəzən təsadüfi adamlar da olur burada. amma təsadüfilərdən biri də mən olduğum üçün onların gözündən yazıram. siz ora daxil olarkən əgər həyatınız boyu sektor sıralarında olmamısınızsa, turxan qarışqa və mehman hüseynovun statusunu azı 1 dəfə like etməmisinizsə, hər nəysə, bir sözlə təsadüflərdən birisizsə, klassik western filmlərində qəsəbəyə yad adam bara daxil olanda necə hamı çox təəccüb və marağla qəhrəmanımıza baxırsa, siz də eyni cür baxışlara tuş gələcəksiniz. oradakı insanlar 3 qrupa bölünür.
a) sektorçular.
b) anti-sektor, anti-azad seks mövqeyinde olub, amma sektorçularla da arası olan, özləri ayrı sektor olanlar.
c) seymur baycan.
adam kibrit kafeyə baxanda başa düşür ki, həyat fanidir. seymur baycan.
Son bəyənilənlər
