burada əsgərliyi saxlatdırmaq istəyənləri çoxu çətinlik görməyən, ev uşaqlarıdır. niyə ? çünki məhlədə, kafedə, qonşuda ancaq beyinlərini doldurublar ki, orda döyəcəklər səni, vuracaqlar, ac qalacaqsan falan. amma inanın ki, özünü normal apara bilən əsgərin hörməti hər zaman olur. ola bilər sənin qonşun əsgərlikdə peysər olub və gəlib əsgərliyi pisləyir. sən əsgərliyin pis tərəflərini yox, yaxşı tərəflərini mənimsəyə bilərsən. 18 ay özün özünlə tək başına qalırsan, çətinlik olanda özün çıxırsan o çətinlikdən, nə dostun olur, nədə ailən. dadsız yeməklər yeyib, evin qədrini anlayırsan, gecə 4-də post üçün oyanıb soyuqda dayanırsan, evdəki isti yatağıvı xatırlayırsan, postda dayanırsan, amma ona görə dayanmırsan ki, hansısa naziri qoruyursan. yox, əsla! post əsgərlərinin bir qaydası vardır, hər kəs öz ailəsinə görə burdadır! necə ? məsələn, sən əsgər getmisənsə və postdasansa, öz ana-bacıvı, ata-qardaıvı qoruyursan." sən qaç gizlən əsgərlikdən, evdəkiləri biz qoruyaq " - bu sözü bizdə əsgərə deyirdilər, əgər o əsgər saçokluq edirdisə. bir sözlə, əsgərlikdə insanın kişilik xarakteri formalaşır, möhkəm olur. daha, şəhərdə biraz külək asan kimi qaçıb kafeyə girmirsən, deyirsən ki, " mən əsgərlikdə bundan da soyuğunu görmüşəm!". sevgilər.
