sandro botiçellinin 1482-ci ildə çəkməyə başladığı və 4 ilə çəkib bitirdiyi ən gözəl əsərlərdən biri hesab olunan işi.
zefir sevgi ilahəsi veneranın doğuluşuna qarşıdı. zefir öz sevgilisi flora olan məhəbətinə görə məhz veneraya borcludur,amma onun gəlişinə etiraz edir. flora isə ərini sakitləşdirməyə çalışır.
qraçiyanın veneraya gətirdiyi qırmızı mantiyanın da mənası var. qədim yunanlar yeni doğulann körpələri və ölənləri qırmızı mantiyaya bükürdülər. yaranış və ölüm arasında olan sərhəd.
iri çanaq yaranışın,paklığın rəmzidi.
ətrafdakı güllər axtalanmış uranın qanından yaranmış qızılgülləri təsvir edir. uran da veneranın atasıdı.
p.s. əsəri yerləşdirə bilmədim, mümkünsə biri yardımçı olsun
