Həyatımdan siktirib çıxdığın gün 50 yetimi doyuzduracam.
blok başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
Bu götəşi hər görəndə ele bilirəm dədəmə söyürlər. Onsuzda xarici görünüş olaraqsa geylərə oxşayır. Bir gün inşallah hakimiyyət devrilsə bu götü sibirə yollamaq lazımdır. Bir nömrəli hakimiyyətin yaltağıdı oğraş
Sözlüyün ilham Əliyevi
Görəsən məndən bir pox olacaq?
Umbaylar çoxdu. Yazarlarda çox yazmır və çoxda qozlayan yoxdu
Nifrət edirəm bu oğraşlara. Çünki, Azərbaycan polisi xalqı qoruyan yox, susduran qurumdur. Hüququn yox, hökümətin tərəfində dayanır. Bu reallıq dəyişməyənə qədər, bu ölkədə azad nəfəs almaq çətin olacaq.
ilk dəfə uşaq vaxtı sbsv yə baxanda qarşılaşmışdım. Babat texnikadır.
Heç vaxt başa düşməyə çalışmırda bu oğraş adam məni. Veçni öz dediyidir. Düzdü sağol məni oxudursan, ehtiyyaclarımı qarşılayırsan ama heyatımıda sikmədə bir zəhmət. Çıxıb gedeceyim günü gözləyirəmki üzüvü görmüyüm.
Hardasa , təxminən 2-3 il əvvəl burnum çox pis sınmışdı. Atamda rayonda idi, həmən vaxt. Nəysə, evdekilərə xəbər etdim bu haqda, anam meni götürüb apardı həkimə, ama onunda başqa işi var idi deyə çox gözləmədi məni. Mən yetim indi qalmışam xəstəxana karidorları arasında. Nə halımı soruşan dostum var nədə yanımda hansısa ailə üzvüm. Xeyli gözləyəndən sonra həkim gəldi, bəlkədə həyatımın ən ağrısı günü idi. Narkossuz zadsız girdim əməliyyat kimi bir şeyə. 18 yaş tamam olmadığı üçün burun əməliyatına salmadılar. Ən pisidə o idiki, əməliyyatdan sonra çıxanda yanımda heç kim yox idi. Koridorda yenə gözləməyə başladım. Həmin o dəqiqələr həqiqətəndə həyatımda ən çox sorğu sual etdiyim dəqiqələr idi. Yalnızlıq dibinə kimi vururdu. Və o dəqiqələr bəlkədə həyatımda mənə çox böyük dərs vermişdi. Hər zaman yanımızda kiminsə olmayacağını və həyatın o acı və emosinal tərəfləri üzümə vurmuşdu. Nə yığan var idi nədə soruşan. Halbuki doslarımdan çoxunun hadisədən xəbərdar idi. Beləcədə birtəhər düzəldilmiş qırıq burnumla evədə taksi çağırıb tək getdim.
Yalnızlıq bəzən sükutun içində gizlənmir. Əksinə, ən çox insan içində hiss olunur. Ətrafında onlarca adam ola bilər, amma heç biri səni tam olaraq anlamır. Hər kəs gülür, danışır, həyat davam edir – amma sən içində bir boşluq daşıyırsan, heç kimə danışa bilmədiyin bir yorğunluq kimi. Bax, yalnızlıq o zaman ən güclü şəkildə hiss olunur
Ən çox da gecələr bitməyən sonsuz gecələr
Hamı yatanda, şəhər susanda, telefon sönük qalanda
O an anlarsan ki, sənin halını soruşacaq bir nəfər belə yoxdur.
Nə bir “necəsən?” mesajı, nə də səbəbsiz bir zəng.
Sadəcə sən və düşüncələrin. Sən və səssizlik.
Yalnızlığın ən çox anlaşıldığı anlar – kiməsə gülümsəyib içində ağladığın anlardır. “Mən yaxşıya deyib, əslində heç də yaxşı olmadığın günlərdir. Heç kimin fərqində olmadığı, sənin isə içində çökdüyün anlardır.
Həqiqətəndə dost ilə yaxın dost fərqli anlayışlardır. Həyatda insana hər zaman yaxın dost lazım olur. Hələki ele biri çıxmayıb həyatıma. Nə edək yaşama davam
oğraşdı necə darıxıramki bu sadəcə sevgi üçündə deil ən çox keçmiş özüm üçün darıxmışam
məşqdən çıxmışam çox yaxın dostumda yoxduki gedək içməyə indidə tək qoca babaların yanında oturub pivəliyirəm xiyarski söhbətləridə beynimi sikir
ata və ananın zamanla yaşlanmasını görmək sevdiyin insanların həyatdan köçməsini vəya getmeside
ondan gələn mesaj belə adamı xoşbext edir
blət bu ölkədə yaşamaq həqiqətəndə adamı sikirdə özüm ölüm hay deyirem hər şey düzələcək eksənə hər şey dahada bərbadlaşır.Ölkəni bildiyin şəxsi obyeltlərinə döndəriblərdə aq yaxşıki siktirib gedirəm bu ölkədən bəxtimədə heç olmaya biraz ailem destek olur yoxsa kokret bu ölkədə ömrümü cürütmüşdüm
3 yaşımdan bəri azarkeşi olduğum klubdur. Mənasız, məsuliyyətsiz rəhbərliklərə görə, və siyaset klubunun inkişafı üçün köçdürülən. Zəifləyən klubdur. Ama son zamanlar futbola nə qədər baxmasamda içimdə ki, o nefçti sevgisi ölmür. 4-5 yaşlarımda böyük qardaşımın əlimdəm tutub apardığı hər oyunu həyəcanla izlədiyim komandanın indiki vəziyyətinidə görmək adamı məyuslandırır. inşallah bir gün bu köklü klubun yüksəlişinə yenidən şahid olarıq.
Narkotik cinayətdir, musiqi isə bu həzzi dadmaqçün ən sərbəst vasitədir..
Sadəcə damarda qanı dondurur..
Musiqi həqiqətəndə bəlkədə bəşəiryyətin ən inanılmaz kəşflərindən biridir. insana möhtəşəm hisslər ötürür, sanki heç bu dünyadan deyilmiş kimi, və insanın ən yalnız vaxtlarında yanında olur, sevinc hisslərində bir yerdə qeyd edir. Musiqi dinləməyi bacaran və onu anlayam insan üçüm möhtəşəm bir şeydir.
Azərbaycan – neftin üstündə yoxsulluqla nəfəs alan ölkə.
sən demə tək sərvət torpağın altında imiş… üstü isə səbr, dözüm və “bəlkə sabah düzələr” ümidilə örtülüdür.
neft ölkəsi deyirik, amma gənc həkim maaşı ilə dolanmağa çalışır.
şəhər Avropa görkəmində, kənd isə hələ də 90-lardan qalan yollarla mübarizə aparır.
televiziyada “inkişaf var” deyirlər, amma gənclər inkişafı xaricdə axtarır.
xalqı qonaqpərvər, ürəyi təmiz – amma illərlə ədalət, şəffaflıq, azadlıq deyib susdurulan.
seçki gəlir, namizədlər dəyişir, amma nəticələr dəyişmir.
diplomun olsa da iş tapmaq üçün tanışın olmalıdır.
təhsil alan çoxdur, amma biliklə yox, testlə keçən nəsil formalaşır.
amma yenə də bu xalq:
onsuz da heç nə dəyişməyəcək” deyib gülümsəyir,
“inşallah” deyib hər gün sabaha ümid bəsləyir,
və hər şəraitdə bir tikə çörəyini qonaqla bölməyə hazırdır.
bu ölkə həm seviləsi, həm də adamı içdən içə yandıran yerdi.
burda vətəni sevmək, bəzən dözmək deməkdir.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1365
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1372