Son yazılanlar
evveller mensubu oldugum ideologiya. sonralari bunun menasiz oldugunu ve basqa milletlerle aramizda bos yere elaqeleri korlaya bileceyini dusunduyumden ideologiyami, umumen butun ideologiyalardan ozumu xaric etdim. hal-hazirda hec bir ideologiyanin mensubu deyilem. size de meslehet gorerdim.
hər oğlanın evində bulunan bir itemdır.həmişə saxlanılır ki birdən lazım olar, amma heç vaxt içi açılıb istifadə olunmur. sonra da çox vaxt tullanır zibil qutusuna, ya da şkafda qalmaqdan çürüyür.
hikmət hacızadənin demokratiya: gediləsi uzun bir yol kitabında belə bir statement var idi ki demokratiyanın vətəni yunanıstandırsa, liberalizmin də vətəni ingiltərədir. ingiltərədə ilk dəfə magna carta adlanan qanunlar toplusu qüvvəyə minmişdir və bununla da liberalizmin yaranışı prosesinə təkan verilmişdir.
mənim hobbilərimdən biri. tək qalmaqdan və dostsuz fırlanmaqdansa bura qeyd yazmaq, kafamdakı düşüncələri ora həkk etmək ən yaxşısıdır, həm kafam boşalır, həm də sanki birinə dərdimi danışmış kimi oluram. bir də ki düşüncələrini oraya qeyd etmək, beyninə nəsə maraqlı ideya gələndə orda yazmaq gələcəkdə sənin üçün bir növ fiziki ideyalar bazası yaradır, sonra insanlarla tanış olanda fikirlərini onlara desən bəlkə də onlarla dost olmaq şansın artır. mən gündəliyimdə əsasən şəxsi inkişafıma müsbət təsiri olacağını düşündüyüm ideyalarımı yazıram, məsələn: ala bu gün fikir vermişəm ki çox lazımsız dərəcədə fikirləşirəm, bir az salsam daha yaxşı olar. ya da məsələn üçün: bu gün bir dostumun xətrinə çox pis dəydim, ancaq bu əməlimdən filan filan hissləri təcrübə etdim və s.
yaxşı serialdır, serialda bir-birinin üstünə işəyən gey cütlüklərdən tutmuş qız dostuna girişən lezbiyanlara qədər hər şeyi görmək mümkündür. joe isə bir yerdən sonra psixopat tərəflərini daha da bəlli edir, qızın tumanını filan oğurlayır. bir növ lut qövmüdür.
insanların yalan deməyim haradasa 60-70 faizi ortalama və ya ortalama altı intellektə sahibdir və özlərini bir pox sayırlar. bunu çox yaşamışam ki kimisə gözümdə özü özünü təriflədiyinə və ya ailəsi onu dağ başına qoyduğuna görə çox böyüdüm. sonra da illüziyanın pozulduğunu görüb oybla bunu mən dağda qoyun əvəzinə otararam dedikdən sonra istənilən insan gözümdən düşür. yadımdadı bir dəfə orta məktəbdə oxuyanda sinifimdəki bir uşaq özünü nətər dağ başına qoymuşdusa elə bilmişdim bu gedib imtahanda sökəcək, mən də lom kimi qalacam. sonra gördüm ala bu loxuymuş ki, sadəcə axmaqlıqdan gələn bir özgüvəni varıymış.
insanların səni ciddiyə almaması, aşağı görməsi. bunu çox yaşamışam, bilmirəm tipimə görədi, ya davranışlarıma, ancaq çox adam məni o qədər də ciddi görmür. bəlkə də ona görə indiyə kimi qız dostum olmayıb, ancaq "danışdığım qız" levelini görmüşəm. insanlara qarşı çox ciddi olmaq xarakterimcə deyil, amma çox şit olanda da səni veclərinə almamağa başlayırlar, əsas da hansısa qız bunu eləyəndə məni əskik hiss elətdirir.
tarix elmi bu cür bir suala cavab verə bilməz, çünki bu elm yalnız proseslərə və faktlara əsaslanır. ancaq məncə ölkədə çox da böyük bir dəyişiklik olmazdı, çünki heydər əliyev çox da dünya tarixində iz qoya bilmiş bir siyasətçi deyil. ölkədə sabitliyi yenidən bərqərar etmiş olsada getdikcə avtoritarlaşmağa başlamışdı, hətta o dövrdə tofiq qasımovla isa qəmbəri sırf onu tənqid etdikləri üçün həbs etmişdi. o dövrdə köpək adlı bir satirik-tənqidi film çəkilmişdi ölkənin durumu haqqında, hətta o da qadağan olunmuşdu. o dövrdə qəzetlərdə heydər əliyev və surət hüseynovun adı keçən hər şeyi bir-bir yoxlayırdılar, orda onlar haqqında yazılan neqativ şeylərin hamısı ağ olaraq çapdan çıxırdı, daha doğrusu çıxmırdı.
Son bəyənilənlər
