xalqın siyasətə qarışmama səbəbləri

xalqın götündən xəbəri olmadığı kimi siyasətdən və onun insan həyatına birbaşa təsirlərindən də xəbəri olmadığı üçün narahat etməyən başlıq.
amma təbii ki, bunun günahı təkcə xalqda deyil, həm də hakimiyyətdədir. millətin başını o qədər yemək-içmək, pul qazanmaq, ipoteka götürmək kimi məişət məsələləri ilə qatıblar ki, kiminsə ölkənin arxasına keçməyi heç kimin qozuna deyil - hətta imkan yaransa, vəzifə zad verilsə, hamının qəhbəlik eləmək potensialı yüksəkdir. bir az araşdıranda görürsən ki, indiki vəzifədə olan cavan kadrların 95%-i amerikada, ingiltərədə zadda təhsil alıb, demokratiya, insan hüquqları və s. ilə bağlı tədbirlərdə, konfranslarda iştirak edib, şəkil zad çəkdiriblər. həmişə demişəm ki, azərbaycanda insanları narahat edən hansısa x şəxsin qanunsuz yolla var-dövlət və güc əldə etməsi deyil, niyə o x şəxsin elədiyini özünün edə bilməməsidir. yəni hamı deyir ki, o yeyir, mən yeyəmmirəm. yoxsa ki, ədalət, hüquq zad... çox da onun qozunadı.
avtokratiyanın ən başlıca məqsədi alternativi aradan qaldırmaqdır ki, siyasətdən söhbət düşəndə sənin-mənim kimi gijdıllaqlar desin ki: "ə guya kim var e, bu getsə kim gələcək? adam var?"
biriniz azərbaycan siyasi quruluşuna görə necə dövlətdir? prezident neçə illiyinə seçilir? sualları ilə küçədə sorğu keçirin, oturaq baxaq, uzun video olsun amma.

bütün dostlarının avaralar olması

ağır dərddi. adamlarla max activity ancaq pubda pivələmək olur. danışılan mövzular da sıradan məişət temaları. pul yoxdu, nə bilim iş yoxdu, sikişməyə qız yoxdu, başqa heç nə. qayıdıb desən ki, bunların hamısı məndə var, deyəcək bəs qardaşuva niyə düz-qoş eləmirsən? başqa nə deyəsən? durub hansısa kitabın müzakirəsini aparan deyilsən ki. heç avara olması şərt deyil, adicə ortaq maraqların olmaması belə insanı həyatdan soyudur. deyə bilərsiniz ki, ortaq marağın yoxdusa niyə dost olursan? dostluq 2 gündə yaranan bir şey deyil ki. burda söhbət uşaqlıqdan həyatına girən və zamanla şüurlu ya da şüursuz formada dosta çevrilən adamlardan gedir. 15 il əvvəl tanış olmusunuz, illər ərzində maraqlarınız, xarakterləriniz dəyişib. fərqli təcrübələr yaşamısınız amma daim əlaqədə olmusunuz. yəni ki, qırmaq olmur. 9-cu sinifdə oxuyanda götdü-başdı uşaq idi, indi görürsən ki, o deyil nəsə.

sözlük yazarlarının səyahət xatirələri

... təyyarəmiz malmö hava limanına eniş edəcək. yerli vaxtla səhər saat 6-7 olar. wizz airin kənd tualeti fortoçkası boyda olan pəncərəsindən baxdım ki... ala bu nədi! hər yer yaşıllıq! balaca rəngarəng domiklər! insanlar əkir-becərir! ordan çay zad axır! elə bil ki, tovuzun qalaboyun kəndidi, prosto cyberpunkda...

aeroportdan şəhərə getmək üçün shuttle busa mindik, yolboyu bu dəfə qane edəcək böyüklükdə olan avtobus pəncərəsindən çölə baxıram ki... yenə hər yer yaşıllıq! meşəlik! güllük-gülüstan!.... axı qışdı, fevral ayıdı, hər şey boz-bozumtul olmalıdı. hanı bizim aeroport yolundakı çöllük-biyabanlıq? təyyarə pistinin düz yanında tikilmiş sovetdən qalma evlər? təyyarənin səsinə evindən çıxıb göyə baxaraq üzündə: "skm, yenə gəldilər" ifadəsi yazılan insanlar? socarın mendeleyev cədvəlindəki hansısa elementi əritmə zavodunda işləyən fəhlələrin yeni ramana yolunun üstündəki şınıx marketdən alıb içdikləri və yerə atdıqları bizon energy qabları...

shuttle gəlib çatdı şəhərə, central stationa - yəni mərkəzi dəmiryol stansiyasına. gözüm bir anlıq asan kommunalı və qarşısındakı poz - qazan lotoreyalarının yaratdığı izdihamı axtardı. amma gördüyüm qırmızı vağzal binası, rəngli tramvay, bəzəkli avtobus, hiss etdiyim də hüzur oldu.

səsli svetoforları, geniş küçələri, havası, meksikan restoranında yediyim burritosu ilə malmönü daha öncə getdiyim avropa şəhərlərindən heç birinə oxşada bilmədim.

başıma gələn bir hadisəni də danışım. şəhəri gəzərkən avtobusa mindik ki, hardasa 8-9 dayanacaq sonra düşməliyik. avtobus sürücüsü xanım 3 dayanacaq gedəndən sonra yerindən durub isveç dilində nə isə dedi, hamı başladı busdan düşməyə. yaxınlaşıb soruşdum ki, nə məsələdi? dedi ki, bəs mənim iş vaxtım bitdi, düşüb növbəti sürücünü gözləməlisən. şey-şüyün yığdı, avtobusun yan tərəfindəki siyirməyə oxşar şeyi açıb içindən nəsə götürdü, əlini cibinə qoydu və getdi.
2-3 dəqiqə sonra sürücü uniforması ilə başqa bir kişi gəldi, həmin siyirməni açıb içinə yenə nəyisə qoydu və hamı yenidən başladı avtobusa minməyə.

azərbaycanlı olaraq ağlımızda bir sual var idi: həmin avtobusa minmək üçün yenidən ödəniş etməliyik? axı 44 nömrəli hövsan avtobusunda belə şeylər olmur... qarayevdə 30 qəpik verib bir də zığda düşürsən... sən necə yəni yolun ortasında bu boyda camaatı qoyub gedirsən ki, iş vaxtım bitdi?

bəli, yenidən ödəniş etməli idik və etdik. gedişhaqqı da hardasa 11 azn... plana uyğun olaraq qırmızı binalı vağzala qayıdıb qatarla yola düşdük stockholm tərəfə...

atası metal dinləmiş azərbaycanlı

gələcək oğlum üçün (baxma: gojira konsertinə görə həzi aslanovdan durub brüsselə gedən və mosh pitin ortasında hoqqa verən azərbaycanlı ata) obrazı yaradıram.

link

wordle

josh wordle'nin hazırladığı, getdikcə populyarlıq qazanan söz oyunu.
gündə dost-tanış link göndərir ki, gir sözü tap. mən də deyirəm mənim söz tapan yaşım keçib.
deməli, hər gün hamı üçün eyni olan beşhərfli bir söz seçilir və bu, günün sözü olur. sözü tapmaq üçün 6 şans verilir. siz hər dəfə təxmin etdikcə hərflər yaşıl, sarı və boz rəng alır.

yaşıl oldusa, deməli həmin hərf günün sözündə var və məhz eyni mövqedədir (məsələn sözün 3-cü hərfidir).
sarı oldusa, hərf sözdə var, amma düzgün mövqedə deyil.
boz oldusa, o hərfin başın buraxın.

nəysə, oyunu burada oynaya bilərsiniz. di şellənin.

universitetə qəbul olanlara məsləhətlər

əvvəla, my commiserations.
bir qələtdi, eləmisiz. bizim kimi ağıl verəniniz olmuyub, zırhazır hazırlığa zada gedib axırda universitetə girmisiz. nəzərə alın ki, universitet sizə ixtisasınızla bağlı heç nə öyrətməyəcək və ya çox az şey öyrədəcək. ümumiyyətlə, "bugün uniyə gedirəm, 2025-ci ilin iyun ayında salidni karyera həyatıma başlayacam" düşüncəsindən tez-bazar qurtulun. heç kim sizi əmək bazarına hazırlayan deyil. məsləhətim: birinci kursu yola verin, sonra texniki sahələrdən birinə yönəlin.

universitetin heç bir dənə də yaxşı tərəfi yoxdu? var, insan orada biraz vaxt keçirəndən sonra gözü açılır və "bura haradı ala" deyib özünə gün ağlamaq barədə düşünməyə başlıyır.

oğlanlardan oğlanlara tövsiyələr

18-19 yaşlarınızda "ay blə həyat nə pis yerdi için skm" kimi düşüncələrə qapılmayın. ağlı başında, inkişafa meyilli adamsınızsa, gec-tez istəyinizə (əgər varsa təbii ki) çatacaqsız.
qız mövzusunda da krizə girmiyin ki, heç kim vermir. özünüzü gözə soxmağa da çalışmayın. moqadişo qaçqınına oxşamırsızsa, verəcəklər.
universiteti bitirməmiş həyatdakı istiqamətinizi müəyyənləşdirin. 22 yaşınıza qədər "ala mən neyniyəcəm" düşüncələrindən qurtulun.
zövqləriniz, hobbiləriniz, prinsipləriniz olsun. axına qoşulmuyun, fərqlilik yaradın. göt boyda uğur qazanan kimi təkəbbür sizi boğmasın.