dollar shave club

çox sadə fikrə konsept oturtmaqla necə partlayış etmək olar sualının qarşılığı.
yaxın zamanlarda unileverin dollar shave club markasını 1 milyard dollara alması ilə xəbərdar olduğum zad. çox sadə bir işləmə prinsipi var. siz saytdan qeydiyyatdan keçərək 1 dollar ödəyirsiniz və sizə təraş bıçağı göndərilir. sonrakı aylarda istəyə əsasən 3, 6 və ya 9 dollarlıq təraş paketinə abunə olub hər ay poçt ilə paketi almağa davam edirsiniz. istədiyiniz vaxt üzvlüyünüzü dayandıra bilərsiniz. ceo michael dubin sektordakı boşluğu axtararkən ağlına aylıq təraş paketi fikri gəlir, hər nə qədər yalın və sadə fikir olsa da start upa başlayır və 2011-ci ildə ilk sifarişlərini öz evində paketləyərək ilk müştərilərinə göndərir. dsc üçün ilk reklamı da özü yazır və elə özü də oynayır.
keçək əsas məsələyə. bu sadə fikir niyə belə tutdu və 5 ilə sıfırdan 1 milyard dollara satıldı?
hər zaman olduğu kimi - konsept
bu michael müəllim araşdırmalar nəticəsində təraş olmağın, təraş bıçağına çox pul xərcləməyin və təraş bıçağı almağın kişilər tərəfindən sevilməyən vərdiş olduğunu anlayır. konsepti də bunun üstünə edir. digər böyük rəqibləri (xüsusən P&G) gündən günə çoxülgüclü bıcaqları bazara çıxardığı vaxt dsc tam tərsini edir. aşağıda linkini paylaşacağım (məllimin özünün də oynadığı) reklamda bunu eşidəcəksiniz. dsc reklam vasitəsi ilə təraş bıçaqlarına əlavə pul xərcləməyin ağılsızlıq olduğunu deyir və 3-4 bıçaqlı, hərəkətli başlıqlı məhsullara da daş ataraq babalarımızın zamanında bir bıçaq var idi deyir. sloganı da konseptə loru dildə desək geyindirir. "shave time, shave money"
reklamın ardından sosial şəbəkələrdə partlayış olur və irəliləyən yüksəlişlə dsc bugünkü halını alır.
sözügedən reklam -

(youtube: )

sözaltı günlük

#216104
dünən axşam yuxarıda yazdığım hadisə zamanı tanış olduğum iki xanımla görüşdük. istanbula tutunma səbəblərdindən olan yaxşı dostlara çevrilmişdi onlar da son 8-9 ayda. goodbye party edirdik. hə onlar da gedir. türkiyədə yaşananlar hamı kimi onları da qaçmağa məcbur edir.
həftə içi və xüsusən bazar ertəsi olduğu üçün getdiyimiz məkan dolu deyildi, bir küncə çəkilib içib söhbətləşdik. 1 saat sonra artıq 12 nəfər gəlmişdi. pivələr bir-birini əvəz edirdi ama hamımızın içində bir buruqluq var idi çünki artıq hamımız getmək istəyirdik bu ölkədən. 1 saat da keçdi təxminən və artıq 6 nəfər qalmışdıq. 3müz və bir misirli, bir rus bir də yarı türk yarı alman qaqaş. pubdan çıxanda artıq saat 12ni keçmişdi. dedim gedək elə tanış olduğumuz yerə - unkapanına plov yeyək sonra sağollaşarıq. getdik hərşeyin başladığı yerə plovlardan sonra onları boza içməyə türkiyənin ən qədim bozacısına apardım. osmanlı zamanınan (səhv etmirəmsə 1870 ) qalan bozacıya. hər nə qədər bəyənməsələrdə yedik (içməli deyildi, qatı idi digərlərinən fərqli olaraq)
əslində vaxtı uzadırdım istəmirdim belə sağollaşıb ayrılaq. bu zaman ərzində xeyli hadisə yaşayıb əylənmişdik, səyahət etmişdik. vaxt çatanda sağollaşdıq və khyla dedi ki:
- nə vaxt plov yesəm yadıma sən düşəcəksən
axşam saat 2də evə çatdım. içki baha olduğu üçün yaxşı çaxır olanda qurtum qurtum içirəm ki tez bitməsin. amma bu dəfə qalan 2 fincan çaxırı da içdim yatdım. təxminən 2 saat sonra khyla və klaris isveçrədə olacaq və yeni həyata başlayacaqlar. mən isə 2 saat sonra metroya minib insanları müşahidə etməyə davam edəcəm.
amma onu bilirəm ki, artıq qərarım qətidir və qarşıdakı 2 ay ərzində istanbulu tərk edəcəm həm də çox uzun müddət dönməyəcəm. növbəti ölkə cənubi amerikada olacaq. könüllü də olsa, ancaq yatmağa yer də versə gedəcəm. həm ispanca öyrənməyə həm də bütün bu neqativ insanlardan qurtulmağa. indilərdə sevgilisi əsgərlikdə olan qızların sms gözlədiyi kimi e-mail gözləyirəm perudan. ondan da cavab gəlməsə çiliyə müraciət edəcəm.
arada adam darıxır, yazmaq istəyir mən də döşədim bura.
14.03.2017

tələbələr üçün sadə yemək reseptləri

(baxma: quesadilla)
latın amerikasında, xüsusən Meksikada məşhur olan yemək. çox sadədir. lazım olan ana ərzaqlar pendir və lavaş (tortilla olması arzuolunandır) başqa arasında nəyin olacağı sizin zövqünüzə qalır. mənim tezbazar yemək və ya atışdırmalıq kateqoriyasında sevimli yeməyimdir. Fikir yaratması üçün aşağıdakı videonu izləyin. Buradakilar tezbazar və ucuz olmasa da ejdaha reseptlərdi. favorim spinach and mushroom. Siz sadə, sosili, kartoflu ... nə istəsəniz əlavə edə bilərsiniz.

(youtube: )

ata

Bu gün iş yoldaşlarımnan birinin atası dünyasını dəyişdi. Özü də gözlənilən idi, xəstə və yaşlı idi adam. Səhər Mustafa bəy bildirdi ki, hər an xəstəxanaya gedə bilərəm atamin vəziyyəti yaxşı deyil son 2 gündə. Mustafa bəy əslən sivaslıdır, 45-50 yaşlarındadır və elə sivaslılara xas igid görünümlü, cüssəli biridir. Hər nə qədər gözlənilən olsa da ölüm xəbəri sarsıtdı Mustafa bəyi. 2 ildi yan-yana çalışdığım ən çətin zamanlarda belə soyuqqanlı olan adam neçə aydır hazır olmasına baaxmayaraq gözlərimin önündəcə çökdü xəbərdən. Ağladı, səssiz-sədasız, sadəcə ağladı. Susaraq hönkürdü sanki. Sonra da getdi. Yemək fasilədində digər iş yoldaşım dedi ki, rəhmətə gedən Mustafanın doğma atası deyil. Mustafanın atası o uşaq olanda atıb gedib və anası imkansızlıqdan onu uşaq evinə verib. Sonradan ailə həyatı quran ana mustafanı da yanına alıb. Rəhmətə gedən kişi də Mustafanı uşaqlarından ayırmayıb, oxudub və şərait qurub. Qəribə hiss idi. birini itirmək, hətta itirməyə hazır olduğun anda belə çətindi. Ən əsası isə yaşanmış xatirələr falan deyil, əziyyətlə əldə etdiklərini qeyd edəndə yanında sevdiklərinin olmamasıdır.
Ən son dünən axşam danışdım atamla, həftədə 1 dəfə skype edirik, amma sanki hər dəfə 1 il daha yaşlanırmış kimi dəyir gözümə. Nə qədər sıxıntılarının, çətinliklərinin olduğunu bilsəm də gizlədir, hər şey yaxşıdır deyib yola verir məni. "Bəs yaşın da keçib çoxdan, evlən ay bala, çətindi qəriblikdə tək yaşamaq" cümləsini isə avtomat pilota bağlayıb hər dəfə təkrar edir.
Atamın ən sevdiyi mahnıya qulaq asıram indi.

(youtube: )

nicholas winton

2. Dünya müharibəsi zamanı 669 (böyük əksəriyyəti yəhudi əsilli) uşağı xilas edən ingilis. maraqlısı budur ki, belə bir cəsarətli addım atmış insan bu etdiklərini 50 il gizlədir və həyat yoldaşı Greta Winton bir gün çemodanda köhnə sənədləri tapması ilə hər şey gün üzünə çıxır. Sənədlərdə uşaqların adları , onları ingiltərəyə keçirdikdən sonra tapdığı sığınacaqların adresi və transport haqqında məlumatlar yer alır. tapdığı sənədləri yəhudi soyqırımı araşdırmaçısı Elisabeth Maxwellə təqdim edən Greta beləcə bu hadisənin bütün dünyada işıqlanmasına səbəb olur. BBC kanalı "That's life" adlı programa Sir Nicholas Wintonu dəvət edir və ona gözəl bir sürpriz edirlər.

(youtube: )

pis alışqanlıqlar

bilmirəm buna pis demək olar ya yox. mənə görə pis deyil amma ətrafıma görə bu mənim pis alışqanlığımdı mənə görə isə bu seçimdi.
bəndənizin belə bir alışqanlığı var ki, sezon boyu məsələn 1 ədəd şalvar aldımsa onu dayanmadan geyinirəm sözün əsl mənasında. noyabrda aldığım şalvarı heç dəyişmədən sadəcə arada həftəsonu axşam yuyub səhər yenə geyinməklə 3 aydır eyni şalvarı geyinirəm və bu beləcə davam edəcək havalar isinənə kimi sonra biraz daha nazik şalvar alacam və onunla da 2-3 ay və keçən ildən qalan şortikimlə də yayı başa vuracam. eynən ayaqqabı, t-shirt və kurta mövzusu da davam edir. ən son aldığım kurtkamı 6 ildir geyinirəm elə bahalı, keyfiyyətli falan da deyil. nadir hallarda bir mövsüm üçün 2 ədədən daha çox köynək alaram, sadəcə yayda eyni t-shirdən 4 ədəd alıram.
anamla ən çox mübahisəmizə səbəb olan mövzu olub illərlə amma hələ də eyni şəkildə davam edirəm, skypda danışanda həmişə soruşur yenə o kurtkanı geyinirsən eləmi?
bakıda işləyəndə bir gün global şirkətin qafqaz ofisi ceosu ilə görüşməli idim, müdür bir gün əvvəl apardı məni bir butikə klassik geyimlər aldı üstünə də öz qalstukunu və bahalı saatını verdi və mən ömrümdə 4. dəfə kostyum geyinmiş oldum. əslində elə də prablem yaratmır bu mənə qısa bir müddət sonra hamı alışır amma bəzən rəsmi məsələlər zamanı narazılıqlar yaşayıram. hətta bir dəfə qısa-müddətli çalışdığım bir layihədə işçilərdən biri mənə 2 köynək hədiyyə etmişdi yazıq baxışlar altında, onun hədiyyə etdiyi 2 köyəyi 1.5 il sonra geyinmişdik ilk dəfə.
nə bilim bu da belə qəribə alışqanlıq və ya seçimdi bilmirəm.

iş yerində baş verən gülməli hadisələr

bakıda bir şirkətdə yaxşı maaşla işlədiyim vaxtlardı. amma oxuduğum analizlər devalvasyanı göstərirdi və qərara aldım ki, çıxıram ölkədən. ya malaziyaya (şəhər seçməmişdim hələ) gedəsiyəm ya da istanbula. ağlıma qıfnan sıçalar istanbulu seçdim. bir ortabab şirkət var, yaxşı işlər görsə də tanıtım problemi var. anlaşdıq getdim istanbula. şirkətin mənən gözləntisi böyükdü. məllim, əjdaha zad.
ilk gün işə gəldim, tanışlıq faslını keçdik. masamı göstərdilər kompyuterim falan yenidi.
oturdum biraz araştırma digital tərəfdəki əksikliklər zad. kiçik bir hesabat hazırladım. təqdim etdim amma bir yerdə ilişdilər (seo sistemi ilə bağlı idi) dedim gəlin başa salım loru dildə. otaqdan keçdim kompyuterimin başına, müdür və 2 qadın (orta yaşlı, biri türbanlı) arxamca gəlmək üçün qalxdilar ayağa. kompu açdım ki, mənən sonra bir işçi kompyuterimdə oturub (mənim ilk iş günümdü və bu adamın xəbəri yoxdu, normalda o kompyuter boş qalırmış və bu ağsaqqal da beka olanda otururmuş) və sağ olsun porno saytı açıqdı. normalda türkiyədə bu tip saytlar açılmır. müdür və bu iki qadın çatmamış pəncərəni bağladım ama bir insanın başına gələ biləcək ən pis hadisə gəldi başıma. virus tipli bağlantı açılıb yeni pəncərədə və mən porno saytı bağlayan kimi (bu an müdür və iki qadın arxamda durub ekrana baxır) alt pəncərədəki bikinilı yapon qız və penis böyütmə reklamı gəlir. təbii ki, mexaniki olaraq pəncərəni bağlamağa çalışıram amma virusun növü etibarilə bağlanmır.
o an həyatımın geri qalanını zaur baxşəliyev vucudunda davam etdirməyə razı idim, ömrümün sonuna kimi sumqayıta 20 qəpik istəyən qaqaşların "çeçenka" tipli saç formasını qəbullanardım, nə bilim ala sevərdim qəhbə çıxardı zad amma bircə o türbanlı xalaşkanın
- "odi bey, siz yarım kalan işinizi bitirin biz sonra bakarız sorun neymiş" söz soxuşunu eşitməyəydim.

recep ivedik 5

gündə bir vergi çıxar büdcəsinə yumruq vur susacaq, ağzını açan kimi cibinə tank əleyhinə mina at tutdur, cavanlıq illərinə yumruq vur susacaq, neftdən gələn pullarını ölkədən çıxar gələcəyinə yumruq vur susacaq, salam da versən rüşvət istəyən sistem qur təhsilinə yumruq vur susacaq amma nə badə səhv edib səydıllaq bir filmdə azərbaycanlı kaskadyora yumruq vurasan... ölkə olaraq birləşib şahana yerləşdirməkdəyik son 2 gündür. etirazını bildirən də giresun üniversitetinin rektorudur. keçən ay erdoğanın baş danışmanı təyin olunub.
(baxma: əəəəə bir bir)

loxlanmış kimi hiss etmək

azərbaycan vətəndaşı (vətəndaşısı) olmaq.
bu il dövlət büdcəsindən islam həmrəylik oyunları və formula 1 yarışı üçün 317 mln. 300 000 manat ayrılıb. nəzərinizə çatdırım ki, xaricdə təhsil üçün ayrılan illik məbləğ 10 mln manatdır (idi).
qısaca və körtəbii şəkildə desəm bu məbləğ azərbaycanın gənclərinin xaricdə təhsil alması üçün nə az-nə çox düz 30 il kifayət edərdi. 2015-ci ildəki analoqu olmayan (biz keçirdik, sonra heç kim üstlənmədi) bizə keçirilən avropa oyunlarına infrastruktur zırt-pırt daxil olmaqla ən az 5 mlrd pul xərclənib. indi kim mənə izah edə bilər ki, bu külliyatını sikdiyim dünyaya azərbaycan vətəndaşı kimi təşrif buyurmaq loxlanmaq demək deyil.
(baxma: loxsenburq)

yazarların qısa hekayələri

istanbul - berlin - istanbul
- gəl içəri balaca. adın nədir sənin?
- nasir, dostumun adı da seryandı. mənim anam da həkim idi. uşaqlar xəstə olanda onun yanına gəlirdilər.
- ananın harada olduğunu bilirsən?
- ən son suriyadan çıxanda nənəm dedi ki, siz gedin anan da gələcək.
- harda işləyirdi anan? atan var mı?
- idlibdə xəstəxanada, atam müharibə təzə başlayanda getdi sonra görmədim onu.
- indi mən sizi müalicə edəcəm sonra da ikinizi də göndərəcəm almaniyaya. bundan sonrakı həyatınızı almaniyada yaşayacaqsınız, varlı bir ailədə, hər istədiyinizi alacaqsınız, istədiyinizi yeyəcəksiniz, istədiyiniz yeri də gəzdirəcəklər sizə.
7 və 9 yaşındakı uşaqlar çirkli bir koridordan keçib böyük və işıqlı otağa girirlər. bu otaq əvvəlkilərdən çox fərqlənir, hər şey təmizdir, içəridə böyük yataqlar var və hər tərəfdə tibbi ləvazimatlar gözə dəyir. hər iki uşaq bəlkə də aylar sonra ilk dəfə təmir və yumşaq yataqda vurulan iynənin təsiri ilə yuxuya gedir.
- əməliyyat bitdi. tez zəng edib xəbər verin, müştəri aylardır böyrək axtarır, denən pulun qalanını da çatdırsın bizə. asfaya da xəbər verin, nazirlikdən rəsmi sənəd işini həll etsin bu axşamkı berlin uçuşuna çatdırın.
- hasanana (oldu)

şener şen

eşkiya filmində canlandırdığı demək az qalar yaşadığı rol ilə ürəyimdə başqa bir yerə sahib olan dahi aktyor. çox qəribədir ki, neçə illərdi izlədiyim və sevdiyim aktyoru son illərdə görəndə ağlıma gələn ilk şey qorxu olur. ciddi ciddi qorxuram öləcək deyə. hər gün gözüm xəbər axtarır ki, yeni bir filmə başlasın. bu dəfə yavuz turgul yazmasa da, rejissorluq etməsə də olar. bir rol daha canlandır be şener baba.
gülməli səslənə bilər (mənim özümə gülməli səslənir) amma bir gün yazdığım ssenarilərdən biri əsasında çəkilən filmdə oynamasını çox istəyirəm.

lena chamamyan

#240586 bu entrydən sonra səsinə aşiq olduğum musiqiçi.

Lena erməni əsillidir və Suriyanın Şam şəhərində doğulub. 2002-ci ildə management bakalavr təhsili aldıqdan sonra hələb konservatoriyasında klassik şərq musiqisi üzrə təhsil alıb və bununla yanaşı caz və erməni musiqisi ilə bağlı işləri var. 2006-cı ildə ilk albomu olan Hal Asmar Ellon işıq üzü görür, albomda özü kimi Şam doğumlu trompet ifaçısı Basel Rajoub ilə birlikdə çalışır və bu birlikdəlik onlara 2006-cı ildə Radio Monte Carlo musiqi mükafatını qazandırır. 2011-ci ildə Arabian business jurnalı tərəfindən ərəb dünyasındakı ən nüfuzlu 500 nəfərdən biri seçilib.
xüsusilə love in Damascus musiqisi adamı aparır

(youtube: )

yol

özümü tapdığım yer. fərqi yoxdur hara gedir, əsas odur yolda olasan. əlini qaldırısan və dayanan növbəti maşınla bərabər növbəti həyat hekayəsinin qapısını açırsan istəsən də, istəməsən də. dünən yola çıxmışam yenə, sadəcə çantamı almışam - içində geyimlər və yol yazılarımın olduğu dəftərçə + charles d. - Great Expectations kitabı. ilk saxlayan kocaeli yolunun üstündə olan kamyon parkından çıxan və yük dalinca bursaya gedən Tuncer dayıdır, əslən doğudandır amma atası Samsuna köçüb və o da orada doğulub, 2qızı 1 oğlu var. ömrü yollarda keçib pulu da yoldan çıxır. ümumiyyətlə uzun yol sürücüləri otostopçunu heç kimə danışa bilmədiyini danışmaq üçün alırlar. 56 yaşı olan tuncer kişi zülmlə böyütdüyü qızının rizeli bir oğlanla qaçmasına əsəbləşib və 3 ildi danışmır qızıynan. özünə görə səbəbləri də var. deyir:
- odi, gəlib desəydi ki ata mən sevirəm ver məni toy elə gedim xoşbəxt olum, verməzdimmi ki?
+ verərdin ?
- yoxx, rizelidən mənə kürəkən olmazz!!! (əsəbləşir)
gecə 3 dü bursadayıq uje, kamyoncu lokantasında mərci supu yeyirik.
- odi, bəs sən gecənin bu vaxtı necə maşın tapacan?
+ bir yolunu taparam.
- gözlə sorüşüm görüm ora gedən var mı səni də aparsın heç olmasa yolüstü.
10 dəqiqə sonra gəldi ki, "bizim Sarı da o tərəfə gedir, tapşırdım səni də qovşağa qədər aparacaq"
sağollaşdıq.
Sarının kamazına mindim.
- xoş gəlmisən, adım minasdı, ama hamı sarı deyir.
+ sarı niyə? (sarı deyildi)
- əslən erməniyik, amma türkiyədə doğulmuşam, elə atam da burda doğulub. o vaxt atama sarı deyirdilər ama o da sarışın deyildi sadəcə "gavur" olduğu üçün elə deyiblər sonra da mənə keçib ləqəbi. bəs sən?
+ adım odidir. gəzirəm.
- ehtiyatlı ol, hamı Tuncer kimi mənim kimi deyil, başına bir iş gələr.
2-3 saat söhbətləşib davam etdik və hava da yavaş-yavaş aydınlanmağa başladı. mən qovşaqda endim sağollaşdıq.
40 dəqiqə soyuqda gözlədim və bir ladaya oxşayan mavi rəngli maşın dayandı. şəhər mərkəzinə kimi aparacaqdı məni. musiqiçi idi, piano və gitarda ifa edə bilirdi. ankarada fəlsəfə oxuyub qayıdıb doğulduğu şəhərə, gecə məkanlarda canlı musiqi edir. şəhər mərkəzində düşdüm maşınnan.
- axşam gələrsən kafeyə qulaq asarsan mənə.
+ burada olmayacam, növbəti dəfə mütləq gələrəm.
yola davam edəcəm sabah, gedirəm couchsurfindən tapdığım çex qaqaşın evində qalmağa.

sarının kamazında oxuyan mahıdı bu, shazam sağ olsun tapdı həmən.

(youtube: )