özümü yaxşı olduğuma o qədər inandırmışdım ki, bir də bu başlığa depressiv nəsə yazmaram düşünürdüm.
amma bu gün özümü o qədər pis hiss etdim ki, duşda gözüm çıxana qədər ağladım. özümü o qədər çirkin hiss etdim ki, evdəki bütün güzgüləri sındırmaq istədim. o qədər dünyaya yad idim ki, özümü kəsib realammı deyə bilmək istədim. "niyə, nədir mənim problemim?" deyə düşünüb dırnağımla dərimi yırtmaq istədim. varlığımı bürüyən qəzəbdən özümü divarlara çırpmaq istədim. kədərdən qusmağım gəlir. səsim batana qədər qışqırmaq, çığırıb üsyan etmək istəyirəm, amma şərait yoxdur. hamıya yaxşıyam deyəndən sonra özümü o qədər ikiüzlü hiss edirəm ki, sifətimi çəngəllə deşik-deşik etmək istəyirəm. fikirləşməkdən beynimin içi ağrıyır, sanki sinirlərimi kəlbətinlə dartıb bururlar. hər şey əsəbimə toxunur. ətrafla dialoqu da mümküncə azaltmışam.
dərdim nədir özüm də bilmirəm heç. bəlkə də məni incidən də budur. niyə beləyəm ki? hər şey yolunda gedəndə anidən çökürəm. bu gün özümü o qədər çox öldürmək istədim ki. amma taqətim də yoxdur. istəməklə də olmur. duşda dəm qazından boğulsam sevinərdim. amma özümü öldürməyə sərf edəcək effort qalmayıb.
niyə beləyəm ki mən. nə vaxta qədər belə çəkəcək? niyə buna dözməliyəm? nə vaxta qədər özümü inandıracam ki sağalmışam? yaxınlarım niyə dözsün ki bu hallarıma?
yenə ağlayaraq qıvrılıb yatacam. sabah da tezdən oyanmalıyam. nüçə aydan bir belə hallara düşməyimi normallaşdırıb yaşamalıyam? niyə də niyə...
ev yoldaşlarımdan biri ləzgidir, bayram tətilində istirahət üçün qusara, evlərinə dəvət elədi bizi (mən və bir qız).
dünən gəlib çatdıq, məndə də biraz narahatlıq və anxiety var həmişəki kimi. 3 qız böyük taxt yatağı bölüşürük gecə, sağ tərəf kənarda mən, ortada ləzgi qız yatır, sol kənarda da digəri.
gecə qarabasan görüb titrəmə tutub məni, birdən möhkəm qışqırdım. Yanımdakı qız da ləzgi dilində soruşur "nodu, nell, nədən qorxdun?". evə gələn kimi default settingsə keçib fjjdksh mən də onsuz qorxmuşam, üstəlik də bilmədiyim qəribə dil lap gic oldum. Məni ağlamaq tutub, yanımdakıları da qışqırtım qorxudub. 1 dəq keçməmiş əzan da başladı oxumağa, vahimə üstünə vahimə gəlir. Nəysə ki, axırda birtəhər yuxuya getdik.
Entrini necə bitirim bilmədim, bu da belə bir anımdır.
Oğurluq, soyğunçuluq və ya ümumiyyətlə güc və ya məcburiyyət yolu ilə qanunsuz mülk sahibi olmağı əhatə edəm cinayət fəaliyyətidir. Yol soyğunçuluğu, quldurluq, qarət, müəssisələrin, bankların və şəxslərin silahlı soyğunçuluğu da daxil olmaqla müxtəlif formalarda ola bilər. Ümumiyyətlə banditlər, yəni quldurlar əsrlər boyu insan cəmiyyətinin bir hissəsi olublar və hərəkətləri tez-tez folklorda, əfsanələrdə və populyar mədəniyyətdə romantikləşdirilmişdir.
Tarixən quldurluq cinayətə şərait yaradan sosial, iqtisadi və siyasi şərtlərə reaksiya idi. Məsələn, iqtisadi çətinliklər dövründə insanların dolanışıqlarını təmin etməkdə çətinlik çəkdikləri zaman bəziləri sağ qalma vasitəsi olaraq banditizmə yönəlirdilər. Quldurlar qanunun aliliyinin zəif və ya ümumiyyətlə olmadığı və ya dövlət hakimiyyətinin məhdud olduğu bölgələrdə də görünür.
Dövrümüzdə banditizm adətən peşəkar cinayətkar qruplar və ya sindikatlar tərəfindən təşkil edilir və həyata keçirilir. Burada artıq qruplar cinayətlərini törətmək üçün qabaqcıl texnologiya və taktikalardan istifadə edirlər. Hədəfləri əsasən varlı insanlar, müəssisələri və maliyyə qurumları olur və məqsədlərinə çatmaq üçün şiddət və ya təhdidindən istifadə edirlər.
Banditizm cəmiyyətlərə və iqtisadiyyata əhəmiyyətli dərəcədə təsir göstərir, fərdlər, müəssisələr və hökumətlər üçün qorxu, məhv və maliyyə itkisinə səbəb olur. Quldurluqla mübarizə aparmaq üçün hüquq-mühafizə orqanları nəzarət, kəşfiyyat toplama və təqib daxil olmaqla müxtəlif strategiyalardan istifadə edirlər. Bəzi ölkələr, cinayətkar davranış ehtimalını azaltmaq üçün yoxsulluq, bərabərsizlik və zəif idarəetmə kimi banditizmin əsas səbəblərini aradan qaldırmaq üzərində çalışırlar.
Rəvayətə görə, edipin atası louis gələcəkdə oğlu tərəfindən öldürüləcəyi haqqında xəbərdarlıq alır. Buna görə oğlu edip doğulan zaman onu cithaeronda ölümə tərk edirlər. Lakin çobanlardan birinin uşağa yazığı gəlir və öz övladları kimi böyüdürlər.
Edip Thebesə gedən zaman yolda atası louis ilə qarşılaşır və onu öldürür. Thebes yolundakı sfinks insanlara suallar verir, cavab verə bilməyənləri öldürürmüş. Edip bütün suallara cavab verdiyindən, sfinks özünü öldürür. Edip thebesə gələrək özünü kral elan edir və dul qalmış anası ilə evlənir*
Anası olduğunu bilmədən
. Homerin dediyinə görə, edip həyat yoldaşının əslində anası olduğunu öyrəndikdən sonra özünü asmışdır.
Edip anasına qarşı olan istəyi və onunla evlənməsi ilə Freudun edip kompleksi anlayışına da ilham olmuşdur.
*paul auster*in 1995-ci ildə yayımlanmış qısa hekayələr toplusu. hekayələr yazarın həyatında baş verib, xoş və pis təsadüflər, yanlışlıqlar nəticəsində baş verən hadisələr, gözlənilməz və qəribə olaylar məcmusudur bir növ. sanki bir neçə dost bir araya gəlib başına gələn qısa, maraqlı hekayələri danışır ha, sanki bir kitaba yığılıb elə.
yazıçının oxuduğum ilk əsəri idi. yanlış seçim etdim, deyəsən. qısa olduğu üçün başladım, amma çox çəkdi bitirməyim. doğrusu, gözləntilərimin çox-çox aşağıaında qaldı. oxumağa vaxt itirməyə dəyməz, məncə. yəni xəyalpərəst birysəniz və təsadüflər sizi çox təəccübləndirirsə, bəyənə bilərsiz. bilmirəm, bəlkə də, mənim zövqümə xitab etmədi. amma ümumən kitab insana nəsə qatmır.
bəzi hekayələr qurmaca təsiri bağışlayır, amma yazar bildirir ki, hamısı real hadisələrdir. ümumilikdə süjet xətti çox zəif təsir bağışladı mənə. sanki başdansovdu yazılıb.
yenə də, çox insan bəyənib kitabı. itirdiyim vaxtıma heyfim gəlir. son zamanlar oxudğum kitablar arasında məni ən çox məyus edən bu oldu.
Bayaq nənəm zəng edib, biraz nənəmlə, babamla danışdım. Nənəm deyinir ki, baban eləbil sibirdədir, elə bərk-bərk qalın geyinib. Pişik kimi də peçin yanında oturur. Öz aralarında zarafatlaşırlar, söz atırlar şirin-şirin.
babamla danışdım, hal-əhval tutdum. Sağollaşanda deyir kaş bir ekran, monitor ola, ürəyimizi göstərə sizi nə qədər çox istəyirik, nə qədər çox sevinirik uğurlarınıza. Gözüm doldu danışanda, ürəyim isindi.
nənəmlə sağollaşdım, telefonu söndürmədən qoydu kənara, eşidirəm mən də dediklərini. Babama deyir ki, bu uşaqlar irəli getdikcə bütün dərdimi, ağrılarımı yaddan çıxarıram, ürəyim sevinir.
indi təbəssüm yayılıb sifətimə, günün gərginliyi getdi üzərimdən. Sevilmək və sevildiyini görmək həqiqətən gözəl hissdir.
)
