əjdahalar googlla uşaqlığı xatırladan şeylər - 90-cı illərdə uşaq olmaq - azərbaycan - internetin olmadığı vaxtlar - əfsanəvi oyunlar - futbol sevməyən oğlan - məhlə uşaqları - ağrı verən cümlələr - azərbaycanda təhsilin geri qalma səbəbləri7.#9591 entry`dəki deyildiyi kimi qaydaları məhəlləyə görə dəyişirdi. məsələn əvvəl yaşadığım, boya-boşa çatdığım, oyunu mənə öyrədən yerlə, indi yaşadığım yerlə arasında biraz da olsa fərqli var idi. bəzi şeylər yadımdan çıxsada xatırladıqlarım; biz saya 11 dən başlardıq, yəni qol vurduqca aşağı saya düşərdik, ama yeni məhəlləmdə saya 0 dan başlanılardı, 11 də say bitərdi. bu yenilik məndə təəccüb və köhnə məhəlləmin qaydalarını üstün tutmağıma gətirib çıxardırdı. çünki, mən belə görmüşdüm, belə öyrənmişdim. ama sonradan mənimsəməyə başladım. yayın isti günlərində belə oynardıq. top kimin həyətinə düşdü, kim verdi, kim vermədi, kim topu kəsdi falan deyə söhbətlərimiz olardı. ama indi hər kəs böyüdü və bizi birləşdirən oyunlar; günümüzün yarısını təşkil edən futbol, ayrıca çilədi, 11 tuş, işlətdi, tək qapı oynanılmaz oldu. bir-birimizdən qopduq. nəinki məhlə uşaqlarımdan, uşaqlığımdan, həmçinin futbolun bizə tanıtdığı insanlardanda. indiysə sevimli oyunlarımız - çayxanalarla, internetlə, siqaretlə, domino, publarla əvəzləndi.
