141. Bu səhər pox kimi oyandım, sözlük.
Bu Bazarertəsi sindromu deyil. Yüzlərlə bazarertəsinin sindromudur.
Gecə 04:09-da yazdığım son whatsapp mesajım: "mən yəqin ki səhər yatıb qalacam. Bu mesajı görən kimi zəng vur oyat məni". O qədər insanlara ehtiyacı olan bir bədbəxtəm ki, səhərlər 2-3 cümlə qurmadan ayıla bilmirəm. illərdir vaxtaşırı, gec ya tez sözlüyə ürəyimi boşaldacaq qədər bədbəxtəm. Hamınız kimi.

Son vaxtlar işini sevmək məsələsini şişirtmişəm deyəsən. Daha çox qarışqa kimi işləmək üçün axmaq bir bəhanə olub. Varlandırmaqda olduğum neçənci founderin şirkətinə hər səhər yuxumu səsini maksimum qoyduğum saat zəngiylə bölərək getmək niyə xoş olsun? Nə qədər əjdaha olursan ol, o founder qədər yaxşı yaşaya bilməyəcəksən, ay axmaq.

Şkafdan paltarlarımı götürürəm. Asılqanda sevgilimin şortu var. Bir az əhvalımı düzəltmək üçün götürüb dərindən qoxlayıram. ilahi, bir qadın necə bu qədər möhtəşəm ola bilər? Görəsən nə qədər davam edəcək bu möhtəşəmlik? Görəsən keçmiş sevgililərini ağlından çıxarıb? Bəs görəsən mən çıxarmışam? Mənim kimi köhnəlmiş bir adam üçün çox həvəslidir. Özümü və onu hələ də gənc olduğuma inandırmağa çalışıram.

Liftlə aşağı düşürəm. Receptiondakı eynəkli qıza "sabahınız xeyir" deyirəm. Qoz qoymur. Bəlkə də mən qoz qoymadığım üçün eşitməyəcəyi qədər yavaş səslə deyirəm. Oteldə yaşamağın tək yaxşı tərəfi səhərlər heç kimlə dialoqa girməli olmamaqdır yəqin ki. Mümkün qədər gec günün ilk dialoquna girmək istəyirəm. Hətta bu heç olmasın istəyirəm.

Oteldən çıxıram. Üstünə ağ neft tökülərək yandırılmış kömür qoxusu var havada. Bakı ilk siqaretini çəkir. Birini də mən yandırıram. Bu gün də ata bilmədim bu zəhrimarı.
Metroya yaxınlaşdıqca insan sıxlığı artır. Görəsən bu adamların neçəsi nə vaxtsa bu metrodan qurtula biləcəklər? Mən onların arasında hansı ehtimalam? 2-3 metr önümdə gedən 50 yaşlı kişi 25 il əvvəl mənimlə eyni oxşar məqsədlər üçün səhər evdən çıxmırdımı?
Kişinin yaşını hardan bilirəm? Bunun elə bir önəmi yoxdur. 50 yaşdan sonra onsuz da ölürsən. Bu hesabla mən də yarı ölü sayılıram artıq.

Platformada sədd kimi düzülmüş adamların sırasına girirəm. Bir az sonra yanıma soxulan qaqaşa ilk mənim qatara minəcəyimi bildirmək üçün yarım addım önə keçirəm. Amma yüksəklik qorxum olduğundan platformanın kənarına çox yaxınlaşa bilmirəm. 2-3 metr məsafədəki qız bayaqdan məni kəsir. Mənim kimi köhnə bir adam üçün çox əyləncəlidir. Görəsən səhərlər zəng vurub məni oyada bilər? Ürəyim bulanır.