192. 6 saatdı. Hələ indi-indi bir ağrı hiss edirəm. Gözlərim dolur. Elə bilirəm ürəyimin döyüntüsünü evdəkilər eşidir.

22.52: dostum dedi ki, "ədalətinə tüpürdüyüm dünyanın hər şeyinə rəğmən gül. Onsuz da axırda dəli sanıb dəlixanaya salacaqlar." Yadımda düşdü, bir ara onsuz da əsəblərimin zəif vaxtı, hər şeyə gülürdüm, anormal reaksiyalar verirdim ki, heç olmasa dispanserə bağlasınlar. Onu da bacara bilməmişdim.
Gün sonu editi: it kimi darıxıram. Bu da keçəcək.