5. Dünyadan köçən adamlara münasibətə, bilirsinizmi, niyə belə hörmət və ədalətlə yanaşırıq? Səbəb çox sadədir. Onlara münasibətdə real, gerçək şərait iştirak etmir. indi, azadlıqdakı yerimizi dar eləmirlər, vaxta qənaət eləmədən kokteyl içdiyimiz zaman, yaxud gözəl bir məşuqə ilə görüş zamanı vəcdimizi istədiyimiz şəkildə havaya səpələyə bilirik. Onların bizi məcbur elədikləri bir şey varsa, o da yaddaşdır, onlar haqqında xatirələrdir, ancaq bu andıra qalmış yaddaş tez-tez ölüb-dirilir, qısaqapanmalar baş verir. Yox, biz ancaq dostlarımızın ölümü ilə bağlı təzə xatirələri sevirik, təzə dərdi, qüssəni - yəni həm də özümüzü.