137. -------
20-ci əsrin əvvəllərində bir şotland fermeri evinə qayıdırdı. bataqlığın yanından keçərkən fəryad səslərini eşitdi. o, səsə qaçdı və yarğanın içindən çıxmaq istəyən oğlan gördü. fermer tez yekə ağac budağını götürüb batan uşağa uzatdı. uşaq yarğandan çıxdıqdan sonra hələ bir neçə dəqiqə ağladı.
- gəl bizim evimizə gedək,- fermer dedi, -sənə sakitləşmək lazımdır. həm də isinərsən.
- yox-yox, – oğlan başını buladı, – məni atam gözləyir. yəqin indi mənim üçün bərk narahat olub.
öz xilaskarına təşəkkür edərək oğlan qaçıb getdi... səhərisi gün fermerin evinə iri cinsli atlarla bir bahalı fayton gəldi. faytondan çox gözəl və səliqəli geyinmiş bir cənab endi və fermerdən soruşdu:
- dünən mənim oğlumu siz xilas etdiniz?
- bəli, mən,– fermer cavab verdi.
- mən sizə nə qədər borcluyam?
- cənab, məni bu cür sözlərlə incitməyin. siz mənə heçnə borclu deyilsiniz. normal insanın edəcəyi hərəkəti etdim.
- yox, mən bunu belə qoya bilmərəm, bilirsiniz oğlum mənim üçün necə dəyərlidir? istədiyiniz məbləği deyin, - qonaq təkid etdi.
- mən birdə bu haqda heçnə eşitmək istəmirəm. görüşənədək,– fermer üzünü çevirib evinə getmək istəyirdi qapının ağzında oğlunu gördü.
- bu sizin oğlunuzdur? - qonaq soruşdu
- bəli, – fermer qürurla cavab verdi və oğlunun başına sığal çəkdi.
- gəlin belə edək. mən sizin oğlunuzu özümlə londona aparıb təhsilini ödəyəcəm. əgər o öz atası kimi xeyirxahdırsa, onda nə siz nədə ki, mən peşman olmarıq.

bir neçə il keçdi. fermerin oğlu məktəbi bitirdi, daha sonra tibb universitetini bitirdi və nəhayət, pensilini kəşf etmiş insan kimi adını dünya miqyasında ucaltdı. bu fermerin oğlunun adı aleksandr flemingdir.

müharibə qabağı bir london klinikasına ağır formada olan ağ ciyər xəstəsini gətirmişdilər. bu xəstə həmin cənabın oğlu idi və bu səfər də onu xilas edən aleksandr flemingin yaratdığı pensilin oldu.
flemingə təhsil verən cənabın adı rondolf çerçill idi. onun oğlunun adı isə adı uitson çörçill idi, hansı ki, gələcəkdə ingiltərənin baş naziri oldu
--------(alıntı)