115. məzahir yuxudan qan,tər içində dik atılaraq oyandı. yatağının yanındakı kirəc bağlamış stəkandakı sudan qurtumladı və bu nə yuxudu a?! ağzına soxum elə bil inception-dı yuxu içində yuxu görmüşəm dedi. amma bütün bunların, kimsəzis adaya düşməklərinin, şəlalənin cırığ çıxmasının yuxu olduğu üçün sevinmişdi məzi. yataqda oturub yenicə özünə gəlmişdi ki həyətdə ''malina var, malina'' qışqıran xalanın səsi eşidildi. bu o demək idi ki saat artıq 9 olmuşdu və məzahir şəlalə ilə görüşməlidir. məzahir yataqdan qalxıb ilk öncə kompyuterini açıb kulis.az-dan günel mövludun bakirəlik mövzusunda olan son yazısını oxudu. bu dəfə o günel mövluda daha da vuruldu və bundan sonra qız axtarışlarında bakirəliyi önəmsəməyəcəyini, günel mövlud kimi savadlı bir yazar xanım tapıb onunla evləyəcəyini, illərdir sevgisi olan şəlalə ilə isə yollarını ayıracağını özünə söz verdi. amma məzahir qızlarla tanış olmaq, qız tutmaq söhbətində biraz zəif idi. hər bir sektor uşağı kimi məzahir də seymur baycan fanatı idi və o da seymur baycan kimi qız tapa bilmirdi özünə. sektor uşağı olmasına baxmayaraq fərasətsiz idi məzahir. sonra məzahir facebookda gəzişərkən sektordakı tattoo-lu oğlanlara və onların şəkillərinin altına qızlar tərəfindən yazılan şərhlərə gözü sataşdı. şərhlər ehtiras oyadan tərzdə idi və məzahir buradan bir dərs almışdı. tattoo etmək qərarına gəldi məzahir. inanırdı ki tattoo etdirsə qız tuta biləcək və onun da şəkillərinin altında ‘’maska, can, awkım’’ kimi şərhlər olacaq. məzahir tez üstünü geyindi və şəhərə tattoo etdirmək üçün yola qoyuldu. elmlərdə metroda kartına gediş haqqı yüklərkən bir qaqaşın ona ''olar brad mən də atım'' dedi. qaqaşın səsi məzahirə çox tanış gəldi və başını qaldırıb gördü ki həmin qaqaş illərdir axtardığı uşaqlıq dostu əlqismətdir. ikisi də bir-birinə bərk sarıldılar və dərdləşmək üçün araz kafeyə yollandılar.