49. intihar, insanın mövcudiyyətini öz əlləriylə yox etməyi seçərək, olacaqlara nəzarəti bir baxıma öz əlinə alması durumudur...kamyu həyat və intihar üzərinə fəlsəfi düşüncələrini qələmə aldığı “le mythe de sisyphe (sizif əfsanəsi)” adlı essesində intihar və sənətin (daha kiçik ölçüdə isə ədəbiyyatın) eyni təbiətə malik olduğunu iddia edir...kamyuya görə hər ikisinin də əsas xüsusiyyəti üsyan və qiyam olan sənət və intihar, susma cəsarəti göstərənlərin səssiz “yox” hayqırtıları, fəryadlarıdır...intiharin ekzistensiyal bir müəmma, yoxsa gündəlik həyat qayğılarından tək həmlədə qurtulma cəhdi olması dilemmasına isə iran ədəbiyyatının kafkası olaraq bilinən sadiq hidayət belə cavab verir : “intihar etmək üçün verilən qərar heç də özlüyündən ortaya çıxmır...intihar bəziləri ilə birlikdə doğulur...bu onların yaradılışlarında mövcuddur və onun əlindən qaçmaları mümkün deyil”...hidayətin özü sonralar bu sözləri təsdiq edərcəsinə intihar edəcəkdir...