1. öz canına qəsd etmə, həyatına son vermə.
bir zamanlar ingilterede qadağan olan hereket, intihar edenler edam cezasıyla öldürülürdü.
(bax: umbaylama)
5. həyatı dərk eləməməkdir. demirəm ki, həyat gözəldi, yaşamalıdırlar. yox, həyat çox boktandı. dediyim odur ki, hər zaman çıxış yolu var. və bu çıxış yolu bir deyil, iki deyil, üç deyil, dörd deyil, beş deyil, altı deyil, yeddi deyil, ... taaaam min dənə çıxış yolu var. bəzilərimizin çıxış yolunu görə bilməmə səbəbi ətrafdan aşırı dərəcədə aslı olmaq, çox duyğusal olmaq,özünə əziyyət vermək istəməmək, bəzilərimizin səbəbi isə kor olmaqdır.
yolun sonuna gəlib, çəpər görmək, yolun bitdiyini demir axı. gördün yol yoxdu, özün yarat. get balta axtar tap, get nəbilim mişar tap nə tapırsan tap, gəl o çəpəri sök. desən ki, çəpər deyil, daşdan hörülüb yolun sonu, hııı, ona da cavabım var! o daşdan divarı da dağıtmaq üçün minlərlə yol var. sadəcə biraz uzun çəkə bilər ya da biraz əziyyətli ola bilər. axır ki, divarı çəpəri ya hər nəyi- əngəli dağıt və yolu özün yarat. sınırları zorla, arkadaş!
6. məni normal ölümdən daha çox üzən ölüm növüdür. intihar edənə ciddi mənada hayıfım gəlir. bir növ filmi bəyənmədin deyə ortasında saxlamağa bənzəyir. bəlkə sonu çox gözəl bitəcəkdi amma öldü getdi
8. ərəb dilindən alınma sözdür - nəhr kökündən gəlir. məsdər halında (heyvanı) boğazının altından kəsib öldürmək deməkdir - nəhr. isim kimi isə, boğazın altı mənasını verir. düzdür, dildə tarixilik əsasdır və illərin süzgəcindən keçib gələn sözlərə qıymaq məqbul deyil, lakin, məncə özünü öldürmə aktı üçün, suisid yaxud özünəqəsd daha tutarlı variantdır nəinki intihar. ki, intiharın da özünə görə bir səviyyəsi var - ki, kökən olaraq- heyvan boğazlamaqla bir tutulmamalıdır.
