12. xәyalpәrәstlәrin dediyi kimi özünә, ya sevgilisinә ya da әmiuşaqlarına güvәnәn qız deyil. qısqanmamaq deyilәn bir şey yoxdu. paranoyaklıq dәrәcәsindә qısqanmaq var, bir dә yola verilә bilәcәk dәrәcәdә. ancaq hәr türlü var. mәntiq çәrçivәlәrindә düşünəndә inam problemi yoxdusa, qısqanclıq olmamalıdı kimi gәlә bilir adama. ancaq sevmәk rәsmi üslubda bağlanan, öz formallıqları olan müqavilə deyil. burda әksinә, xaos hökm sürür. sәn oturub düşünürsәn ki, filan çәkidә, filan boyda, filan xüsusiyyətləri olmayan adamı sevә bilmәrәm ancaq birinә aşiq olanda o sadaladığın xarakteristikaları tutuşdurub, sağlam bir hassiktir çәkirsәn. sevmәkdә mәntiq, aydın fikir yoxdu. bir adam var vә onun sәninlә olub olmama ehtimalı var. vә dә әtrafda itә tök rәqiblәr var. yenә buranı oxuyub lan özünә güvәnirsәnsә rәqiblәr qozuna olmaz deyirsizsә, siktirin gedin. afrodita olsan, yenә qısqanırsan. bu işin necә deyәrlәr üslubu budu. normal olanı budu yәni.