13. o vaxt 8 yaşında idim.nənəm rayondan bizə gəldiyinə görə bütün qohum əqraba yıgışmışdı bizə.yatmağa hazırlaşırdım.yerimə girmişdim ki,krafatın silkələndiyini hiss elədim.birinci elə bildim bacımdı krafatı yellədir aşagıdan.gülürdüm.sonra birdən qonaq otağından nənəmin "zəlzələ" deyə qışqırmağını eşitdim.hamımız çölə qaçdıq.bütün camaat çölə qaçmışdı.paltarsız olduğum üçün atam evə qayıtdı ki mənə paltar gətirsin.həmin gün evi ən axırıncı tərk edən nənəm idi.adam qatı dindardı."zəlzələ duası" oxuyub evdən çıxmışdı.həmin gün zəlzələdən deyil də insanların qorxusundan nənəmin helə qışqırmağından qorxmuşdum.sakitləşməyim üçün atam biraz gəzdirdi məni.bibimgilə apardı.bibimgil də qonşularla danışıb raf tutmuşdular ki gecəni onda keçirtsinlər. heç kim evinə getmək istəmirdi.həmin gün mən evdə yatsam da atamın yanında,atamı qucaqlıyıb yatmışdım.mənim yaddaşımda zəlzələ məhz atamı ilk və axırıncı dəfə qucaqlayıb yatmağım kimi qalıb.