143. -isveçrəyə xoş gəlmisiniz cənablar!

məzi isveçrəlilərin ingilis dilini mükəmməl bildikləri halda alman/fransız dillərində danışmaqlarını sevmirdi. amerikada öyrəndiyi dil ingilis dili idi və bunun üçün aylarla zaman xərcləmişdi, yüz fərqli sifətə girib özünü hamıya elm adamı kimi təqdim etmişdi. nəhayət isveçrədə idi. ancaq bu dəfə xüsusi cern nəqliyyat maşını yox idi və tək başına ora getməyi bacarmalı idi. olduğu yerdən meyrinə gedən bir nəqliyyat vasitəsi tapıb yoluna davam etdi və yarım saat sonra meyrinin fransa ilə sərhədində, sürətləndiricilər üçün münasib olan yerdə qurulmuş cernə çatdı. hər kəsin üzündə sevinc var idi, hamı gülürdü və əylənirdi. məzinin gözləri dolmuşdu çünki professor susskindin amerikada ona dostu feynman haqqında danışdığı əhvəlat yadına düşmüşdü: feynman və digərləri manhattan layihəsi üstündə işləyirdilər. milyonlarla insanı əridib kül edəcək bomba üstündə. və bu bomba müvəffəqiyyətlə uşaq, qoca, ailə demədən hər kəsi yox etdi. eynən cerndə olduğu kimi feynman və dostları bu layihənin gerçəkləşməsini sevinirdilər, işləri uğurlu getmişdi və əylənirdilər ancaq dünyanın bir tərəfində insanlar qan qusurdu. susskind məziyə feynmanın sonralar çəkdiyi və hətta onu dəli edəcək səviyyədə vicdan əzabını danışmışdı. bir gün feynmanın bir restoranda oturub birdən ağlamağa başladığını danışmışdı məziyə. səbəbi isə bura bir bomba atılacağı təqdirdə ətrafda hər kəsin öləcəyi idi. hər kəs. dostlarından tutmuş yaxınlıqda yaşayan ailəsinə qədər. feynman bunu hiss etməyin acısını daşıya bilmədiyi üçün ağlamışdı.

məzi özünü toparladı çünki bu manhattan layihəsi deyildi və insanlığın fəlakətinə sabəb olmayacaqdı əksinə elm üçün önəmli bir addım idi. c blokuna yaxınlaşıb içəridəki fiziklərə göz gəzdirdi: maldacena, frank, davidson və.. lisa və higgs orda idi. keçiriləcək böyük konfransa hazırlaşırdılar. məzi onlara tərəf getməyə başladı..