1. sirləri haqdan alıb, xalqa verən bu dərviş rəqsi ilə döndük yenə bu gecə.rumi demişkən:
bu gece yine sema, sema, sema
akla veda, veda, veda

səma bir dərviş rəqsi idi.ən azından onunla belə tanış olmuşduq.dərviş qızın adı da səma idi, rəqsi də.gözəlliyi onsuz da baş döndürən bu cavan qız, başını 23 dərəcəlik bucaq altında yana əyər, sanki dünya oxunda görülən eyni dərəcəli bucaq altındakı əyilməyə inad edərdi. o döndükcə mən izlər sanki mən də dönürmüş kimi hisslərim qarışardı.

səma deyirdi ki, yolunu itirmiş günəşlərə gülümsəyəndir səmazən.dünya smayliklərinin altında olsa gərək.onsuzda gözəlliyi ilə başımı döndürən bu gözəl mənə səmada dzen olmağı öyrətdi.rumi demişkən:
hamdım, yandım,pişdim

əsas məsələ qulaqlarda idi.musiqini içinə çəkən bu qulaqlar 20-25 dərəcə əyilincə, içindəki kanallar bərabər dərəcə də təsir görürdü.bərabər dərəcə də təsir görən bu kanalllar, neytrallaşır və baş dönməsi əngəllənirdi.
sema böyle zen olmayı nerden öyrendi?!

səma rəqsi bir trans halı idi.və molekulalar kimi döndükcə dönən səma biz primatları az da olsa müqəddəsləşdirirdi.səma'nın tenində səmaya durmaq, və ali khayyam'dan azıcıq alıntı edib entry son verməyin vaxtıdır:
sufi dərviş isəm və səmazənsə kipriklərin
həm mevlananı, həm də şəmsi gizlədirsə ürəyin?!