164. elə bunu demişdi ki, göy gurladı, səma qapıları taybatay açıldı... təəccübünü gizlədə bilməyən məzi, "vaxtında iman eləmədim" deyə təəssüf də keçirdi. "heç olmasa buddizmə, ən azından yehova şahidlərinə qoşulsaydım indi sahildə günəşlənirdim" deyə fikirləşdi. "nə isə" deyib, qulaqlarını şəklədi. səmadan incə bir səs "neynirsüz ə orda? vızqırdın bu yana..." deyib bir ildırım buraxdı. məzi bunun afinalı zevs olduğunu srazu bilmişdi. "heyhat" - dedi, "qədərdə zevsi də görmək varmış", düşünüb, asılqandan koja plaşını götürüb çiyninə atdı...