33. həyatda məni ən yaxşı tanıyan insan..
məncə həyatda məni ən yaxşı tanıyan insan odur, heç kimin bələd olmadığı, hətta anamın belə izləmədiyi uşaqlığımı, yeniyetməliyimi 12 yaşından bəri bərabər keçirdiyim, o zamanlar uğruna öl desə öləcəyim parta yoldaşımdır. 2003-cü ildən bəri cəmi bir neçə dəfə görüşmüş olsaq da, hələ də odur. insan uşaqlığında saf olur çünki. sonradan artıq qaranlıq tərəflərini, zəif nöqtələrini gizlətməyi öyrənir.

bəlkə də özümə etiraf edə bilməsəm də sevirdim onu. deyəsən o da məni. hələ indiyəcən bunu anlaya bilməmişəm özlüyümdə. amma o bilirdi bunun cavabını.

sonradan mənə, dostluğumuza, aramızda olan bütün hörmətə bir anda tüpürüb dark sidea keçən bu şəxs (xəyanət edən ilk dost, amma bu son olmayacaqdı) üzərindən 5-6 il keçəndən sonra mənə sms atdı bir gün.
- change, neçə zamandır səni axtarırdım. hətta evinizə adam da göndərmişdim nömrəni öyrənmək üçün. dedilər mamanla tətildəsiniz.
= aa.... salam. necəsən? çox sevindim. haralardasan?
- change, çox darıxmışam.. bakıya gələndə mütləq mənə xəbər ver görüşək. mütləq.
= əlbəttə.. səni görməyimə şad olaram.

tam tamına 2 il əvvələ təsadüf edən o gün, mənim hal-hazırda yaşadığım ölkəyə viza müraciəti üçün bakıya getdiyim günün səhəri zəng etdim. səhər yeməyinə getdik, heç sevmədiyim o təndir restoranına.
mənim və onun adının baş hərflərini daşıyan o işarəni gördüm bir əşyasında. sağ ol səni...
gələcək planlardan danışdıq. azərbaycanda bütün gənclərin üstünə çökən o pessimistlik ondan da kənar keçməmişdi. mən xəyallarımdan danışdım. o isə mövcud vəziyyətdən, kifayət dərəcədə savadlı, imkanlı, daydaylı və azərbaycanın ən yaxşı universitetinin ən yaxşı fakültəsinin dərəcə ilə məzunu olmasına baxmayaraq, yaxşı vəzifələrdə iş tapmağın mümkünsüz olacağından danışdı. sıravi bir işdə işləyəcək, ömrü boyu belə də davam edəcək, xarici ölkələrə getmə fikrindən olduqca uzaq, 27 yaşında artıq ölmüş bir insan varıydı qarşımda. illər və şərait məni dəyişdirməmişdi. amma o çoxdan ölmüşdü.

sonradan mən 1-2 dəfə yazdım amma mənə anlaşılmaz bir səbəbdən soyuq cavablar verdi və mən mövcud ölkəmə gələndən sonra təbii ki əlaqəmiz tamamilə kəsildi.

ta ki bu günə qədər.
gecə yuxuda gördüm. buraya gəlmiş, mənə hansısa ölkəyə tətilə getməyimizi təklif edir. yenə uşaqlıqda tanıdığım insandır, arzularına nail olmaq üçün yanıb tutuşan, amma büruzə verməyən, onu yalnız mən bilirdim, görürdüm.
- change, çox darıxmışdım bilirsən.
- change, nə zaman gedirik? çox uzun bir tətil istəyirəm, yorulmuşam..
= axı sən burda nə edirsən, ailən həyat yoldaşını bakıda atıb hara gəlmisən?
- change yorulmuşam..
- deyəsən səni incitmişdim.
-...
gerisini xatırlamıram, deyəsən naxçıvanda onlardaydıq və 5-ci sinifdə atasının hədiyyə etdiyi ağ kompyuterin qabağında oturmuşduq, yenə uşaq kimi sevinirdik. o zamanın dial-upı ilə kanal d-dəki sabah şekerleri programına e-mail göndərməyə çalışırdıq və dəli kimi bir həyəcan var idi yenə.. e-maili canlı yayında oxuyacaqlarmı? olmasa faks çəkək bəlkə?


bu qədər zaman sonra yuxuma niyə girdin? nə xəbər eşidəcəkdim səndən?

gecə mama ilə danışanda hər şey aydın oldu. söhbət əsnasında birdən-birə sənin adını çəkəndə dik atıldım.
= change xəbərin var? dostunun qaynatasını da tutublar.
- mavi ekran

əlində bütün imkanlar olduğu halda, yenə də gözünü daha yuxarılara dikib, xəyallarını gələcəyini məhv etdi. indi isə hər şeyə yenidən başlamaq məcburiyyətində qalmalıdır. nə vəziyyətdə olduğunu təsəvvür edirəm. amma bunu sən istədin, əziz dost.

sənə bir az burdan danışmaq istəyirəm. o gün kiməsəmi demişdim, ya burdamı yazmışdım bilmirəm. o qədər huzur içindəyəm ki huzurdan boğulacam.. təmiz hava, bədii ədəbiyyatlarda rast gəldiyimiz o mənzərə şəkillərinin əksəriyyətinin canlı versiyası. xoşbəxt insanlar. utopik cəmiyyət. boğazıma kimi xoşbəxtlik içində olacağam, az qalıb.. çox yaxşı bilirsən.
çox yaxşı bilirəm. bilirəm ki, həyatdakı ən xoşbəxt zamanlarımız bir yerdə keçirdiyimiz zamanlar idi sənin üçün. bilirdin ki axşam yeməyini yeyən kimi telefonun başına keçən və sənin zəngini 4 gözlə gözləyən change var. qarşılıqsız, başa düşürsənmi.. nədən özünü məhv etdin? hansısa kinoda deyir, deyir şirin yuxun gəlir, gözlərin yumulur, amma boğulduğunun fərqində deyilsən.
fikrim çox dağınıqdır. nə gəldi yazıram.

özünü qoru. bundan belə heç olmasa suyun üzündə qal. nəfəs alacaq qədər qal. sənin üçün dua etməkdən başqa bir şey gəlmir əlimdən.