34. səfliklə uşağım olarsa, çox güman heç kimdən danışmaram. cəmiyyətə görə anormal insanlara yaxın hiss etdim həmişə özümü. özüylə, varlığıyla, cahilliyi- zəkasıyla, cəmiyyətlə savaşıb əziyyət çəkən, həyatları cəhənnəm olan, gerçəkliyi axtarmaq adına yolunu-başını itirmiş insanlardan nə danışabilərəm ki?! sonunda mənim kimi hər şeyi poxa bağlayacaqsa səf-doğru, qoy insanların normlarında yaşasın, xoşbəxtliyə inansın.
